Νόμος 1636/1986 - ΦΕΚ 106/Α/18-7-1986 (Κωδικοποιημένος)

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ Φ.Ε.Κ.

Το αρχικό κείμενο με τις διατάξεις όπως ήταν δημοσιευμένες στο Φ.Ε.Κ. οι οποίες έχουν τροποποιηθεί μεταγενέστερα.

Νόμος 1636/1986

ΦΕΚ 106/Α/18-7-1986

Κύρωση Σύμβασης για τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

 

Άρθρο πρώτο

 Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος η Σύμβαση για τη Φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού που υπογράφτηκε στη Βιέννη στις 3 Μαρτίου 1980 της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στη γαλλική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική έχει ως εξής:

Επίσημη μετάφραση Φ09318/1048

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ

 

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ το δικαίωμα όλων των Κρατών για την ανάπτυξη των εφαρμογών της πυρηνικής ενέργειας για' ειρηνικούς σκοπούς και το νόμιμο συμφέρον τους για τα πλεονεκτήματα τα οποία μπορούν να προκόψουν από αυτές,

ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΑ για την αναγκαιότητα να διευκολυνθεί η διεθνής συνεργασία για τις ειρηνικές εφαρμογές της πυρηνικής ενέργειας,

ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ ν’ αποτρέψουν τους κινδύνου; οι οποίοι Οα μπορούσαν να. προκόψουν από την παράνομη αφαίρεση και την παράνομη χρήση πυρηνικού υλικού,

ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΑ ότι οι παραβάσεις σχετικά με το πυρηνικό υλικό αποτελούν αντικείμενο σοβαρής ανησυχίας και ότι επείγει να ληφθούν κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί η πρόληψη, η ανακάλυψη και η επιβολή ποινών για τα αδικήματα αυτά,

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΩΝΤΑΣ την ανάγκη διεθνούς συνεργασίας ώστε να ληφθούν, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία του κάθε Κράτους μέρους και με την παρούσα Σύμβαση, αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλιστεί η φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού,

ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΑ ότι η παρούσα Σύμβαση θα έπρεπε να διευκολύνει τη μεταφορά πυρηνικού υλικού με κάθε ασφάλεια,

ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΟΝΤΑΣ επίσης τη σημασία που παρουσιάζει η φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού κατά τη διάρκεια χρησιμοποιήσεοις, εναποθηκεύσεως, και μεταφοράς στο εθνικό έδαφος,

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ τη σημασία να εξασφαλιστεί μία αποτελεσματική προστασία του πυρηνικού υλικού που χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σκοπούς και δεδομένου ότι το εν λόγω υλικό αποτελεί και θα συνεχίσει ν’ αποτελεί το αντικείμενο μιας αυστηρής φυσικής προστασίας,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ τα ακόλουθα :

 

Άρθρο πρώτο

 Για τους σκοπούς της παρούσας Συμβάσεως:

α)«πυρηνικό υλικό» σημαίνει το πλουτόνιο με εξαίρεση το πλουτόνιο του οποίου η ισοτοπική συμπύκνωση σε πλουτόνιο 23S υπερβαίνει τα 80 %, το ουράνιο 233, το εμπλουτισμένο  ουράνιο σε ουράνιο 235 ή 233, το ουράνιο που περιέχει το μίγμα ισοτόπων το οποίο βρίσκεται στη φύση με άλλη μορφή από τη μορφή του ορυκτού ή υπολειμμάτων ορυκτού και κάθε ύλη η οποία περιέχει ένα ή πολλά από τα παραπάνω στοιχεία ή ισότοπα

β) «εμπλουτισμένο ουράνιο σε ουράνιο 235 ή 233», σημαίνει το ουράνιο, το οποίο περιέχει είτε ουράνιο 235 είτε ουράνιο 233 είτε αυτά τα δύο ισότοπα, σε ποσότητα τέτοια ώστε η αναλογία μεταξύ του αθροίσματος αυτών των δύο ισοτόπων και του ισοτόπου 238 να είναι ανώτερη από την αναλογία μεταξύ του ισοτόπου 235 και του ισοτόπου 238 στο φυσικό ουράνιο·

γ) «διεθνής μεταφορά πυρηνικού υλικού», σημαίνει τη μεταφορά πυρηνικού υλικού που πληροί ορισμένους όρους εν όψει μιας αποστολής με κάθε μεταφορικό μέσο όταν η αποστολή αυτή πρέπει να περάσει τα σύνορα του εδάφους του Κράτους προελεύσεώς της από την αναχώρησή της απο μια εγκατάσταση του αποστολέα στο Κράτος αυτό και μέχρι την άφιξή της σε μια εγκατάσταση του παραλήπτη στο έδαφος του Κράτους τελικού προορισμού.

 

Άρθρο 2

 1.Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται στο πυρηνικό υλικό, το οποίο χρησιμοποιείται για ειρηνικούς σκοπούς, κατά τη διάρκεια διεθνούς μεταφοράς.

2.Εκτός από τα άρθρα 3,4 και την παράγραφο 3 του άρθρου 5, η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται επίσης στο πυρηνικά υλικό, το οποίο χρησιμοποιείται, για ειρηνικούς σκοπούς, κατά τη διάρκεια χρησιμοποιήσεων, εναποθηκεύσεις και μεταφοράς στο εθνικό έδαφος.

Ανεξάρτητα από τις υποχρεώσεις τις οποίες ρητά έχουν αναλάβει τα Κράτη μέρη στα άρθρα που αναφέρονται στην παράγραφο 2 σ’ ό,τι αφορά στο πυρηνικό υλικό, που χρησιμοποιείται για ειρηνικούς σκοπούς, κατά τη διάρκεια χρησιμοποιήσεις, εναποθηκεύσεως και μεταφοράς στο εθνικό έδαφος, τίποτα στην παρούσα Σύμβαση δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι περιορίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός Κράτους σχετικά με τη χρησιμοποίηση, την εναποθήκεύση και τη μεταφορά του εν λόγοι πυρηνικού υλικού στο εθνικό έδαφος.

 

Άρθρο 3

 Κάθε Κράτος μέρος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία και το διεθνές δίκαιο ώστε, κατά το μέτρο του δυνατού, κατά τη διάρκεια μιας διεθνούς μεταφοράς πυρηνικού υλικού, το πυρηνικό υλικό που βρίσκεται στο έδαφός του ή σε πλοίο ή σε αεροσκάφος υπαγόμενο στην αρμοδιότητά του, εφόσον το εν λόγω πλοίο ή αεροπλάνο συμμετέχει στη μεταφορά με προορισμό το εν λόγω Κράτος ή με προέλευση από το εν λόγω Κράτος, να προστατεύεται σύμφωνα με τα μέτρα που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

 

Άρθρο 4

 1. Κάθε Κράτος μέρος δεν εξάγει πυρηνικό υλικό ή δεν επιτρέπει την εξαγωγή του παρά μόνο εάν λάβει την διαβεβαίωση ότι το εν λόγω υλικό θα προστατεύεται κατά τη διεθνή μεταφορά πυρηνικού υλικού, σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

 2. Κάθε Κράτος μέρος δεν εισάγει πυρηνικό υλικό ή δεν επιτρέπει την εισαγωγή του όταν προέρχεται από ένα Κράτος το οποίο δεν είναι μέρος της παρούσας Συμβάσεως παρά μόνο εάν λάβει τη διαβεβαίωση ότι το εν λόγω υλικό θα προστατεύεται κατά τη διεθνή μεταφορά, σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

 3. ‘Ένα Κράτος μέρος δεν επιτρέπει τη διαμετακόμιση (τράνζιτο) πυρηνικού υλικού από το έδαφός του, μεταξύ Κρατών τα οποία δεν είναι μέρη της παρούσας Συμβάσεως, μέσω χερσαίων ή πλωτών οδών ή σε αεροσκάφη του ή σε θαλάσσιους λιμένες του, παρά μόνον εάν στο μέτρο του δυνατού, έχει λάβει τη διαβεβαίωση ότι το εν λόγω πυρηνικό υλικό θα προστατεύεται κατά τη διάρκεια της διεθνούς μεταφοράς, σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

 4. Κάθε κράτος μέρος εφαρμόζει σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία τα μέτρα φυσικής προστασίας τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι στο πυρηνικό υλικό το οποίο μεταφέρεται από ένα μέρος του εν λόγω Κράτους σε ένα άλλο μέρος του ιδίου Κράτους μέσω των διεθνών υδάτων ή του διεθνούς εναέριου χώρου.

 5. Το Κράτος μέρος το οποίο είναι υποχρεωμένο να λάβει τη διαβεβαίωση ότι το πυρηνικό υλικό θα προστατεύεται σύμφωνα με τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο παράρτημα Ι σύμφωνα με τις παραπάνω παραγράφους 1 έως 3 προσδιορίζει και ειδοποιεί εκ των προτέρων τα Κράτη από τα οποία το εν λόγω υλικό θα περάσει μέσω των χερσαίων ή πλωτών οδών και τα Κράτη εκείνα στα αεροδρόμια ή τους θαλάσσιους λιμένες των οποίων προβλέπεται να γίνουν σταθμοί.

 6. Η ευθύνη για την εξασφάλιση της διαβεβαιώσεως, η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 1, μπορεί να μεταβιβαστεί με κοινή συναίνεση στο Κράτος μέρος το οποίο συμμετέχει στη μεταφορά ως Κράτος εισαγωγέας.

 7. Τίποτα στο παρόν άρθρο δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την εδαφική κυριαρχία και την εδαφική δικαιοδοσία ενός Κράτους, κυρίως στον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα του εν λόγω Κράτους.

 

Άρθρο 5

 1. Ια Κράτη μέρη υποδεικνύουν και πληροφορούν το ένα το άλλο αμοιβαία, αμέσως ή με τη μεσολάβηση του διεθνούς Οργανισμού ατομικής ενέργειας, ποιες είναι οι κεντρικές τους υπηρεσίες και αρμόδιες υπηρεσίες οι οποίες είναι επιφορτισμένες να εξασφαλίσουν τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού και να συντονίσουν τις επιχειρήσεις ανακτήσεως και επεμβάσεως σε περίπτωση παράνομης αφαιρέσεως, παράνομης χρήσεως ή νοθεύσεως πυρηνικού υλικού ή σε περίπτωση πιθανού κινδύνου διαπράξεως των προηγούμενων πράξεων.

2. Σε περίπτωση κλοπής, διακεκριμένης κλοπής ή κάθε άλλης παράνομης αποκτήσεως πυρηνικού υλικού ή σε περίπτωση πιθανού κινδύνου διαπράξεως μιας τέτοιας πράξεως, τα Κράτη μέρη παρέχουν κάθε συνεργασία και αρωγή σε, κάθε Κράτος που υποβάλλει αυτή την αίτηση, κατά το μέτρο του δυνατού, σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία για την ανάκτηση και την προστασία του ευ λόγο» υλικού.

Ειδικά :

α) Ένα Κράτος μέρος λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για να πληροφορήσει, το ταχύτερο δυνατό, τα άλλα Κράτη τα οποία κατά τη γνώμη του ενδιαφέροντα για κάθε κλοπή, διακεκριμένη κλοπή ή άλλη παράνομη απόκτηση πυρηνικού υλικού ή για κάθε πιθανό κίνδυνο διαπράξεως μιας τέτοιας πράξεως και για να πληροφορήσει, όταν κριθεί απαραίτητο, τους διεθνείς οργανισμούς.

β) Εφόσον υπάρχει ανάγκη, τα ενδιαφερόμενοι Κράτη μέρη ανταλλάσσουν πληροφορίες μεταξύ τους ή με διεθνείς οργανισμούς ώστε να προστατεύσουν το πυρηνικό υλικό το οποίο κινδυνεύει, να ελέγχουν την ακεραιότητα των εμπορευματοκιβωτίων αποστολής ή ώστε να επανακτούν το πυρηνικό υλικό το οποίο αφαιρέθηκε παράνομα και

I) συντονίζουν τις προσπάθειες τους δια της διπλωματικής οδού και με άλλα μέσα τα οποία προβλέπονται από κοινού,

II)παρέχουν βοήθεια μεταξύ τους εάν διατυπωθεί τέτοιο αίτημα,

ΙΙΙ) εξασφαλίζουν την απόδοση του πυρηνικού υλικού το οποίο έχει κλαπεί ή λείπει μετά τα γεγονότα που αναφέρονται παραπάνω.

Τα ενδιαφερόμενα Κράτη μέρη αποφασίζουν τους συγκεκριμένους όρους αυτής της συνεργασίας.

ο. Τα Κράτη μέρη συνεργάζονται και ανταλλάσσουν απόψεις εφόσον υπάρχει ανάγκη, άμεσα ή με τη μεσολάβηση διεθνών οργανισμών, θύστε να χαράξουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το σχεδιασμό.. τη διατήρηση και τη βελτίωσή των συστημάτων φυσικής προστασίας του πυρηνικού υλικού κατά τη διάρκεια διεθνούς μεταφοράς.

 

Άρθρο 6

1.Τα Κράτη μέρη λαμβάνουν τα. κατάλληλα μέτρα τα οποία είναι εναρμονισμένα με την εθνική τους νομοθεσία για να προστατεύσουν τον εμπιστευτικό χαρακτήρα κάθε πληροφορίας που λαμβάνουν' εμπιστευτικά, δυνάμει των διατάξεων αυτής της Συμβάσεως, από ένα άλλο Κράτος μέρος ή με την ευκαιρία τη: συμμετοχής τους σε μια δραστηριότητα η οποία εκτελείται σε εφαρμογή αυτής της Συμβάσεως. Όταν Κράτη μέρη ανακοινώνουν εμπιστευτικά πληροφορίες σε διεθνείς οργανισμούς, λαμβάνονται μέτρα για να εξασφαλιστεί η προστασία του εμπιστευτικού χαρακτήρα των πληροφοριών αυτών.

2.Δυνάμει της παρούσας Συμβάσεως τα Κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να παρέχουν πληροφορίες τις οποίες η εθνική τους νομοθεσία δεν επιτρέπει να ανακοινώνονται ή οι οποίες 0α έθεταν σε κίνδυνο την εθνική τους ασφάλεια ή τη φυσική προστασία του πυρηνικού υλικού.

 

Άρθρο 7

1. Η εκ προθέσεως διάπραξη μιας από τις ακόλουθες πράξεις :

α) Η κλεπταποδοχή, η κατοχή, η χρήση, η εκχώρηση, η νόθευση, η εκποίηση ή διασκορπισμός πυρηνικού υλικού, χωρίς τη σχετική εξουσιοδότηση και όταν επιφέρουν ή μπορούν να επιφέρουν το θάνατο ή σοβαρές κακώσεις σε τρίτους ή σοβαρές ζημίες σε περιουσιακά στοιχεία

β) Η απλή κλοπή ή η διακεκριμένη κλοπή πυρηνικού υλικού

γ) Η υπεξαίρεση ή κάθε άλλη άνευ δικαιώματος ιδιοποίηση . πυρηνικού υλικού.

δ) Η αξίωση μεταβίβασης πυρηνικού υλικού με την απειλή, την προσφυγή στη βία ή με κάθε άλλη μορφή εκφοβισμού.

ε) Η απειλή :

(Ι) χρήσεως πυρηνικού υλικού με σκοπό τη θανάτωση ή το σοβαρό τραυματισμό τρίτων ή την πρόκληση σοβαρών ζημιών στα περιουσιακά στοιχεία

(ΙΙ) διαπράξεως ενός από τα αδικήματα που περί γράφονται στο εδάφιο β' ώστε να εξαναγκασθεί ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο, μια διεθνής οργάνωση ή ένα Κράτος σε πράξη ή παράλειψη

στ) Η απόπειρα διαπράξεως ενός από τα αδικήματα που περιγράφονται στα εδάφια α', β' ή γ'

ζ) Η συμμετοχή σε ένα από τα. αδικήματα που περιγράφονται στα εδάφια α' έως στ' θεωρείται από κάθε Κράτος μέρος ως αξιόποινη πράξη δυνάμει του εθνικού του δικαίου. 

2. Κάθε Κράτος μέρος εφαρμόζει στα αδικήματα που προβλέπονται στο παρόν άρθρο κατάλληλες ποινές, ανάλογες με τη σοβαρότητα των αδικημάτων αυτών.

 

Άρθρο 8

 1. Κάθε Κράτος μέρος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να στοιχειοθετήσει την αρμοδιότητά του ώστε να επιλαμβάνεται των αδικημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 7 στις παρακάτω περιπτώσεις:

 α) Όταν το αδίκημα διαπράττεται στο έδαφος του εν λόγω Κράτους ή πάνω σ’ ένα πλοίο ή σε αεροσκάφος καταχωρισμένο στα μητρώα του εν λόγω Κράτους.

 β) Όταν ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος είναι υπήκοος του εν λόγω Κράτους.

 2. Κάθε Κράτος μέρος λαμβάνει επίσης τα αναγκαία μέτρα για να στοιχειοθετήσει την αρμοδιότητά του ώστε να επιλαμβάνεται των εν λόγω αδικημάτων όταν ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος βρίσκεται στο έδαφός του και το εν λόγω Κράτος δεν τον εκδίδει σύμφωνα με το άρθρο 11 σε οποιοδήποτε από τα Κράτη τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 1

 3. Η παρούσα Σύμβαση δεν αποκλείει καμία ποινική αρμοδιότητα η οποία ασκείται σύμφωνα με τους εθνικούς νόμους.

 4. Εκτός από τα Κράτη μέρη τα οποία αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2, κάθε Κράτος μέρος μπορεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, να στοιχειοθετήσει την αρμοδιότητά του ώστε να επιλαμβάνεται των αδικημάτων που αναφέρονται στο άρθρο 7, όταν συμμετέχει σε μια διεθνή μεταφορά πυρηνικού υλικού ως Κράτος εξαγωγέας ή εισαγωγέας πυρηνικού υλικού.

 

Άρθρο 9

 Εφόσον κρίνει ότι οι περιστάσεις το δικαιολογούν, το Κράτος μέρος, στο έδαφος του οποίου βρίσκεται ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος, προσφεύγει, σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία, στα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της κρατήσεως, για να εξασφαλίσει την παρουσία του εν λόγω φερομένου ως αυτουργού ώστε να γίνει η ποινική δίωξη ή η έκδοση.

 Τα μέτρα τα οποία λαμβάνονται κατά τους όρους του παρόντος άρθρου κοινοποιούνται αμέσως στα Κράτη τα οποία είναι υποχρεωμένα να στοιχειοθετήσουν την αρμοδιότητά τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 και, εν ανάγκη, σε όλα τα άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη.

 

Άρθρο 10

 Το Κράτος μέρος στο έδαφος του οποίου βρίσκεται ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος, εάν δεν τον εκδώσει, υποβάλλει την υπόθεση, χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, στις αρμόδιες αρχές του για την άσκηση της ποινικής διώξεως, σύμφωνα με διαδικασία σύμφωνη προς τη νομοθεσία του εν λόγω Κράτους.

 

Άρθρο 11

 1. Τα αδικήματα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 7 περιλαμβάνονται αυτοδικαίως ως περιπτώσεις εκδόσεως σε κάθε συμφωνία εκδόσεως που βρίσκεται σε ισχύ μεταξύ Κρατών μερών. Τα Κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να περιλάβουν τα αδικήματα αυτά μεταξύ των περιπτώσεων εκδόσεως σε κάθε συμφωνία εκδόσεως η οποία πρόκειται να συνομολογηθεί μεταξύ τους.

 2. Εάν σ ένα Κράτος μέρος, το οποίο εξαρτά την έκδοση από την ύπαρξη μιας συμφωνίας, υποβληθεί μια αίτηση εκδόσεως από ένα άλλο Κράτος μέρος με το οποίο δεν δεσμεύεται από μια Συμφωνία εκδόσεως, το Κράτος αυτό μπορεί να θεωρήσει ότι η παρούσα Σύμβαση αποτελεί τη νομική βάση της εκδόσεως όσον αφορά στα προαναφερόμενα αδικήματα. Η έκδοση υπόκειται στους άλλους προβλεπόμενους όρους από τη νομοθεσία του Κράτους προς το οποίο υποβάλλεται η αίτηση εκδόσεως.

 3. Τα Κράτη μέρη, τα οποία δεν εξαρτούν την έκδοση από την ύπαρξη μιας Συμφωνίας αναγνωρίζουν τα εν λόγω αδικήματα ως περιπτώσεις εκδόσεως μεταξύ τους υπό τους όρους οι οποίοι προβλέπονται από το δίκαιο του Κράτους προς το οποίο υποβάλλεται η αίτηση εκδόσεως.

 4. Μεταξύ Κρατών μερών, καθένα από τα αδικήματα αυτά θεωρείται προς το σκοπό της εκδόσεως, ότι έχει διαπραχθεί τόσο στον τόπο της τελέσεώς του όσο και στο έδαφος των Κρατών μερών τα οποία είναι υποχρεωμένα να στοιχειοθετήσουν την αρμοδιότητά τους σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 8.

 

Άρθρο 12

Κάθε άτομο κατά του οποίου έχει αρχίσει μια διαδικασία για ένα από τα αδικήματα που προβλέπονται στο άρθρο 7 τυχαίνει μιας δίκαιης μεταχείρισης σε όλα τα στάδια της διαδικασίας.

 

Άρθρο 13

 1. Τα Κράτη μέρη παρέχουν μεταξύ τους την πιο ευρεία δυνατή δικαστική αλληλοβοήθεια σ’ όλη την ποινική διαδικασία τη σχετική με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 7 αδικήματα, συμπεριλαμβανομένης και της κοινοποιήσεως αποδεικτικών στοιχείων τα οποία διαθέτουν και τα οποία είναι απαραίτητα για τις διώξεις. Σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμοστέο δίκαιο είναι το δίκαιο του Κράτους προς το οποίο υποβάλλεται η αίτηση εκδόσεως.

 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσεις οι οποίες απορρέουν από κάθε άλλη Συμφωνία, διμερή ή πολυμερή, η οποία διέπει ή θα διέπει το σύνολο ή μέρος της δικαστικής αλληλοβοήθειας σε ποινικά θέματα.

 

Άρθρο 14

1. Κάθε Κράτος μέρος πληροφορεί το Θεματοφύλακα για τους νόμους και κανονισμούς που θέτουν σε ισχύ την παρούσα Σύμβαση. Ο Θεματοφύλακας ανακοινώνει περιοδικά τις πληροφορίες αυτές σε όλα τα Κράτη μέρη.

2. Το Κράτος μέρος στο έδαφος του οποίου διώκεται ο φερόμενος ως αυτουργός ενός αδικήματος ανακοινώνει πρώτα, στο μέτρο του δυνατού, το αποτέλεσμα της διαδικασίας στα άμεσα ενδιαφερόμενα Κράτη. Το Κράτος μέρος ανακοινώνει ες άλλου το αποτέλεσμα της διαδικασίας στο Θεματοφύλακα ο οποίος πληροφορεί όλα τα Κράτη γι’ αυτό το αποτέλεσμα.

3.Όταν ένα αδίκημα αφορά πυρηνικό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται για ειρηνικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια χρησιμοποιήσεως, εναποθηκεύσεως ή μεταφοράς στο εθνικό έδαφος και όταν τόσο ο φερόμενος ως αυτουργός του αδικήματος όσο και το πυρηνικό υλικό παραμένουν στο έδαφος του Κράτους μέρους όπου διαπράχθηκε το αδίκημα, τίποτα στην παρούσα Σύμβαση δε θα ερμηνευθεί ως προϋπόθεση υποχρεώσεις αυτού του Κράτους μέρους να παράσχει πληροφορίες για τις ποινικές διαδικασίες τις σχετικές με το αδίκημα αυτό.

 

Άρθρο 15

 Τα παραρτήματα της παρούσας Συμβάσεως αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εν λόγω Συμβάσεως.

 

Άρθρο 16

 1. Πέντε χρόνια μετά τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμβάσεως ο Θεματοφύλακας θα συγκαλέσει διάσκεψη των Κρατούν μερών ώστε να εξετάσουν την εφαρμογή της Συμβάσεως και να προβούν στην εκτίμησή της όσον αφορά στο προοίμιο, στο σύνολο των διατάξεων και στα παραρτήματα λαμβανομένης υπόψη της τότε υπάρχουσας καταστάσεως.

2. Στη συνεχεία, σε διαστήματα τουλάχιστον πέντε ετών, η πλειοψηφία των Κρατών μερών μπορεί να επιτύχει τη σύγκληση μεταγενεστέρων διασκέψεων, οι οποίες θα έχουν τον ίδιο αντικειμενικό σκοπό, υποβάλλοντας στο θεματοφύλακα πρόταση προς το σκοπό αυτόν.

 

Άρθρο 17

 1. Σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ δυο ή πολλών Κρατών μερών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Συμβάσεως, τα εν λόγω Κράτη μέρη συμβουλεύονται το ένα το άλλο εν όψει του διακανονισμού της διαφοράς δια της οδού των διαπραγματεύσεων ή με κάθε άλλο ειρηνικό μέσο διακανονισμού των διαφορών, αποδεκτό από όλα τα μέρη τα οποία ενέχονται στη διαφορά.

 2. Κάθε διαφορά αυτής της φύσεως, η οποία δεν μπορεί να διακανονισθεί με τον τρόπο ο οποίος ορίζεται στην παράγραφο 1, τη αιτήσει κάθε μέρους το οποίο ενέχεται στη διαφορά αυτή, υποβάλλεται στη διαιτησία ή παραπέμπεται στο Διεθνές Δικαστήριο για να εκδοθεί απόφαση. Εάν, εντός των έξι μηνών μετά την ημερομηνία της αιτήσεως διαιτησίας, τα μέρη τα οποία ενέχονται στη διαφορά δεν κατορθώσουν να συμφωνήσουν για την οργάνωση της διαιτησίας, ένα μέρος μπορεί να ζητήσει από τον Πρόεδρο του Διεθνούς Δικαστηρίου ή από το Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών να υποδείξει έναν ή πολλούς διαιτητές. Σε περίπτωση συγκρούσεως μεταξύ των αιτήσεων των μερών τα οποία ενέχονται στη διαφορά, η αίτηση η οποία απευθύνεται στο Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών έχει το προβάδισμα.

 3. Κάθε Κράτος μέρος, τη στιγμή κατά την οποία υπογράφει την παρούσα Σύμβαση, την κυρώνει, την αποδέχεται ή την εγκρίνει ή προσχωρεί σ αυτήν, μπορεί να δηλώσει ότι δε θεωρείται δεσμευμένο από τη μία ή την άλλη ή και τις δυο διαδικασίες διακανονισμού των διαφορών οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. Τα άλλα Κράτη μέρη δε δεσμεύονται από μια διαδικασία διακανονισμού των διαφορών που προβλέπονται στην παράγραφο 2 έναντι ενός Κράτους μέρους, το οποίο έχει διατυπώσει και υποβάλλει μια επιφύλαξη ως προς τη διαδικασία αυτήν.

 4. Κάθε Κράτος μέρος το οποίο έχει διατυπώσει και υποβάλλει μια επιφύλαξη, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3 του παρόντος Άρθρου, μπορεί ανά πάσα στιγμή να άρει την επιφύλαξη αυτή δια της οδού κοινοποιήσεως απευθυνόμενης προς το θεματοφύλακα.

 

Άρθρο 18

 1. Η παρούσα Σύμβαση είναι ανοικτή προς υπογραφή από όλα τα Κράτη στην Έδρα του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, στη Βιέννη και στην Έδρα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, στην Νέα Υόρκη, από την 3η Μαρτίου 1980 μέχρι τη θέση της σε ισχύ.

 2. Η παρούσα Σύμβαση υποβάλλεται στην επικύρωση, την αποδοχή ή την έγκριση των Κρατών που την έχουν υπογράψει.

 3. Αφού τεθεί σε ισχύ η παρούσα Σύμβαση, όλα τα Κράτη θα μπορούν να προσχωρήσουν σ’ αυτήν.

 4.α) Την παρούσα Σύμβαση μπορούν να υπογράψουν ή να προσχωρήσουν σ’ αυτή διεθνείς οργανισμοί και περιφερειακοί οργανισμοί που στοχεύουν στην ένωση κρατών ή έχουν άλλο χαρακτήρα, υπό τον όρο καθένας από τους εν λόγω οργανισμούς να έχει συσταθεί από κυρίαρχα Κράτη και να έχει αρμοδιότητα να διαπραγματεύεται, να συνάπτει και να εφαρμόζει διεθνείς Συμφωνίες σχετικές με τομείς που καλύπτονται από την παρούσα Σύμβαση.

 β) Στους τομείς της αρμοδιότητάς τους, οι οργανισμοί αυτοί εν ονόματί τους ασκούν τα δικαιώματα και αναλαμβάνουν τις ευθύνες που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση για τα Κράτη μέρη.

 γ) Όταν γίνεται μέρος της παρούσας Συμβάσεως ένας τέτοιος οργανισμός κοινοποιεί στο θεματοφύλακα μια δήλωση που ορίζει ποια είναι τα Κράτη μέλη του και ποια άρθρα της παρούσας Συμβάσεως δεν είναι εφαρμόσιμα σ’ αυτόν.

 δ) ‘Ένας τέτοιος οργανισμός δε διαθέτει δική του ψήφο επιπλέον των ψήφων των Κρατών μελών του.

 5. Τα έγγραφα επικυρώσεως, αποδοχής, εγκρίσεως ή προσχωρήσεως κατατίθενται στο θεματοφύλακα.

 

Άρθρο 19

1. Η παρούσα Σύμβαση τίθεται σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία της καταθέσεως στο θεματοφύλακα του εικοστού πρώτου εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως.

 2. Για καθένα από τα Κράτη τα οποία κυρώνουν τη Σύμβαση, την αποδέχονται, την εγκρίνουν ή προσχωρούν σ αυτή μετά την κατάθεση του εικοστού πρώτου εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως, η Σύμβαση τίθεται σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την κατάθεση από το Κράτος αυτό του εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής εγκρίσεως ή προσχωρήσεως.

 

Άρθρο 20

 1. Υπό την επιφύλαξη του Άρθρου 16, ένα Κράτος μέρος μπορεί να προτείνει τροποποίηση της παρούσας Συμβάσεως. Η προτεινόμενη τροποποίηση υποβάλλεται στο θεματοφύλακα ο οποίος τη διαβιβάζει αμέσως σε όλα τα Κράτη μέρη. Εάν η πλειοψηφία των Κρατών μερών ζητήσει από το θεματοφύλακα να συγκαλέσει διάσκεψη για να μελετηθούν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις, ο θεματοφύλακας καλεί όλα τα Κράτη μέρη να παραστούν σε μια τέτοια διάσκεψη, η οποία θ’ αρχίσει 30 ημέρες τουλάχιστον μετά την αποστολή των προσκλήσεων. Κάθε τροποποίηση η οποία υιοθετείται στη διάσκεψη από μια πλειοψηφία των δυο τρίτων όλων των κρατών μερών ανακοινώνεται χωρίς καθυστέρηση από το θεματοφύλακα σε όλα τα Κράτη μέρη.

 2. Η τροποποίηση τίθεται σε ισχύ για κάθε Κράτος μέρος το οποίο καταθέτει το έγγραφο επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως της τροποποίησης την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία κατά την οποία τα δυο τρίτα των κρατών μερών κατέθεσαν τα έγγραφα επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως στο θεματοφύλακα. Στη συνέχεια, η τροποποίηση τίθεται σε ισχύ για κάθε άλλο Κράτος μέρος την ημέρα κατά την οποία αυτό το Κράτος μέρος καταθέτει το έγγραφο επικυρώσεως, αποδοχής ή εγκρίσεως της τροποποίησης.

 

Άρθρο 21

 1. Κάθε Κράτος μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση με γραπτή κοινοποίηση στο θεματοφύλακα.

 2. Η καταγγελία αρχίζει να ισχύει εκατόν ογδόντα ημέρες μετά την ημερομηνία κατά την οποία ο θεματοφύλακας λαμβάνει την κοινοποίηση.

 

Άρθρο 22

 Ο θεματοφύλακας κοινοποιεί χωρίς καθυστέρηση σε όλα τα Κράτη:

 α) Κάθε υπογραφή της παρούσας Συμβάσεως

 θ) Κάθε κατάθεση εγγράφου επικυρώσεως, αποδοχής, εγκρίσεως ή προσχωρήσεως

 γ) Κάθε υποβολή ή ανάκληση επιφυλάξεως σύμφωνα με το άρθρο 17

 δ) Κάθε ανακοίνωση η οποία γίνεται από έναν οργανισμό σύμφωνα με την παράγραφο 4γ του άρθρου 18

 ε) Τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμβάσεως

 στ) Τη θέση σε ισχύ κάθε τροποποίησης της παρούσας Συμβάσεως

 ζ) Κάθε καταγγελία η οποία γίνεται δυνάμει του άρθρου 21.

 

Άρθρο 23

 Το πρωτότυπο της παρούσας Συμβάσεως της οποίας οι μεταφράσεις στην αραβική, κινεζική, αγγλική, ισπανική, γαλλική και ρωσική έχουν την ίδια ισχύ θα κατατεθεί στο Γενικό Διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, ο οποίος θα αποστείλει επικυρωμένα αντίγραφά του προς όλα τα Κράτη.

 Σε πίστωση των ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, υπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση, ανοιχτή προς υπογραφή στη Βιέννη και τη Νέα Υόρκη από την 3η Μαρτίου 1980.

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

 Μέτρα φυσικής προστασίας εφαρμόσιμα στις διεθνές μεταφορές πυρηνικού υλικού όπως αυτό προσδιορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ.

 1. Κατά την αποθήκευση, με την ευκαιρία μεταφοράς πυρηνικού υλικού τα ακόλουθα μέτρα φυσικής προστασίας πρέπει να εφαρμόζονται:

 α) το υλικό της κατηγορίας ΙΙΙ αποθηκεύεται σε μια ζώνη της οποία η πρόσβαση ελέγχεται

 β) Το υλικό της κατηγορίας ΙΙ αποθηκεύεται σε μία ζώνη διαρκώς ελεγχόμενη από φύλακες ή ηλεκτρονικούς μηχανισμούς, περιστοιχισμένη από κατασκευασμένο φραγμό ο οποίος να περιλαμβάνει περιορισμένο αριθμό σημείων εισόδου υποκείμενα σε κατάλληλο έλεγχο ή σε κάθε ζώνη με αντίστοιχη φυσική προστασία

 γ) Το υλικό της κατηγορίας Ι αποθηκεύεται σε μια ζώνη προστατευόμενη με τον παραπάνω οριζόμενο τρόπο για την κατηγορία ΙΙ, στην οποία όμως η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε άτομα αναγνωρισμένα, ως άξια εμπιστοσύνης και η οποία βρίσκεται υπό την επιτήρηση φυλάκων που είναι σε στενή σύνδεση με κατάλληλες δυνάμεις επεμβάσεως.

 Τα ιδιαίτερα μέτρα που προβλέπονται σ’ αυτό το πλαίσιο έχουν σκοπό να ανιχνεύσουν και να προλάβουν κάθε επίθεση ή κάθε μη επιτρεπόμενη ανάληψη υλικού.

 2. Τα ακόλουθα μέτρα εφαρμόζονται στις διεθνείς μεταφορές πυρηνικού υλικού:

 α) Για το υλικό των κατηγοριών ΙΙ και ΙΙΙ, η μεταφορά πραγματοποιείται με ιδιαίτερες προφυλάξεις οι οποίες περιλαμβάνουν κυρίως τη συνομολόγηση προηγούμενων μέτρων διευθετήσεως μεταξύ του αποστολέα, του παραλήπτη και του μεταφορέα και τη συνομολόγηση προηγούμενης συμφωνίας μεταξύ των φυσικών ή νομικών προσώπων που υπάγονται στη δικαιοδοσία και στους κανονισμούς των Κρατών εξαγωγέων και εισαγωγέων η οποία προσδιορίζει το χρόνο, τον τόπο και τους όρους της μεταβιβάσεως της ευθύνης της μεταφοράς

 β) Για το υλικό της κατηγορίας Ι, η μεταφορά πραγματοποιείται με τις ιδιαίτερες προφυλάξεις που απαριθμούνται παραπάνω για τη μεταφορά του υλικού των κατηγοριών ΙΙ και ΙΙΙ και, επιπλέον, πραγματοποιείται από τη διαρκή επιτήρηση συνοδείας και υπό συνθήκες που εξασφαλίζουν στενή σύνδεση με κατάλληλες δυνάμεις επεμβάσεως.

 γ) Για το φυσικό ουράνιο όταν αυτό δεν έχει τη μορφή ορυκτού ή υπολειμμάτων ορυκτού, η προστασία για τη μεταφορά ποσοτήτων που υπερβαίνουν τα 500 κιλά ουρανίου περιλαμβάνει την προηγούμενη κοινοποίηση της αποστολής, η οποία προσδιορίζει τον τρόπο μεταφοράς, την προβλεπόμενη ώρα αφίξεως και την επιβεβαίωση ότι οι ύλες έχουν όντως παραληφθεί.

 

Άρθρο δεύτερο

 Ο νόμος αυτός αρχίζει να ισχύει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 17 Ιουλίου 1986