Κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της θάλασσας και της Συμφωνίας που αφορά την εφαρμογή του μέρους XI της Σύμβασης.

---

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 2321/1995

ΦΕΚ 136/Α/23-6-1995

Κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και της Συμφωνίας που αφορά την εφαρμογή του μέρους XI της Σύμβασης.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

Άρθρο πρώτο

Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία υπογράφηκε στο Μοντέγκο Μπαίυ την 10η Δεκεμβρίου 1982, καθώς και η Συμφωνία η σχετική με την εφαρμογή του μέρους XI της Σύμβασης που υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη την 28η Ιουλίου 1994, των οποίων τα κείμενα σε πρωτότυπο στην αγγλική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική έχουν ως εξής:

UNITED NATIONS CONVENTION ON THE LAW OF THE SEA

The States Parties to this Convention,

Prompted by the desire to settle, in a spirit of mutual understanding and co-operation, all issues relating to the law of the sea and aware of the historic significance of this Convention as an important contribution to the maintenance of peace, justice and progress for all peoples of the world,

Noting that developments since the United Nations Conferences on the Law of the Sea held at Geneva in 1958 and 1960 have accentuated the need for a ncw and generally acceptable Convention on the law of the sea,

Conscious that the problems of ocean space are closely interrelated and need to be considered as a whole,

Recognising the desirability of establishing through this Convention, with due regard for the sovereignty of all States, a legal order for the seas and oceans which will facilitate international communication, and will promote the peaceful uses of the seas and oceans, the equitable and efficient utilisation of their resources, the conservation of their living resources, and the study, protection and preservation of the marine environment,

Bearing in mind that the achievement of these goals will contribute to the realisation of a just and equitable international economic order which takes into account the interests and needs of mankind as a whole and, in particular, the special interests and needs of developing countries, whether coastal or land-locked,

Desiring by this Convention to develop the principles embodied in resolution 2749 (XXV) of 17 December 1970 in which the General Assembly of the United Nations solemnly declared inter alia that the area of the sea-bed and ocean floor and the subsoil thereof, beyond the limits of national jurisdiction, as well as its resources, are the common heritage of mankind, the exploration and exploitation of which shall be carried out for the benefit of mankind as a whole, irrespective of the geographical location of States,

Believing that the codification and progressive development of the law of the sea achieved in this Convention will contribute to the strengthening of peace, security, co-operation and friendly relations among all nations in conformity with the principles of justice and equal rights and will promote the economic and social advancement of all peoples of the world, in accordance with the Purposes and Principles of the United Nations as set forth in the Charter,

Affirming that matters not regulated by this Convention continue to be governed by the rules and principles of general international law,

Have agreed as follows:

 

ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Τα Κράτη Μέρη στην παρούσα Σύμβαση,

Παρακινούμενα από την επιθυμία να διευθετήσουν, σε πνεύμα αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας, όλα τα θέματα που σχετίζονται με το δίκαιο της θάλασσας και έχοντας επίγνωση της ιστορικής σημασίας της παρούσας Σύμβασης ως μιας σημαντικής συμβολής στη διατήρηση της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της προόδου για όλους τους λαούς της ανθρωπότητας ,

Επισημαίνοντας ότι οι εξελίξεις, μετά τις Συνδιασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που έλαβαν χώρα στη Γενεύη το 1958 και το 1960, κατέστησαν εντονότερη την ανάγκη για μία νέα και γενικά αποδεκτή Σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας ,

Εχοντας επίγνωση ότι τα προβλήματα του ωκεάνειου χώρου είναι στενά συνυφασμένα μεταξύ τους και πρέπει να εξετάζονται στο σύνολο τους.

Αναγνωρίζοντας την ανάγκη εγκαθίδρυσης μέσω της παρούσας Σύμβασης , και λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την κυριαρχία όλων των Κρατούν, έννομης τάξης σχετικά με τις θάλασσες και τους ωκεανούς η οποία θα διευκολύνει την διεθνή επικοινωνία και θα προαγάγει τις ειρηνικές χρήσεις των θαλασσών και ωκεανών, τη δίκαιη και αποτελεσματική χρησιμοποίηση των πόρων τους τη διατήρηση των ζωντανών πλουτοπαραγωγικών πόρων τους και την μελέτη, προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος,

Έχοντας υπόψη ότι η επίτευξη αυτών των στόχων θα συμβάλλει στην υλοποίηση μιας δίκαιης και ισόνομης διεθνούς οικονομικής τάξης η οποία θα λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα και τις ανάγκες όλης της ανθρωπότητας και

ιδιαίτερα τα ειδικά συμφέροντα και ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών, είτε’ αυτά είναι παράκτια είτε δεν έχουν ακτές .

Επιθυμώντας με την παρούσα Σύμβαση να αναπτύξουν τις αρχές που διαλαμβάνονται στην Απόφαση 2749 (XXV) της 17ης Δεκεμβρίου 1970, στην οποία η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών επίσημα διακήρυξε μεταξύ άλλων ότι η περιοχή θαλάσσιου και ωκεάνειου βυθού και το υπέδαφός των, πέρα από τα όρια εθνικής δικαιοδοσίας, καθώς και οι πόροι αυτής, αποτελούν κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, και ότι η εξερεύνηση και εκμετάλλευση αυτών θα πραγματοποιούνται για το καλό όλης της ανθρωπότητας, ανεξάρτητα απ’την γεωγραφική θέση των Κρατών ,

Θεωρώντας ότι η κωδικοποίηση και προοδευτική ανάπτυξη του δικαίου της θάλασσας που επιτεύχθηκε στην παρούσα Σύμβαση θα συμβάλλει στην ενίσχυση της ειρήνης, της ασφάλειας, της συνεργασίας και των φιλικών σχέσεων μεταξύ όλων των εθνών, σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και των ίσων δικαιωμάτων, και θα προαγάγει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη όλων των λαών της υφηλίου , σύμφωνα με τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών, όπως διαλαμβάνονται στον Καταστατικό Χάρτη  ,

Επιβεβαιώνοντας ότι τα θέματα που δεν ρυθμίζονταν από την παρούσα Σύμβαση θα συνεχίσουν να διέπονται από τους κανόνες και ‘τις αρχές του γενικού διεθνούς δικαίου ,

Συμφώνησαν τα ακόλουθα :

 

ΜΕΡΟΣ Ι

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Άρθρο 1

Χρήση όρων και πεδίο εφαρμογής

1. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης :

1) ‘Περιοχή’ σημαίνει τον θαλάσσιο και ωκεάνειο βυθό και το υπέδαφος

τους, πέρα από τα όρια της εθνικής δικαιοδοσίας

2)’ Αρχή’ σημαίνει την Αρχή  του Διεθνούς Βυθού

3)’ Δραστηριότητες στην Περιοχή’ σημαίνει όλες τις δραστηριότητες εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των πόρων της Περιοχής 4)’Ρύπανση του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος’ σημαίνει την απόθεση από τον άνθρωπο, αμέσως ή εμμέσως, ουσιών ή ενέργειας στο θαλάσσιο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων και των εκβολών ποταμών. , η οποία έχει ως αποτέλεσμα ή ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα την επέλευση βλαβερών συνεπειών ή βλάβης στους βιολογικούς πόρους και την θαλάσσια ζωή, κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, παρακώλυση των θαλάσσιων δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των αλιευτικών και άλλων νόμιμων χρήσεων της θάλασσας, πτώση της ποιότητας χρησιμοποίησης του θαλάσσιου ύδατος και υποβάθμιση της αναψυχής

5) (α)’ Απόρριψη’ σημαίνει :

(ι) οποιαδήποτε ηθελημένη ρίψη στη θάλασσα καταλοίπων ή άλλων υλών από πλοία, αεροσκάφη, εξέδρες ή άλλες τεχνητές θαλάσσιες κατασκευές

(ιι) οποιαδήποτε ηθελημένη ρίψη στη θάλασσα πλοίων, αεροσκαφών, εξέδρων ή άλλων τεχνητών θαλάσσιων κατασκευών

(β) Η ‘Απόρριψη’ δεν περιλαμβάνει:

(ι) τη ρίψη στη θάλασσα καταλοίπων ή άλλων υλών, η οποία είναι συμφυής προς την κανονική λειτουργία των πλοίων, αεροσκαφών, εξέδρων ή άλλων τεχνητών θαλάσσιων κατασκευών και του εξοπλισμού αυτών, ή προέρχεται από την κανονική λειτουργία αυτών , εκτός των καταλοίπων ή άλλων υλών, οι οποίες μεταφέρονται από ή προς πλοία, αεροσκάφη , εξέδρες ή άλλες τεχνητές θαλάσσιες κατασκευές, οι οποίες λειτουργούν προς τον σκοπό της διαθέσεως τέτοιων υλών, ή που προέρχονται από την επεξεργασία καταλοίπων ή άλλων υλών πάνω σ’αυτά τα πλοία, αεροσκάφη, εξέδρες ή κατασκευές

(ιι)  την  τοποθέτηση  υλικών  για  σκοπό  διάφορο  της  απλής  απόρριψης αυτών, εφόσον αυτή δεν αντίκειται στους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης. 2 (1)’Κράτη Μέρη’  σημαίνει τα Κράτη τα οποία έχουν συγκατατεθεί να δεσμευθούν από την παρούσα Σύμβαση και για τα οποία η παρούσα Σύμβαση ισχύει

(2) Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται mutatis mutandis στις οντότητες που αναφέρονται στο άρθρο 305, παράγραφος 1(β), (γ), (δ), (ε) και (στ) ,οι οποίες καθίστανται Μέρη στην παρούσα Σύμβαση σύμφωνα με τους όρους που διαλαμβάνονται για κάθε μία απ’αυτές και στο βαθμό αυτό ο όρος ‘Κράτη Μέρη’’ αναφέρεται και α αυτές τις οντότητες .

 

ΜΕΡΟΣ II

ΧΩΡΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ  ΣΥΝΟΡΕΥΟΥΣΑ ΖΩΝΗ

ΤΜΗΜΑ 1 ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 2

Νομικό καθεστώς της χωρικής θάλασσας ,του εναέριου χώρου πάνω από την χωρική θάλασσα και του βυθού και του υπεδάφους του

1. Η κυριαρχία του παράκτιου Κράτους εκτείνεται, πέρα από την ηπειρωτική του επικράτεια  και  τα εσωτερικά του  ύδατα και ,  στην περίπτωση αρχιπελαγικού  Κράτους  πέρα από τα αρχιπελαγικα  του  ύδατα,  στην παρακείμενη θαλάσσια ζώνη που ορίζεται ως χωρική θάλασσα  Η κυριαρχία αυτή εκτείνεται και στον εναέριο χώρο πάνω από την χωρική θάλασσα καθώς και στο βυθό και υπέδαφός της .

3. Η κυριαρχία επί της χωρικής θάλασσας ασκείται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση και τους άλλους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

 

ΤΜΗΜΑ 2

ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

 

Άρθρο 3

Εύρος της χωρικής θάλασσας

Κάθε Κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας. Το εύρος αυτό δεν υπερβαίνει τα 12 ναυτικά μίλια, μετρούμενα από γραμμές βάσεως καθοριζόμενες σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

 

Άρθρο 4

Εξωτερικό όριο της χωρικής θάλασσας

Το εξωτερικό όριο της χωρικής θάλασσας είναι η γραμμή της οποίας κάθε σημείο βρίσκεται σε τόση απόσταση από το πλησιέστερο σημείο της γραμμής βάσεως όσο είναι το εύρος της χωρικής θάλασσας .

 

Άρθρο 5

Φυσική ακτογραμμή

Πλην εάν άλλως προβλέπεται στην παρούσα Σύμβαση, ως φυσική ακτογραμμή για την μέτρηση του εύρους της χωρικής θάλασσας λαμβάνεται η γραμμή της κατωτάτης ρηχίας κατά μήκος της ακτής όπως αυτή εμφαίνεται στους ναυτικούς χάρτες μεγάλης κλίμακας που αναγνωρίζονται επίσημα από το παράκτιο Κράτος.

 

Άρθρο 6

Ύφαλοι

Στην περίπτωση νησιών που βρίσκονται πάνω σε κοραλλιογενείς ατόλλες ή νησιών που περιβάλλονται από υφάλους, η γραμμή βάσεως για την μέτρηση του εύρους της χωρικής θάλασσας είναι η προς την θάλασσα γραμμή κατωτάτης ρηχίας των υφάλων, όπως σημειώνεται με το οικείο σύμβολο των ναυτικών χαρτών που είναι επίσημα αναγνωρισμένοι από το παράκτιο Κράτος.

 

Άρθρο 7

Ευθείες γραμμές βάσεως

1 Σε περιοχές όπου η ακτογραμμή παρουσιάζει βαθειές κολπώσεις και οδοντώσεις, ή υπάρχει κατά μήκος της και σε άμεση γειτνίαση με αυτή, συστάδα νησιών ,η μέθοδος των ευθειών γραμμών που συνδέουν κατάλληλα σημεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την χάραξη της γραμμής βάσεως από την οποία μετριέται το εύρος της χωρικής θάλασσας .

2 Εκεί όπου, εξ αιτίας της παρουσίας ενός δέλτα και άλλων φυσικών συνθηκών ,η ακτογραμμή παρουσιάζεται άκρως ασταθής, τα κατάλληλα σημεία μπορούν να επιλεγούν κατά μήκος της απώτατης προς τα ανοικτά της θάλασσας γραμμής κατωτάτης ρηχίας και, παρά την περίπτωση μεταγενέστερης αναστροφής της γραμμής αυτής , οι ευθείες γραμμές βάσεως παραμένουν σε ισχύ μέχρι την τροποποίηση τους από το παράκτιο Κράτος σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

3. Η χάραξη ευθειών γραμμών βάσεως δεν θα πρέπει να υφίσταται κατά τρόπο σημαντικό από τη γενική κατεύθυνση της ακτής και οι θαλάσσιες περιοχές που κείνται εντός των γραμμών θα πρέπει, για να υπαχθούν στο καθεστώς των εσωτερικών υδάτων, να είναι επαρκώς συνδεδεμένες με την χερσαία περιοχή .

4. Ευθείες γραμμές βάσεως δεν πρέπει να χαράσσονται προς ή από σκοπέλους εκτός άν φάροι ή παρόμοιες εγκαταστάσεις που βρίσκονται μόνιμα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας έχουν κτισθεί επ’αυτών ή πλην των περιπτώσεων όπου η χάραξη των ευθειών γραμμών βάσεως προς και από αυτούς τους σκοπέλους έχει αναγνωρισθεί διεθνώς .

5. Όπου μπορεί να εφαρμοσθεί η μέθοδος των ευθειών γραμμών βάσεως, σύμφωνα με την παράγραφο 1, δύνανται, για τον καθορισμό ορισμένων γραμμών βάσεως , να λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα οικονομικά συμφέροντα της περιοχής , των οποίων η ύπαρξη και η σημασία καταδεικνύονται σαφώς από μακροχρόνια χρήση.

6. Το σύστημα των ευθειών γραμμών βάσεως δεν δύναται να εφαρμόζεται από ένα Κράτος κατά τρόπο ώστε να αποκόπτει τη χωρική θάλασσα άλλου κράτους από την ανοικτή θάλασσα ή αποκλειστική οικονομική ζώνη .

 

Άρθρο 8

Εσωτερικά ύδατα

1. Εκτός αν άλλως ορίζεται στο Μέρος IV ,τα ύδατα που βρίσκονται προς το εσωτερικό των ευθειών γραμμών βάσεως της χωρικής θάλασσας, αποτελούν μέρος των εσωτερικών υδάτων του Κράτους.

2. Όπου η καθιέρωση των ευθειών γραμμών βάσεως σύμφωνα με την μέθοδο που διαλαμβάνεται στο άρθρο 7, έχει ως αποτέλεσμα να περικλείσει ως εσωτερικά ύδατα περιοχές οι οποίες πριν δεν θεωρούνταν ως τέτοιες , το δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση θα αναγνωρίζεται εντός των υδάτων αυτών.

 

Άρθρο 9

Στόμια ποταμών

Εάν ποταμός εκβάλλει κατ’ ευθείαν στη θάλασσα, γραμμή βάσεως θα είναι μία ευθεία γραμμή κατά πλάτος του στομίου του ποταμού που θα ενώνει τα επί των οχθών αυτού σημεία της γραμμής κατωτάτης ρηχίας.

 

Άρθρο 10

Κόλποι

1. Το παρόν άρθρο αναφέρεται μόνο σε κόλπους οι ακτές των οποίων ανήκουν σ’ένα μόνο Κράτος.

2 Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, κόλπος είναι ευδιάκριτη εσοχή ακτής της οποίας η διείσδυση στην ξηρά σε σχέση με το πλάτος του στομίου της είναι τέτοια, ώστε τα ύδατα που περικλείει να περικυκλώνονται από την ακτή αποτελώντας κάτι περισσότερο από μία απλή καμπυλότητα της ακτής. Εν τούτοις, μία τέτοια εσοχή της ακτής δεν θεωρείται κόλπος εκτός άν η επιφάνεια της είναι ίση ή μεγαλύτερη απ’εκείνη ενός ημικυκλίου που έχει για διάμετρο την ευθεία τη φερόμενη κατά  πλάτος του στομίου της εσοχής .

3. Για τους σκοπούς μέτρησης, ως επιφάνεια εσοχής θεωρείται αυτή που βρίσκεται μεταξύ της γραμμής της κατωτάτης ρηχίας γύρω από την ακτή της εσοχής και της γραμμής που συνδέει τα σημεία της κατωτάτης ρηχίας της φυσικής της εισόδου. Εάν, λόγω της υπάρξεως νήσων, μία εσοχή έχει περισσότερα του ενός στόμια, το ημικύκλιο χαράσσεται επί γραμμής μήκους όσο το συνολικό άθροισμα του μήκους των γραμμών κατά πλάτος των διαφόρων στομίων. Νήσοι εντός εσοχής θεωρείται ότι αποτελούν μέρος της υδάτινης έκτασης της εσοχής .

4. Εάν η απόσταση μεταξύ των σημείων της κατώτατης ρηχίας των άκρων της φυσικής εισόδου ενός κόλπου δεν υπερβαίνει τα 24 ν.μ. μπορεί να χαραχθεί κλείουσα γραμμή μεταξύ των δύο σημείων κατώτατης ρηχίας, τα δε ύδατα στο εσωτερικό της γραμμής αυτής θεωρούνται εσωτερικά ύδατα.

5. Στις περιπτώσεις που η απόσταση μεταξύ των σημείων κατώτατης ρηχίας των άκρων της φυσικής εισόδου ενός κόλπου υπερβαίνει τα είκοσι τέσσερα ναυτικά μίλια, ευθεία γραμμή βάσεως εικοσιτεσσάρων μιλίων χαράσσεται στο εσωτερικό του κόλπου κατά τρόπο ώστε να περικλείει την μέγιστη υδάτινη έκταση η οποία είναι δυνατόν να περικλείεται από γραμμή τέτοιου μήκους.

6. Οι παραπάνω διατάξεις δεν εφαρμόζονται στους λεγόμενους ‘ιστορικούς’ κόλπους, ή στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται το σύστημα των ευθειών γραμμών βάσεως όπως προβλέπεται στο άρθρο 7 της Συμβάσεως.

 

Άρθρο 11

Λιμένες

Προς τον σκοπό της οριοθετήσεως της χωρικής θάλασσας , τα εξωτερικά μόνιμα λιμενικά έργα που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος λιμενικού συγκροτήματος θεωρούνται μέρος της ακτής. Οι εγκαταστάσεις στ’ ανοικτά των ακτών και τα τεχνητά νησιά δεν θεωρούνται μόνιμα λιμενικά έργα

 

Αρθρο 12

Αγκυροβόλια

Τα  αγκυροβόλια  που  χρησιμοποιούνται  συνήθως  για  τη  φόρτωση, την εκφόρτωση και την αγκυροβολιά των πλοίων και τα οποία κατά τα άλλα βρίσκονται ολικά ή μερικά έξω από το εξωτερικό όριο της χωρικής θάλασσας θεωρούνται ότι βρίσκονται μέσα από αυτό το όριο.

 

Αρθρο 13

Σκόπελοι

1.  Σκόπελοι είναι μία φυσικά σχηματισμένη έκταση ξηράς που περιβρέχεται από θάλασσα , η οποία κατά την άμπωτη βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας ενώ καλύπτεται κατά την πλημμυρίδα Στις περιπτώσεις που ο σκόπελος βρίσκεται ολικά ή μερικά σε απόσταση που δεν υπερβαίνει το εύρος της χωρικής θάλασσας από’του ηπειρωτικού ή νησιωτικού εδάφους η γραμμή κατώτατης ρηχίας του σκοπέλου αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γραμμή βάσεως για τη μέτρηση του εύρους της χωρικής θάλασσας.

2. Οταν ο σκόπελος βρίσκεται καθ’ ολοκληρία σε απόσταση που υπερβαίνει το εύρος της χωρικής θάλασσας από το ηπειρωτικό ή νησιωτικό έδαφος , τότε δεν έχει δική του χωρική θάλασσα

 

Αρθρο 14

Συνδυασμός μεθόδων για τον καθορισμό γραμμών βάσεων

Το παράκτιο Κράτος δύναται να καθορίσει γραμμές βάσεως χρησιμοποιώντας εναλλακτικά οποιαδήποτε από τις μεθόδους που προβλέπονται στα παραπάνω άρθρα προκειμένου να εξυπηρετήσει διαφορετικές συνθήκες.

 

Αρθρο 15

Οριοθέτηση της χωρικής θάλασσας μεταξύ Κρατών με έναντι κείμενες ή προσκείμενες ακτές

Στην περίπτωση που οι. ακτές δύο Κρατών κείνται έναντι αλλήλων ή συνορεύουν , κανένα από τα δύο Κράτη δεν δικαιούται , ελλείψει αντιθέτου συμφωνίας μεταξύ τους , να εκτείνει την χωρική του θάλασσα πέραν της μέσης γραμμής της οποίας όλα τα σημεία βρίσκονται σε ίση απόσταση από τα εγγύτερα, σημεία των γραμμών βάσεως από τις οποίες μετράται το εύρος της χωρικής θάλασσας καθενός από τα δύο Κράτη. Η παραπάνω διάταξη δεν εφαρμόζεται όμως όπου λόγω ιστορικού τίτλου ή άλλων ειδικών περιστάσεων παρίσταται ανάγκη να οριοθετηθούν οι χωρικές θάλασσες των δύο Κρατών κατά διαφορετικό τρόπο.

 

Αρθρο 16

Ναυτικοί χάρτες και πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων

1. Οι γραμμές βάσεως για την μέτρηση του εύρους της χωρικής θάλασσας που καθορίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 7,9 και 10 ή τα όρια που προκύπτουν απ’ αυτές, καθώς και οι γραμμές οριοθέτησης που χαράσσονται σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 15, εμφαίνονται σε ναυτικούς χάρτες υπό κλίμακα ή κλίμακες επαρκείς για την διακρίβωση της θέσης τους.’ Εναλλακτικά, μπορεί να υποκατασταθούν από πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων των σημείων αυτών, με συγκεκριμένο προσδιορισμό του γεωδαιτικού συστήματος.. 2 Το παράκτιο Κράτος προσδίδει την δέουσα δημοσιότητα σ’αυτούς τους ναυτικούς χάρτες ή πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων και καταθέτει αντίγραφο κάθε τέτοιου ναυτικού χάρτη ή πίνακα στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

 

ΤΜΗΜΑ 3

ΑΒΛΑΒΗΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Α.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΟΙΑ

 

Αρθρο 17

Λικαίωμα άβλαβους διέλευσης

Υπό τους όρους της παρούσας Σύμβασης τα πλοία όλων των Κρατών παρακτίων ή άνευ ακτών απολαμβάνουν του δικαιώματος της αβλαβούς διέλευσης μέσω της χωρικής θάλασσας .

 

Αρθρο 18

Έννοια διέλευσης

1. Διέλευση σημαίνει ναυσιπλοΐα μέσα από τη χωρική θάλασσα με σκοπό :

(α) τον διάπλου της θάλασσας αυτής χωρίς είσοδο στα εσωτερικά ύδατα ή προσορμισμό σε αγκυροβόλιο ή λιμενικές εγκαταστάσεις έξω από τα εσωτερικά ύδατα ή

(β) την πορεία προς ή την αναχώρηση από τα εσωτερικά ύδατα ή τον προσορμισμό σε αγκυροβόλιο ή λιμενική εγκατάσταση.

2 Η διέλευση θα είναι συνεχής και ταχεία Εν τούτοις η’ διέλευση περιλαμβάνει το δικαίωμα κράτησης μηχανών και· αγκυροβολιάς αλλά μόνον εφόσον αυτές αποτελούν συνήθη συμβάντα της ναυσιπλοίας ή καθίστανται αναγκαίες λόγω ανωτέρας βίας ή κινδύνου ή προς τον σκοπό παροχής βοήθειας σε πρόσωπα, πλοία ή αεροσκάφη τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο.

 

Αρθρο 19

Έννοια της αβλαβούς διέλευσης

1. Η διέλευση είναι αβλαβής εφόσον δεν διαταράσσει την ειρήνη, την τάξη ή την ασφάλεια του παράκτιου Κράτους. Η διέλευση θα λαμβάνει χώρα σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση και τους άλλους κανόνες του διεθνούς δικαίου. 2 Η διέλευση ξένου πλοίου θεωρείται ότι διαταράσσει την ειρήνη, την τάξη ή την ασφάλεια του παράκτιου Κράτους εάν, ευρισκόμενο στη χωρική θάλασσα, προβεί σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες δραστηριότητες :

(α) Σε κάθε απειλή ή χρήση βίας κατά της κυριαρχίας της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας του παράκτιου Κράτους, ή κατά οποιοδήποτε άλλο τρόπο κατά παραβίαση των αρχών του διεθνούς δικαίου που περιέχονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών

(β) Σε κάθε άσκηση ή γυμνάσια με όπλα οποιουδήποτε είδους

(γ) Σε κάθε πράξη που αποσκοπεί στη συλλογή πληροφοριών προς βλάβη της άμυνας ή της ασφάλειας του παράκτιου Κράτους.

(δ) Σε οποιαδήποτε προπαγανδιστική ενέργεια που αποσκοπεί στην προσβολή της άμυνας και της ασφάλειας του παράκτιου Κράτους

(ε) Στην απονήωση, προσνήωση  ή φόρτωση σε πλοίο αεροσκαφών.

(στ) Στην εκτόξευση, εκφόρτωση ή φόρτωση οποιασδήποτε πολεμικής συσκευής

(ζ) Στην φόρτωση ή εκφόρτωση οποιουδήποτε εμπορεύματος, χρημάτων ή προσώπων κατά παράβαση των τελωνειακών, δημοσιονομικών, μεταναστευτικών ή υγειονομικών νόμων και κανονισμών του παράκτιου Κράτους

(η) Σε οποιαδήποτε εκ προθέσεως σοβαρή ρύπανση κατά παράβαση της παρούσας Σύμβασης

(ι) Σε οποιεσδήποτε αλιευτικές δραστηριότητες.

(κ) Σε διεξαγωγή έρευνας ή υδρογραφικών εργασιών..

(λ) Σε κάθε πράξη που αποσκοπεί στην παρεμβολή σε οποιοδήποτε σύστημα επικοινωνίας ή οποιεσδήποτε διευκολύνσεις ή εγκαταστάσεις του παράκτιου Κράτους

(μ) Σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια που δεν έχει άμεση σχέση με τη διέλευση.

 

Αρθρο 20

Υποβρύχια και άλλα καταδυόμενα σκάφη

Στη χωρική θάλασσα τα υποβρύχια και οποιαδήποτε άλλα καταδυόμενα σκάφη οφείλουν να πλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας και να έχουν επηρμένη την σημαία τους κατά τρόπο εμφανή.

 

Αρθρο 21

Νόμοι και κανονισμοί του παράκτιου Κράτους που αναφέρονται στην αβλαβή διέλευση.

1. Το παράκτιο Κράτος δύναται να υιοθετήσει νόμους και κανονισμούς σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης και άλλων κανόνων του διεθνούς δικαίου που αναφέρονται στην αβλαβή διέλευση από τη χωρική θάλασσα, σε σχέση με όλα ή οποιοδήποτε από τα ακόλουθα :

(α) την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και τη ρύθμιση της θαλάσσιας κυκλοφορίας.

(β) την προστασία των ναυτιλιακών βοηθημάτων ναυσιπλοΐας ως και άλλων συσκευών ή εγκαταστάσεων.

(γ) την προστασία καλωδίων και αγωγών.

(δ) την διατήρηση του ζώντος θαλάσσιου πλούτου.

(ε) την πρόληψη παραβιάσεων των νόμων και κανονισμών περί αλιείας του παράκτιου Κράτους

(στ) την προστασία του περιβάλλοντος του παράκτιου Κράτους και την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσής του

(ζ) την θαλάσσια επιστημονική έρευνα και τις υδρογραφικές χαρτογραφήσεις.

(η) την πρόληψη της παραβίασης των τελωνειακών, δημοσιονομικών μεταναστευτικών ή υγειονομικών νόμων και κανονισμών του παράκτιου Κράτους.

2. Οι παραπάνω νόμοι και κανονισμοί δεν εφαρμόζονται στη σχεδίαση, την κατασκευή, την επάνδρωση ή τον εξοπλισμό των ξένων πλοίων, ειμή μόνο εάν εφαρμόζουν τους γενικά αποδεκτούς δϊεθνείς κανόνες ή πρότυπα.

3. Το παράκτιο Κράτος δίδει την προσήκουσα δημοσιότητα σε όλους αυτούς τους νόμους και κανονισμούς.

4. Τα ξένα πλοία που ασκούν το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης από τη χωρική θάλασσα συμμορφώνονται με όλους τους παραπάνω νόμους και κανονισμούς και όλες τις γενικά αποδεκτές διεθνείς ρυθμίσεις που αφορούν στην αποφυγή των συγκρούσεων στη θάλασσα

 

Άρθρο 22

Θαλάσσιοι διάδρομοι και σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας στην χωρική θάλασσα

Ι. Το παράκτιο Κράτος δύναται, όπου παρίσταται αναγκαίο, και λαμβάνοντας υπόψη την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, να ζητά από τα ξένα πλοία που ασκούν το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης από τη χωρική του θάλασσα , να χρησιμοποιούν εκείνους τους θαλάσσιους διαδρόμους και τους κανόνες διαχωρισμού της θαλάσσιας κυκλοφορίας τους οποίους τούτο δύναται να καθορίσει ή υποδείξει για την ρύθμιση της διέλευσης των πλοίων. 2 Πιο ιδιαίτερα, τα πετρελαιοφόρα, τα πυρηνοκίνητα πλοία και τα πλοία που μεταφέρουν ραδιενεργές ή άλλες εγγενώς επικίνδυνες ή επιβλαβείς ουσίες ή υλικά, μπορεί να απαιτηθεί να χρησιμοποιούν για τη διέλευση τους μόνο αυτούς τους θαλάσσιους διαδρόμους.

3. Κατά τον καθορισμό των θαλάσσιων διαδρόμων και τη θέσπιση κανόνων διαχωρισμού κυκλοφορίας υπό τους όρους του παρόντος άρθρου, το παράκτιο Κράτος  λαμβάνει  υπόψη :

(α) τις συστάσεις του αρμόδιου διεθνούς οργανισμού

(β) οποιουσδήποτε διαύλους οι οποίοι είθισται να χρησιμοποιούνται για την διεθνή ναυσιπλοΐα.

(γ) τα ειδικά χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων πλοίων και διαύλων, και (δ) την πυκνότητα της κυκλοφορίας.

4. Το παράκτιο Κράτος προσδιορίζει με σαφήνεια τους θαλάσσιους αυτούς διαύλους και τα σχέδια διαχωρισμού της κυκλοφορίας σε χάρτες στους οποίους δίνει την δέουσα δημοσιότητα

 

Άρθρο 23

Ξένα πυρηνοκίνητα πλοία και πλοία μεταφέροντα ραδιενεργές ή άλλες εγγενώς επικίνδυνες ή επιβλαβείς ουσίες

Τα ξένα πυρηνοκίνητα πλοία και τα πλοία που μεταφέρουν ραδιενεργές ή άλλες εγγενώς επικίνδυνες ή βλαβερές ουσίες, κατά την άσκηση του δικαιώματος της αβλαβούς διέλευσης από την χωρική θάλασσα, φέρουν έγγραφα και τηρούν τα ειδικά προληπτικά μέτρα που έχουν θεσπισθεί για αυτά τα πλοία από διεθνείς συμφωνίες.

 

Άρθρο 24

Υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους

1.  Το παράκτιο Κράτος δεν εμποδίζει την αβλαβή διέλευση των ξένων πλοίων από την χωρική θάλασσα, ειμή μόνο σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης.

Ιδιαίτερα, κατά την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης ή οποιωνδήποτε νόμων ή κανονισμών έχουν θεσπισθεί σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, το παράκτιο Κράτος δεν:

(α) επιβάλλει την τήρηση διατυπώσεων στα ξένα πλοία οι οποίες έχουν ως πρακτικό αποτέλεσμα την άρνηση ή περιορισμό του δικαιώματος της αβλαβούς διέλευσης ή

(β) προβαίνει σε διακρίσεις τύποις ή ουσία κατά των πλοίων οποιουδήποτε

Κράτους ή κατά πλοίων που μεταφέρουν φορτία προς από ή για λογαριασμό οποιουδήποτε Κράτους.

2 Το παράκτιο Κράτος δίνει τη δέουσα δημοσιότητα σε οποιοδήποτε κίνδυνο για την ναυσιπλοΐα στη χωρική του θάλασσα τον οποίο γνωρίζει.

 

Άρθρο 25

Δικαιώματα προστασίας του παράκτιου Κράτους

1. Το παράκτιο Κράτος δύναται να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα στη χωρική θάλασσα προκειμένου να εμποδίσει διέλευση η οποία δεν είναι αβλαβής 2 Στην περίπτωση πλοίων που εισέρχονται στα εσωτερικά ύδατα ή προσεγγίζουν σε λιμενική εγκατάσταση που κείται έξω από τα εσωτερικά ύδατα, το παράκτιο Κράτος έχει επίσης το δικαίωμα να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη οποιασδήποτε παραβίασης των όρων στους οποίους υπόκειται η είσοδος αυτών των πλοίων στα εσωτερικά ύδατα ή η παραπάνω προσέγγισή του σε λιμενική εγκατάσταση.

3. Το παράκτιο Κράτος δύναται, χωρίς να προβαίνει σε οποιαδήποτε διάκριση τύποις ή ουσία μεταξύ των ξένων πλοίων, να αναστέλει προσωρινά εντός καθορισμένων περιοχών της χωρικής θάλασσας την αβλαβή διέλευση των ξένων πλοίων, εάν η αναστολή αυτή είναι απαραίτητη για την προστασία της ασφάλειας του, συμπεριλαμβανομένων των ασκήσεων όπλων. Η παραπάνω αναστολή θα αποκτά ισχύ μόνο μετά την προσήκουσα δημοσίευση αυτής

 

Άρθρο 26

Τέλη τα οποία δύνανται να επιβληθούν σε ξένα πλοία

1. Κανένα τέλος δεν δύναται αν επιβληθεί σε ξένα πλοία για μόνο το λόγο της απλής διέλευσης τους από την χωρική θάλασσα.

2  Τέλη μπορούν να επιβληθούν σε ξένο πλοίο που διέρχεται από τη χωρική θάλασσα μόνο ως πληρωμή για ειδικές παρασχεθείσες στο πλοίο υπηρεσίες. Τα τέλη αυτά επιβάλλονται χωρίς διάκριση.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Β

ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟΙ ΣΕ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ

 

Αρθρο 27

Ποινική δικαιοδοσία επί ξένου πλοίου

1. Η ποινική δικαιοδοσία του παράκτιου κράτους δεν θα πρέπει να ασκείται πάνω σε ξένο πλοίο διερχόμενο από τη χωρική θάλασσα, για τη σύλληψη οποιουδήποτε προσώπου ή τη διενέργεια οποιασδήποτε ανάκρισης σχετικής με έγκλημα που διαπράχθηκε πάνω στο πλοίο κατά τη διάρκεια της διέλευσης του με την εξαίρεση μονό των παρακάτω περιπτώσεων:

(α) αν οι συνέπειες του εγκλήματος επεκτείνονται το παράκτιο  Κράτος

(β) αν το έγκλημα είναι τέτοιας φύσεως που να διαταράσσει την ειρήνη της χώρας ή την τάξη στην χωρική θάλασσα

(γ) αν έχει ζητηθεί η συνδρομή των τοπικών αρχών από τον πλοίαρχο ή από διπλωματικό πράκτορα ή τον Προξενικό λειτουργό του Κράτους της σημαίας ή

(δ) αν τέτοια μέτρα είναι αναγκαία για την καταστολή της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών ή ψυχοτροπικώνν ουσιών.

2 Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν το δικαίωμα του παράκτιου Κράτους να λαμβάνει μέτρα προβλεπόμενα από την νομοθεσία του προκειμένου να προβεί σε συλλήψεις ή ανακριτικές πράξεις επί ξένου πλοίου το οποίο διέρχεται από τη χωρική θάλασσα προερχόμενο από τα εσωτερικά ύδατα 3. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, το παράκτιο Κράτος οφείλει, εάν το ζητήσει ο πλοίαρχος να ειδοποιήσει τις διπλωματικές ή προξενικές αρχές’ του Κράτους της σημαίας, πριν από την λήψη οποιωνδήποτε μέτρων, και να διευκολύνει την επαφή μεταξύ των αρχών αυτών

και του πληρώματος του πλοίου. Σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης η ειδοποίηση αυτή μπορεί να γνωστοποιηθεί κατά την διάρκεια λήψεως των μέτρων.

4. Κατά την εξέταση του εάν και κατά ποιο τρόπο θα πρέπει να γίνει μία σύλληψη, οι τοπικές αρχές λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα συμφέροντα της ναυσιπλοΐας.

5. Με εξαίρεση τα προβλεπόμενα στο Μέρος XII ή σχετικά με παραβιάσεις των νόμων και κανονισμών που υιοθετήθηκαν σύμφωνα με το Μέρος V, το παράκτιο Κράτος δεν δύναται να λάβει κανένα μέτρο επί ξένου πλοίου το οποίο διέρχεται από τη χωρική θάλασσα με σκοπό να προβεί σε σύλληψη ή ανακριτικές πράξεις για έγκλημα που διαπράχθηκε πριν από την είσοδο του σκάφους στη χωρική θάλασσα, αν το πλοίο προερχόμενο από ξένο λιμένα, απλώς διέρχεται από τη χωρική θάλασσα χωρίς να εισέλθει στα εσωτερικά ύδατα.

 

Άρθρο 28

Αστική δικαιοδοσία σχετικά με ξένα πλοία

1. Το παράκτιο Κράτος δεν θα πρέπει να ανακόψει ή εκτρέψει τον πλου ξένου πλοίου στη χωρική θάλασσα για να ασκήσει αστική δικαιοδοσία επί προσώπων που βρίσκονται στο πλοίο.

2 Το παράκτιο Κράτος δεν δύναται να προβεί σε εκτελεστικά μέτρα ή να συλλάβει το πλοίο για τους σκοπούς οποιασδήποτε αστικής διαδικασίας, ειμή μόνο για υποχρεώσεις ή χρέη που αναλήφθηκαν υποχρεώσεων ή δημιουργήθηκαν από το ίδιο το πλοίο κατά τη διάρκεια ή για τους σκοπούς του πλου στα ύδατα του παράκτιου Κράτους.

3. Η παράγραφος 2 δεν θίγει το δικαίωμα του παράκτιου Κράτους, σύμφωνα με την νομοθεσία του και προς τον σκοπό άσκησης αστικής διαδικασίας , να λάβει εκτελεστικά μέτρα ή να συλλάβει ξένο πλοίο το οποίο σταθμεύει στη χωρική του θάλασσα ή διέρχεται απ’άυτήν, προερχόμενο από τα εσωτερικά ύδατα

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Γ

ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ

 

Αρθρο 29

Ορισμός πολεμικών πλοίων

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης ‘πολεμικό πλοίο’ σημαίνει πλοίο που ανήκει στις ένοπλες δυνάμεις ενός Κράτους και φέρει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τέτοια πλοία της εθνικότητας του, υπό τη διοίκηση αξιωματικού δεόντως τοποθετημένου από την Κυβέρνηση του Κράτους και του οποίου το όνομα εμφαίνεται στη σχετική επετηρίδα ή ανάλογο πίνακα και είναι επανδρωμένο με πλήρωμα υπό κανονική στρατιωτική πειθαρχία.

 

Άρθρο 30

Μη συμμόρφωση πολεμικών πλοίων με τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου Κράτους

Αν πολεμικό πλοίο δεν συμμορφώνεται προς τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου Κράτους που αφορούν στην διέλευση από τη χωρική θάλασσα και αγνοεί οποιοδήποτε αίτημα προς αυτό για συμμόρφωση, το παράκτιο Κράτος μπορεί να απαιτήσει απ’ αυτό να εγκαταλείψει αμέσως τη χωρική θάλασσα.

 

Άρθρο 31

Ευθύνη του Κράτους της σημαίας για ζημία προκληθείσα από πολεμικό πλοίο ή άλλο κρατικό πλοίο που χρησιμοποιείται για μη εμπορικούς σκοπούς

Το Κράτος της σημαίας φέρει διεθνή ευθύνη για κάθε απώλεια ή ζημιά στο παράκτιο Κράτος προερχόμενη από τη μη συμμόρφωση πολεμικού ή άλλου

κρατικού πλοίου που χρησιμοποιείται για μη εμπορικούς σκοπούς, με τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου κράτους που αφορούν τη διέλερση από τη χωρική θάλασσα ή με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης ή με άλλους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

 

Άρθρο 32

Ασυλία πολεμικών πλοίων και άλλων κρατικών πλοίων που χρησιμοποιούνται για μη εμπορικούς σκοπούς

Υπό την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται στο Υποτμήμα Α’ και στα άρθρα 30 και 31, καμμία διάταξη της παρούσας Σύμβασης δεν επηρεάζει τη ασυλία των πολεμικών πλοίων και των άλλων κρατικών πλοίων που χρησιμοποιούνται για μη εμπορικούς σκοπούς.

 

ΤΜΗΜΑ Δ’

ΣΥΝΟΡΕΥΟΥΣΑ ΖΩΝΗ

Άρθρο 33

Συνορεύουσα Ζώνη

1. Σε ζώνη που συνορεύει με τη χωρική του θάλασσα, η οποία ορίζεται ως συνορεύουσα ζώνη, το παράκτιο Κράτος μπορεί να ασκεί τον έλεγχο που είναι απαραίτητος γιά να:

α) εμποδίζει παραβίαση των τελωνειακών, δημοσιονομικών, μεταναστευτικών ή υγειονομικών του νόμων και κανονισμών στο έδαφος του ή στη χωρική του θάλασσα

β) τιμωρεί παραβιάσεις των παραπάνω νόμων   και κανονισμών που διαπράχθηκαν στο έδαφος του ή στη χωρική του θάλασσα. 2  Η συνορεύουσα ζώνη δεν μπορεί να εκτείνεται πέρα από τα 24 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας.

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

ΣΤΕΝΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΑΥΣΙΠΛΟΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Αρθρο 34

Νομικό καθεστώς των υδάτων που σχηματίζουν στενά ν διεθνούς ναυσιπλοίας

1. Το καθεστώς διέλευσης μέσα από στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας, που καθιερούται στο παρόν Μέρος, δεν επηρεάζει κατά τα λοιπά το νομικό καθεστώς των υδάτων που σχηματίζουν τέτοια στενά, ούτε την άσκηση από τα παράκτια των στενών Κράτη της κυριαρχίας ή της δικαιοδοσίας τους πάνω σ’ αυτά τα ύδατα και τον εναέριο χώρο, το βυθό και το υπέδαφος του. 2 Τα παράκτια των στενών Κράτη ασκούν την κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους σύμφωνα με το παρόν Μέρος και τους άλλους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

 

Αρθρο 35

Πεδίο εφαρμογής του παρόντος Μέρους

Το παρόν Μέρος δεν θίγει:

α) οποιεσδήποτε περιοχές εσωτερικών υδάτων μέσα σ’ ένα στενό, εκτός εάν ο καθορισμός μιας ευθείας γραμμής βάσης σύμφωνα με τη μέθοδο που προβλέπεται στο άρθρο 7, έχει ως αποτέλεσμα να περιλάβει στα εσωτερικά ύδατα περιοχές οι οποίες δεν θεωρούντο προηγουμένως ως τέτοια ύδατα.

β) το νομικό καθεστώς των υδάτων που βρίσκονται πέρα από την χωρική θάλασσα των παρακτίων των στενών Κρατών, και που αποτελούν μέρος αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ή ανοικτής θάλασσας..

γ) το νομικό καθεστώς των στενών όπου η διέλευση ρυθμίζεται εν όλω ή εν μέρει από ισχύουσες διεθνείς Συμβάσεις που ισχύουν από μακρού και που ειδικά αφορούν τέτοια στενά.

 

Άρθρο 36

Διάδρομοι ανοικτής θάλασσας ή διάδρομοι μέσω αποκλειστικών οικονομικών ζωνών μέσα σε στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας.

Το παρόν Μέρος δεν εφαρμόζεται σε στενό διεθνούς ναυσιπλοΐας εάν υφίσταται μέσω του στενού διαδρόμου μέσω ανοικτής θάλασσας ή αποκλειστικής οικονομικής ζώνης παρόμοιας καταλληλότητας ως προς τα ναυτιλιακά και υδρογραφικά χαρακτηριστικά. Στους διαδρόμους αυτούς εφαρμόζονται τα άλλα σχετικά Μέρη της παρούσας Σύμβασης συμπεριλαμβανομένων  των διατάξεων  για  την  ελευθερία  ναυσιπλοΐας και υπέρπτησης.

 

ΤΜΗΜΑ 2.

ΠΛΟΥΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ

Άρθρο 37

Πεδίο εφαρμογής του παρόντος τμήματος

Το παρόν Τμήμα εφαρμόζεται στα στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας μεταξύ ενός τμήματος ανοικτής θάλασσας ή αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και ενός άλλου τμήματος ανοικτής θάλασσας ή αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.

 

Άρθρο 38

Δικαίωμα πλου διέλευσης

1. Στα στενά που αναφέρονται στο άρθρο 37, όλα τα πλοία και αεροσκάφη απολαύουν του δικαιώματος πλου διέλευσης το οποίο ασκείται ακωλύτως, πλην της περίπτωσης που το στενό σχηματίζεται από ηπειρωτικό έδαφος ενός Κράτους και νήσου που ανήκει σε αυτό, οπότε ο πλους διέλευσης δεν εφαρμόζεται εφόσον υπάρχει ανοικτά της νήσου δυνατότητα, πλου μέσα από ανοικτή θάλασσα ή από αποκλειστική οικονομική ζώνη, παρόμοιας καταλληλότητας ως προς τα ναυτιλιακά, και υδρογραφικά χαρακτηριστικά. 2 Πλους διέλευσης σημαίνει την άσκηση, σύμφωνα με το Μέρος αυτό, ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και της υπέρπτησης μόνο για το σκοπό του συνεχούς και ταχέως διάπλου του στενού μεταξύ ενός τμήματος ανοικτής θάλασσας ή μιας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και ενός άλλου τμήματος ανοικτής θάλασσας ή μιας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης. Εν τούτοις, η απαίτηση για συνεχή και ταχύ διάπλου δεν αποκλείει διέλευση μέσα από το στενό με σκοπό την πρόσβαση , αναχώρηση ή επιστροφή από τις ακτές ενός Κράτους παράκτιου στο στενό, με την επιφύλαξη των όρων εισόδου σ’αυτό το Κράτος

3. Οποιαδήποτε δραστηριότητα η οποία δεν αποτελεί άσκηση του δικαιώματος πλου διέλευσης μέσα από ένα στενό εξακολουθεί να υπόκειται στις άλλες εφαρμοστέες διατάξεις της παρούσας Σύμβασης

 

Άρθρο 39

Υποχρεώσεις πλοίων και αεροσκαφών κατά τον πλου διέλευσης.

1. Πλοία και  Αεροσκάφη,  ενώ ασκούν  το  δικαίωμα  του  πλου  διέλευσης, οφείλουν:

(α) να διασχίζουν ή να υπερίπτανται των στενών χωρίς καθυστέρηση.

(β) να απέχουν από κάθε απειλή ή χρήση βίας εναντίον της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας των παράκτιων στα στενά κρατών ή κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο κατά παράβαση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου που είναι ενσωματωμένες στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

(γ) να απέχουν απ’ οποιεσδήποτε δραστηριότητες άλλες από εκείνες που επιβάλλει ένας κανονικός τρόπος συνεχούς και γρήγορης διέλευσης, εκτός άν καθίστανται απαραίτητες λόγω ανωτέρας βίας ή κινδύνου.

(δ) να συμμορφώνονται με άλλες σχετικές διατάξεις του παρόντος Μέρους. 2 Πλοία σε πλου διέλευσης οφείλουν:

(α) να συμμορφώνονται με τους γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανονισμούς, διαδικασίες και πρακτική για την ασφάλεια στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων και των Διεθνών Κανονισμών Αποφυγής Συγκρούσεων στη θάλασσα

(β) να συμμορφώνονται με τους γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανονισμούς, διαδικασίες και πρακτική για την αποφυγή, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης από πλοία 3. Αεροσκάφη που υπερίπτανται των στενών αυτών, οφείλουν:

(α) να τηρούν τους κανόνες εναέριας κυκλοφορίας του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας όπως αυτοί εφαρμόζονται στα πολιτικά αεροσκάφη. Τα κρατικά αεροσκάφη συμμορφώνονται κανονικά με τα μέτρα ασφάλειας που προβλέπονται από τους κανόνες αυτούς και κινούνται πάντα με τη δέουσα προσοχή για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας.

(β) να είναι συνεχώς συντονισμένα στην ραδιοσυχνότητα που έχει καθορίσει η διεθνώς ορισμένη αρμόδια αρχή ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας ή στην διεθνή ραδιοσυχνότητα κινδύνου.

 

Άρθρο 40

Δραστηριότητες έρευνας και υδρογραφικών εργασιών.

Κατά τη διάρκεια του πλου διέλευσης, ξένα πλοία περιλαμβανομένων και των

πλοίων που εκτελούν θαλάσσιες επιστημονικές έρευνες και υδρογραφικές εργασίες, δεν μπορούν να εκτελούν οποιεσδήποτε από τις ‘δραστηριότητες αυτές χωρίς την προηγούμενη άδεια των παράκτιων στα στενά κρατών.

 

Άρθρο 41

Θαλάσσιοι διάδρομοι και σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας στα στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας

1. Σύμφωνα με το παρόν Μέρος, παράκτια σε στενά Κράτη μπορούν, να προσδιορίζουν θαλάσσιους διαδρόμους και να καθορίζουν σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας για τη ναυσιπλοΐα σε στενά , όπου τούτο είναι αναγκαίο για την ασφαλή διέλευση των πλοίων.

2 Τα κράτη αυτά μπορούν, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις και αφού δώσουν την δέουσα δημοσιότητα στα μέτρα αυτά, να υποκαταστήσουν με άλλους θαλάσσιους διαδρόμους ή σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας, οποιουσδήποτε θαλάσσιους διαδρόμους ή σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας, που προσδιορίσθηκαν ή καθορίστηκαν απ’αυτά προηγουμένως.

3. Οι θαλάσσιοι αυτοί διάδρομοι και σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας πρέπει να συμφωνούν με τους γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανονισμούς.

4. Πριν από τον προσδιορισμό ή την υποκατάσταση των θαλάσσιων διαδρόμων ή τον καθορισμό ή την υποκατάσταση των σχεδίων διαχωρισμού κυκλοφορίας, τα παράκτια των στενών Κράτη υποβάλλουν προτάσεις στον αρμόδιο διεθνή οργανισμό με σκοπό ‘την υιοθέτηση τους. Ο οργανισμός δεν μπορεί να υιοθετήσει παρά μόνο τους θαλάσσιους διαδρόμους και σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας που συμφωνήθηκαν με τα παράκτια των στενών κράτη. Στη συνέχεια τα κράτη μπορούν να προσδιορίσουν, καθορίσουν ή υποκαταστήσουν αυτούς.

5. Όταν πρόκειται να προσδιορισθούν σε. ένα στενό θαλάσσιοι διάδρομοι ή σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας μέσα από ύδατα δύο ή περισσοτέρων παράκτιων στο στενό κρατών, τα ενδιαφερόμενα κράτη συνεργάζονται στη διατύπωση σχετικών προτάσεων σε συνεννόηση με τον αρμόδιο διεθνή οργανισμό.

6.  Τα παράκτια των στενών κράτη καθορίζουν σαφώς όλους τους θαλάσσιους διαδρόμους και τα σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας που καθορίζονται απ’αυτά πάνω σε χάρτες στους οποίους πρέπει να δίνεται ή δέουσα δημοσιότητα

7. Κατά την διάρκεια του πλου διέλευσης τα πλοία πρέπει να τηρούν τους θαλάσσιους διαδρόμους και τα σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας που καθορίστηκαν σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

 

Άρθρο 42

Νόμοι και Κανονισμοί παρακτίων σε στενά κρατών σχετικοί με τον πλου διέλευσης

1.Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος τμήματος, τα παράκτια των στενών Κράτη μπορούν να υιοθετούν νόμους και κανονισμούς σχετικούς με τον πλου διέλευσης, από τα στενά , αναφορικά με τα ακόλουθα:

(α) την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και τη ρύθμιση της θαλάσσιας κυκλοφορίας, όπως προβλέπονται στο άρθρο 41.

(β) την αποφυγή, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης, εφαρμόζοντας τους σχετικούς διεθνείς κανονισμούς που αφορούν στην απόρριψη πετρελαίου, καταλοίπων πετρελαιοειδών και άλλων βλαβερών ουσιών στα στενά.

(γ) την παρεμπόδιση της αλιείας, συμπεριλαμβανομένης και της στοίβασης αλιευτικού εξοπλισμού, επί αλιευτικών σκαφών.

(δ) τη φόρτωση ή εκφόρτωση οποιουδήποτε εμπορεύματος, χρημάτων ή προσώπων κατά παράβαση των τελωνειακών, δημοσιονομικών, μεταναστευτικών ή υγειονομικών νόμων και κανονισμών των παράκτιων στα στενά κρατών.

2 Αυτοί οι νόμοι και κανονισμοί δεν διακρίνουν, τύποις ή ουσία, μεταξύ ξένων πλοίων, ούτε κατά την εφαρμογή τους έχουν ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση, παρακώλυση, ή περιορισμό του δικαιώματος του πλου διέλευσης όπως καθορίζεται στο παρόν τμήμα

3. Παράκτια των στενών κράτη δίνουν την δέουσα δημοσιότητα σε όλους αυτούς τους νόμους και κανονισμούς.

4. Ξένα πλοία που ασκούν το δικαίωμα πλου διέλευσης, συμμορφώνονται με αυτούς τους νόμους και κανονισμούς.

5. Σε περίπτωση παραβάσεως των νόμων και κανονισμών αυτών ή των διατάξεων του παρόντος τμήματος από πλοίο ή αεροσκάφος που απολαύει ετεροδικίας, το Κράτος της σημαίας του πλοίου ή το Κράτος όπου είναι καταγεγραμμένο το αεροσκάφος φέρει διεθνή ευθύνη για οποιαδήποτε απώλεια ή βλάβη που μπορεί να έχει προκληθεί στα παράκτια των στενών Κράτη.

 

Άρθρο 43

Εγκαταστάσεις ασφαλείας, ναυτιλιακά βοηθήματα και άλλες συσκευές ως και πρόληψη, περιορισμός και έλεγχος της ρύπανσης

Τα Κράτη που χρησιμοποιούν ένα στενό και τα παράκτια του στενού Κράτη θα πρέπει, δια συμφωνίας να συνεργάζονται:

(α) για την εγκατάσταση και συντήρηση στο στενό των απαραιτήτων εγκαταστάσεων ασφαλείας και ναυτιλιακών βοηθημάτων ως και άλλων συσκευών για την υποβοήθηση της διεθνούς ναυσιπλοΐας και

(β) για την πρόληψη, περιορισμό και έλεγχο της ρύπανσης από πλοία

 

Άρθρο 44

Υποχρεώσεις παράκτιων σε στενά Κρατών

Παράκτια σε στενά Κράτη δεν πρέπει να παρεμποδίζουν τον πλου διέλευσης και πρέπει να δίνουν’την δέουσα δημοσιότητα σε οποιοδήποτε κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα ή την υπέρπτηση μέσα ή πάνω από το στενό, τον οποίο γνωρίζουν. Η άσκηση του δικαιώματος του πλου διέλευσης δεν δύναται να ανασταλεί

 

ΤΜΗΜΑ 3

ΑΒΛΑΒΗΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗ

 

Άρθρο 45

Αβλαβής Διέλευση

Το καθεστώς της αβλαβούς διέλευσης σύμφωνα με το Μέρος II, τμήμα 3, εφαρμόζεται στα στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας:

(ά)  που εξαιρούνται της εφαρμογής του καθεστώτος του πλου διέλευσης δυνάμει του άρθρου 38, παράγραφος 1 ή

(β) που ενώνουν την χωρική θάλασσα  ενός κράτους με τμήμα ανοικτής θάλασσας ή με την αποκλειστική οικονομική ζώνη άλλου κράτους.

2  Η ενάσκηση του δικαιώματος αβλαβούς διέλευσης μέσα από τέτοια στενά δεν δύναται να ανασταλεί.

 

ΜΕΡΟΣ IV

ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΙΚΑ ΚΡΑΤΗ

 

Άρθρο 46

Χρήση όρων

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης :

(α) ‘ αρχιπελαγικό Κράτος’ σημαίνει Κράτος αποτελούμενο καθ’ ολοκληρία από ένα η περισσότερα αρχιπελάγη και, ενδεχομένως, και από άλλες νήσους. (β)’ Αρχιπέλαγος’ σημαίνει σύμπλεγμα νήσων, περιλαμβανομένων και τμημάτων νήσων, αλληλοσυνδεόμενα ύδατα και άλλα φυσικά χαρακτηριστικά τα οποία είναι τόσο στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους ώστε να σχηματίζουν μιά αυτοτελή γεωγραφική , οικονομική και πολιτική ενότητα, ή που θεωρούνται ιστορικά ότι σχηματίζουν μιά τέτοια ενότητα

 

Άρθρο 47

Αρχιπελαγικές Γραμμές

1. Ένα αρχιπελαγικό Κράτος μπορεί να χαράσσει ευθείες αρχιπελαγικές γραμμές βάσης που να ενώνουν τα ακρότατα σημεία των πλέον απομακρυσμένων νήσων και σκοπέλων του αρχιπελάγους υπό τον όρο ότι το ίχνος αυτών των γραμμών βάσης περιλαμβάνει τις κύριες νήσους και ορίζει μιά περιοχή στην οποία ο λόγος του εμβαδού των υδάτων της προς το εμβαδόν της ξηράς , συμπεριλαμβανομένων και των κοραλλιογενών ατόλλων θα είναι μεταξύ 1 προς 1 και 9 προς L

2 Το μήκος αυτό των γραμμών βάσης υπερβαίνει τα 100 ναυτικά μίλια, με τη διαφορά ότι μέχρι 3 τοις εκατό του ολικού αριθμού των γραμμών βάσης που περικλείουν ένα αρχιπέλαγος μπορούν να υπερβαίνουν αυτό το μήκος, μέχρι ένα μέγιστο μήκος 125 ναυτικών μιλίων.

3. Η χάραξη αυτών των γραμμών βάσης δεν πρέπει να παρεκκλίνει αισθητά από τη γενική  διαμόρφωση του αρχιπελάγους.

4. Αυτές οι γραμμές βάσης δεν πρέπει να χαράσσονται προς και από σκοπέλους, εκτός άν έχουν κτισθεί πάνω σε αυτούς φάροι ή παρόμοιες εγκαταστάσεις που να είναι μόνιμα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας ή όπου ο σκόπελος βρίσκεται, εν όλω ή εν μέρει, σε απόσταση που δεν υπερβαίνει το εύρος της χωρικής θάλασσας από την πλησιέστερη νήσο.

5. Το σύστημα τέτοιων γραμμών βάσης δεν θα εφαρμόζεται από ένα αρχιπελαγικό Κράτος, με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκόπτει την χωρική θάλασσα ενός άλλου Κράτους από την ανοιχτή θάλασσα ή από μία αποκλειστική οικονομική ζώνη.

6. Αν μέρος των αρχιπελαγικών υδάτων ενός αρχιπελαγικού Κράτους κείται μεταξύ δύο τμημάτων ενός γειτονικού Κράτους, τα υφιστάμενα δικαιώματα και όλα τα άλλα νόμιμα συμφέροντα που ασκεί παραδοσιακά το δεύτερο Κράτος σ’αυτά τα ύδατα καθώς και όλα τα δικαιώματα που καθορίστηκαν δυνάμει συμφωνίας αυτών των Κρατών εξακολουθούν να τηρούνται.

7. Για τους σκοπούς του υπολογισμού της σχέσης των υδάτων προς την ξηρά, σύμφωνα με την παράγραφο 1, οι χερσαίες περιοχές μπορεί να περιλαμβάνουν ύδατα που βρίσκονται μέσα στους κροσσωτούς υφάλους που περιβάλλουν τις νήσους και τις κοραλλιογενείς ατόλλες, συμπεριλαμβανομένου και κάθε τμήματος απόκρημνου ωκεάνειου οροπεδίου που περικλείεται ή σχεδόν περικλείεται από αλυσίδα ασβεστολιθικών νήσων και σκοπέλων που κείνται στην περίμετρο του οροπεδίου.

8. Οι γραμμές βάσης που χαράσσονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο εμφαίνονται σε χάρτες υπό κατάλληλη κλίμακα, ώστε να είναι δυνατός ο γεωγραφικός προσδιορισμός τους. Εναλλακτικά, μπορούν να χρησιμοποιούνται πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων, με καθορισμένο γεωδαιτικό σύστημα.

9. Το αρχιπελαγικο Κράτος δίδει την δέουσα δημοσιότητα σ’ αυτούς τους χάρτες ή πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων και καταθέτει αντίγραφο κάθε τέτοιου χάρτη ή πίνακα στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών .

 

Άρθρο 48

Μέτρηση του εύρους της χωρικής θάλασσας, της συνορεύουσας ζώνης, της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και της υφαλοκρηπίδας

Το εύρος της χωρικής θάλασσας της συνορεύουσας ζώνης, της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και της υφαλοκρηπίδας, μετράται από αρχιπελαγικές γραμμές βάσης που έχουν χαραχθεί σύμφωνα με το άρθρο 47.

 

Άρθρο 49

Νομικό καθεστώς των αρχιπελαγικών υδάτων, του εναερίου χώρου πάνω από τα αρχιπελαγικά ύδατα και του βυθού και του υπεδάφους αυτών.

1. Η κυριαρχία ενός αρχιπελαγικού Κράτους εκτείνεται στα ύδατα που περικλείονται από τις αρχιπελαγικές γραμμές βάσης που έχουν χαραχθεί σύμφωνα με το άρθρο 47, και που περιγράφονται σαν αρχιπελαγικά ύδατα, ασχέτως του βάθους τους ή της απόστασης τους από την ακτή.

2. Η κυριαρχία αυτή εκτείνεται στον εναέριο χώρο πάνω από τα αρχιπελαγικά ύδατα, όπως επίσης και στο βυθό τους και στο υπέδαφος τους και στους πόρους που εμπεριέχονται σ’ αυτά

3. Η κυριαρχία αυτή ασκείται σύμφωνα με το παρόν Μέρος.

4. Το καθεστώς της διέλευσης από αρχιπελαγικούς θαλασσίους διαδρόμους που καθιερουνται στο παρόν Μέρος δεν επηρεάζει κατά τα άλλα το καθεστώς των αρχιπελαγικών υδάτων, συμπεριλαμβανομένων και των θαλασσίων διαδρόμων ή την άσκηση από το αρχιπελαγικά Κράτος της κυριαρχίας του πάνω σ’αυτά τα ύδατα και στον εναέριο χώρο τους.στο βυθό και στο υπέδαφος καθώς και στους πόρους που εμπεριέχονται σ’ αυτά.

 

Άρθρο 50

Οριοθέτηση των εσωτερικών υδάτων

Εντός των αρχιπελαγικών του υδάτων, το αρχιπελαγικά Κράτος μπορεί να χαράσσει κλείουσες γραμμές για την οριοθέτηση των εσωτερικών υδάτων, σύμφωνα με τα άρθρα 9,10 και 11

 

Άρθρο 51

Υφιστάμενες συμφωνίες, παραδοσιακά δικαιώματα αλιείας και υπάρχοντα υποβρύχια καλώδια.

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 49, τα αρχιπελαγικα Κράτη πρέπει να τηρούν τις υφιστάμενες συμφωνίες που έχουν συνάψει με άλλα Κράτη’ και να αναγνωρίζουν παραδοσιακά δικαιώματα αλιείας και άλλες νόμιμες δραστηριότητες των αμέσως παρακειμένων γειτονικών Κρατών σε ορισμένες περιοχές που ευρίσκονται μέσα στα αρχιπελαγικα ύδατα Οι όροι και οι προϋποθέσεις για την άσκηση αυτών των δικαιωμάτων και δραστηριοτήτων, περιλαμβανομένης και της φύσης, της έκτασης και των περιοχών για τις οποίες ισχύουν, θα ρυθμίζονται κατόπιν αιτήματος οποιουδήποτε των ενδιαφερομένων Κρατών, με διμερείς συμφωνίες μεταξύ τους. Αυτά τα δικαιώματα .δεν μεταβιβάζονται προς τρίτα Κράτη ή τους υπηκόους τους ούτε παραχωρείται μέρος αυτών.

2. Τα αρχιπελαγικα Κράτη σέβονται τα υπάρχοντα υποβρύχια καλώδια, που έχουν ποντισθεί από άλλα Κράτη και που διέρχονται οπό τα ύδατα τους, χωρίς να προσεγγίζουν τις ακτές τους. Επίσης, επιτρέπουν την αντικατάσταση αυτών των καλωδίων, αφού ειδοποιηθούν για τη θέση τους και για τις προβλεπόμενες εργασίες συντηρήσεως ή αποκαταστάσεώς τους.

 

Άρθρο 52

Δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης

1. Τηρούμενου του άρθρου 53 και μη θιγομένου του άρθρου 50 , τα πλοία όλων των Κρατών απολαύουν του δικαιώματος αβλαβούς διέλευσης μέσα από τα αρχιπελαγικα ύδατα , σύμφωνα με το Μέρος II, Τμήμα 3. 2 Το αρχιπελαγικα Κράτος δύναται χωρίς να διακρίνει, τύποις ή ουσία, μεταξύ των ξένων πλοίων, να αναστέλλει προσωρινά, σε καθορισμένες περιοχές των αρχιπελαγικών του υδάτων, την αβλαβή διέλευση ξένων πλοίων, αν η αναστολή αυτή είναι ουσιώδης για την προστασία της ασφάλειας του. Η αναστολή αρχίζει να ισχύει μόνο μετά τη δέουσα δημοσίευση της.

 

Αρθρο 53

Δικαίωμα αρχιπελαγικής διέλευσης

1. Το αρχιπελαγικό Κράτος μπορεί να καθορίζει θαλάσσιους διαδρόμους και αεροδιάδρομους πάνω από αυτούς, κατάληλους για τη  συνεχή  και  ταχεία

διέλευση ξένων πλοίων και αεροσκαφών δια μέσου και πάνω από τα αρχιπελαγικά του ύδατα και την παρακείμενη χωρική τους θάλασσα 2 Ολα τα πλοία και αεροσκάφη απολαύουν του δικαιώματος αρχιπελαγικής διέλευσης απο αυτούς τους θαλάσσιους διαδρόμους και αεροδιάδρομους.

3. Αρχιπελαγική διέλευση σημαίνει την άσκηση, σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, των δικαιωμάτων ανεμπόδιστης ναυσιπλοΐας και υπέρπτησης υπό κανονικές συνθήκες και μόνο για τον σκοπό της συνεχούς και ταχείας διέλευσης μεταξύ ενός μέρους της ανοιχτής θάλασσας ή μιας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και ενός άλλου μέρους της ανοιχτής θάλασσας ή μιας αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.

4. Οι θαλάσσιοι αυτοί διάδρομοι και αεροδιάδρομοι που θα διέρχονται από τα αρχιπελαγικά ύδατα και την παρακείμενη χωρική θάλασσα, πρέπει να περιλαμβάνουν όλες τις γραμμές επικοινωνιών που χρησιμοποιούνται συνήθως από την διεθνή ναυσιπλοΐα και αεροπλοΐα δια μέσου των αρχιπελαγικών υδάτων και του υπερκείμενου εναέριου χώρου. Οι θαλάσσιοι διάδρομοι πρέπει να διέρχωνται μέσα από όλους τους διαύλους που χρησιμοποιούνται συνήθως για την ναυσιπλοΐα, εξυπακουομένου ότι δεν είναι απαραίτητος ή καθορισμός περισσοτέρων διαδρόμων παρόμοιας καταλληλότητας μεταξύ των ιδίων σημείων εισόδου και εξόδου.

5. Αυτοί οι θαλάσσιοι διάδρομοι και αεροδιάδρομοι προσδιορίζονται από μία σειρά συνεχών αξονικών γραμμών που ενώνουν τα σημεία εισόδου των με τα σημεία εξόδου. Τα διερχόμενα πλοία και αεροσκάφη παρεκκλίνουν περισσότερο από 25 ναυτικά μίλια από τη μία ή την άλλη πλευρά αυτών των αξονικών γραμμών εξυπακουομένου ότι δεν διέρχονται εγγύτερα των ακτών από το 10 της εκατό της απόστασης μεταξύ των πλησιέστερων σημείων επί των νήσων που βρίσκονται εγγύτερα και κατά μήκος του θαλάσσιου διαδρόμου.

6. Το αρχιπελαγικά Κράτος που καθορίζει θαλάσσιους διαδρόμους σύμφωνα με το παρόν άρθρο μπορεί επίσης να προσδιορίζει σχέδια διαχωρισμού της κυκλοφορίας για την ασφαλή διέλευση των πλοίων μέσα από στενούς διαύλους κατά μήκος αυτών των θαλασσίων διαδρόμων.

7. Το αρχιπελαγικά Κράτος δύναται, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις και αφού δώσει τη δέουσα δημοσιότητα στα μέτρα αυτά, να αντικαθιστά θαλάσσιους διαδρόμους ή σχέδια διαχωρισμού της κυκλοφορίας που έχουν καθορισθεί ή υπαγορευτεί από αυτό προηγουμένως με νέους θαλάσσιους διαδρόμους ή σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας.

8. Οι θαλάσσιοι αυτοί διάδρομοι και σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας πρέπει να πληρούν γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανονισμούς.

9. Για τον  καθορισμό  ή  την  αντικατάσταση  θαλασσίων  διαδρόμων ή τον προσδιορισμό  ή  την  αντικατάσταση σχεδίων διαχωρισμού κυκλοφορίας, το αρχιπελαγικό Κράτος  υποβάλλει προτάσεις στον αρμόδιο διεθνή οργανισμό με σκοπό την υιοθέτηση τους. Ο Οργανισμός αυτός μπορεί να υιοθετήσει μόνο τους θαλάσσιους διαδρόμους ή τα σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας που είναι δυνατό να συμφωνηθούν με το αρχιπελαγικό Κράτος. Κατόπιν τούτου ,  το s ¦ αρχιπελαγικό Κράτος μπορεί να καθορίσει, προσδιορίσει ή αντικαταστήσει τους θαλάσσιους διαδρόμους και τα σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας.

10.  Το αρχιπελαγικό Κράτος υποδεικνύει σαφώς τον άξονα των θαλασσίων διαδρόμων και των σχεδίων διαχωρισμού κυκλοφορίας που καθορίζονται ή προσδιορίζονται από αυτό, πάνω σε χάρτες στους οποίους δίδεται η δέουσα δημοσιότητα.

11.  Τα πλοία που ασκούν το δικαίωμα αρχιπελαγικής διέλευσης πρέπει να τηρούν τους καθορισμένους θαλάσσιους διαδρόμους και τα σχέδια διαχωρισμού κυκλοφορίας, που καθιερώνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

12 Εάν ένα αρχιπελαγικό Κράτος δεν καθορίσει θαλάσσιους διαδρόμους ή αεροδιάδρομους, το δικαίωμα της αρχιπελαγικής διέλευσης μπορεί να ασκηθεί διά  μέσου  των  διαδρόμων  που  χρησιμοποιούνται  συνήθως  από τη διεθνή ναυσιπλοΐα.

 

Άρθρο 54

Υποχρεώσεις πλοίων και αεροσκαφών κατά τη διέλευση τους, επιστημονικές έρευνες και υδρογραφικές εργασίες, υποχρεώσεις του αρχιπελαγικού κράτους και νόμοι και κανονισμοί του αρχιπελαγικού Κράτους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη

Τα άρθρα 39 ,40 ,42 και 44 εφαρμόζονται mutatis mutandis και στην αρχιπελαγική διέλευση.

 

ΤΜΗΜΑ V

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ

 

Άρθρο 55

Ειδικό νομικό καθεστώς της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης

Ως αποκλειστική οικονομική ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της χωρικής θάλασσας περιοχή, η υπαγόμενη στο ειδικό νομικό καθεστώς που καθιερώνεται στο παρόν Μέρος, δυνάμει του οποίου τα δικαιώματα και οι δικαιοδοσίες του παράκτιου Κράτους και τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των άλλων Κρατών διέπονται από τις σχετικές διατάξεις της παρούσας Σύμβασης.

 

Άρθρο 56

Δικαιώματα, δικαιοδοσίες και υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη

1. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη το παράκτιο Κράτος έχει:

(α) κυριαρχικά δικαιώματα που αποσκοπούν στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζωντανών ή μή, των υπερκειμένων τόυ βυθού της θάλασσας υδάτων του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους αυτού, ως επίσης και  με άλλες δραστηριότητες για την οικονομική εκμετάλλευση και εξερεύνηση της ζώνης όπως η παραγωγή ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους.

(β) δικαιοδοσία, όπως προβλέπεται στα σχετικά άρθρα της παρούσας σύμβασης,

σχετικά με:

(ι) την εγκατάσταση και χρησιμοποίηση τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων και κατασκευών.

(ιι) τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα

(ια) την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

(γ) άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα Σύμβαση.

2.   Κατά την άσκηση  των  δικαιωμάτων του  και την εκτέλεση  των υποχρεώσεων του, σύμφωνα με  την  παρούσα  Σύμβαση,  στην  αποκλειστική οικονομική του ζώνη, το παράκτιο Κράτος λαμβάνει υπόψη του τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των άλλων Κρατών και ενεργεί κατά τρόπο συνάδοντα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης .

3. Τα δικαιώματα που αναφέρονται στο παρόν άρθρο σχετικά με το βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος του θα ασκούνται σύμφωνα με το Μέρος VL

 

Άρθρο 57

Εύρος της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης

Η αποκλειστική οικονομική ζώνη δεν εκτείνεται πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της χωρικής θάλασσας.

 

Άρθρο 58

Δικαιώματα και υποχρεώσεις των άλλων Κρατών στην αποκλειστική οικονομική ζώνη

1. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, όλα τα Κράτη, παράκτια ή χωρίς ακτές, απολαμβάνουν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, τις ελευθερίες της ναυσιπλοΐας και υπέρπτησης καθώς και τα δικαιώματα τοποθέτησης υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών που αναφέρονται στο άρθρο 87, ως επίσης και το δικαίωμα χρήσης των θαλασσών γι’αλλους διεθνώς νόμιμους σκοπούς που συνδέονται με την ενάσκηση αυτών των δικαιωμάτων και που εναρμονίζονται με τις άλλες διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, ειδικώτερα στα πλαίσια της εκμετάλλευσης των πλοίων, των αεροσκαφών και των υποβρυχίων καλωδίων και αγωγών .

2 Τα άρθρα 88 μέχρι και 115, ως και άλλοι συναφείς κανόνες του διεθνούς δικαίου εφαρμόζονται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση προς το παρόν Μέρος.

3. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους, δυνάμει της παρούσας Σύμβασης, μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, τα Κράτη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους και συμμορφώνονται προς τους νόμους και κανονισμούς που υιοθετούνται από το παράκτιο Κράτος σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης και των άλλων κανόνων διεθνούς δικαίου στην έκταση που αυτοί δεν είναι αντίθετοι προς το Μέρος αυτό.

 

Άρθρο 59

Βάση για την επίλυση των διαφορών σε περίπτωση που η Σύμβαση δεν παρέχει δικαιώματα ούτε δικαιοδοσίες στο εσωτερικό της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης

Στις περιπτώσεις που η παρούσα Σύμβαση δεν παρέχει συγκεκριμένα δικαιώματα ή δικαιοδοσίες στο παράκτιο Κράτος ή σε άλλα Κράτη μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, και προκύπτει σύγκρουση συμφερόντων

ανάμεσα στο παράκτιο Κράτος και άλλο Κράτος ή Κράτη, η διαφορά αυτή θα πρέπει να διευθετείται με βάση την αρχή της ευθυδικίας και το υπό το φως όλων των σχετικών πραγματικών περιστατικών, λαμβάνοντας υπόψη την αντίστοιχη σπουδαιότητα των συμφερόντων των μερών καθώς και τη διεθνή κοινότητα στο σύνολο της.

 

Άρθρο 60

Τεχνητές νήσοι, εγκαταστάσεις και κτίσματα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη

1. Στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, το παράκτιο Κράτος έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να κατασκευάζει, να επιτρέπει και να ρυθμίζει την κατασκευή, τη λειτουργία και τη χρησιμοποίηση :

(α) τεχνητών νήσων

(β)  εγκαταστάσεων και κτισμάτων για τους σκοπούς που προβλέπονται στο άρθρο 56 ή για άλλους οικονομικούς σκοπούς.

(γ) εγκαταστάσεων και κτισμάτων που μπορούν να εμποδίσουν την άσκηση των δικαιωμάτων του παράκτιου Κράτους στη Ζώνη.

2 Το παράκτιο Κράτος έχει αποκλειστική δικαιοδοσία πάνω σε αυτές τις τεχνητές νήσους εγκαταστάσεις και κτίσματα, περιλαμβανομένης και της δικαιοδοσίας που αναφέρεται στους τελωνειακούς δημοσιονομικούς υγειονομικούς ασφάλειας και μεταναστευτικούς νόμους και κανονισμούς

3. Δίδεται δέουσα γνωστοποίηση για την κατασκευή αυτών των τεχνητών νήσων; εγκαταστάσεων και κτισμάτων, και εξασφαλίζεται η συντήρηση των μόνιμων μέσων σηματοδότησης τους . Οποιεσδήποτε εγκαταστάσεις ή κτίσματα που εγκαταλείπονται ή περιπίπτουν σε αχρηστία απομακρύνονται προκειμένου να διασφαλίζεται η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας λαμβανομένων υπόψη οποιωνδήποτε γενικώς αποδεκτών διεθνών προτύπων που έχουν καθιερωθεί για το σκοπό αυτό από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς Κατά την απομάκρυνση τους λαμβάνεται επίσης υπόψη η αλιεία, η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των άλλων Κρατών. Η δέουσα δημοσιότητα δίδεται σχετικά με το βάθος τη θέση και τις διαστάσεις εκείνων των εγκαταστάσεων και κατασκευών που δεν έχουν τελείως απομακρυνθεί.

4. Το παράκτιο Κράτος μπορεί, εκεί όπου είναι αναγκαίο, να καθιερώνει λογικές ζώνες ασφάλειας γύρω από αυτές τις τεχνητές νήσους τις εγκαταστάσεις και τα κτίσματα, εντός των οποίων μπορεί να λαμβάνει

κατάλληλα μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας τόσο της ναυσιπλοΐας όσο και των τεχνητών νήσων ,εγκαταστάσεων και κτισμάτων.

5. Το πλάτος των ζωνών ασφαλείας καθορίζεται από το παράκτιο Κράτος, λαμβανομένων υπόψη των εφαρμοστέων διεθνών προτύπων. Οι ζώνες αυτές σχεδιάζονται κατά τρόπο ώστε να προσιδιάζουν με τη φύση και τη λειτουργία των τεχνητών νήσων , εγκαταστάσεων και κτισμάτων, και δεν εκτείνονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 500 μέτρων γύρω από αυτά. Η απόσταση αυτή μετράται από κάθε σημείο των εξωτερικών τους ορίων, εκτός αν άλλως επιτρέπεται από γενικώς αποδεκτά διεθνή πρότυπα ή αν άλλως συνιστάται από τον αρμόδιο διεθνή οργανισμό. Θα πρέπει να δίδεται η δέουσα γνωστοποίηση για την έκταση αυτών των ζωνών ασφαλείας.

6. Όλα τα πλοία συμμορφώνονται με τις ζώνες αυτές και τηρούν τους γενικώς παραδεκτούς διεθνείς κανονισμούς που αφορούν τη ναυσιπλοΐα στην περιοχή των τεχνητών νήσεων, των εγκαταστάσεων, κτισμάτων και ζωνών ασφαλείας.

7. Δεν πρέπει να τοποθετούνται τεχνητές νήσοι, εγκαταστάσεις και κτίσματα και να καθιερώνονται ζώνες ασφαλείας γύρω από αυτά, εφόσον είναι δυνατόν να παρεμβάλλουν εμπόδια στη χρησιμοποίηση αναγνωρισμένων θαλασσίων διαδρόμων που είναι αναγκαίοι στη διεθνή ναυσιπλοΐα .

8. Οι τεχνητές νήσοι, οι εγκαταστάσεις και κτίσματα δεν απολαύουν του καθεστώτος των νήσων. Δεν έχουν δική τους χωρική θάλασσα, και η παρουσία τους δεν επιδρά στην οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ή της υφαλοκρηπίδας.

 

Άρθρο 61

Διατήρηση των ζώντων πόρων

1. Το παράκτιο Κράτος καθορίζει το επιτρεπτό όριο αλίευσης των ζωντανών πόρων στην αποκλειστική οικονομική ζώνη.

2 Το παράκτιο Κράτος, λαμβάνοντας υπόψη τα πλέον αξιόπιστα επιστημονικά δεδομένα που έχει στη διάθεση του, διασφαλίζει, με κατάλληλα μέτρα προστασίας και διαχείρισης, ότι η διατήρηση των ζωντανών πόρων μέσα στην αποκλειστική οικονομική τους ζώνη δεν κινδυνεύει από την υπερεκμετάλλευση. Το παράκτιο Κράτος και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί, υποπεριφερειακοί, περιφερειακοί ή παγκόσμιοι, συνεργάζονται προς αυτό το σκοπό, κατά τον πλέον αρμόζοντα τρόπο.

3. Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν επίσης στη διατήρηση και αποκατάσταση των πληθυσμών των αλιευμάτων σε επίπεδα που να καθιστούν δυνατή την μεγίστη διαρκή απόδοση, λαμβανομένων υπόψη των σχετικών περιβαλλοντικών και οικονομικών παραγόντων , περιλαμβανομένων των οικονομικών αναγκών των παράκτιων αλιευτικών κοινοτήτων και των ειδικών αναγκών των αναπτυσσομένων κρατών και λαμβάνοντας υπόψη τις αλιευτικές μεθόδους, την αλληλεξάρτηση των αποθεμάτων και τις τυχόν γενικώς προτεινόμενες διεθνείς ελάχιστες προδιαγραφές, υποπεριφερειακού, περιφερειακού ή παγκόσμιου χαρακτήρα

4. Κατά τη λήψη των μέτρων αυτών, το παράκτιο Κράτος θα λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις σε είδη που συνδέονται ή εξαρτώνται από τα αλιευόμενα είδη με σκοπό τη διατήρηση ή αποκατάσταση των πληθυσμών αυτών των συνδεομένων ή εξαρτημένων αυτών ειδών σε επίπεδα που να μην κινδυνεύει σοβαρά η αναπαραγωγή τους.

5. Διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες, στατιστικά στοιχεία αφορώντα τον όγκο των αλιευμάτων και την αλιευτική δραστηριότητα καθώς και άλλα στοιχεία σχετικά με τη διατήρηση των αποθεμάτων ιχθύων, παρέχονται και ανταλλάσσονται σε τακτική βάση μέσω των αρμοδίων διεθνών οργανισμών, υποπεριφερειακών, περιφερειακών ή παγκοσμίων, όπου αρμόζει σχετικά, και με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων Κρατών, συμπεριλαμβανομένων των Κρατών των οποίων οι υπήκοοι δικαιούνται να αλιεύουν στην αποκλειστική οικονομική ζώνη.

 

Άρθρο 62

Χρησιμοποίηση των ζώντων πόρων

1. Το παράκτιο Κράτος έχει σαν σκοπό την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 61.

2 Το παράκτιο Κράτος προσδιορίζει τις δυνατότητες του για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης. Στις περιπτώσεις που το παράκτιο Κράτος δεν έχει την δυνατότητα να αλιεύει τον συνολικό επιτρεπόμενο όγκο αλιεύματος κατόπιν συμφωνιών και άλλων διακανονισμών και σύμφωνα με τους όρους, προϋποθέσεις, νόμους και κανονισμούς που αναφέρονται στην παράγραφο 4, παρέχει σε άλλα Κράτη πρόσβαση στο πλεόνασμα του επιτρεπόμενου αλιεύματος, λαμβάνοντας ειδικά

υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 69 και 70, ειδικά σε σχέση με τα αναπτυσσόμενα Κράτη που αναφέρονται σ’αυτά.

3. Σε περίπτωση παραχώρησης πρόσβασης σε άλλα Κράτη στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη , σύμφωνα με το παρόν άρθρο, το παράκτιο Κράτος λαμβάνει υπόψη του όλους τους σχετικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της σπουδαιότητας των ζώντων πόρων της περιοχής για την οικονομία του εν λόγω παράκτιου Κράτους και τα άλλα εθνικά του συμφέροντα, τις διατάξεις των άρθρων 69 και 70, τις απαιτήσεις των αναπτυσσόμενων Κρατών στην υποπεριοχή ή περιοχή όσον αφορά την αλίευση μέρους του πλεονάσματος και την ανάγκη να ελαχιστοποιηθούν οι οικονομικές επιπτώσεις επί Κρατών των οποίων οι υπήκοοι συνήθως αλιεύουν στην ζώνη ή τα οποία έχουν καταβάλει ουσιαστικές προσπάθειες για την έρευνα και τον εντοπισμό αποθεμάτων.

4. Οι υπήκοοι των άλλων Κρατών που αλιεύουν στην αποκλειστική οικονομική ζώνη συμμορφώνονται προς τα μέτρα διατήρησης, και προς τους άλλους όρους και προϋποθέσεις που καθορίζονται από τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου Κράτους. Οι νόμοι αυτοί πρέπει να είναι σύμφωνοι με την παρούσα Σύμβαση και μπορούν ειδικώτερα να αναφέρονται στα παρακάτω αντικείμενα:

(α) παροχή αδειών προς τους αλιείς, τα αλιευτικά και τον εξοπλισμό τους, συμπεριλαμβανομένης και της καταβολής τελών και άλλων μορφών αμοιβής, οι οποίες, στην περίπτωση αναπτυσσόμενων παράκτιων Κρατών, μπορεί να συνίστανται σε επαρκή συνεισφορά στον τομέα της χρηματοδότησης , του εξοπλισμού και της τεχνολογίας που αφορούν την αλιευτική  βιομηχανία

(β) προσδιορισμό των αλιευμάτων τα οποία επιτρέπεται να αλιεύονται και καθορισμό ποσοστώσεων αλιεύματος είτε σε σχέση προς τα κατά είδος αποθέματα ή ομάδες αποθεμάτων ή προς το αλίευμα κατά σκάφος σε ωρισμένο χρονικό διάστημα, είτε προς το αλίευμα από υπηκόους οποιουδήποτε κράτους κατά τη διάρκεια μιας καθορισμένης περιόδου.

(γ) ρύθμιση των εποχών και περιοχών αλιείας, των τύπων, μεγεθών και ποσοτήτων των αλιευτικών εξοπλισμών, ως και των τύπων, μεγεθών και αριθμού tcov αλιευτικών σκαφών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

(δ) καθορισμό της ηλικίας και μεγέθους των ιχθύων ή άλλων αλιευμάτων που μπορούν να αλιευθούν.

(ε) καθορισμό πληροφοριών που απαιτούνται από τα αλιευτικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένων στατιστικών στοιχείων των αλιευμάτων και των προσπαθειών αλιείας αυτών ως και αναφορών περί του στίγματος των σκαφών.

(στ) υποχρεώσεις, κατόπιν εξουσιοδότησης και υπό τον έλεγχο του παράκτιου Κράτους, για τη διεξαγωγή καθορισμένων προγραμμάτων έρευνας αλιείας και ρύθμιση της διεξαγωγής μιας τέτοιας έρευνας, ,συμπεριλαμβανομένης της δειγματοληψίας και αναφοράς συναφών επιστημονικών δεδομένων.

(ζ) τοποθέτηση παρατηρητών ή μαθητευομένων πάνω σε τέτοια σκάφη από το παράκτιο Κράτος

(η) εκφόρτωση του συνόλου ή μέρους του αλιεύματος αυτών των σκαφών στους λιμένες του παράκτιου Κράτους.

(θ) μεθόδους και προϋποθέσεις που σχετίζονται με μικτές επιχειρήσεις ή άλλες μορφές συνεργασίας.

(ι) όρους που απαιτούνται για την εκπαίδευση προσωπικού και την μεταφορά τεχνολογίας αλιείας, συμπεριλαμβανομένης και της ενίσχυσης της ικανότητας του παράκτιου Κράτους για αλιευτική έρευνα

(κ) διαδικασίες εκτέλεσης. 5.  Τα  παράκτια Κράτη  γνωστοποιούν δεόντως τους νόμους και τους κανονισμούς συντήρησης και διαχείρισης.

 

Άρθρο 63

Αποθέματα ευρισκόμενα στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες δυο ή περισσότερων παράκτιων Κρατών ή τόσο  μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη όσο και σε μία περιοχή πέραν  αυτής και παρακείμενη προς αυτή

1. Στις περιπτώσεις που το ίδιο απόθεμα ή αποθέματα συναφών ειδών ευρίσκονται στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες δύο ή περισσοτέρων παράκτιων Κρατών, τα Κράτη αυτά επιδιώκουν, άμεσα ή μέσω αρμοδίων υποπεριφερειακών ή περιφερειακών οργανισμών, να συμφωνήσουν για τα μέτρα που είναι αναγκαία για το συντονισμό και την εξασφάλιση της διατήρησης και ανάπτυξης αυτών των αποθεμάτων ,μή θιγομένων των άλλων διατάξεων του μέρους αυτού.

2 Στις περιπτώσεις που το ίδιο απόθεμα ή αποθέματα συναφών ειδών ευρίσκονται τόσο μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη όσο και σε μιά περιοχή πέραν αυτής και παρακείμενη προς τη ζώνη, το παράκτιο Κράτος και τα  Κράτη  που  αλιεύουν  αυτό  το  απόθεμα  στην  παρακείμενη  περιοχή θα επιδιώκουν, άμεσα ή μέσω αρμοδίων υποπεριφερειακών ή περιφερειακών οργανισμών, να συμφωνήσουν για τα μέτρα που είναι αναγκαία (για τη διατήρηση αυτών των αποθεμάτων στην παρακείμενη περιοχή.

 

Άρθρο 64

Άκρως μεταναστευτικά είδη

1. Το παράκτιο Κράτος και άλλα Κράτη των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν στην περιοχή τα άκρως μεταναστευτικά είδη που αναφέρονται στο παράρτημα Ι συνεργάζονται άμεσα ή μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών με σκοπό την εξασφάλιση της διατήρησης και την προαγωγή του αντικειμενικού σκοπού της καλύτερης δυνατής χρήσης αυτών των ειδών σε όλη την περιοχή, μέσα και πέρα από την αποκλειστική οικονομική ζώνη. Σε περιοχές που δεν υπάρχει κατάλληλος διεθνής οργανισμός, το παράκτιο Κράτος και άλλα Κράτη των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν αυτά τα είδη στην περιοχή, συνεργάζονται για τη σύσταση ενός τέτοιου οργανισμού και συμμετέχουν στις εργασίες του.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 ισχύουν παράλληλα με τις άλλες διατάξεις αυτού του Μέρους.

 

Άρθρο 65

Θαλάσσια Θηλαστικά

Καμία διάταξη του παρόντος Μέρους περιορίζει το δικαίωμα ενός παράκτιου Κράτους ή την αρμοδιότητα ενός διεθνούς οργανισμού, όπως αρμόζει, να απαγορεύσει, περιορίσει ή ρυθμίσει την εκμετάλλευση των θαλάσσιων θηλαστικών πιο αυστηρά απ’ότι προβλέπεται στο παρόν Μέρος. Τα Κράτη συνεργάζονται με σκοπό τη διατήρηση των θαλασσίων θηλαστικών και στην περίπτωση των κητοειδών εργάζονται ιδιαίτερα μέσω των αρμοδίων διεθνών οργανισμών για τη διατήρηση, διαχείριση και μελέτη τους.

 

Άρθρο  66

Ανάδρομα αποθέματα

L Τα Κράτη στους ποταμούς των οποίων αναπαράγονται ανάδρομα αποθέματα έχουν το πρωταρχικό συμφέρον σ’αυτά τα αποθέματα και την ευθύνη γι’ αυτά. 2 Το κράτος καταγωγής ανάδρομων αποθεμάτων εξασφαλίζει τη διατήρηση τους με την καθιέρωση κατάλληλων ρυθμιστικών μέτρων για την αλιεία σε όλα τα ύδατα μέσα από τα εξωτερικά όρια της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης καθώς και για την αλιεία που προβλέπεται στην παράγραφο 3 (β). Το Κράτος καταγωγής, μετά από διαβουλεύσεις με τα άλλα Κράτη που αναφέρονται στις παραγράφους 3 και 4 και τα οποία αλιεύουν αυτά τα αποθέματα, μπορεί να καθορίσει συνολικά επιτρεπόμενη αλίευση των αποθεμάτων που έχουν την καταγωγή τους στους ποταμούς του. 3.(α) Η αλιεία των ανάδρομων αποθεμάτων διεξάγεται μόνο σε ύδατα μέσα από τα εξωτερικά όρια των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου η εφαρμογή της παρούσας διάταξης θα είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική αποδιάρθρωση ενός Κράτους άλλου από το Κράτος καταγωγής. Σε σχέση με την αλιεία πέραν των εξωτερικών ορίων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, τα ενδιαφερόμενα Κράτη διαβουλεύονται με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας, πάνω στους όρους και τις προϋποθέσεις της αλιείας αυτής, δίνοντας την δέουσα προσοχή στις απαιτήσεις διατήρησης -και στις ανάγκες του Κράτους καταγωγής σχετικά με αυτά τα αποθέματα.

(β) Το Κράτος καταγωγής συνεργάζεται για τον περιορισμό στο ελάχιστο της οικονομικής αποδιάρθρωσης στα άλλα εκείνα Κράτη που αλιεύουν τα αποθέματα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη το σύνηθες αλίευμα και τον δράσης εργασιών αυτών των Κρατών, καθώς και όλες τις περιοχές στις οποίες έχει λάβει χώρα τέτοια αλιεία

(γ) Τα Κράτη που αναφέρονται στην υποπαράγραφο (β) και που συμμετέχουν κατόπιν συμφωνίας με το Κράτος καταγωγής σε μέτρα για την ανανέωση των ανάδρομων αποθεμάτων, ιδιαίτερα με δαπάνες γι’αυτό το σκοπό, απολαύουν ιδιαίτερης μεταχείρισης από το Κράτος καταγωγής όσον αφορά την αλιεία των αποθεμάτων που έχουν την καταγωγή τους στους ποταμούς του. (δ) Η εφαρμογή των κανονισμών σχετικά με τα ανάδρομα αποθέματα πέραν της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης γίνεται κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του Κράτους καταγωγής και των άλλων ενδιαφερομένων Κρατών. 4. Στις περιπτώσεις που τα ανάδρομα αποθέματα μεταναστεύουν σε ύδατα ή μέσω υδάτων μέσα από τα εξωτερικά όρια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ενός  Κράτους εκτός  του  Κράτους καταγωγής  το  Κράτος  αυτό  θα συνεργάζεται με το Κράτος καταγωγής για τη διατήρηση και διαχείριση των αποθεμάτων .αυτών.

5.  Το Κράτος καταγωγής των ανάδρομων αποθεμάτων και τα άλλα Κράτη που αλιεύουν τα αποθέματα αυτά προβαίνουν διευθετήσεις για την υλοποίηση των διατάξεων  του  παρόντος  άρθρου, όπου αυτό  αρμόζει, μέσω  περιφερειακών οργανισμών.

 

Άρθρο 67

Κατάδρομα Είδη

1.  Το παράκτιο Κράτος στου οποίου τα ύδατα διαβιούν το μεγαλύτερο μέρος του κύκλου ζωής τους κατάδρομα είδη έχει την ευθύνη για τη διαχείριση αυτών των ειδών και εξασφαλίζει την είσοδο και την έξοδο των μεταναστευτικών ιχθύων.

2.  Η αλιεία των καταδρομών ειδών διεξάγεται μόνο σε ύδατα μέσα από τα εξωτερικά όρια των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. Όταν διεξάγεται σε αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, η αλιεία υπόκειται στο παρόν άρθρο και τις άλλες διατάξεις της παρούσας Σύμβασης σχετικά με την αλιεία στις ζώνες αυτές.

3.  Στις περιπτώσεις που οι κατάδρομοι ιχθύες μεταναστεύουν δια μέσου της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης άλλου Κράτους, ως νεαροί ή ως και ωριμάζοντες ιχθύες, η διαχείριση συμπεριλαμβανομένης και της αλίευσης των ιχθύων αυτών, ρυθμίζεται κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του Κράτους που αναφέρεται στην παράγραφο Ι και του άλλου ενδιαφερόμενου Κράτους. Μια τέτοια συμφωνία θα εξασφαλίζει την ορθολογιστική διαχείριση του είδους και θα λαμβάνει υπόψη τις ευθύνες του Κράτους που αναφέρεται στην παράγραφο Ι για τη διατήρηση των ειδών αυτών.

 

Άρθρο 68

Καθιστικά Είδη

Το παρόν Μέρος δεν αφορά τα καθιστικά είδη, όπως αυτά καθορίζονται στο άρθρο 77 παράγραφος 4.

 

Άρθρο 69

Δικαίωμα Κρατών άνευ ακτών

1. Τα Κράτη άνευ ακτών έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν, σε ισότιμη βάση,στην εκμετάλλευση προσήκοντος μέρους του πλεονάσματος των. ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων Κρατών της ιδίας υπο-περιοχής ή περιοχής, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές οικονομικές και γεωγραφικές συνθήκες όλων των ενδιαφερομένων Κρατών και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 61 και 62

2 Οι  όροι  και  οι τρόποι της συμμετοχής αυτής καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα Κράτη μέσω διμερών, υποπεριφερειακών ή περιφερειακών συμφωνιών λαμβάνοντας υπόψη , μεταξύ άλλων:

(α) την ανάγκη αποφυγής συνεπειών επιβλαβών για τις αλιευτικές κοινότητες ή τις ιχθυοβιομηχανίες του παράκτιου κράτους.

(β)  την  έκταση  κατά  την  οποία  το  άνευ  ακτών Κράτος,  σύμφωνα  με  τις διατάξεις του παρόντος άρθρου συμμετέχει ή έχει το δικαίωμα να συμμετέχει, σύμφωνα  με  υφιστάμενες  διμερείς  υποπεριφερειακές  ή  περιφερειακές συμφωνίες, στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών άλλων παράκτιων Κρατών.

(γ) την έκταση κατά την οποία άλλα Κράτη άνευ ακτών και γεωγραφικά μειονεκτούντα Κράτη συμμετέχουν ήδη στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης του παράκτιου Κράτους και την συνακόλουθη ανάγκη αποφυγής συγκεκριμένης επιβάρυνσης ενός οποιουδήποτε παράκτιου Κράτους ή μέρους αυτού.

(δ) τις ανάγκες διατροφής των πληθυσμών των αντίστοιχων Κρατών.

3. Όταν η αλιευτική ικανότητα του παράκτιου κράτους φθάσει σε σημείο που να του επιτρέπει να αλιεύει ολόκληρο τον επιτρεπτό όγκο αλιεύματος των ζωντανών πόρων στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη, το παράκτιο κράτος και άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη συνεργάζονται στην διαμόρφωση δίκαιων διευθετήσεων σε διμερή, υποπεριφερειακή ή περιφερειακή βάση προκειμένου να επιτρέψουν την συμμετοχή αναπτυσσομένων Κρατών άνευ ακτών της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων Κρατών της υποπεριοχής ή περιοχής, όπως κρίνεται σκόπιμο, από τις συγκεκριμένες περιστάσεις, και υπό όρους ικανοποιητικούς για όλα τα μέρη. Κατά την εφαρμογή της παρούσας διάταξης λαμβάνονται υπόψη οι παράγοντες που αναφέρονται στην παράγραφο 2

4. Τα ανεπτυγμένα Κράτη άνευ ακτών  έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, μόνον στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες των ανεπτυγμένων παράκτιων κρατών της ιδίας υποπεριοχής ή περιοχής, με λαμβάνοντας υπόψη την έκταση κατά την οποία το παράκτιο κράτος, κατά την παραχώρηση σε άλλα Κράτη πρόσβασης στους φυσικούς πόρους της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης, έχει λάβει υπόψη του την ανάγκη περιορισμού στο ελάχιστο των επιζήμιων συνεπειών στις αλιευτικές κοινότητες και την οικονομική αποδιάρθρωση Κρατών των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν κατά συνήθεια στη ζώνη.

5. Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν τις διευθετήσεις που συμφωνήθηκαν σε υποπεριοχές ή περιοχές όπου τα παράκτια Κράτη δύνανται να παραχωρήσουν σε Κράτη άνευ ακτών της ίδιας υποπεριοχής ή περιοχής ίσα ή προνομιακά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.

 

Αρθρο 70

Δικαίωμα γεωγραφικώς μειονεκτούντων Κρατών

1.  Τα γεωγραφικώς- μειονεκτούντα Κράτη έχουν το δικαίωμα συμμετοχής σε ισότιμη βάση, στην εκμετάλλευση ανάλογου μέρους του πλεονάσματος των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παρακτίων Κρατών της ίδιας υποπεριοχής ή περιοχής λαμβανομένων υπόψη των σχετικών οικονομικών και γεωγραφικών συνθηκών όλων των ενδιαφερομένων Κρατών και σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και των άρθρων 61 και 62

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος μέρους ως ‘ γεωγραφικώς μειονεκτούντα Κράτη’ ορίζονται τα παράκτια κράτη συμπεριλαμβανομένων των Κρατών που παρακτιούν σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες η γεωγραφική μορφολογία των οποίων τα καθιστά εξαρτώμενα από την εκμετάλλευση των ζωντανών πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών άλλων Κρατών στην υποπεριοχή η περιοχή προκειμένου να έχουν την επαρκή τροφοδότηση τους σε ψάρια για τις ανάγκες διατροφής των πληθυσμών τους ή μερών αυτών, καθώς και παράκτια Κράτη τα οποία δεν μπορούν να διεκδικήσουν δικές τους αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.

3. Οι όροι και οι τρόποι της συμμετοχής αυτής καθορίζονται από τα ενδιαφερόμενα Κράτη μέσω διμερών, υποπεριφερειακών και περιφερειακών συμφωνιών λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων:

(ά) την ανάγκη αποφυγής δυσμενών συνεπειών για τις αλιευτικές κοινότητες ή τις ιχθυοβιομηχανίες του παράκτιου Κράτους.

(β)  την έκταση συμμετοχής ή του δικαιώματος συμμετοχής σύμφωνα με τις διατάξεις  του  παρόντος άρθρου,  των γεωγραφικώς μειονεκτοΰντων  κρατών σύμφωνα με τις υφιστάμενες διμερείς, υποπεριφερειακές ή περιφερειακές συμφωνίες στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των άλλων παράκτιων Κρατών.

(γ) την έκταση συμμετοχής άλλων γεωγραφικώς μειονεκτούντων Κρατών και Κρατών  άνευ ακτών  στην  εκμετάλλευση  των  ζώντων  πόρων  της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης του παράκτιου Κράτους και τη συνακόλουθη ανάγκη αποφυγής ιδιαίτερης επιβάρυνσης ενός οποιουδήποτε παράκτιου Κράτους ή Μέρους αυτού.

(δ)  τις ανάγκες διατροφής των πληθυσμών των αντίστοιχων Κρατών.

4. Οταν η αλιευτική ικανότητα του παράκτιου Κράτους φθάσει σε σημείο που να του επιτρέπει να αλιεύει ολόκληρο τον επιτρεπτό όγκο αλιεύματος των ζώντων πόρων στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη, το παράκτιο Κράτος και άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη συνεργάζονται στη διαμόρφωση δίκαιων διευθετήσεων σε διμερή, υποπεριφερειακή ή περιφερειακή βάση προκειμένου να επιτρέψουν τη συμμετοχή των αναπτυσσομένων γεωγραφικά μειονεκτούντων Κρατών στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των παράκτιων Κρατών της υποπεριοχής ή περιοχής, όπως κρίνεται σκόπιμο , κάτω από τις συγκεκριμένες - περιστάσεις και υπό όρους ικανοποιητικούς για όλα τα Μέρη. Κατά την εφαρμογή της παρούσας διάταξης θα λαμβάνονται επίσης υπόψη οι παράγοντες οι αναφερόμενοι στη παράγραφο 3.

5.  Τα γεωγραφικώς μειονεκτούντα ανεπτυγμένα Κράτη έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην εκμετάλλευση των ζώντων πόρων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, μόνον στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες των ανεπτυγμένων παράκτιων Κρατών της ίδιας υποπεριοχής ή περιοχής, με γνώμονα την έκταση κατά την οποία το παράκτιο Κράτος, κατά την παραχώρηση σε άλλα Κράτη πρόσβασης στους ζώντες πόρους της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης έχει λάβει υπόψη του την ανάγκη περιορισμού στο ελάχιστο των επιβλαβών συνεπειών για τις αλιευτικές κοινότητες καθώς και την οικονομική αποδιάρθρωση των Κρατών των οποίων οι υπήκοοι αλιεύουν κατά συνήθεια στη ζώνη.

6. Οι παραπάνω διατάξεις δεν θίγουν τις διευθετήσεις που έχουν συμφωνηθεί σε υποπεριοχές ή περιοχές όπου τα παράκτια κράτη  δύνανται  να παραχωρήσουν σε γεωγραφικώς μειονεκτούντα κράτη της ίδιας υποπεριοχής ή περιοχής ίσα ή προνομιακά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες.

 

Άρθρο 71

Μη εφαρμογή των άρθρων 69 και 70

Οι διατάξεις των άρθρων 69 και 70 δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση παράκτιου Κράτους του οποίου η οικονομία είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της αποκλειστικής οικονομικής του ζώνης.

 

Άρθρο 72

Περιορισμοί στη μεταβίβαση δικαιωμάτων

1. Τα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 69 και 70 για την εκμετάλλευση των ζώντων πόρων δεν θα μεταβιβάζονται αμέσως ή εμμέσως σε τρίτα Κράτη ή στους υπηκόους τους δυνάμει μίσθωσης ή άδειας ή με την καθιέρωση μικτών επιχειρήσεων ή κατά οποιοδήποτε άλλο τρόπο ο οποίος εξομοιούται με μεταβίβαση, εκτός εάν συμφωνήθηκε άλλως από τα ενδιαφερόμενα Κράτη. 2 Η παραπάνω διάταξη δεν αποκλείει στα ενδιαφερόμενα Κράτη να λάβουν τεχνική η οικονομική βοήθεια από τρίτα κράτη ή διεθνείς οργανισμούς με σκοπό τη διευκόλυνση της ενάσκησης των δικαιωμάτων σύμφωνα με τα άρθρα 69 και 70, υπό τον όρο ότι αυτό δεν θα έχει το αποτέλεσμα που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

 

Αρθρο 73

Εφαρμογή νόμων και κανονισμών του παράκτιου κράτους

1. Το παράκτιο κράτος δύναται, κατά την άσκηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, να ερευνά , εκμεταλλεύεται, διατηρεί και διαχειρίζεται τους ζώντες πόρους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη , να λαμβάνει τέτοια μέτρα, συμπεριλαμβανομένων του ελέγχου των εγγράφων του πλοίου , επιθεώρησης , σύλληψης και κίνησης της δικαστικής διαδικασίας, όπως αυτό κρίνεται αναγκαίο για-την διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τους νόμους  και τους κανονισμούς  που  υιοθετήθηκαν  από  αυτό σύμφωνα  με την παρούσα Σύμβαση.

2. Τα συλλαμβανόμενα πλοία και τα πληρώματα τους θα αφήνονται αμέσως με

την κατάθεση εύλογης εγγύησης.

3.  Οι ποινές που προβλέπει το παράκτιο Κράτος για παραβίαση των νόμων και κανονισμών περί αλιείας στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη δεν μπορούν να συμπεριλάβουν την φυλάκιση, εφόσον ελλείπουν αντίθετες συμφωνίες των ενδιαφερομένων Κρατών, ή οποιασδήποτε άλλης μορφής σωματική τιμωρία

4.  Στις περιπτώσεις σύλληψης ή κατακράτησης ξένων πλοίων το παράκτιο Κράτος ειδοποιεί αμέσως το Κράτος της σημαίας του πλοίου, μέσω της κατάλληλης οδού, για τα μέτρα που ελήφθησαν και για τις ποινές που επιβλήθηκαν στη συνέχεια.

 

Άρθρο 74

Οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές

1. Η οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το Διεθνές Δίκαιο όπως ορίζεται στο άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου ,με σκοπό την επίτευξη δίκαιης λύσης

2 Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, τα ενδιαφερόμενα Κράτη προσφεύγουν στις διαδικασίες που προβλέπονται στο Μέρος XV.

3. Εκκρεμούσης της συμφωνίας που προβλέπεται στην παράγραφο 1, τα ενδιαφερόμενα Κράτη, σε πνεύμα κατανόησης και συνεργασίας καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για την επίτευξη προσωρινών διευθετήσεων πρακτικού χαρακτήρα, και, κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου, για να μήν θέσουν σε κίνδυνο ή παρεμποδίσουν την επίτευξη οριστικής συμφωνίας. Οι διευθετήσεις αυτές δεν επηρεάζουν την τελική οριοθέτηση.

4. Όπου ισχύει συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων Κρατών, τα ζητήματα τα αναφερόμενα στην οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της εν λόγω συμφωνίας

 

Άρθρο 75

Ναυτικοί χάρτες και πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων

1. Υπό την επιφύλαξη του παρόντος Μέρους, οι γραμμές των εξωτερικών ορίων της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και οι γραμμές οριοθέτησης που χαράσσονται σύμφωνα με το άρθρο 74, εμφαίνονται σε ναυτικούς χάρτες υπό κλίμακα ή κλίμακες επαρκείς για την διακρίβωση  της θέσης τους. Όπου κρίνεται σκόπιμο, οι πίνακες των γεωγραφικών συντεταγμένων των σημείων που καθορίζουν τα γεωδαιτικά δεδομένα, μπορούν να αντικατασταθούν από τις γραμμές των εξωτερικών ορίων ή τις γραμμές οριοθέτησης. 2  Το παράκτιο Κράτος  δίδει την δέουσα δημοσιότητα σε τέτοιους ναυτικούς χάρτες ή πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων και καταθέτει αντίγραφο κάθε τέτοιου χάρτη ή πίνακα στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμ. Εθνών.

 

ΜΕΡΟΣ VI

ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ

Άρθρο 76

Ορισμός της υφαλοκρηπίδας

1. Η υφαλοκρηπίδα ενός παράκτιου Κράτους αποτελείται από το θαλάσσιο βυθό και το υπέδαφος του που εκτείνεται πέραν της χωρικής του θάλασσας καθ’όλη την έκταση της φυσικής προέκτασης του χερσαίου του εδάφους μέχρι του εξωτερικού ορίου του υφαλοπλαισίου ή σε μια απόσταση 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας όπου το εξωτερικό όριο του υφαλοπλαισίου δεν εκτείνεται μέχρι αυτή την απόσταση.

2 Η υφαλοκρηπίδα ενός παράκτιου Κράτους δεν εκτείνεται πέραν των ορίων που προβλέπονται στις παραγράφους 4 μέχρι 6.

3. Το υφαλοπλαίσιο περιλαμβάνει την υποθαλάσσια προέκταση της χερσαίας μάζας του παράκτιου Κράτους και αποτελείται από το θαλάσσιο βυθό και υπέδαφος της υφαλοκρηπίδας, του υφαλοπρανούς και του ηπειρωτικού ανυψώματος Δεν περιλαμβάνει το βυθό του ωκεανού με τις ωκεάνιες ράχες του και το υπέδαφος του.

4. (α) Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, το παράκτιο Κράτος καθορίζει το εξωτερικό όριο του υφαλοπλαισίου όπου αυτό εκτείνεται πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες το πλάτος της χωρικής θάλασσας μετράται είτε :

(ι) με μιά γραμμή που χαράσσεται σύμφωνα με την παράγραφο 7 δι αναφοράς προς τα απώτατα σταθερά σημεία σε κάθε ένα από τα οποία το πάχος των ιζηματογενών πετρωμάτων είναι τουλάχιστον 1 τοις εκατό της μικρότερης απόστασης από το σημείο αυτό μέχρι τους πρόποδες του υφαλοπρανούς.

(ιι) με μιά γραμμή που χαράσσεται σύμφωνα με την παράγραφο 7 δι αναφοράς σε σταθερά σημεία όχι περισσότερο από 60 ναυτικά μίλια από τους πρόποδες του υφαλοπρανούς.

(β) αν δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο, οι πρόποδες του υφαλοπρανούς καθορίζονται ως σημείο της μέγιστης αλλαγής της κλίσης στη βάση του.

5. τα σταθερά σημεία που περιλαμβάνουν τη γραμμή των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας πάνω στο βυθό, που χαράσσεται σύμφωνα με την παράγραφο 4(α)(ι) και (ιι), ή δεν θα υπερβαίνουν τα 350 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας ή δεν θα υπερβαίνουν τα 100 ναυτικά μίλια από την ισοβαθή καμπύλη των 2500 μέτρων, η οποία είναι μια γραμμή που συνδέει το βάθος των 2500 μέτρων.

6.   Επιφυλασσομένων των διατάξεων της παραγράφου 5, στις υποθαλάσσιες ράχες, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας δεν θα υπερβαίνει τα 350 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας. Η παρούσα παράγραφος δεν εφαρμόζεται ως προς τα υποθαλάσσια υψώματα που είναι φυσικά συστατικά τμήματα του υφαλοπρανούς όπως το οροπέδιο του, τα ανυψώματα, οι αιχμές, οι μπάγκοι και τα αντερείσματα.

7. Το παράκτιο Κράτος καθορίζει τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας του, όπου αυτή εκτείνεται πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας, με ευθείες γραμμές που δεν υπερβαίνουν σε μήκος τα 60 ναυτικά μίλια και που συνδέουν σταθερά σημεία, οριζόμενα από συντεταγμένες πλάτους και μήκους.

8. Πληροφορίες για τα όρια της υφαλοκρηπίδας πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας θα υποβάλονται από το παράκτιο Κράτος στην Επιτροπή για τα όρια της Υφαλοκρηπίδας που θα συσταθεί σύμφωνα με το παράρτημα II επί τη βάσει δίκαιης γεωγραφικής εκπροσώπησης. Η Επιτροπή προβαίνει σε συστάσεις προς τα παράκτια Κράτη .σε θέματα που σχετίζονται με την καθιέρωση των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας τους. Τα όρια της υφαλοκρηπίδας που καθορίζονται από το παράκτιο Κράτος με βάση αυτές τις συστάσεις θα είναι οριστικά και δεσμευτικά.

9. Το παράκτιο Κράτος καταθέτει στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών χάρτες και σχετικές πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων και γεωδαιτικών στοιχείων που περιγράφουν μόνιμα τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας του. Ο Γενικός Γραμματέας δίνει τη δέουσα δημοσιότητα σ’αυτά.

10.  Οι διατάξεις αυτού του άρθρου δεν θίγουν το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές.

 

Άρθρο 77

Δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα

1. Το παράκτιο Κράτος ασκεί στην υφαλοκρηπίδα κυριαρχικά δικαιώματα προς το σκοπό της εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων αυτής. 2 Τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1, είναι αποκλειστικά υπό την έννοια ότι άν το παράκτιο Κράτος δεν εξερευνά την υφαλοκρηπίδα ή δεν εκμεταλλεύεται τους φυσικούς της πόρους ,κανείς δεν μπορεί να αναλάβει αυτές τις δραστηριότητες χωρίς ρητή συναίνεση του παράκτιου Κράτους.

3. Τα δικαιώματα του παράκτιου Κράτους στην υφαλοκρηπίδα δεν εξαρτώνται από την πραγματική ή ιδεατή κατοχή ή από οποιαδήποτε ρητή διακήρυξη.

4. Οι φυσικοί πόροι που αναφέρονται σ’αυτό το Μέρος αποτελούνται από τους μεταλλευτικούς και άλλους μη - ζώντες οργανισμούς που ανήκουν στα καθιστικά είδη, δηλαδή οργανισμούς οι οποίοι κατά το στάδιο που είναι δυνατή η αλίευσή τους είναι είτε ακίνητοι στο βυθό της θάλασσας ή κάτω απ’αυτόν, είτε ανίκανοι να κινηθούν ειμή μόνον εφόσον βρίσκονται σε διαρκή φυσική επαφή με το βυθό της θάλασσας ή το υπέδαφος του.

 

Άρθρο 78

Νομικό καθεστώς των υπερκειμένων υδάτων και του εναέριο χώρου και τα δικαιώματα και ελευθερίες των άλλων Κρατών

1. Τα δικαιώματα του παράκτιου Κράτους στην υφαλοκρηπίδα δεν θίγουν το νομικό καθεστώς των υπερκείμενων υδάτων ή του εναέριου χώρου πάνω από αυτά τα ύδατα

2 Η άσκηση των δικαιωμάτων του παράκτιου Κράτους στην υφαλοκρηπίδα δεν πρέπει να παραβιάζει ή να παρενοχλεί αδικαιολόγητα τη ναυσιπλοΐα ή άλλα δικαιώματα και ελευθερίες των άλλων Κρατών όπως προβλέπονται σ’αυτή τη Σύμβαση.

 

Αρθρο 79

Υποβρύχιο καλώδια και αγωγοί στην υφαλοκρηπίδα

1. Ολα τα Κράτη έχουν δικαίωμα να τοποθετούν υποβρύχια καλώδια και αγωγούς στην υφαλοκρηπίδα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. 2 Επιφυλασσομένου του δικαιώματος του να λαμβάνει πρόσφορα μέτρα για την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας, την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της και την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της μόλυνσης από αγωγούς, το παράκτιο Κράτος δεν μπορεί νά εμποδίζει την τοποθέτηση ή συντήρηση αυτών των καλωδίων ή αγωγών.

3. Η χάραξη της πορείας για την τοποθέτηση αυτών των σωληναγωγών πάνω στην υφαλοκρηπίδα, υπόκειται στη συναίνεση του παράκτιου Κράτους.

4. Τίποτα σ’αυτό το Μέρος δεν θίγει το δικαίωμα του παράκτιου Κράτους να θέτει όρους για την είσοδο στο έδαφος του ή στη χωρική του θάλασσα καλωδίων ή αγωγών ή τη δικαιοδοσία του επί των καλωδίων και αγωγών που κατασκευάζονται ή χρησιμοποιούνται για την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας του ή την εκμετάλλευση των πόρων της ή σε σχέση με την λειτουργία τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων ή κατασκευών υπό τη δικαιοδοσία του.

5. Κατά την τοποθέτηση καλωδίων ή αγωγών, τα Κράτη λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα καλώδια ή τους αγωγούς που είναι ήδη τοποθετημένοι. Ιδιαίτερα, δεν θίγονται οι δυνατότητες επισκευής των υφισταμένων καλωδίων ή αγωγών.

 

Άρθρο 80

Τεχνητές νήσοι, εκαταστάσεις και κατασκευές πάνω στην υφαλοκρηπίδα

Το άρθρο 60 ισχύει mutatis mutandis και για τις τεχνητές νήσους, εγκαταστάσεις και κατασκευές πάνω στην υφαλοκρηπίδα.

 

Άρθρο 81

Γεωτρήσεις στην υφαλοκρηπίδα

Το παράκτιο Κράτος έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει και να ρυθμίζει τις γεωτρήσεις στην υφαλοκρηπίδα για όλους τους σκοπούς.

 

Άρθρο 82

Πληρωμές και εισφορές σχετικά με την εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας πέραν των 200 ναυτικών μιλίων

1. Το παράκτιο Κράτος συνεισφέρει σε χρήματα ή είδος στην εκμετάλλευση μή ζώντων πόρων’ της υφαλοκρηπίδας πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας. 2 Οι πληρωμές ή εισφορές- θα γίνονται ετήσια σε σχέση με όλη την παραγωγή σε μιά περιοχή μετά τα πέντε πρώτα χρόνια παραγωγής σ’αυτήν την περιοχή. Για τον έκτο χρόνο, το ποσοστό πληρωμής ή εισφοράς θα είναι 1 τοις εκατό της αξίας ή του όγκου παραγωγής στην περιοχή. Το ποσοστό θα αυξάνεται κατά 1 τοις εκατό για κάθε επόμενο χρόνο μέχρι το δωδέκατο χρόνο και θα παραμένει στο 7 τοις εκατό εφεξής Η παραγωγή δεν περιλαμβάνει πόρους χρησιμοποιούμενους σε σχέση με την εκμετάλλευση.

3. Ενα αναπτυσσόμενο Κράτος που είναι αμιγής εισαγωγέας ενός μεταλλευτικού πόρου που εξορύσσεται από την υφαλοκρηπίδα του απαλλάσσεται από αυτές τις πληρωμές ή εισφορές αναφορικά με αυτόν τον μεταλλευτικό πόρο.

4. Οι πληρωμές ή εισφορές θα γίνονται μέσω της Αρχής , η οποία θα τις κατανέμει μεταξύ των Κρατών Μερών αυτής της Σύμβασης, βάσει δικαίων κριτηρίων κατανομής, λαμβάνοντας υπόψιν τα συμφέροντα και τις ανάγκες των αναπτυσσόμενων Κρατών, ιδιαίτερα των λιγότερα ανεπτυγμένων και των άνευ ακτών μεταξύ αυτών.

 

Άρθρο 83

Οριοθέτηση; της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές

1. Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές πραγματοποιείται κατόπιν συμφωνίας με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου προκειμένου να επιτευχθεί μια δίκαιη λύση.

2 Αν η συμφωνία δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε εύλογο χρονικό πλαίσιο, τα ενδιαφερόμενα Κράτη προσφεύγουν στις διαδικασίες που προβλέπονται στο Μέρος XV.

3. Εκκρεμούσης συμφωνίας όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1, τα ενδιαφερόμενα Κράτη σε πνεύμα κατανόησης και συνεργασίας , θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να συνάψουν προσωρινές διευθετήσεις πρακτικής φύσης και, κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου, να μήν θέτουν σε κίνδυνο ή παρεμποδίζουν την επίτευξη τελικής συμφωνίας. Αυτές οι διευθετήσεις δεν επηρεάζουν την τελική οριοθέτηση.

4. Όταν υφίσταται συμφωνία εν ισχύι μεταξύ των ενδιαφερομένων Κρατών, θέματα τα σχετιζόμενα με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας θα καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις εκείνης της συμφωνίας

 

Άρθρο 84

Ναυτικοί χάρτες και πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων

1. Επιφυλασσομένου του παρόντος Μέρους, οι εξωτερικές οριογραμμές της υφαλοκρηπίδας και οι γραμμές οριοθέτησης που χαράσσονται σύμφωνα με το άρθρο 83 εμφαίνονται σε χάρτες κλίμακας’ ή κλιμάκων επαρκών για την εξακρίβωση της θέσης τους Οπου ενδείκνυται, αυτές οι εξωτερικές οριογραμμές ή γραμμές οριοθέτησης μπορούν να αντικατασταθούν από πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων σημείων, που να προσδιορίζουν το χρησιμοποιούμενο γεωδαιτικό σύστημα

2. Το παράκτικο Κράτος θα δίνει την δέουσα δημοσιότητα σ’αυτούς τους χάρτες ή πίνακες γεωγραφικών συντεταγμένων και θα καταθέτει αντίγραφο κάθε τέτοιου χάρτη ή πίνακα στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και, στην περίπτωση αυτών που δείχνουν τις εξωτερικές οριογραμμές της υφαλοκρηπίδας στο Γενικό Γραμματέα της Αρχής

 

Άρθρο 85

Κατασκευή σηράγγων

Το παρόν Μέρος δεν θίγει το δικαίωμα του παράκτιου Κράτους να εκμεταλλεύεται το υπέδαφος δια σηράγγων ανεξάρτητα από το βάθος του νερού πάνω από το υπέδαφος.

 

ΜΕΡΟΣ VII

ΑΝΟΙΚΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

 

ΤΜΗΜΑ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 86

Εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Μέρους

Οι διατάξεις του παρόντος Μέρους εφαρμόζονται σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές που δεν περιλαμβάνονται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, στη χωρική θάλασσα ή στα εσωτερικά ύδατα ενός Κράτους ή στα αρχιπελαγικά ύδατα ενός αρχιπελαγικού Κράτους. Το παρόν άρθρο σε καμιά περίπτωση δεν περιορίζει τις ελευθερίες που απολαμβάνουν όλα τα Κράτη στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, σύμφωνα με το άρθρο 58.

 

Άρθρο 87

Ελευθερία της Ανοικτής Θάλασσας

1. Η Ανοικτή Θάλασσα είναι ελεύθερη για όλα τα Κράτη, παράκτια ή άνευ ακτών. Η ελευθερία της ανοικτής θάλασσας ασκείται συμφωνά με τους όρους που αναφέρονται στην παρούσα Σύμβαση ,καθώς επίσης και στους λοιπούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Η ελευθερία αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τόσο για τα παράκτια όσο και για τα άνευ ακτών Κράτη :

(α) την ελευθερία ναυσιπλοΐας

(β) την ελευθερία υπέρπτησης

(γ) την ελευθέρια τοποθέτησης υποβρυχίων καλωδίων και σωληναγωγών τηρουμένων των διατάξεων του Μέρους VT

(δ) την ελευθερία κατασκευής τεχνητών νήσων και άλλων εγκαταστάσεων που επιτρέπονται κατά το διεθνές δίκαιο, τηρουμένων των διατάξεων του Μέρους VL

(ε) την ελευθερία αλιείας, τηρουμένων των όρων που αναφέρονται στο Τμήμα 2

(στ) την ελευθερία επιστημονικής έρευνας, τηρουμένων των διατάξεων των Μερών VI  και ΧΠΙ.

2 Οι εν λόγω ελευθερίες ενασκούνται από όλα τα Κράτη λαμβάνοντας προσηκόντως υπόψη τα συμφέροντα των άλλων Κρατών κατά την άσκηση της ελευθερίας της ανοικτής θάλασσας , ως επίσης και τα δικαιώματα που παρέχονται από τη Σύμβαση σχετικά με τις δραστηριότητες εντός της Περιοχής.

 

Αρθρο 88

Διαφύλαξη της Ανοικτής θάλασσας για ειρηνικούς σκοπούς

Η Ανοικτή Θάλασσα προορίζεται για ειρηνικούς σκοπούς.

 

Άρθρο 89

Ακυρότης διεκδικήσεων για την κυριαρχία στην Ανοικτή θάλασσα

Κανένα Κράτος δεν μπορεί νομίμως να διεκδικήσει την υπαγωγή οποιουδήποτε μέρους της ανοικτής θάλασσας υπό την κυριαρχία του.

 

Άρθρο 90

Δικαίωμα ναυσιπλοΐας

Κάθε Κράτος .ανεξάρτητα αν είναι παράκτιο ή άνευ ακτών ,έχει το δικαίωμα να διαπλέει την ανοικτή θάλασσα με πλοία που φέρουν τη σημαία του.

 

Άρθρο 91

Εθνικότητα των πλοίων

1. Κάθε Κράτος καθορίζει τους όρους για τη χορήγηση της εθνικότητας του σε πλοία, για την νηολόγηση πλοίων στην επικράτεια του και για το δικαίωμα να φέρουν τη σημαία του. Τα πλοία έχουν την εθνικότητα του Κράτους τη σημαία του οποίου δικαιούνται να φέρουν . Πρέπει να υπάρχει πραγματικός δεσμός ανάμεσα στο Κράτος και στο πλοίο.

2 Κάθε Κράτος εκδίδει στα πλοία, στα οποία έχει χορηγήσει το δικαίωμα να φέρουν τη σημαία του, έγγραφα για τον σκοπό αυτό.

 

Άρθρο 92

Καθεστώς των πλοίων

1. Τα πλοία πλέουν με τη σημαία ενός μόνο Κράτους και εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις, που προβλέπονται ρητά σε διεθνείς συνθήκες ή σε αυτή τη Σύμβαση, υπόκεινται στην αποκλειστική του δικαιοδοσία στην ανοικτή θάλασσα. Το πλοίο δεν μπορεί να αλλάξει τη σημαία του κατά τη διάρκεια ταξιδιού ή όταν έχει προσεγγίσει σε λιμάνι ,εκτός από την περίπτωση πραγματικής μεταβίβασης της ιδιοκτησίας ή αλλαγής νηολογίου. 2 Πλοίο που πλέει με τις σημαίες δύο ή περισσοτέρων Κρατών, χρησιμοποιώντας αυτές για διευκόλυνση του, δεν μπορεί να επικαλεσθεί καμιά από αυτές τις εθνικότητες έναντι οποιουδήποτε άλλου Κράτους και μπορεί να εξομοιωθεί με πλοίο χωρίς εθνικότητα

 

Άρθρο 93

Πλοία που φέρουν τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών, των Ειδικευμένων Οργανώσεων τους και του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας

Τα προηγούμενα άρθρα δεν θίγουν το θέμα των πλοίων που βρίσκονται επίσημα στην υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών, των εξειδικευμένων Οργανώσεων τους, ή του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και φέρουν τη σημαία του Οργανισμού.

 

Άρθρο 94

Υποχρεώσεις του Κράτους της σημαίας

1.  Κάθε Κράτος θα ασκεί αποτελεσματικά τη δικαιοδοσία και τον έλεγχο του σε διοικητικά, τεχνικά και κοινωνικά θέματα πάνω στα πλοία που φέρουν τη σημαία του. Ζ Ειδικότερα, κάθε Κράτος θα πρέπει:

(α) να τηρεί νηολόγιο πλοίων που θα περιέχει τα ονόματα και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των πλοίων που φέρουν τη σημαία του, εκτός εκείνων που εξαιρούνται από τους γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανονισμούς λόγω του μικρού τους μεγέθους και

(β) να ενασκεί την δικαιοδοσία τους, δυνάμει του εσωτερικού του δικαίου, επί κάθε πλοίου που φέρει τη σημαία του καθώς επίσης και του πλοιάρχου, των αξιωματικών και του πληρώματος αυτού, αναφορικά με τα διοικητικά, τεχνικά και κοινωνικά θέματα που αφορούν το πλοίο.

3.  Κάθε Κράτος πρέπει να παίρνει τα απαραίτητα μέτρα για τα πλοία που φέρουν τη σημαία του, ώστε με αυτά να εξασφαλίζεται η ασφάλεια στη θάλασσα, ιδιαίτερα στους κατωτέρω τομείς:

(α) την κατασκευή, εξοπλισμό και πλωιμότητα των πλοίων,

(β) την επάνδρωση των πλοίων, τις συνθήκες εργασίας και εκπαίδευση των πληρωμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τις συμβάσεις που εφαρμόζονται διεθνώς, (γ) τη χρήση σημάτων, την συντήρηση των μέσων επικοινωνίας και την

αποφυγή των συγκρούσεων,

4. Στα μέτρα αυτά θα συμπεριλαμβάνονται και εκείνα που είναι απαραίτητα για να εξασφαλιστεί ότι:

(α) κάθε πλοίο, πριν από τη νηολόγηση του και στη συνέχεια σε εύλογα χρονικά διαστήματα, επιθεωρείται από διαθέτοντες τα κατάλληλα προσόντα επιθεωρητές πλοίων και φέρει χάρτες, ναυτικές εκδόσεις, ναυτιλιακό εξοπλισμό και όργανα κατάλληλα για την ασφαλή ναυσιπλοΐα του.

(β) κάθε πλοίο τελεί υπό την ευθύνη πλοιάρχου και αξιωματικών οι οποίοι διαθέτουν τα ανάλογα προσόντα, ιδιαίτερα στην ναυτική τέχνη, τη ναυσιπλοΐα, τις τηλεπικοινωνίες και στο χειρισμό των μηχανών, ως επίσης, και ότι το πλήρωμα διαθέτει τα κατάλληλα προσόντα και είναι επαρκές σε αριθμό για τον τύπο, το μέγεθος, τις μηχανές και τον εξοπλισμό του πλοίου.

(γ) ο πλοίαρχος , οι αξιωματικοί και στο βαθμό που αυτό είναι αναγκαίο, το πλήρωμα είναι πλήρως ενημερωμένοι και τηρούν τους διεθνείς κανονισμούς που ισχύουν και αφορούν στην ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, την αποφυγή των συγκρούσεων, την πρόληψη, περιορισμό και έλεγχο της θαλάσσιας ρύπανσης και τη συντήρηση των μέσων ραδιοεπικοινωνίας.

5. Κατά τη λήψη των μέτρων που αναφέρονται -στις παραγράφους 3 και 4, κάθε Κράτος πρέπει να συμμορφώνεται προς τους γενικά αποδεκτούς διεθνείς κανονισμούς, διαδικασίες και μεθόδους ενέργειας και να παίρνει όλα τα αναγκαία  μέτρα που είναι απαραίτητα για να εξασφαλίσουν την τήρηση τους.

6. Κράτος που έχει σοβαρούς λόγους να πιστεύει ότι η αρμόζουσα δικαιοδοσία καί έλεγχος επί ενός πλοίου δεν έχουν ασκηθεί, μπορεί να αναφέρει τα στοιχεία που κατέχει το Κράτος της, σημαίας. Μόλις λάβει μιά τέτοια αναφορά, το Κράτος της σημαίας διερευνά το θέμα και, αν χρειαστεί, προβαίνει σε οποιαδήποτε απαραίτητη ενέργεια για να επανορθώσει την κατάσταση.

7. Κάθε Κράτος θα φροντίζει για τη διεξαγωγή έρευνας από ή ενώπιον προσώπου ή προσώπων που διαθέτουν τα’ κατάλληλα προσόντα, για κάθε ναυτικό ατύχημα ή θαλάσσιο περιστατικό στην ανοικτή θάλασσα που αφορά πλοίο που φέρει τη σημαία του και το οποίο έχει προξενήσει απώλεια ζωής ή σοβαρά τραύματα σε υπηκόους άλλου Κράτους η σοβαρή ζημιά σε πλοίο ή εγκαταστάσεις άλλου Κράτους ή στο θαλάσσιο περιβάλλον. Το Κράτος της σημαίας και το άλλο Κράτος συνεργάζονται κατά τη διεξαγωγή οποιασδήποτε έρευνας που πραγματοποιείται από το άλλο αυτό Κράτος σχετικά με το ναυτικό ατύχημα ή το θαλάσσιο περιστατικό.

 

Άρθρο 95

Ετεροδικία των πολεμικών πλοίων στην ανοικτή θάλασσα

Τα πολεμικά πλοία στην ανοικτή θάλασσα απολαύουν πλήρους ετεροδικίας έναντι οποιουδήποτε άλλου Κράτους πλην του Κράτους της σημαίας τους.

 

Άρθρο 96

Ετεροδικία πλοίων που χρησιμοποιούνται μόνο σε κρατική μή εμπορική υπηρεσία

Πλοία των οποίων η κυριότητα ή η εκμετάλλευση ανήκει σε Κράτος και τα οποία χρησιμοποιούνται μόνο για κρατική μη εμπορική υπηρεσία απολαύουν στην ανοικτή θάλασσα πλήρους ετεροδικίας έναντι οιουδήποτε άλλου Κράτους, πλην του Κράτους της σημαίας που φέρουν.

 

Άρθρο 97

Ποινική δικαιοδοσία σε περιπτώσεις σύγκρουσης ή άλλου θαλάσσιου επεισοδίου -

1. Σε περίπτωση σύγκρουσης ή άλλου θαλάσσιου επεισοδίου αναφορικά με πλοίο στα διεθνή ύδατα που επισείει την ποινική ή πειθαρχική ευθύνη του’ πλοιάρχου ή τυχόν άλλου μέλους του πληρώματος, καμιά πειθαρχική ή ποινική δίωξη δεν μπορεί να ασκηθεί εναντίον αυτού παρά μόνον ενώπιον των δικαστικών η διοικητικών αρχών είτε του Κράτους της σημαίας, είτε του Κράτους του οποίου το άτομο αυτό έχει την υπηκοότητα

2 Σε θέματα πειθαρχίας, το Κράτος το οποίο χορήγησε το δίπλωμα του πλοιάρχου ή το πιστοποιητικό ναυτικής ικανότητας ή την άδεια ασκήσεως είναι το μόνο αρμόδιο, τηρώντας την πρέπουσα νομική διαδικασία, για την αφαίρεση των πιστοποιητικών αυτών, ακόμη και αν ο κάτοχος δεν είναι υπήκοος του κράτους που τα χορήγησε.

3. Σύλληψη ή κράτηση πλοίου, ακόμη και εις εκτέλεση ανακριτικού έργου, δεν μπορεί να διαταχθεί από αρχή άλλη, εκτός από εκείνη του Κράτους της σημαίας του πλοίου.

 

Άρθρο 98

Υποχρέωση παροχής βοήθειας

1. Κάθε Κράτος πρέπει να απαιτεί από τον πλοίαρχο οποιουδήποτε πλοίου που φέρει τη σημαία του, εφόσον μπορεί να πράξει αυτό χωρίς να εκθέσει σε σοβαρό κίνδυνο το πλοίο, το πλήρωμα ή τους επιβάτες.

(α) να παρέχει βοήθεια σε οποιοδήποτε πρόσωπο που είναι στη θάλασσα και κινδυνεύει να πνιγεί.

(β) να πλέει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ταχύτητα για τη διάσωση ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο, εφόσον ήθελε πληροφορηθεί ότι αυτοί χρειάζονται βοήθεια και εφόσον η παροχή τέτοιας βοήθειας μπορεί λογικά να αναμένεται απ’αυτόν.

(γ) σε περίπτωση σύγκρουσης, να παρέχει βοήθεια στο άλλο πλοίο, στο πλήρωμα του και στους επιβάτες του και, αν είναι δυνατό, να πληροφορεί το άλλο πλοίο για το όνομα του δικού του πλοίου, το λιμάνι νηολόγησης του καθώς και το πλησιέστερο λιμάνι στο οποίο θα προσεγγίσει αυτό. 2 Κάθε παράκτιο Κράτος πρέπει να μεριμνά για την ίδρυση, λειτουργία και συντήρηση επαρκούς και αποτελεσματικής υπηρεσίας έρευνας και διάσωσης

στη θάλασσα και, όπου το απαιτούν οι περιστάσεις, να συνεργάζεται με τα γειτονικά κράτη για τον σκοπό αυτό στο πλαίσιο περιφερειακών διευθετήσεων.

 

Άρθρο 99

Απαγόρευση μεταφοράς δούλων

Κάθε Κράτος πρέπει να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για την πρόληψη και τιμωρία της μεταφοράς δούλων με πλοία που φέρουν τη σημαία του και να παρεμποδίζει την παράνομη χρήση της σημαίας του για το σκοπό αυτό. Δούλος που καταφεύγει σε οποιοδήποτε πλοίο οποιασδήποτε σημαίας καθίσταται αυτοδικαίως ελεύθερος.

 

Άρθρο 100

Υποχρέωση συνεργασίας για την καταστολή της πειρατείας

Όλα τα Κράτη πρέπει να συνεργάζονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό για την καταστολή της πειρατείας στην ανοικτή θάλασσα ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος που βρίσκεται έξω από την δικαιοδοσία οποιουδήποτε Κράτους.

 

Άρθρο 101

Ορισμός της πειρατείας

Πειρατεία συνιστούν οι ακόλουθες πράξεις:

(α) κάθε παράνομη πράξη βίας ή κράτησης ή κάθε πράξη διαρπαγής που διαπράττεται για ιδιωτικούς σκοπούς από το πλήρωμα ή τους επιβάτες ιδιωτικού πλοίου ή αεροσκάφους και που κατευθύνεται:

(ι) στην ανοικτή θάλασσα, εναντίον άλλου πλοίου ή αεροσκάφους ή εναντίον προσώπου ή περιουσιακών στοιχείων πάνω στο πλοίο ή το αεροσκάφος αυτό.

(ιι) εναντίον πλοίου, αεροσκάφους, προσώπων ή περιουσιακών στοιχείων, σε τόπο εκτός της δικαιοδοσίας οποιουδήποτε κράτους

(β) κάθε πράξη εκούσιας συμμετοχής στη λειτουργία ενός πλοίου ή αεροσκάφους εν γνώσει των γεγονότων που καθιστούν το πλοίο ή το αεροσκάφος αυτό πειρατικό.

(γ) κάθε πράξη υποκίνησης ή σκόπιμης διευκόλυνσης πράξης που αναφέρεται στην παράγραφο (α) ή (β) αυτού του άρθρου.

 

Άρθρο 102

Πειρατεία από πολεμικό κρατικό πλοίο ή κρατικό αεροσκάφος των οποίων το πλήρωμα έχει στασιάσει.

Οι πράξεις πειρατείας, όπως καθορίζονται στο άρθρο 101, όταν εκτελούνται από πολεμικό ή κρατικό πλοίο ή από κρατικό αεροσκάφος, των οποίων το πλήρωμα έχει στασιάσει και θέσει υπό τον έλεγχο του το πλοίο ή το αεροσκάφος, θεωρούνται ως πράξεις εκτελεσθείσες από ιδιωτικό πλοίο ή αεροσκάφος.

 

Άρθρο 103

Ορισμός πειρατικού πλοίου ή αεροσκάφους

Πλοίο ή αεροσκάφος θεωρείται ως πειρατικό αν τα πρόσωπα, που ασκούν τον πραγματικό έλεγχο σ’αυτό, το προορίζουν για να διαπράξουν μιά από τις πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 101. Το ίδιο ισχύει και αν το πλοίο ή το αεροσκάφος έχει χρησιμοποιηθεί για να διαπραχθεί οποιαδήποτε τέτοια πράξη, για όσο χρονικό διάστημα αυτό παραμένει κάτω από τον έλεγχο των προσώπων που είναι υπεύθυνα.

 

Άρθρο 104

Διατήρηση ή απώλεια της εθνικότητας πειρατικού πλοίου ή αεροσκάφους

Πλοίο ή αεροσκάφος που έχει γίνει πειρατικό μπορεί να διατηρήσει την εθνικότητα του. Η διατήρηση ή η απώλεια της εθνικότητας καθορίζεται από το δίκαιο του Κράτους από το οποίο του έχει δοθεί ή εθνικότητα του.

 

Άρθρο 105

Κατάσχεση πειρατικού πλοίου ή αεροσκάφους

Κάθε Κράτος μπορεί να κατάσχει ένα πειρατικό πλοίο ή αεροσκάφος στην ανοικτή θάλασσα ή σε άλλο μέρος έξω από την δικαιοδοσία οποιουδήποτε

άλλου Κράτους, ως και ένα ένα πλοίο ή αεροσκάφος που έχει κυριευθεί και ελέγχεται από πειρατές, και να συλλάβει τα πρόσωπα και να κατάσχει τα περιουσιακά στοιχεία τους πάνω στο πλοίο. Τα δικαστήρια του Κράτους πού ενήργησε την κατάσχεση μπορούν να αποφασίσουν αφ’ενός μεν για τις ποινές που θα επιβληθούν, αφ’ετερου δε για τα μέτρα που θα ληφθούν σχετικά με τα πλοία, τα αεροσκάφη ή τα περιουσιακά στοιχεία,, επιφυλασσομένων των δικαιωμάτων τρίτων μερών που ενεργούν με καλή πίστη.

 

Άρθρο 106

Ευθύνη για κατάσχεση χωρίς επαρκή στοιχεία

Σε περίπτωση που η κατάσχεση πλοίου ή αεροσκάφους, υπόπτου για πειρατεία έχει γίνει χωρίς να υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να τη δικαιολογούν, το Κράτος το οποίο προέβη στην κατάσχεση ευθύνεται απέναντι του Κράτους του οποίου την εθνικότητα φέρει το πλοίο ή το αεροσκάφος, για κάθε απώλεια ή ζημιά που προκλήθηκε από την κατάσχεση του.

 

Άρθρο 107

Πλοία και αεροσκάφη δικαιούμενα να προβούν σε κατάσχεση για λόγους πειρατείας

Κατάσχεση για λόγους πειρατείας μπορεί να γίνει μόνο από πολεμικά πλοία ή στρατιωτικά αεροσκάφη ή από άλλα πλοία’ ή αεροσκάφη με εμφανή διακριτικά στοιχεία ότι ανήκουν σε κρατική υπηρεσία και είναι εξουσιοδοτημένα για το σκοπό αυτό.

 

Άρθρο 108

Παράνομο εμπόριο ναρκωτικών η ψυχοτρόπων ουσιών

1. Όλα τα Κράτη πρέπει να συνεργάζονται για την καταστολή του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών, και ψυχοτροπικών ουσιών, που διεξάγεται από πλοία στην ανοικτή θάλασσα κατά παράβαση των διεθνών συμβάσεων.

2 Κάθε Κράτος το οποίο έχει βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι ένα πλοίο που φέρει τη σημαία του εκτελεί παράνομη μεταφορά ναρκωτικών ή ψυχοτρόπων ουσιών μπορεί να ζητήσει τη συνεργασία άλλων Κρατών για την καταστολή της παράνομης αυτής μεταφοράς.

 

Άρθρο 109

Παράνομες εκπομπές από ανοικτή θάλασσα

1.  Ολα τα Κράτη πρέπει να συνεργάζονται για την καταστολή των παράνομων ραδιοεκπομπών από την ανοικτή θάλασσα.

2 Για τους σκοπούς της Σύμβασης αυτής, ‘παράνομη εκπομπή’  σημαίνει μετάδοση ραδιοφωνικών  ή  τηλεοπτικών  εκπομπών  από  ένα  πλοίο  ή  από εγκαταστάσεις στην ανοικτή θάλασσα που απευθύνονται στο ευρύ κοινό, κατά παράβαση των διεθνών κανονισμών, με εξαίρεση τη μετάδοση σημάτων κινδύνου.

3. Πρόσωπα  που προβαίνουν σε παράνομες  ραδιοεκπομπές μπορούν να διωχθούν ενώπιον του Δικαστηρίου:

(α)  του Κράτους της σημαίας του πλοίου

(β) του Κράτους στο οποίο είναι καταχωρημένη ή εγκατάσταση

(γ) του Κράτους του οποίου το πρόσωπο αυτό είναι υπήκοος

(δ) κάθε Κράτους όπου μπορούν να ληφθούν οι εκπομπές ή

(ε) κάθε Κράτους του οποίου η ραδιοεπικοινωνία υφίσταται παρεμβολές..

4.  Στην ανοικτή θάλασσα, Κράτος το οποίο έχει δικαιοδοσία σύμφωνα με την παράγραφο 3, μπορεί, ακολουθώντας τις διατάξεις του άρθρου 110, να συλλάβει οποιοδήποτε πρόσωπο ή πλοίο που ασχολείται με παράνομες εκπομπές και να κατάσχει τη συσκευή της εκπομπής.

 

Άρθρο 110

Δικαίωμα νηοψίας

1. Εκτός από περιπτώσεις επέμβασης δυνάμει εξουσιών που προβλέπονται από συνθήκη, πολεμικό πλοίο που συναντά στην ανοικτή θάλασα ξένο πλοίο, εκτός από τα πλοία που απολαύουν πλήρους ετεροδικίας σύμφωνα με άρθρα 95 και 96, δεν δικαιούται να σταματήσει για έλεγχο εκτός άν υπάρχει βάσιμος λόγος υποψίας ότι:

(α) το πλοίο επιδίδεται σε πειρατεία (β) το πλοίο επιδίδεται σε δουλεμπόριο

(γ)  το πλοίο επιδίδεται σε παράνομες εκπομπές και το Κράτος της σημαίας του πολεμικού πλοίου έχει δικαιοδοσία σύμφωνα με το άρθρο 109 (δ) το πλοίο δεν έχει εθνικότητα ή

(ε) αν και φέρει ξένη σημαία ή αρνείται να υψώσει τη σημαία του, αυτό έχει στην πραγματικότητα την ίδια εθνικότητα με το πολεμικό. 2 Στις περιπτώσεις της πιο πάνω παραγράφου 1, το πολεμικό πλοίο μπορεί να προβεί σε εξακρίβωση του δικαιώματος του πλοίου να φέρει τη σημαία του. Για το σκοπό αυτό, μπορεί να στείλει λέμβο υπό τη διοίκηση αξιωματικού στο ύποπτο πλοίο. Αν μετά τον έλεγχο των εγγράφων η υπόνοια εξακολουθεί να υπάρχει, μπορεί να προβεί σε περαιτέρω έρευνα πάνω στο πλοίο, η οποία θα πρέπει να γίνει με κάθε δυνατή διάκριση.

3.  Αν οι υπόνοιες αποδειχθούν αβάσιμες και με την προϋπόθεση ότι ο πλοίο στο οποίο έχει γίνει η έρευνα δεν έχει διαπράξει ο,τιδήποτε που να δικαιολογεί τις υπόνοιες αυτές, θα αποζημιωθεί για κάθε απώλεια ή ζημιά που μπορεί να υπέστη.

4. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται mutatis mutandis σε στρατιωτικά αεροσκάφη.

5.  Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται επίσης σε οποιαδήποτε άλλα δεόντως εξουσιοδοτημένα πλοία ή αεροσκάφη που έχουν εμφανή διακριτικά στοιχεία ότι ανήκουν σε κρατική υπηρεσία.

 

Άρθρο 111

Δικαίωμα συνεχούς καταδίωξης

1. Η συνεχής καταδίωξη ξένου πλοίου μπορεί να γίνεται όταν οι αρμόδιες αρχές του παράκτιου Κράτους έχουν σοβαρούς λόγους να πιστεύουν ότι το πλοίο

παραβίασε τους νόμους και τους κανονισμούς του κράτους αυτού. Η συνεχής καταδίωξη μπορεί να αρχίσει όταν το ξένο πλοίο ή μία από τις λέμβους του βρίσκεται στα εσωτερικά ύδατα, αρχιπελαγικά ύδατα, στη χωρική θάλασσα ή στη συνορεύουσα ζώνη του καταδιώκοντος Κράτους, και μπορεί να συνεχισθεί και έξω από τη χωρική θάλασσα ή τη συνορεύουσα ζώνη μόνο άν η καταδίωξη αυτή δεν έχει διακοπεί. Δεν είναι απαραίτητο, κατά τη διάρκεια που το ξένο πλοίο βρίσκεται μέσα στη χωρική θάλασσα ή στη συνορεύουσα ζώνη και διατάσσεται να σταματήσει, το πλοίο που δίνει τη διαταγή να βρίσκεται επίσης μέσα στη χωρική θάλασσα ή στη συνορεύουσα ζώνη. Αν το ξένο πλοίο βρίσκεται μέσα σε συνορεύουσα ζώνη, όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο 33, η δίωξη μπορεί να επιχειρηθεί μόνο για παραβιάσεις των δικαιωμάτων για προστασία των οποίων καθιερώθηκε η ζώνη αυτή.

2 Το δικαίωμα της συνεχούς καταδίωξης εφαρμόζεται, mutatis mutandis , για παραβάσεις στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα, συμπεριλαμβανομένων και των ζωνών ασφαλείας γύρω από τις εγκαταστάσεις της υφαλοκρηπίδας, των νόμων και των κανονισμών του παράκτιου κράτους που εφαρμόζονται σύμφωνα με τη Σύμβαση αυτή στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα, περιλαμβανομένων και των ζωνών ασφαλείας.

3. Το δικαίωμα της συνεχούς καταδίωξης παύει μόλις το καταδιωκόμενο πλοίο εισέλθει στα χωρικά ύδατα της χώρας του ή τρίτου Κράτους.

4.  Η συνεχής καταδίωξη δεν θεωρείται ότι έχει αρχίσει παρά μόνο όταν το πλοίο που καταδιώκει έχει βεβαιωθεί με τα πρακτικά μέσα που διαθέτει, ότι το πλοίο που καταδιώκεται ή μία από τις λέμβους του ή άλλα σκάφη που ενεργούν ομαδικά και · χρησιμοποιούν το καταδιωκόμενο πλοίο ως βάση, βρίσκεται μέσα στα όρια της χωρικής θάλασσας ή, ανάλογα με την περίπτωση, μέσα στη συνορεύουσα ζώνη ή την αποκλειστική οικονομική ζώνη ή πάνω από την υφαλοκρηπίδα Η καταδίωξη μπορεί να αρχίσει μόνο μετά από την εκπομπή οπτικού η ηχητικού σήματος για την ανακοπή του πλου, το οποίο πρέπει να εκπέμπεται από απόσταση που να μπορεί να ακουσθεί ή να γίνει ορατό από το ξένο πλοίο.

5. Το δικαίωμα της καταδίωξης μπορεί να ασκηθεί μόνο από πολεμικά πλοία ή στρατιωτικά αεροσκάφη ή άλλα πλοία ή αεροσκάφη με εμφανή διακριτικά στοιχεία ότι ανήκουν σε κρατική υπηρεσία και είναι εξουσιοδοτημένα για το σκοπό αυτό.

6. Όπου η καταδίωξη γίνεται με αεροσκάφος

(α) οι  διατάξεις των παραγράφων  1 μέχρι  και 4 του  άρθρου  αυτού εφαρμόζονται mutatis mutandis.

(β) το αεροσκάφος, το οποίο δίνει διαταγή ανακοπής πλου πρέπει αυτό το ίδιο να καταδιώκει ενεργά το πλοίο, μέχρις ότου πλοίο ή άλλο αεροσκάφος του παράκτιου κράτους, που έχει κληθεί από το αεροσκάφος, καταφθάσει για να αναλάβει την καταδίωξη, εκτός βέβαια αν το αεροσκάφος μπορεί μόνο του να συλλάβει το πλοίο. Δεν είναι ικανοποιητική η δικαιολογία για σύλληψη έξω από τη χωρική θάλασσα ότι το πλοίο απλώς επισημάνθηκε από το αεροσκάφος ως ένοχο ή ύποπτο παράβασης, άν παράλληλα δεν διατάχθηκε να ανακόψει τον πλου του και δεν καταδιώχθηκε από το ίδιο το αεροσκάφος ή άλλο αεροσκάφος ή πλοία τα οποία συνεχίζουν την καταδίωξη χωρίς διακοπή.

7.  Η απελευθέρωση πλοίου που συνελήφθη εντός της δικαιοδοσίας κάποιου Κράτους και το οποίο συνοδεύτηκε σε κάποιο λιμάνι του Κράτους αυτού για διεξαγωγή ανάκρισης από τις αρμόδιες Αρχές του, δεν μπορεί να ζητηθεί με μόνη την αιτιολογία ότι το πλοίο διέσχισε υπό συνοδεία τμήμα της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ή της ανοικτής θάλασσας, διότι οι περιστάσεις το επέβαλαν.

8.  Οταν πλοίο έχει κρατηθεί ή συλληφθεί έξω από τη χωρική θάλασσα υπό συνθήκες που δεν δικαιολογούν την άσκηση του δικαιώματος της συνεχούς καταδίωξης αυτό θα πρέπει να αποζημιωθεί για κάθε απώλεια ή ζημιά που μπορεί να υπέστη ως’ αποτέλεσμα αυτής της κρατήσεως ή σύλληψης.

 

Άρθρο 112

Δικαίωμα τοποθέτησης υποβρυχίων καλωδίων κατ αγωγών

1. Όλα τα Κράτη δικαιούνται να τοποθετούν υποβρύχια καλώδια και αγωγούς στον πυθμένα της ανοικτής θάλασσας, πέρα από  την υφαλοκρηπίδα.

2. Το άρθρο 79,  παράγραφος  5 εφαρμόζεται  σ’αυτά τα  καλώδια  και  τους αγωγούς.

 

Άρθρο 113

Καταστροφή ή βλάβη των υποβρυχίων καλωδίων ή αγωγών

Κάθε Κράτος πρέπει να λάβει τα απαραίτητα νομοθετικά μέτρα για να καθορίσει ότι η εκ προθέσεως ή εξ’υπαιτίου αμελείας καταστροφή ή βλάβη οποιουδήποτε υποβρυχίου καλωδίου ποντισμένου στην ανοικτή θάλασσα που γίνεται από πλοίο που φέρει τη σημαία του ή από πρόσωπο που υπόκεινται στη δικαιοδοσία του, κατά τρόπο ώστε να προκαλέσει διακοπή ή παρεμπόδιση των τηλεγραφικών ή τηλεφωνικών επικοινωνιών, καθώς επίσης, την καταστροφή ή βλάβη. Εν τούτοις η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται για οποιαδήποτε καταστροφή ή βλάβη που προξενήθηκε από πρόσωπα που ενήργησαν με αντικειμενικό σκοπό να σώσουν τη ζωή τους ή τα πλοία τους και εφόσον έλαβαν όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις για να αποφύγουν τέτοια καταστροφή ή βλάβη.

 

Άρθρο 114

Καταστροφή ή βλάβη υποβρυχίων καλωδίων ή αγωγών από ιδιοκτήτες άλλων καλωδίων ή αγωγών

Κάθε Κράτος πρέπει να λάβει τα αναγκαία νομοθετικά μέτρα για να καθορίσει ότι άν πρόσωπα που υπάγονται στη δικαιοδοσία του και που είναι ιδιοκτήτες υποβρυχίων καλωδίων ή αγωγών στην ανοικτή θάλασσα προκαλέσουν κατά την τοποθέτηση ή την επισκευή αυτών των καλωδίων ή αγωγών καταστροφή ή βλάβη σε άλλο καλώδιο ή αγωγό, αυτά οφείλουν να πληρώσουν τα έξοδα της επισκευής.

 

Άρθρο 115

Αποζημίωση για ζημιές που προξενήθηκαν στην προσπάθεια ποφυγής βλάβης υποβρυχίου καλωδίου ή αγωγού

Κάθε Κράτος πρέπει να λάβει τα αναγκαία νομοθετικά μέτρα για να εξασφαλίσει ότι οι ιδιοκτήτες πλοίων που μπορούν να αποδείξουν ότι θυσίασαν άγκυρα, δίκτυα ή άλλα εργαλεία αλιείας για να αποφύγουν βλάβη υποβρυχίου καλωδίου ή αγωγού θα αποζημιώνονται από τον ιδιοκτήτη του καλωδίου ή αγωγού υπό την προϋπόθεση ότι οι ιδιοκτήτες των πλοίων έλαβαν προηγουμένως όλα τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα.

 

ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Αρθρο 116

Δικαίωμα αλιείας στην ανοικτή θάλασσα

Όλα τα Κράτη έχουν το δικαίωμα όπως οι υπήκοοι τους αλιεύουν στην ανοικτή θάλασσα την επιφύλαξη:

(α) των συμβατικών υποχρεώσεων τους

(β) των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων καθώς και των συμφερόντων των παράκτιων Κρατών που προβλέπονται μεταξύ άλλων στο άρθρο 63, παράγραφος 2 και στα άρθρα 64 και 67 ως και

(γ)  των διατάξεων του παρόντος Τμήματος.

 

Άρθρο 117

Υποχρέωση κρατών να υιοθετήσουν μέτρα έναντι των υπηκόων τους για τη διατήρηση των ζώντων πόρων της ανοικτής θάλασσας

Όλα τα Κράτη έχουν την υποχρέωση να λαμβάνουν ή να συνεργάζονται με άλλα κράτη στη λήψη μέτρων για τους αντίστοιχους υπηκόους τους τα οποία κρίνονται αναγκαία για τη διατήρηση των ζώντων πόρων της ανοικτής θάλασσας.

 

Άρθρο 118

Συνεργασία Κρατών για τη διατήρηση και διαχείριση των ζώντων πόρων

Τα Κράτη συνεργάζονται μεταξύ τους για τη διατήρηση και διαχείριση των ζώντων πόρων στις περιοχές της ανοικτής θάλασσας. Κράτη των οποίων οι υπήκοοι εκμεταλεύονται ίδιους ζώντες πόρους ή διαφορετικούς ζώντες πόρους στην ίδια περιοχή, έρχονται σε διαπραγματεύσεις με σκοπό τη λήψη μέτρων που είναι αναγκαία για τη διατήρηση των ζώντων αυτών πόρων, συνεργάζονται, όπως αρμόζει για τη δημιουργία υποπεριφερειακών η περιφερειακών οργανισμών αλιείας προς το σκοπό αυτό.

 

Άρθρο 119

Διατήρηση των ζώντων πόρων της ανοικτής θάλασσας

1. Κατά τον προσδιορισμό του επιτρεπτού όγκου αλιεύματος και την καθιέρωση μέτρων διατήρησης των ζώντων πόρων στην ανοικτή θάλασσα τα Κράτη :

(α) λαμβάνουν μέτρα τα οποία αποσκοπούν με τα καλύτερα επιστημονικά δεδομένα που έχουν τα ενδιαφερόμενα Κράτη στη διάθεση τους, να διατηρήσουν ή να αποκαταστήσουν πληθυσμούς αλιευομένων ειδών σε επίπεδα που να καθιστούν δυνατή τη μέγιστη πάγια απόδοση όπως καθορίζεται από τους σχετικούς περιβαλλοντολογικούς και οικονομικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών αναγκών των αναπτυσσόμενων Κρατών και λαμβάνοντας υπόψη αλιευτικά πρότυπα, την αλληλεξάρτηση των αποθεμάτων και τις γενικώς προτεινόμενες διεθνείς ελάχιστες προδιαγραφές υποπεριφερειακού, περιφερειακού ή παγκόσμιου χαρακτήρα

(β) λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις σε είδη που συνδέονται, εξαρτώνται, από τα αλιευόμενα είδη με σκοπό να διατηρήσουν η αποκαταστήσουν τους πληθυσμούς αυτών των συνδεομένων ή εξαρτημένων ειδών σε επίπεδα που να μην κινδυνεύει σοβαρά η αναπαραγωγή τους.

2 Διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες, στατιστικά στοιχεία αφορώντα τον όγκο των αλιευμάτων και την αλιευτική δραστηριότητα, καθώς και άλλα στοιχεία σχετικά με τη διατήρηση των αποθεμάτων ιχθύων θα παρέχονται και θα ανταλλάσσονται σε τακτική βάση μέσω των αρμοδίων διεθνών οργανισμών, υποπεριφερειακών, περιφερειακών ή παγκοσμίων όπως αρμόζει και με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων κρατών.

3. Τα ενδιαφερόμενα Κράτη εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα συντήρησης και η εφαρμογή τους δεν δημιουργούν διακρίσεις τύποις ή ουσία, έναντι των αλιέων οιουδήποτε κράτους

 

Άρθρο 120

Θαλάσσια θηλαστικά

Το  άρθρο  65  εφαρμόζεται  επίσης  στη  διατήρηση  και διαχείριση των θαλάσσιων θηλαστικών στην ανοικτή θάλασσα

 

ΜΕΡΟΣ VIII

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ

Άρθρο 121

Καθεστώς των νήσων

1. Νήσος είναι μια φυσικά διαμορφωμένη περιοχή ξηράς που περιβρέχεται από ύδατα και βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια των υδάτων κατά την μέγιστη πλημυρίδα.

2 Εκτός όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3, η χωρική θάλασσα, η συνορεύουσα ζώνη, η αποκλειστική οικονομική ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης που εφαρμόζονται στις άλλες ηπειρωτικές περιοχές.

3. Οι βράχοι οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους  οικονομική ζωή, δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα

 

ΜΕΡΟΣ IX

ΚΛΕΙΣΤΕΣ Η ΗΜΙΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ

 

Άρθρο 122

Ορισμός

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης ‘κλειστή ‘ή ημίκλειστη θάλασσα’ σημαίνει κόλπο, λεκάνη ή θάλασσα που περιβάλλεται από δύο ή περισσότερα Κράτη και που συνδέεται με άλλη θάλασσα ή με τον ωκεανό με στενό δίαυλο, ή που αποτελείται καθ’ ολοκληρίαν ή κυρίως απο τις χωρικές θάλασσες ή τις αποκλειστικές ζώνες δύο ή περισσοτέρων παράκτιων Κρατών.

 

Άρθρο 123

Συνεργασία Κρατών που συνορεύουν με κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες

Τα Κράτη που συνορεύουν με κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους στην άσκηση των δικαιωμάτων τους και την εκτέλεση των καθηκόντων τους σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Προς το σκοπό αυτό, προσπαθούν άμεσα ή μέσω αρμόδιας περιφερειακής οργάνωσης:

(α) να συντονίζουν τη διαχείριση, διατήρηση, έρευνα και εκμετάλλευση των ζώντων πόρων της θάλασσας.

(β) να συντονίζουν την εκπλήρωση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων τους σχετικά με την προστασία και διατήρηση του θαλάσσσιου περιβάλλοντος.

(γ) να συντονίζουν την πολιτική της επιστημονικής τους έρευνας και να

αναλαμβάνουν, όπου αρμόζει, κοινά προγράμματα επιστημονικής έρευνας στην περιοχή.

(δ) να προσκαλούν, όπως αρμόζει, άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη ή διεθνείς οργανισμούς να συνεργασθούν με αυτά για την προώθηση των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

 

ΜΕΡΟΣ Χ

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΕΥ ΑΚΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ  ΠΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ

 

Άρθρο 124

Χρήση όρων

1. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης :

(α)  Κράτος άνευ ακτών’ σημαίνει το Κράτος που δεν έχει θαλάσσιες ακτές

(β)  Κράτος Διέλευσης’ σημαίνει το Κράτος με η χωρίς θαλάσσια ακτή, που βρίσκεται ανάμεσα σε κράτος άνευ ακτών και τη θάλασσα και δια μέσου του εδάφους του οποίου διέρχεται η διαμετακόμιση.

(γ)  Διαμετακόμιση’ σημαίνει διακίνηση προσώπων, αποσκευών, εμπορευμάτων κα. μέσων μεταφοράς δια μέσου της περιοχής ενός ή περισσοτέρων Κρατών διέλευσης όταν η διέλευση δια μέσου αυτής της περιοχής με ή χωρίς μεταφόρτωση, αποθήκευση, μερική εκφόρτωση ή αλλαγή στον τρόπο μεταφορά, αποτελεί μέρος μόνον ενός πλήρους ταξειδίου που αρχίζει ή τελειώνει μέσα στο έδαφος του άνευ ακτών κράτους.

(δ)  Μέσα μεταφοράς’ σημαίνει:

(ι) τροχαίο σιδηροδρομικό υλικό, θαλάσσια, λιμναία και ποτάμια σκάφη και οδικά σχήματα

(ιι) όπου το απαιτούν οι τοπικές συνθήκες , οι μεταφορείς και τα υποζύγια 2 Τα άνευ ακτών Κράτη και τα Κράτη διέλευσης μπορούν με συμφωνία μεταξύ τους να συμπεριλάβουν ως μέσα μεταφορά αγωγούς και αγωγούς αερίου και μέσα μεταφοράς άλλα από εκείνα που περιλαμβάνονται στην παράγραφο 1

 

Άρθρο 125

Δικαίωμα πρόσβασης προς και από τη θάλασσα και ελευθερία διέλευσης

1. Τα άνευ ακτών Κράτη έχουν το δικαίωμα πρόσβασης προς και από τη θάλασσα για το σκοπό της άσκησης των δικαιωμάτων που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που σχετίζονται με την ελευθερία της ανοικτής θάλασσας και την κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας. Για το σκοπό αυτό, τα άνευ ακτών Κράτη θα απολαύουν ελευθερίας διέλευσης δια μέσου του εδάφους των Κρατών διέλευσης με όλα τα μεταφορικά μέσα.

2 Οι όροι και τρόποι άσκησης της ελεύθερης διέλευσης θα συμφωνούνται ανάμεσα στα άνευ ακτών Κράτη και στα ενδιαφερόμενα Κράτη διέλευσης, με διμερείς, υποπεριφερειακές ή περιφερειακές συμφωνίες,

3. Τα Κράτη διέλευσης κατά την ενάσκηση της πλήρους κυριαρχίας τους πάνω στο έδαφος τους, έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα δικαιώματα και οι ευκολίες που προβλέπονται στο παρόν Μέρος για τα άνευ ακτών Κράτη δεν παραβιάζουν με κανένα τρόπο τα νόμιμα συμφέροντα τους

 

Άρθρο 126

Εξαίρεση απ’την εφαρμογή της ρήτρας του μάλλον ευνοουμένου Κράτους

Οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης καθώς και οι ειδικές συμφωνίες που αναφέρονται στην άσκηση του δικαιώματος πρόσβασης προς και από τη θάλασσα, οι οποίες καθιερώνουν δικαιώματα και ευκολίες λόγω της ειδικής γεωγραφικής θέσης των άνευ ακτών Κρατών, εξαιρούνται από τη εφαρμογή της ρήτρας του μάλλον ευνοουμένου Κράτους

 

Άρθρο 127

Τελωνειακοί δασμοί, φόροι και άλλα τέλη

L Η διαμετακόμιση δεν υπόκειται σε τελωνειακούς δασμούς φόρους ή άλλα τέλη εκτός από τα τέλη που επιβάλλονται για συγκεκριμένες υπηρεσίες που παρέχονται σε σχέση με αυτή τη διαμετακόμιση.

2 Τα μέσα μεταφοράς διαμετακόμισης και οι άλλες ευκολίες που προβλέπονται και χρησιμοποιούνται από τα άνευ ακτών Κράτη δεν υπόκεινται σε φόρους ή

επιβαρύνσεις υψηλότερες από εκείνες που επιβάλλονται για τη χρησιμοποίηση μέσων μεταφοράς του Κράτους διέλευσης.

 

Άρθρο 128

Ελεύθερες ζώνες και άλλες τελωνειακές ευκολίες

Για τη διευκόλυνση της διαμετακόμισης, μπορούν να καθιερώνονται ελεύθερες ζώνες ή άλλες τελωνειακές ευκολίες στους λιμένες εισόδου και εξόδου στα Κράτη διέλευσης, με συμφωνία μεταξύ των Κρατών διέλευσης και των άνευ ακτών Κρατών.,

 

Άρθρο 129

Συνεργασία στην κατασκευή και βελτίωση των μέσων μεταφοράς

Όπου τα Κράτη διέλευσης δεν διαθέτουν μέσα μεταφοράς που να καθιστούν δυνατή την ελευθερία διέλευσης ή όπου τα υφιστάμενα μέσα, συμπεριλαμβανομένων και των λιμενικών εγκαταστάσεων και εξοπλισμού είναι ανεπαρκή από οποιαδήποτε άποψη, τα κράτη διέλευσης και τα ενδιαφερόμενα άνευ ακτών Κράτη μπορούν να συνεργαστούν στην κατασκευή ή βελτίωση τους.

 

Άρθρο 130

Μέτρα για την αποφυγή ή εξάλειψη καθυστερήσεων ή άλλων δυσχερειών τεχνικής φύσης κατά τη διαμετακόμιση

1. Τα Κράτη διέλευσης λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποφυγή καθυστερήσεων ή άλλων δυσκολιών τεχνικής φύσης κατά τη διαμετακόμιση. 2 Σε περίπτωση εμφάνισης τέτοιων καθυστερήσεων ή δυσκολιών, οι αρμόδιες αρχές των Κρατών διέλευσης και των ενδιαφερόμενων άνευ ακτών κρατών συνεργάζονται για την ταχεία εξάλειψη τους.

 

Άρθρο 131

Ίση μεταχείρηση σε θαλάσσιους λιμένες

Τα πλοία που φέρουν την σημαία άνευ ακτών Κρατών απολαύουν μεταχείρισης ίσης’ με εκείνη που παρέχεται σε άλλα ξένα πλοία σε θαλάσσιους λιμένες.

 

Άρθρο 132

Παραχώρηση μεγαλύτερων ευκολιών διέλευσης

Η παρούσα Σύμβαση δεν συνεπάγεται κατά κανένα τρόπο την ανάκληση ευκολιών διέλευσης που είναι μεγαλύτερες από εκείνες που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση και οι οποίες συμφωνούνται μεταξύ Κρατών Μερών στην παρούσα Σύμβαση ή παραχωρούνται από Κράτος Μέρος. Η παρούσα Σύμβαση δεν αποκλείει επίσης την παραχώρηση μεγαλυτέρων ευκολιών στο μέλλον.

 

Η  ΠΕΡΙΟΧΗ

ΤΜΗΜΑ  1: ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 133

Χρήση όρων

Για τους σκοπούς του παρόντος Μέρους:

(α) με τον όρο ‘πόροι’ νοούνται όλοι οι υπό στερεά, υγρή ή αεριώδη κατάσταση ορυκτοί πόροι in situ στην Περιοχή, επί, ή στο υπέδαφος των θαλασσίων βυθών, περιλαμβανομένων και των πολυμεταλλικών κονδύλων.

(β) οι πόροι μετά την εξόρυξή τους από την Περιοχή καλούνται ‘ορυκτά’.

 

Άρθρο 134

Πεδίο εφαρμογής του παρόντος Μέρους

1 Το παρόν Μέρος έχει εφαρμογή στην Περιοχή.

2. Οι δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή διέπονται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.

3. Η κατάθεση των χαρτών ή των πινάκων των γεωγραφικών συντεταγμένων που απεικονίζουν τη θέση των ορίων που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1 καθώς και η δημοσιότητα που πρέπει να δοθεί σ’ αυτούς τους χάρτες ή πίνακες, διέπονται από το Μέρος XI

4. Καμμιά διάταξη του παρόντος άρθρου δεν θίγει τον καθορισμό των εξωτερικών ορίων της υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με το Μέρος VI, ή την ισχύ συμφωνιών οριοθέτησης μεταξύ Κρατών έναντι ή προσκείμενα παράλια.

 

Άρθρο 135

Νομικό καθεστώς των υπερκειμένων υδάτων και του εναερίου χώρου

Ούτε το παρόν Μέρος, ούτε δικαιώματα που παρέχονται ή ασκούνται κατ’ εφαρμογή του παρόντος Μέρους θίγουν το νομικό καθεστώς των υπερκειμένων της Περιοχής υδάτων, ή του εναερίου χώρου υπεράνω των υδάτων αυτών.

 

ΤΜΗΜΑ 2, ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Άρθρο 136

Κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας

Η Περιοχή και οι πόροι της είναι κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας.

 

Άρθρο 137

Νομικό καθεστώς της Περιοχής και των πόρων της

1. Κανένα Κράτος δεν  μπορεί να διεκδικήσει ή  να ασκήσει κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα επί οποιουδήποτε τμήματος της Περιοχής ή των πόρων της, και κανένα Κράτος ή φυσικό ή νομικό πρόσωπο δεν μπορεί να ιδιοποιηθεί οποιοδήποτε τμήμα ‘ αυτής. Οποιαδήποτε διεκδίκηση ή άσκηση κυριαρχίας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων ή ιδιοποίηση τέτοιας φύσεως δεν αναγνωρίζονται.

2.  Η ανθρωπότητα ολόκληρη, για λογαριασμό της οποίας ενεργεί η Αρχή, έχει πλήρη δικαιώματα επί των πόρων της Περιοχής. Οι πόροι αυτοί είναι αναπαλλοτρίωτοι. Τα ορυκτά όμως που εξορύσσονται από την Περιοχή μπορούν να μεταβιβασθούν μόνον σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους και τους κανόνες κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής.

3.  Κανένα Κράτος και κανένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο  δεν διεκδικεί και δεν αποκτά ή ασκεί δικαιώματα αναφορικά με ορυκτά που εξορύσσονται από την Περιοχή, παρά μόνον σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους. Άλλως, διεκδικήσεις, απόκτηση ή άσκηση δικαιωμάτων τέτοιας φύσεως δεν αναγνωρίζονται.

 

Άρθρο 138

Γενική συμπεριφορά των Κρατών σε ό,τι αφορά την Περιοχή

Η γενική συμπεριφορά των Κρατών, σε ό,τι αφορά την Περιοχή, είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους και με τις αρχές που περιλαμβάνονται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στους άλλους κανόνες του διεθνούς δικαίου, προς το σκοπό της διατήρησης της ειρήνης και της ασφάλειας και της προαγωγής της διεθνούς συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης.

 

Άρθρο 139

ποχρέωση συμμόρφωσης και ευθύνη σε περίπτωση ζημιών

1.  Τα Κράτη-Μέρη έχουν την υποχρέωση να εξασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες στην Περιοχή διεξάγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους, είτε οι δραστηριότητες αυτές διεξάγονται από τα Κράτη-Μέρη είτε από κρατικές επιχειρήσεις ή φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι υπήκοοι των Κρατών-Μερών ή ελέγχονται ουσιαστικά από αυτά ή τους υπηκόους τους. Την ίδια υποχρέωση έχουν και οι διεθνείς οργανισμοί για τις δραστηριότητες που διεξάγονται από αυτούς στην Περιοχή.

2.  Με την επιφύλαξη των κανόνων του διεθνούς δικαίου και του άρθρου 22 του Παραρτήματος ΙΙΙ, Κράτος-Μέρος ή διεθνής οργανισμός ευθύνεται για τις ζημίες που προκύπτουν από παράλειψη, εκ μέρους του, των υποχρεώσεων που προβλέπονται στο παρόν Τμήμα. Κράτη-Μέρη

ή διεθνείς οργανισμοί, ενεργούντες από κοινού ευθύνονται από κοινού και αλληλέγγυα. Ένα Κράτος-Μέρος, όμως δεν ευθύνεται για τις ζημίες που προκύπτουν από την παράλειψη συμμόρφωσης προς τις διατάξεις του παρόντος Μέρους, εκ μέρους ενός προσώπου για το οποίο έχει εγγυηθεί, σύμφωνα με το άρθρο 153, παράγραφος 4 και το Παράρτημα ΙΙΙ, άρθρο 4, παράγραφος 4.

3.  Κράτη-Μέρη που είναι μέλη διεθνών οργανισμών λαμβάνουν

τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή του παρόντος άρθρου εκ μέρους των διεθνών οργανισμών.

 

Άρθρο 140

Όφελος της ανθρωπότητας

1. Οι δραστηριότητες στην Περιοχή  διεξάγονται, όπως ειδικά προβλέπεται στο παρόν Μέρος, προς όφελος ολόκληρης*’ της ανθρωπότητας, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική θέση των Κρατών, είτε αυτά είναι παράκτια είτε άνευ ακτών, λαμβανομένων ιδιαιτέρως υπόψη των συμφερόντων και αναγκών των αναπτυσσομένων κρατών και των λαών που δεν έχουν αποκτήσει πλήρη ανεξαρτησία, ή άλλο καθεστώς αυτοδιοίκησης αναγνωρισμένο από τα Ηνωμένα Έθνη, σύμφωνα με την απόφαση 1514 (XV) και άλλες σχετικές αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης.

2.  Η Αρχή μεριμνά για τη δίκαιη κατανομή των χρηματικών και άλλων οικονομικών ωφελημάτων που προέρχονται από τις δραστηριότητες στην Περιοχή, μέσω καταλλήλου μηχανισμού και με βάση την αρχή της μη διάκρισης, σύμφωνα με το άρθρο 160, παράγραφος 2 (στ) (ι).

 

Άρθρο 141

Χρήση της Περιοχής αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς

Η  Περιοχή  διατίθεται  προς  χρήση  αποκλειστικά  για ειρηνικούς σκοπούς από όλα τα Κράτη, παράκτια, ή άνευ ακτών, χωρίς διάκριση και με την επιφύλαξη των άλλων διατάξεων του παρόντος ι μέρους.

 

Άρθρο 142

Δικαιώματα και νόμιμα συμφέροντα των παράκτιων Κρατών

1.  Σε  περίπτωση  που  αποθέματα  πόρων  της  Περιοχής εκτείνονται και πέραν των ορίων αυτής, κατά τη  διεξαγωγή των δραστηριοτήτων στην Περιοχή, λαμβάνονται δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και νόμιμα συμφέροντα του παράκτιου Κράτους, στη δικαιοδοσία του οποίου εκτείνονται τα αποθέματα αυτά.

2. Καθιερώνονται διαβουλεύσεις, με το ενδιαφερόμενο Κράτος, περιλαμβανομένης και της προηγούμενης γνωστοποίησης, προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε παραβίαση των δικαιωμάτων αυτών και συμφερόντων. Σε περιπτώσεις που οι δραστηριότητες στην περιοχή ενδέχεται να έχουν σαν αποτέλεσμα την εκμετάλλευση πόρων που βρίσκονται εντός ορίων εθνικής δικαιοδοσίας απαιτείται η προηγούμενη συναίνεση του παράκτιου Κράτους.

3.   Ούτε οι διατάξεις του παρόντος Μέρους ούτε τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται ή ασκούνται δυνάμει αυτού, θίγουν τα δικαιώματα των παράκτιων Κρατών να λαμβάνουν μέτρα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Τμήματος XII, τα οποία είναι απαραίτητα για την πρόληψη, περιορισμό ή εξάλειψη ενός σοβαρού και επικείμενου για τα παράλια τους κινδύνου, ή για συναφή συμφέροντα που αναφέρονται στη μόλυνση ή στην απειλή μολύνσεως από δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή, ή για οποιαδήποτε άλλα επικίνδυνα συμβάντα που προκαλούνται από τέτοιες δραστηριότητες.

 

Άρθρο 143

Θαλάσσια επιστημονική έρευνα

1. Η θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην Περιοχή διεξάγεται αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς και προς όφελος ολόκληρης της ανθρωπότητας σύμφωνα με το Μέρος ΧΙΙΙ.

2. Η Αρχή μπορεί να διεξαγάγει θαλάσσια επιστημονική έρευνα σχετιζόμενη με την Περιοχή και τους πόρους αυτής και μπορεί να συνάπτει συμβόλαια για το σκοπό αυτό.

Η Αρχή προωθεί και ενθαρρύνει τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην Περιοχή και συντονίζει και διαθέτει τα αποτελέσματα των ερευνών και αναλύσεων, όταν αυτά είναι διαθέσιμα.

3. Τα Κράτη-Μέρη μπορούν να πραγματοποιούν θαλάσσιες επιστημονικές έρευνες στην Περιοχή. Τα Κράτη-Μέρη προωθούν τη διεθνή συνεργασία για θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην Περιοχή:

α) Συμμετέχοντας σε διεθνή προγράμματα και ενθαρρύνοντας τη συνεργασία στη θαλάσσια επιστημονική έρευνα που πραγματοποιείται από προσωπικό διαφόρων χωρών και από εκείνο της Αρχής.

β) Μεριμνώντας ώστε η επεξεργασία των προγραμμάτων να γίνεται, μέσω της Αρχής ή άλλων διεθνών οργανισμών, αναλόγως της περιπτώσεως, προς όφελος των αναπτυσσομένων κρατών και των ολιγότερο ανεπτυγμένων τεχνολογικά κρατών ώστε:

(ι) να ενισχύονται οι δυνατότητες έρευνας των χωρών αυτών (ιι)  να εκπαιδεύεται το προσωπικό τους και το προσωπικό της Αρχής στις τεχνικές και στις εφαρμογές της έρευνας (ιιι)  να τονώνεται η απασχόληση του εξειδικευμένου προσωπικού τους στις έρευνες που διεξάγονται στην Περιοχή.

γ) Κοινοποιώντας, αποτελεσματικώς, μέσω της Αρχής και άλλων διεθνών καναλιών, όταν χρειάζεται, τα αποτελέσματα των ερευνών και αναλύσεων όταν αυτά είναι διαθέσιμα.

 

Άρθρο 144

Μεταφορά τεχνολογίας

1. Σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, η Αρχή λαμβάνει μέτρα:

α) για την απόκτηση τεχνολογίας και επιστημονικών γνώσεων που σχετίζονται με τις δραστηριότητες στην Περιοχή.

β) για την προώθηση και ενθάρρυνση της μεταφοράς της ανωτέρω τεχνολογίας και επιστημονικών γνώσεων στα αναπτυσσόμενα κράτη, ώστε όλα τα Κράτη-Μέρη να ωφελούνται από αυτές.

2.  Για τον σκοπό αυτό η Αρχή και τα Κράτη-Μέρη συνεργάζονται προκειμένου να προωθήσουν τη μεταφορά τεχνολογίας και επιστημονικών γνώσεων που σχετίζονται με τις δραστηριότητες στην Περιοχή, έτσι ώστε και η Επιχείρηση και όλα τα Κράτη-Μέρη να μπορούν να ωφεληθούν από αυτές. Ειδικώτερα εισάγουν και προωθούν:

α) Προγράμματα για τη μεταφορά, στην Επιχείρηση και στα Κράτη-Μέρη,

τεχνολογίας σχετικής με τις δραστηριότητες στην Περιοχή, διευκολύνοντας μεταξύ άλλων, την απόκτηση τεχνολογίας από την Επιχείρηση και τα αναπτυσσόμενα Κράτη με δίκαιους και λογικούς όρους και προϋποθέσεις.

β) Μέτρα που αποσκοπούν στην προαγωγή της τεχνολογίας της Επιχείρησης και της εγχώριας τεχνολογίας των αναπτυσσομένων κρατών και ειδικώτερα στη δημιουργία ευκαιριών εκπαιδεύσεως για το προσωπικό της Επιχείρησης και των αναπτυσσομένων κρατών στις θαλάσσιες επιστήμες και τεχνικές και στην πλήρη συμμετοχή αυτών στις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή.

 

Άρθρο 145

Προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος

Όσον αφορά τις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή, λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, για την αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τα βλαβερά αποτελέσματα που δυνατόν να προκύψουν από τις δραστηριότητες αυτές. Η Αρχή υιοθετεί για το σκοπό αυτό κατάλληλους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες που αποσκοπούν, μεταξύ άλλων:

α) στην πρόληψη, μείωση και έλεγχο της μόλυνσης και των άλλων κινδύνων που απειλούν το θαλάσσιο περιβάλλον, περιλαμβανομένων και των ακτών και που διαταράσσουν την · οικολογική ισορροπία αυτού, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ανάγκη προστασίας του από τις βλαβερές συνέπειες δραστηριοτήτων όπως οι γεωτρήσεις, βυθοκορήσεις, εκσκαφές, απομάκρυνση αποβλήτων, κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση εγκαταστάσεων, αγωγών και άλλων μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται γι’ αυτές τις δραστηριότητες.

β) στην προστασία και διατήρηση των φυσικών πόρων της περιοχής και στην πρόληψη ζημιών στη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα.

 

Άρθρο 146

Προστασία της ανθρώπινης ζωής

Αναφορικά με τις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή πρέπει να λαμβάνονται ‘τα αναγκαία μέτρα για την εξασφάλιση ουσιαστικής προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Για τον σκοπό αυτό η Αρχή υιοθετεί κατάλληλους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες για τη συμπλήρωση του ισχύοντος διεθνούς δικαίου όπως αυτό εμπεριέχεται στις σχετικές συνθήκες.

 

Άρθρο 147

Εναρμόνιση των δραστηριοτήτων που διεξάγονται στην Περιοχή με εκείνες που διεξάγονται στον θαλάσσιο χώρο περιβάλλον

1.  Οι δραστηριότητες στην Περιοχή διεξάγονται λαμβανομένων επαρκώς υπόψη και των άλλων δραστηριοτήτων που διεξάγονται στον θαλάσσιο περιβάλλον.

2.  Οι εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται για τις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή υπόκεινται στις ακόλουθες ρυθμίσεις:

α) Οι εγκαταστάσεις αυτές συναρμολογούνται, τοποθετούνται και αποσύρονται μόνον σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους και με τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής. Για τη συναρμολόγηση τους, την τοποθέτηση τους και την απόσυρση τους πρέπει να λαμβάνει χώρα η δέουσα γνωστοποίηση και να εξασφαλίζεται η ύπαρξη μονίμων σημείων, δηλωτικών της παρουσίας τους.

β) Οι εγκαταστάσεις αυτές δεν πρέπει να τοποθετούνται σε μέρος όπου υπάρχει κίνδυνος να παρακωλύουν την χρησιμοποίηση θαλασίων διαύλων που θεωρούνται σημαντικές για την διεθνή ναυσιπλοΐα, ούτε σε ζώνες όπου υπάρχει έντονη αλιευτική δραστηριότητα.

γ) Οι εγκαταστάσεις αυτές περιβάλλονται από ζώνες ασφαλείας που σημειοθετούνται καταλλήλως ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια τόσον των εγκαταστάσεων όσον και της ναυσιπλοΐας. Η διαμόρφωση και η τοποθεσία των ζωνών αυτών ασφαλείας καθορίζονται έτσι ώστε να μην παρεμποδίζουν την νόμιμη πρόσβαση των πλοίων σε καθορισμένες θαλάσσιες ζώνες, ή τη ναυσιπλοΐα κατά μήκος διεθνών θαλασσίων διαύλων.

δ) Οι εγκαταστάσεις αυτές χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς.

ε) Οι εγκαταστάσεις αυτές δεν έχουν το νομικό καθεστώς των νήσων. Δεν έχουν δικά τους χωρικά ύδατα και η παρουσία τους δεν επηρεάζει την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ή της υφαλοκρηπίδος.

3.  Άλλες  δραστηριότητες  που  διεξάγονται  στο  θαλάσσιο περιβάλλον, διεξάγονται λαμβανομένων επαρκώς υπόψη και των δραστηριοτήτων στην Περιοχή.

 

Άρθρο 148

Συμμετοχή των αναπτυσσομένων Κρατών στις δραστηριότητες στην Περιοχή

Ενθαρρύνεται η ουσιαστική συμμετοχή των αναπτυσσομένων κρατών στις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή όπως ρητά προβλέπεται στο παρόν Μέρος, λαμβανομένων δεόντως υπόψη των ιδιαιτέρων συμφερόντων και αναγκών τους και ειδικώτερα της ιδιαίτερης ανάγκης των άνευ ακτών και γεωγραφικώς μειονεκτούντων, μεταξύ των αναπτυσσομένων κρατών, να ξεπεράσουν τα εμπόδια που προκύπτουν από την μειονεκτική τους θέση και κυρίως από την μακρινή απόσταση που τους χωρίζει από την Περιοχή και τις δυσκολίες πρόσβασης και αποχώρησης από αυτήν.

 

Άρθρο 149

Αρχαιολογικά και ιστορικά αντικείμενα

Όλα τα αρχαιολογικά και ιστορικά αντικείμενα που ανευρίσκονται στην Περιοχή διαφυλάσσονται ή διατίθενται για το συμφέρον ολόκληρης της ανθρωπότητας, λαμβανομένων ειδικώτερα υπόψη των  προτιμησιακών δικαιωμάτων του Κράτους ή της χώρας καταγωγής, ή του Κράτους της πολιτιστικής καταγωγής ή του Κράτους της ιστορικής και αρχαιολογικής καταγωγής των αντικειμένων.

 

ΤΜΗΜΑ 3 ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

 

Άρθρο 150

Πολιτική σχετικά με δραστηριότητες στην Περιοχή

Οι δραστηριότητες στην Περιοχή διεξάγονται, όπως ειδικά προβλέπεται στο παρόν Μέρος, κατά τρόπο που να ευνοείται η υγιής ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας και η ισόρροπη μεγέθυνση, του παγκόσμιου εμπορίου, καθώς και η προώθηση της διεθνούς συνεργασίας για τη γενική ανάπτυξη όλων των χωρών και ειδικώτερα των αναπτυσσομένων χωρών και προς τον σκοπό της εξασφάλισης:

α) της ανάπτυξης των πόρων της Περιοχής

β) της μεθοδικής, ασφαλούς και ορθολογικής διαχειρίσεως των πόρων της Περιοχής περιλαμβανομένης και της αποτελεσματικής διεξαγωγής των δραστηριοτήτων στην Περιοχή και της αποφυγής άσκοπων απωλειών με την εφαρμογή υγιών αρχών διατήρησης αυτών.

γ) της αύξησης των ευκαιριών συμμετοχής στις δραστηριότητες αυτές σύμφωνα ειδικώτερα με τα άρθρα 144 και 148.

δ) της συμμετοχής της Αρχής, στα έσοδα, και της μεταφοράς τεχνολογίας στην Επιχείρηση και στα αναπτυσσόμενα Κράτη, όπως προβλέπεται στην παρούσα Σύμβαση.

ε) της αύξησης ανάλογα με τις ανάγκες της διαθεσιμότητος των ορυκτών από την Περιοχή σε συνδυασμό με ορυκτά προερχόμενα από άλλες πηγές ώστε να εξασφαλίζεται ο εφοδιασμός των καταναλωτών με τέτοια ορυκτά.

στ) δικαίων και σταθερών τιμών, τόσο για τα ορυκτά που προέρχονται από την Περιοχή, όσον και για εκείνα που προέρχονται από άλλες πηγές, οι οποίες να είναι επικερδείς για τους παραγωγούς και λογικές για τους καταναλωτές, καθώς και της εξασφάλισης μακροχρόνιας ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζητήσεως.

ζ) της εξασφάλισης για όλα τα Κράτη-Μέρη, ανεξαρτήτως του κοινωνικού και οικονομικού τους συστήματος, και της γεωγραφικής τους θέσης περισσοτέρων ευκαιριών συμμετοχής στην ανάπτυξη των πόρων της Περιοχής, και της αποφυγής μονοπώλησης των δραστηριοτήτων στην Περιοχή.

η) της προστασίας των αναπτυσσομένων χωρών από τις δυσμενείς επιδράσεις στην οικονομία τους, ή στα έσοδα από τις εξαγωγές τους, συνεπεία της πτώσεως της τιμής ενός ορυκτού εξ εκείνων που εξορύσσονται στην Περιοχή ή συνεπεία της μείωσης του όγκου των εξαγωγών του ορυκτού αυτού, εφόσον η μείωση αυτή οφείλεται στις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή, όπως προβλέπεται στο άρθρο 151.

θ) της αξιοποίησης της κοινής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

ι) της εξασφάλισης προϋποθέσεων, ούτως ώστε η πρόσβαση στις αγορές για τις εισαγωγές ορυκτών προερχομένων από την Περιοχή και για τις εισαγωγές βασικών προϊόντων παραγομένων από τα ορυκτά αυτά να μην είναι περισσότερον ευνοϊκή από την πλέον ευνοϊκή πρόσβαση που ισχύει για τις εισαγωγές αυτών από άλλες πηγές.

 

Άρθρο 151

Πολιτική επί της παραγωγής

1. α) Χωρίς να παραβλάπτονται οι στόχοι ‘που εξαγγέλλονται στο άρθρο 150, η Αρχή για την εφαρμογή του εδαφίου (η) του παρόντος άρθρου ενεργούσα μέσω των υφισταμένων forums, ή εάν αυτό είναι σκοπιμότερο, στα πλαίσια νέων διευθετήσεων ή συμφωνιών, στις οποίες συμμετέχουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη περιλαμβανομένων και των παραγωγών και καταναλωτών, λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για να προωθήσει την ανάπτυξη, την αποτελεσματικότερη λειτουργία και τη σταθερότητα των αγορών για τα βασικά εκείνα προϊόντα τα οποία προέρχονται από ορυκτά εξαγόμενα στην Περιοχή, σε τιμές επικερδείς για τους παραγωγούς και λογικές για τους καταναλωτές. Όλα τα Κράτη-Μέρη συνεργάζονται για το σκοπό αυτό.

β) Η Αρχή έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε οποιαδήποτε διάσκεψη βασικών προϊόντων, η οποία αναφέρεται σ’ αυτά τα βασικά προϊόντα και στην οποία συμμετέχουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη περιλαμβανομένων και των παραγωγών και καταναλωτών. Η Αρχή έχει το δικαίωμα να είναι συμβαλλόμενο μέρος σε οποιαδήποτε διευθέτηση ή συμφωνία καταλήξουν οι διασκέψεις αυτές. Η συμμετοχή της  Αρχής  στα  όργανα  τα  οποία  συνιστώνται  στα  πλαίσια  των.

διευθετήσεων ή συμφωνιών αυτών θα έχει σχέση με την παραγωγή στην Περιοχή και θα λαμβάνει χώρα σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες των οργάνων αυτών.

γ) Η Αρχή εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της στα πλαίσια των διευθετήσεων ή των συμφωνιών που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο κατά τρόπο εξασφαλίζοντα ομοιόμορφη και χωρίς διάκριση εφαρμογή αυτών για το σύνολο της παραγωγής των εν λόγω ορυκτών στην Περιοχή. Πράττοντας έτσι η Αρχή ενεργεί κατά τρόπο σύμφωνο με τους όρους των υφισταμένων συμβολαίων και τις διατάξεις των εγκεκριμένων προγραμμάτων εργασίας της Επιχείρησης.

2. α) Κατά τη μεταβατική περίοδο που ορίζεται στην παράγραφο 3, η εμπορική εκμετάλλευση δεν μπορεί να αρχίσει σύμφωνα με το εγκεκριμένο πρόγραμμα εργασίας παρά μόνον εφόσον ο επιχειρηματίας έχει κάνει αίτηση και έχει λάβει από την Αρχή άδεια εκμετάλλευσης. Η άδεια αυτή δεν μπορεί να ζητηθεί ή να χορηγηθεί για χρονική περίοδο μεγαλύτερη των πέντε ετών πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία έναρξης της εμπορικής εκμετάλλευσης που αναφέρεται στο πρόγραμμα εργασίας, εκτός εάν η Αρχή, λόγω της φύσης και του χρονοδιαγράμματος εκτέλεσης του προγράμματος, ορίσει στους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες αυτής διαφορετική χρονική περίοδο.

β) Στην αίτηση για τη χορήγηση αδείας εμπορικής εκμετάλλευσης ο επιχειρηματίας προσδιορίζει την ετήσια ποσότητα του νικελίου που προβλέπει να εξάγει σύμφωνα με το εγκεκριμένο πρόγραμμα εργασίας. Η αίτηση περιλαμβάνει πίνακα δαπανών τις οποίες αναλαμβάνει να κάνει ο επιχειρηματίας αφού λάβει την άδεια. Οι δαπάνες αυτές έχουν υπολογισθεί κατά τρόπο που να επιτρέπουν την έναρξη της εμπορικής εκμετάλλευσης την προγραμματισμένη ημερομηνία.

γ) Για την εφαρμογή των εδαφίων (α) και (β) η Αρχή καθιερώνει κανόνες προσήκουσας επίδοσης σύμφωνα με το άρθρο 17 του Παραρτήματος ΙΙΙ.

δ) Η Αρχή χορηγεί άδεια εκμετάλλευσης για τις ποσότητες που αναφέρονται στην αίτηση, εκτός εάν το άθροισμα των ποσοτήτων αυτών και των ποσοτήτων που έχουν ήδη εγκριθεί υπερβαίνει το ανώτατο όριο παραγωγής νικελίου για κάθε έτος της μεταβατικής περιόδου, όπως αυτό έχει υπολογισθεί σύμφωνα με την παράγραφο 4, κατά το έτος χορήγησης της αδείας.

ε) Όταν χορηγηθεί η άδεια εκμετάλλευσης και η εγκριθείσα αίτηση αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του εγκριθέντος προγράμματος εργασίας.

στ) Αν η αίτηση για τη χορήγηση αδείας εκμετάλλευσης, που υποβάλλεται από τον επιχειρηματία δεν γίνει δεκτή σύμφωνα με το εδάφιο (δ) ο επιχειρηματίας μπορεί να υποβάλει εκ νέου αίτηση προς την Αρχή καθ’ οιανδήποτε χρονική στιγμή.

3.  Η μεταβατική περίοδος αρχίζει πέντε έτη πριν από την 1η Ιανουαρίου του έτους για το οποίο έχει προγραμματισθεί η πρώτη εμπορική εκμετάλλευση βάσει κάποιου εγκεκριμένου προγράμματος εργασίας. Εάν η πρώτη εμπορική εκμετάλλευση καθυστερήσει πέραν του έτους για το οποίο είχε προγραμματισθεί αρχικά, η έναρξη της μεταβατικής περιόδου και το ανώτατο όριο παραγωγής που είχαν αρχικά καθορισθεί αναπροσαρμόζονται ανάλογα. Η t μεταβατική περίοδος διαρκεί 25 χρόνια, ή μέχρι το τέλος της Διάσκεψης Αναθεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 155, ή μέχρι της ημερομηνίας κατά την οποία οι νέες διευθετήσεις ή συμφωνίες, που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τίθενται σε ισχύ, οποιαδήποτε των ημερομηνιών αυτών προηγηθεί. Αν οι εν λόγω διευθετήσεις ή συμφωνίες ακυρωθούν ή παύσουν να ισχύουν για ένα οποιοδήποτε λόγο η Αρχή αναλαμβάνει για το υπόλοιπο της μεταβατικής περιόδου τις αρμοδιότητες που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.

4.  α) Το ανώτατο όριο παραγωγής που ισχύει για οποιοδήποτε έτος της μεταβατικής περιόδου είναι το άθροισμα:

(ι) της διαφοράς μεταξύ των τιμών της καμπύλης ροπής προς κατανάλωση νικελίου, όπως αυτές υπολογίζονται σύμφωνα με το εδάφιο (β), για το αμέσως προηγούμενο της πρώτης εμπορικής εκμετάλλευσης έτος και το αμέσως προηγούμενο της έναρξης της μεταβατικής περιόδου έτος και

(ιι) ποσοστού εξήντα τοις εκατό της διαφοράς μεταξύ των τιμών της καμπύλης ροπής προς κατανάλωση νικελίου, όπως αυτές υπολογίζονται σύμφωνα με το εδάφιο (β) για το έτος για το οποίο έχει υποβληθεί αίτηση χορήγησης αδείας εκμετάλλευσης και το αμέσως προηγούμενο έτος του έτους της πρώτης εμπορικής εκμετάλλευσης.

β) Για τους σκοπούς του εδαφίου (α):

(ι) Οι τιμές της καμπύλης ροπής που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ανωτάτου ορίου παραγωγής νικελίου είναι οι ετήσιες

τιμές κατανάλωσης νικελίου που εμφανίζονται στην καμπύλη που διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια του έτους κατά το οποίο χορηγείται η άδεια εκμετάλλευσης. Η καμπύλη ροπής προκύπτει από τη γραμμική παρεμβολή των λογαρίθμων της πραγματικής ετήσιας κατανάλωσης νικελίου κατά την περίοδο των τελευταίων 15 ετών για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα τέτοια στοιχεία, του χρόνου λαμβανομένου ως ανεξάρτητης μεταβλητής. Αυτή η καμπύλη ροπής θα αναφέρεται ως αρχική καμπύλη ροπής.

(ιι) εάν το ετήσιο ποσοστό αυξήσεως της αρχικής καμπύλης ροπής είναι κατώτερο του 3%, τότε η καμπύλη ροπής που χρησιμοποιείται για τον καθορισμό των ποσοτήτων των αναφερομένων στο εδάφιο (α) αντικαθίσταται από μία άλλη καμπύλη, η οποία τέμνει την αρχική καμπύλη ροπής στο σημείο όπου απεικονίζεται η τιμή κατανάλωσης κατά το. πρώτο έτος της ανωτέρω δεκαπενταετούς περιόδου και η οποία έχει κλίση αντιστοιχούσα σε ετήσια αύξηση 3%. Το ανώτατο, εν τούτοις, όριο παραγωγής που ορίζεται για κάθε έτος της μεταβατικής περιόδου δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ των τιμών της αρχικής καμπύλης ροπής για το έτος αυτό και των τιμών της αρχικής καμπύλης ροπής για το έτος που προηγείται της έναρξης της μεταβατικής περιόδου.

5.  Η Αρχή, από το διαθέσιμο ανώτατο όριο παραγωγής, όπως αυτό υπολογίζεται σύμφωνα με την · παράγραφο 4, κρατάει για την Επιχείρηση για την πρώτη εκμετάλλευση αυτής, ποσότητα 38.000 μετρικών τόννων νικελίου.

6.  α) Ένας επιχειρηματίας μπορεί, κατά τη διάρκεια ενός οποιουδήποτε έτους, να παράγει ποσότητες μικρότερες από το επίπεδο της ετήσιας παραγωγής μεταλλευμάτων προερχομένων από πολυμεταλλικούς κονδύλους, ή να υπερβεί το επίπεδο αυτό κατά 8% κατ’ ανώτατο όριο, υπό τον όρο ότι το σύνολο της παραγωγής δεν θα υπερβαίνει τις ποσότητες που καθορίζονται στην άδεια. Όποιαδήποτε υπέρβαση πέραν του 8% και μέχρι ποσοτού 20% κατά τη διάρκεια ενός οποιουδήποτε έτους, ή οποιαδήποτε υπέρβαση κατά το πρώτο ή τα επόμενα έτη που ακολουθούν δύο συνεχή έτη κατά τα οποία έγινε υπέρβαση, αποτελεί αντικείμενο διαπραγματεύσεων με την Αρχή, η οποία μπορεί να απαιτήσει από τον επιχειρηματία να υποβάλει αίτηση για τη χορήγηση αδείας συμπληρωματικής παραγωγής.

β) Η Αρχή εξετάζει τις αιτήσεις για τη χορήγηση αδείας συμπληρωματικής παραγωγής μόνον αφού εξετάσει προηγουμένως όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις επιχειρηματιών, οι οποίοι δεν έχουν λάβει ακόμη άδεια παραγωγής και αφού λάβει δεόντως υπόψη το ενδεχόμενο

και άλλων αιτήσεων. Η Αρχή έχει σαν γνώμονα την αρχή της μη υπερβάσεως, καθ’ οιοδήποτε έτος της μεταβατικής περιόδου, της συνολικής παραγωγής η οποία εγκρίθηκε βάσει του ανωτάτου ορίου παραγωγής. Η Αρχή δεν εγκρίνει την παραγωγή ποσότητας ανώτερης των 46.000 μετρικών τόννων νικελίου, κατ’ έτος, για κανένα πρόγραμμα εργασίας.

7.  Η παραγωγή άλλων μεταλλευμάτων, όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο και το μαγγάνιο που προέρχονται από τους πολυμεταλλικούς κονδύλους που εξορύσσονται βάσει μιας αδείας παραγωγής δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το επίπεδο στο οποίο θα έφθανε, αν ο επιχειρηματίας παρήγαγε από τους κονδύλους αυτούς τη μέγιστη ποσότητα νικελίου, όπως αυτή υπολογίζεται σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Η Αρχή, για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, καθιερώνει κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες σύμφωνα με το άρθρο 17 του Παραρτήματος ΙΙΙ.

8.  Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις περί αθέμιτου ανταγωνισμού, που προβλέπονται στα πλαίσια των σχετικών πολυμερών εμπορικών συμφωνιών, εφαρμόζονται και στην εξερεύνηση και εκμετάλλευση μεταλλευμάτων της Περιοχής. Για την επίλυση των διαφορών που προκύπτουν από την εφαρμογή της παρούσας διάταξης, τα Κράτη-Μέρη που είναι μέλη στις πολυμερείς αυτές εμπορικές συμφωνίες προσφεύγουν στις διαδικασίες επιλύσεων διαφορών που προβλέπουν οι συμφωνίες αυτές.

9.  Η Αρχή έχει τη δικαιοδοσία να περιορίσει το επίπεδο της παραγωγής μεταλλευμάτων από την Περιοχή, άλλων από εκείνα που προέρχονται από τους πολυμεταλλικούς κονδύλους, σύμφωνα με όρους και μεθόδους που κρίνει κατάλληλες, υιοθετώντας κανονισμούς σύμφωνα με το άρθρο 161, παράγραφος 8.

10.  Μετά από σύσταση του Συμβουλίου, στηριζομένη σε συμβουλευτική γνώμη της Επιτροπής Οικονομικού Προγραμματισμού, η Συνέλευση καθιερώνει σύστημα αποζημιώσεως ή λαμβάνει άλλα μέτρα  υποβοήθησης  της  οικονομικής  προσαρμογής συμπεριλαμβανομένης και της συνεργασίας με εξειδικευμένους οργανισμούς, ή άλλους διεθνείς οργανισμούς, προς τον σκοπό της υποβοήθησης των αναπτυσσομένων χωρών, των οποίων τα έσοδα από εξαγωγές ή η οικονομία τους πλήττονται σοβαρά από τη μείωση της τιμής ενός μεταλλεύματος από αυτά που εξορύσσονται στην Περιοχή, ή από τη μείωση του όγκου των εξαγωγών του μεταλλεύματος αυτού, εφόσον οι μειώσεις αυτές οφείλονται σε δραστηριότητες εντός της Περιοχής.  Κατόπιν αίτησης,  η  Αρχή αναλαμβάνει μελέτες  για  τα προβλήματα των κρατών εκείνων τα οποία πλήττονται σοβαρότερα, με σκοπό να περιορίσει στο ελάχιστο τις δυσκολίες τους και να τα βοηθήσει να πραγματοποιήσουν την οικονομική τους προσαρμογή.

 

Άρθρο 152

Άσκηση εξουσιών και αρμοδιοτήτων από την Αρχή

1.  Η Αρχή αποφεύγει οποιαδήποτε διάκριση κατά την άσκηση

των εξουσιών και των αρμοδιοτήτων της συμπεριλαμβανομένης και της περιπτώσεως που η Αρχή χορηγεί τη δυνατότητα αναλήψεως δραστηριοτήτων στην Περιοχή.

2.  Εν τούτοις, σύμφωνα με ειδικές διατάξεις του παρόντος Μέρους, επιτρέπεται να λαμβάνονται ιδιαιτέρως υπόψη τα αναπτυσσόμενα κράτη περιλαμβανομένων και των άνευ ακτών και γεωγραφικώς μειονεκτούντων μεταξύ αυτών.

 

Άρθρο 153

Σύστημα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης

1.  Οι δραστηριότητες στην Περιοχή οργανώνονται, διεξάγονται και ελέγχονται από την Αρχή για λογαριασμό ολοκλήρου της ανθρωπότητας, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, με άλλες σχετικές διατάξεις του παρόντος Μέρους και των σχετικών Παραρτημάτων καθώς και με. τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής.

2,  Οι δραστηριότητες στην Περιοχή διεξάγονται · όπως καθορίζεται στην παράγραφο 3:

α)  από την Επιχείρηση και

β) σε, συνεργασία με την Αρχή, από Κράτη Μέρη, ή κρατικές επιχειρήσεις ή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν την εθνικότητα των Κρατών Μερών, ή που ελέγχονται ουσιαστικά από αυτά ή τους υπηκόους των, όταν εγγυώνται γι’ αυτά τα Κράτη-Μέρη, ή από οποιαδήποτε ομάδα εκ των προαναφερομένων κατηγοριών η οποία έχει τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο παρόν Μέρος και στο Παράρτημα ΕΠ 40

3. Οι δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή διενεργούνται σύμφωνα με ένα επίσημο γραπτό πρόγραμμα εργασίας το οποίο καταρτίζεται σύμφωνα με το Παράρτημα III και εγκρίνεται από το Συμβούλιο μετά από εξέταση από την Νομική και Τεχνική Επιτροπή. Όταν οι δραστηριότητες στην Περιοχή διεξάγονται κατόπιν αδείας της Αρχής από τις οντότητες που καθορίζονται στην παράγραφο 2 (β) το πρόγραμμα εργασίας, σύμφωνα με το Παράρτημα III, άρθρο 3 λαμβάνει τη μορφή συμβολαίου. Τα συμβόλαια αυτά είναι δυνατόν να προβλέπουν συμφωνίες μικτών επιχειρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 11 του Παραρτήματος III.

4. Η Αρχή ελέγχει τις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή με σκοπό να διασφαλίσει την τήρηση των σχετικών διατάξεων του παρόντος Μέρους και των Παραρτημάτων που αναφέρονται σε αυτό, των κανόνων, κανονισμών και διαδικασιών της Αρχής, καθώς και των προγραμμάτων εργασίας που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με την παράγραφο 3. Τα Κράτη Μέρη βοηθούν την Αρχή λαμβάνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα για την εξασφάλιση της τήρησης των παραπάνω, σύμφωνα με το άρθρο 139.

5. Η Αρχή έχει το δικαίωμα να λαμβάνει, καθ’ οιανδήποτε στιγμή, οιοδήποτε μέτρο προβλέπεται στο παρόν Μέρος προκειμένου να διασφαλίσει την τήρηση των διατάξεων του και να είναι σε θέση να ασκήσει τα καθήκοντα ελέγχου και τις κανονιστικές αρμοδιότητες που της έχουν ανατεθεί βάσει του παρόντος Μέρους, ή βάσει ενός συμβολαίου. Η Αρχή έχει το δικαίωμα να, επιθεωρεί όλες τις εγκαταστάσεις που βρίσκονται στην Περιοχή και χρησιμοποιούνται για δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σ’ αυτή.

6. Έκαστο συμβόλαιο που έχει συναφθεί σύμφωνα με την παράγραφο 3 εγγυάται τη διάρκεια του τίτλου. Κατά συνέπεια δεν αναθεωρείται, αναστέλλεται ή ακυρούται παρά μόνον κατ’ εφαρμογή των άρθρων 18 και 19 του Παραρτήματος III.

 

Άρθρο 154

Περιοδική επισκόπηση

Κάθε πέντε έτη από της ενάρξεως ισχύος της παρούσης Συμβάσεως, η Συνέλευση αναλαμβάνει να κάνει μία γενική και συστηματική επισκόπηση του τρόπου με τον οποίο λειτούργησε στην πράξη το διεθνές καθεστώς της· Περιοχής, το οποίο καθιερώθηκε με την παρούσα Σύμβαση. Υπό το φως των αποτελεσμάτων της επισκόπησης αυτής η Συνέλευση δύναται να λάβει μέτρα ή να συστήσει την λήψη μέτρων από άλλα όργανα, σύμφωνα με τις διατάξεις και τις διαδικασίες του παρόντος Μέρους και των σχετικών με το Μέρος αυτό Παραρτημάτων, τα οποία θα οδηγήσουν στη βελτίωση της λειτουργίας του καθεστώτος.

 

Άρθρο 155

Η Διάσκεψη Αναθεώρησης

1. Δεκαπέντε έτη μετά την 1η Ιανουαρίου του έτους κατά το οποίο άρχισε η πρώτη εμπορική εκμετάλλευση βάσει ενός εγκεκριμένου προγράμματος εργασίας, η Συνέλευση συγκαλεί διάσκεψη για την αναθεώρηση εκείνων των διατάξεων του παρόντος Μέρους και των σχετικών Παραρτημάτων οι οποίες διέπουν το σύστημα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των πόρων της Περιοχής. Η Διάσκεψη Αναθεώρησης εξετάζει λεπτομερώς υπό το φως της αποκτηθείσας κατά το χρονικό αυτό διάστημα εμπειρίας:

α) Αν οι διατάξεις του παρόντος Μέρους που διέπουν το καθεστώς εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των πόρων της Περιοχής εξεπλήρωσαν τους στόχους τους από όλες τις απόψεις και κυρίως αν ολόκληρη η ανθρωπότητα ωφελήθηκε από αυτές.

β) αν κατά τη διάρκεια των 15 ετών η εκμετάλλευση των παρακρατηθεισών περιοχών σε σχέση με τις μη παρακρατηθείσες περιοχές ήταν αποτελεσματική και ισόρροπη.

γ) αν η ανάπτυξη και η χρησιμοποίηση της Περιοχής και των πόρων της έγιναν κατά τρόπο που να προωθεί την υγιή ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας και την ισόρροπη μεγέθυνση του’ διεθνούς εμπορίου.

δ) αν αποφεύχθηκε η μονοπώληση των δραστηριοτήτων στην Περιοχή.

ε) αν εφαρμόσθηκε η πολιτική που προβλέπεται στα άρθρα 150 και 151 και

στ) αν το σύστημα εκμετάλλευσης επέτρεψε τη δίκαιη κατανομή των ωφελημάτων που προέκυψαν από τις δραστηριότητες στην Περιοχή, λαμβανομένων ιδιαιτέρως υπόψη των συμφερόντων και αναγκών των αναπτυσσομένων Κρατών.

2. Η Διάσκεψη Αναθεώρησης φροντίζει για τη διασφάλιση της αρχής της κοινής κληρονομιάς της ανθρωπότητος, δεδομένου ότι το διεθνές καθεστώς αποσκοπεί στη ‘δίκαιη εκμετάλλευση των πόρων της Περιοχής προς όφελος όλων των Κρατών, ιδιαιτέρως δε των αναπτυσσομένων Κρατών, και για την ύπαρξη Αρχής επιφορτισμένης με την οργάνωση, διεξαγωγή και έλεγχο των δραστηριοτήτων στην Περιοχή. Φροντίζει επίσης για τη διασφάλιση των αρχών που εξαγγέλονται στο παρόν Μέρος σχετικά με την απαγόρευση διεκδικήσεων και την άσκηση κυριαρχίας επί οιουδήποτε τμήματος της Περιοχής με τα δικαιώματα των Κρατών και τη γενική συμπεριφορά τους στην Περιοχή, καθώς και με τη συμμετοχή τους στις δραστηριότητες της Περιοχής σύμφωνα με τη παρούσα Σύμβαση, με την πρόληψη της μονοπώλησης των δραστηριοτήτων στην Περιοχή, με τη χρήση της Περιοχής αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς, με τις οικονομικές πλευρές των δραστηριοτήτων στην Περιοχή, με την θαλάσσια επιστημονική έρευνα, την μεταφορά τεχνολογίας, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, την προστασία της ανθρώπινης ζωής, τα δικαιώματα των παράκτιων κρατών, το νομικό καθεστώς των υπερκειμένων της Περιοχής υδάτων και του εναερίου χώρου υπεράνω των υδάτων αυτών, με την εναρμόνιση των δραστηριοτήτων στην περιοχή και άλλων ... δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον.

3. Η διαδικασία λήψεως των αποφάσεων που θα εφαρμοσθεί στη Διάσκεψη θα είναι αυτή που εφαρμόσθηκε στην Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Διάσκεψη δεν θα φεισθεί καμμιάς προσπάθειας για την επίτευξη συμφωνίας με consensus σε οποιαδήποτε τροποποίηση και δεν θα πρέπει να υπάρχει ψηφοφορία για τέτοια θέματα, πριν εξαντληθούν όλες ‘οι προσπάθειες για την επίτευξη consensus.

4. Εάν, πέντε χρόνια μετά την έναρξη της, η Διάσκεψη Αναθεώρησης δεν καταλήξει σε συμφωνία για το σύστημα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των πόρων της Περιοχής μπορεί, μέσα στους ε7θόμενους 12 μήνες να αποφασίσει, με πλειοψηφία των 3/4 των Κρατών Μερών, την υιοθέτηση και υποβολή στα Κράτη Μέρη για επικύρωση ή προσχώρηση των τροπολογιών εκείνων που ε7αφέρουν μεταβολές ή τροποποιήσεις στο σύστημα, τις οποίες κρίνει, αναγκαίες ή προσήκουσες.

Οι τροπολογίες αυτές θα ισχύσουν για όλα τα Κράτη Μέρη δώδεκα μήνες μετά την κατάθεση των οργάνων επικύρωσης ή προσχώρησης από τα 3/4 των Κρατών Μερών.

5.  Τροπολογίες υιοθετηθείσες από την Διάσκεψη Αναθεώρησης σύμφωνα με το παρόν άρθρο δεν θίγουν δικαιώματα αποκτηθέντα βάσει υφισταμένων συμβολαίων.

 

ΤΜΗΜΑ 4:

Η ΑΡΧΗ

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Α : ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 156

Σύσταση της Αρχής

1. Συνιστάται Διεθνής Αρχή των θαλάσσιων βυθών της οποίας η λειτουργία διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος Μέρους.

2.  Όλα τα Κράτη Μέρη είναι ipso facto μέλη της Αρχής.

3.  Οι παρατηρητές που συμμετέχρυν στην Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και έχουν υπογράψει την Τελική Πράξη, οι οποίοι δεν αναφέρονται στο άρθρο 305, παράγραφος 1, εδάφια (γ), (δ), (ε) ή (στ), έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στις εργασίες της Αρχής σαν παρατηρητές, σύμφωνα με τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες αυτής.

4.  Η Αρχή έχει την έδρα της στην Ιαμαϊκή.

5.  Η Αρχή μπορεί να συστήσει όσα περιφερειακά κέντρα ή γραφεία κρίνει αναγκαία για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της.

 

Άρθρο 157

Φύση της Αρχής και θεμελιώδεις αρχές διέπουσες τη λειτουργία της

1. Η Αρχή είναι ο οργανισμός μέσω του οποίου τα Κράτη Μέρη,

σύμφωνα με το παρόν Μέρος, οργανώνουν και ελέγχουν τις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή με σκοπό ειδικώτερα τη διαχείριση των πόρων αυτής.

2.  Η Αρχή έχει τις εξουσίες και τα καθήκοντα που τις

ανατίθενται ρητά από τη Σύμβαση. Έχει δευτερεύουσες εξουσίες που συμβιβάζονται με τη Σύμβαση τις οποίες συνεπάγεται, απαραιτήτως, η άσκηση των εξουσιών και καθήκοντα αυτών αναφορικά με τις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή.

3.  Η Αρχή βασίζεται στην αρχή της κυρίαρχης ισότητας όλων των μελών της.

4.  Προκειμένου να εξασφαλισθούν για κάθε ένα μέλος τα δικαιώματα και πλεονεκτήματα που απορρέουν από την ιδιότητα του ως μέλους, όλα τα μέλη της Αρχής εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που έχουν βάσει του παρόντος μέρους, καλή τη πίστη.

 

Άρθρο 158

Όργανα της Αρχής

1.  Με το παρόν συνιστάται Συνέλευση, Συμβούλιο και Γραμματεία που αποτελούν τα κύρια όργανα της Αρχής.

2.  Με το παρόν συνιστάται Επιχείρηση, η οποία είναι το όργανο μέσω του οποίου η Αρχή ασκεί τα καθήκοντα τα προβλεπόμενα στο άρθρο 170, παράγραφος 1.

3.  Μπορούν να συσταθούν δευτερεύοντα όργανα τα οποία κρίνονται απαραίτητα σύμφωνα με το παρόν μέρος.

4.  Κάθε ένα από τα κύρια όργανα της Αρχής και η Επιχείρηση ασκεί τις εξουσίες και καθήκοντα που έχουν ανατεθεί σ’ αυτά. Κατά την άσκηση των εξουσιών αυτών και καθηκόντων κάθε όργανο αποφεύγει να ενεργεί κατά τρόπον παραβλαπτοντα ή παρακωλύοντα την άσκηση των ιδιαιτέρων εξουσιών και καθηκόντων του άλλου οργάνου.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Β. Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

 

Αρθρο 159

Σύνθεση, διαδικασία και ψηφοφορία

1. Η Συνέλευση αποτελείται από όλα τα μέλη της Αρχής. Κάθε μέλος έχει ένα εκπρόσωπο στη Συνέλευση, ο οποίος μπορεί να συνοδεύεται από αναπληρωτές και συμβούλους.

2.  Η Συνέλευση συνέρχεται σε τακτικές ετήσιες συνόδους και σε έκτακτες συνόδους, τις οποίες εκείνη αποφασίζει, ή συγκαλούνται από το Γενικό Γραμματέα ύστερα από αίτηση του Συμβουλίου ή της πλειοψηφίας των μελών της Αρχής.

3.  Οι σύνοδοι λαμβάνουν χώρα στην έδρα της Αρχής εκτός αν η Συνέλευση αποφασίσει διαφορετικά.

4.  Η Συνέλευση υιοθετεί τον εσωτερικό κανονισμό της. Κατά την έναρξη κάθε τακτικής συνόδου, εκλέγει τον Πρόεδρο της και όσους άλλους αξιωματούχους είναι αναγκαίο. Τα πρόσωπα αυτά ασκούν τα καθήκοντα τους μέχρις ότου εκλεγεί νέος Πρόεδρος και άλλοι αξιωματούχοι κατά την επόμενη τακτική σύνοδο.

5.  Η πλειοψηφία των μελών της Συνέλευσης συνιστά απαρτία.

6.  Κάθε μέλος της Συνέλευσης έχει μία ψήφο.

7.  Οι αποφάσεις επί θεμάτων διαδικασίας συμπεριλαμβανομένης και της απόφασης για σύγκληση εκτάκτων συνόδων της Συνέλευσης, λαμβάνονται από την πλειοψηφία των παρόντων και ψηφιζόντων μελών.

8.  Οι αποφάσεις επί θεμάτων ουσίας λαμβάνονται με πλειοψηφία των δύο τρίτων των παρόντων και ψηφιζόντων μελών, υπό την προϋπόθεση ότι η πλειοψηφία αυτή περιλαμβάνει την πλειοψηφία των μελών που συμμετέχουν στη σύνοδο. Οσάκις ανακύπτει το ζήτημα κατά πόσο ένα θέμα είναι θέμα ουσίας ή όχι, το ζήτημα αυτό θεωρείται θέμα ουσίας εκτός αν άλλως αποφασισθεί από τη Συνέλευση με την πλειοψηφία που απαιτείται για θέματα ουσίας.

9.  Οσάκις θέμα ουσίας τίθεται σε ψηφοφορία για πρώτη φορά, ο Πρόεδρος δύναται και οφείλει, αν του ζητηθεί από το ένα πέμπτο τουλάχιστο των μελών της Συνέλευσης, να αναβάλει την ψηφοφορία πάνω στο θέμα αυτό για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τις πέντε ημερολογιακές ημέρες. Ο κανόνας αυτός μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο μία φορά για το ίδιο θέμα και η εφαρμογή του δεν πρέπει να επιφέρει την αναβολή του θέματος πέραν της λήξεως της συνόδου.

10. Όταν με έγγραφη αίτηση απευθυνόμενη προς τον Πρόεδρο και υποστηριζόμενη τουλάχιστον από το ένα τέταρτο των μελών της Αρχής ζητείται από τη Συνέλευση συμβουλευτική γνωμοδότηση ως προς το κατά πόσο μία πρόταση ενώπιον της Συνέλευσης επί οποιουδήποτε ζητήματος συμφωνεί με την παρούσα Σύμβαση, η Συνέλευση ζητεί συμβουλευτική γνωμοδότηση από το Τμήμα Επίλυσης Διαφορών θαλάσσιου βυθού του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας πάνω στο θέμα αυτό και αναβάλλει την ψηφοφορία πάνω στην πρόταση αυτή εφ’ όσον εκκρεμεί η συμβουλευτική γνωμοδότηση του Τμήματος. Αν η συμβουλευτική γνωμοδότηση δεν ληφθεί πριν από την τελική εβδομάδα της συνόδου, κατά τη διάρκεια της οποίας εζητήθη, η Συνέλευση αποφασίζει, όταν συνέλθει για την ψηφοφορία, επί της αναβληθείσας πρότασης.

 

Άρθρο 160

Εξουσίες .και καθήκοντα

1.  Η Συνέλευση, ως το μόνο όργανο της Αρχής που αποτελείται από όλα τα μέλη, θεωρείται το ανώτατο όργανο της Αρχής ενώπιον του οποίου τα άλλα κύρια όργανα είναι υπεύθυνα όπως ειδικά προβλέπεται στην παρούσα Σύμβαση. Η Συνέλευση έχει την εξουσία να καθορίζει τη γενική πολιτική, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, πάνω σε οποιοδήποτε ζήτημα ή θέμα της αρμοδιότητας της Αρχής.

2.  Επιπρόσθετα, οι εξουσίες και τα καθήκοντα της Συνέλευσης είναι:

α) η εκλογή των μελών του Συμβουλίου, σύμφωνα με το Άρθρο 161,

β) η εκλογή του Γενικού Γραμματέα μεταξύ των υποψηφίων που προτείνει το Συμβούλιο,

γ) η εκλογή, κατόπιν εισήγησης του Συμβουλίου, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης και του Γενικού Διευθυντή της Επιχείρησης,

δ) η σύσταση των επικουρικών οργάνων, τα οποία θεωρεί αναγκαία για την άσκηση των καθηκόντων της σύμφωνα με το παρόν Μέρος. Για τη σύνθεση των επικουρικών οργάνων θα πρέπει να λαμβάνεται δεόντως υπ’ όψιν η αρχή της δίκαιης γεωγραφικής κατανομής και τα ειδικά συμφέροντα καθώς και η ανάγκη του ορισμού μελών με προσόντα και ικανά στα σχετικά τεχνικά θέματα με τα οποία ασχολούνται τα όργανα αυτά.

ε) ο καθορισμός των εισφορών των μελών στο διοικητικό προϋπολογισμό της Αρχής σύμφωνα με μία συμπεφωνημένη κλίμακα προσδιορισμού βασισμένη στην κλίμακα που χρησιμοποιείται για τον τακτικό προϋπολογισμό των Ηνωμένων Εθνών, μέχρις ότου η Αρχή αποκτήσει επαρκές εισόδημα από άλλες πηγές για την αντιμετώπιση των διοικητικών της δαπανών.

στ) (ι) η μελέτη και η έγκριση, κατόπιν εισήγησης του Συμβουλίου, των κανόνων, κανονισμών και διαδικασιών για τη δίκαιη κατανομή των χρηματικών και άλλων οικονομικών ωφελημάτων που προκύπτουν από δραστηριότητες στην Περιοχή και από πληρωμές και εισφορές που γίνονται σύμφωνα με το άρθρο 82, λαμβανομένων ιδιαιτέρως υπ’ όψη των συμφερόντων και αναγκών των αναπτυσσομένων Κρατών και λαών που δεν έχουν αποκτήσει πλήρη ανεξαρτησία, ή άλλο αυτόνομο καθεστώς. -Αν η Συνέλευση δεν εγκρίνει τις εισηγήσεις του Συμβουλίου, θα τις επιστρέφει στο Συμβούλιο για επανεξέταση υπό το φως των απόψεων που εκφράσθηκαν από τη Συνέλευση,

(ιι) η μελέτη και. έγκριση των κανόνων, κανονισμών και διαδικασιών της Αρχής, και οποιωνδήποτε τροποποιήσεων αυτών, που υιοθετήθηκαν προσωρινά από το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 162, παράγραφος 2 (ξ) (ιι). Οι κανόνες, οι κανονισμοί και οι διαδικασίες αυτές αναφέρονται σε θέματα προκαταρκτικών ερευνών, εξερεύνησης και εκμετάλλευσης στην Περιοχή, σε θέματα οικονομικής διαχείρισης και εσωτερικής διοίκησης της Αρχής και με εισήγηση του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης, σε θέματα μεταφοράς χρηματικών πόρων από την Επιχείρηση στην Αρχή,

ζ) η απόφαση για τη δίκαιη κατανομή των χρηματικών και άλλων οικονομικών ωφελημάτων που προκύπτουν από δραστηριότητες στην Περιοχή, σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση και τους κανόνες, τους κανονισμούς και τις διαδικασίες της Αρχής,

η) η μελέτη και έγκριση του προτεινόμενου ετήσιου προϋπολογισμού της Αρχής που υποβάλλεται από το Συμβούλιο.

θ) η εξέταση περιοδικών εκθέσεων του Συμβουλίου και της Επιχείρησης και ειδικών εκθέσεων που ζητούνται από το Συμβούλιο ή από οποιαδήποτε άλλο όργανο της Αρχής,

(ι) η έναρξη μελετών και η διατύπωση εισηγήσεων με σκοπό την προώθηση διεθνούς συνεργασίας αναφορικά με δραστηριότητες στην Περιοχή και την ενθάρρυνση της προοδευτικής ανάπτυξης του διεθνούς δικαίου πάνω σε αυτά και την κωδικοποίησή του,

(κ) η μελέτη προβλημάτων γενικής φύσης σε σχέση με δραστηριότητες στην Περιοχή, που προκύπτουν ιδιαίτερα για τα αναπτυσσόμενα Κράτη, καθώς επίσης και προβλημάτων Κρατών, σε σχέση με δραστηριότητες στην Περιοχή, τα οποία οφείλονται στη γεωγραφική θέση τους και ιδιαίτερα των άνευ ακτών κρατών και των γεωγραφικώς μειονεκτούντων κρατών,

(λ) η καθιέρωση, με εισήγηση του Συμβουλίου και σύμφωνα με συμβουλή της Επιτροπής Οικονομικού Προγραμματισμού, συστήματος αποζημίωσης, ή άλλων μέτρων βοήθειας για οικονομική προσαρμογή, όπως προβλέπεται στο άρθρο 151 παράγραφος 10,

(μ) η αναστολή της άσκησης δικαιωμάτων και προνομίων των μελών δυνάμει του άρθρου 185,

(ν) η συζήτηση οποιουδήποτε ζητήματος ή θέματος της αρμοδιότητας της Αρχής και η απόφαση για το ποιο όργανο της Αρχής θα χειριστεί οποιοδήποτε τέτοιο ζήτημα ή θέμα, το οποίο δεν ανατίθεται ειδικά σε συγκεκριμένο όργανο, σύμφωνα με την κατανομή εξουσιών και καθηκόντων μεταξύ των οργάνων της Αρχής.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Γ

ΤΟ  ΣΥΜΒΟΥΛΟ

Άρθρο 161

Σύνθεση, διαδικασία και ψηφοφορία

1.  Το  Συμβούλιο  αποτελείται από  36  μέλη της Αρχής  που εκλέγονται από  την  Συνέλευση  ως  ακολούθως :

(α) τέσσερα  μέλη  μεταξύ  των Κρατών-Μερών τα  οποία, κατά  τη  διάρκεια  των  τελευταίων πέντε ετών  για  τα  οποία υπάρχουν  στατιστικά στοιχεία, έχουν είτε  καταναλώσει περισσότερο  του 2 τοις  εκτατό  των  συνολικών  παγκόσμιων εισαγωγών  βασικών  προϊόντων  που  παράγονται από  τις κατηγορίες  μεταλλευμάτων που προέρχονται από  την  Περιοχή και οπωσδήποτε ένα Κράτος  από  την περιοχή  της  Ανατολικής (Σοσιαλιστικής) Ευρώπης, καθώς και το  Κράτος  που έχει τη μεγαλύτερη  κατανάλωση,

(β) τέσσερα  μέλη  μεταξύ  των οκτώ Κρατών-Μερών τα οποία  έχουν  κάνει τις  μεγαλύτερες επενδύσεις  στην προπαρασκευή  και πραγματοποίηση  δραστηριοτήτων  στην Περιοχή, είτε  άμεσα  είτε  μέσω  υπηκόων  τους, συμπεριλαμβανομένου  τουλάχιστον  ενός  Κράτους  από  την περιοχή  της  Ανατολικής (Σοσιαλιστικής) Ευρώπης.

(γ) τέσσερα  μέλη  μεταξύ  των Κρατών  Μερών τα  οποία, με  βάση την παραγωγή  σε  περιοχές της  δικαιοδοσίας τους, είναι μεγάλοι εξαγωγείς  των  κατηγοριών  μεταλλευμάτων  που θα προέλθουν  από  την  Περιοχή, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον  δύο  αναπτυσσομένων  Κρατών  των  οποίων  οι εξαγωγές των  μεταλλευμάτων αυτών  έχουν  ουσιαστική επίδραση  στις  οικονομίες  τους

(δ) έξι μέλη  μεταξύ  των  αναπτυσσομένων  Κρατών-Μερών τα  οποία αντιπροσωπεύουν  ειδικά συμφέροντα. Τα  ειδικά αυτά συμφέροντα που  πρόκειται να αντιπροσωπευθούν περιλαμβάνουν  τα συμφέροντα  των Κρατών  που  έχουν μεγάλους πληθυσμούς, των  Κρατών  τα οποία  είναι άνευ  ακτών ή μειονεκτούν  από  γεωγραφική  άποψη, των  Κρατών τα οποία είναι μεγάλοι εισαγωγείς  των κατηγοριών  μεταλλευμάτων  και των  Κρατών  που είναι ελάχιστα αναπτυγμένα

(ε) δεκαοκτώ  μέλη  εκλεγόμενα σύμφωνα  με την  αρχή  της εξασφάλισης  δίκαιης  γεωγραφικής  κατανομής εδρών  στο Συμβούλιο  ως  σύνολο, υπό  την προϋπόθεση ότι κάθε γεωγραφική περιοχή  έχει τουλάχιστον ένα  μέλος  που θα εκλέγεται δυνάμει του παρόντος  εδαφίου. Για  το  σκοπό αυτό, οι γεωγραφικές  περιοχές είναι η  Αφρική, η  Ασία, η περιοχή  της  Ανατολικής (Σοσιαλιστικής) Ευρώπης, η Λατινική Αμερική, η  περιοχή  της  Δυτικής  Ευρώπης και άλλοι.

2.  Κατά  την εκλογή  των  μελών  του  Συμβουλίου  σύμφωνα  με την παράγραφο 1, η  Συνέλευση εξασφαλίζει ότι  :

(α) τα Κράτη  άνευ ακτών και τα  ε μειονεκτούντα από γεωγραφική άποψη  Κράτη  εκπροσωπούνται σε  βαθμό  λογικά ανάλογο  προς  την  εκπροσώπηση  τους στην Συνέλευση

(β) τα παράκτια Κράτη,  ιδιαίτερα  τα αναπτυσσόμενα Κράτη, τα οποία δεν  έχουν  τις προϋποθέσεις  δυνάμει της παραγράφου 1(α), (β), (γ) ή (δ) εκπροσωπούνται σε  βαθμό που είναι λογικά ανάλογος προς  την  εκπροσώπηση  τους  στην Συνέλευση

(γ)κάθε ομάδα  Κρατών-Μερών που εκπροσωπείται στο Συμβούλιο  εκπροσωπείται από  εκείνα  τα  μέλη τα  οποία ενδεχομένως  υποδεικνύονται από  την  ομάδα  αυτή.

3. Οι εκλογές  διενεργούνται στις  τακτικές  συνόδους της Συνέλευσης. Κάθε  μέλος  του  Συμβουλίου  εκλέγεται για τέσσερα  έτη. Κατά  την πρώτη, όμως, εκλογή  η θητεία  του ημίσεως  των  μελών  της  κάθε  ομάδας  που  αναφέρεται στην παράγραφο 1 είναι δύο  έτη.

4. Τα  μέλη  του Συμβουλίου  είναι επανεκλέξιμα, αλλά πρέπει να  λαμβάνεται προσηκόντως  υπ’όψιν  το επιθυμητό  της εναλλαγής  των  μελών.

5. Το  Συμβούλιο  ασκεί  τα καθήκοντα  του  στην  έδρα  της Αρχής και συνέρχεται τόσο  συχνά όσο  το  απαιτούν  οι εργασίες της  Αρχής, αλλά όχι λιγότερο  από  τρείς φορές κάθε έτος.

6. Η πλειοψηφία  των  μελών  του Συμβουλίου  συνιστά απαρτία.

7. Κάθε μέλος  του Συμβουλίου  έχει μία  ψήφο.

8. (α) Οι αποφάσεις  σε θέματα διαδικασίας λαμβάνονται με  πλειοψηφία  των παρόντων και ψηφιζόντων  μελών

(β) οι αποφάσεις  σε θέματα ουσίας που  προκύπτουν δυνάμει των ακολούθων διατάξεων  λαμβάνονται με  πλειοψηφία των  δύο τρίτων  των  παρόντων  και ψηφιζόντων  μελών υπό  την προϋπόθεση  ότι η πλειοψηφία αυτή περιλαμβάνει την πλειοψηφία των  μελών  του Συμβουλίου : άρθρο 162, παράγραφο 2, εδάφια (στ),(ζ),(η),(θ),(ιδ),(ιστ),(κβ) και άρθρο 191

(γ) οι αποφάσεις σε  θέματα ουσίας  που  προκύπτουν δυνάμει των ακολούθων  διατάξεων  λαμβάνονται με  πλειοψηφία των  τριών  τετάρτων  των  παρόντων  και ψηφιζόντων  μελών υπό την προϋπόθεση  ότι η  πλειοψηφία αυτή περιλαμβάνει την πλειοψηφία  των  μελών  του Συμβουλίου : Αρθρο 162, παράγραφος 1, άρθρο 162  παράγραφος 2, εδάφια (α),(β)/(γ),(δ),(ε),(ιβ),(ιζ),(ιη),(ιθ),(κ),(κα) σε περιπτώσεις  μή συμμόρφωσης  του  επιχειρηματία  ή  του αναδόχου, (κγ) υπό την προϋπόθεση  ότι εντολές που εκδίδονται βάσει αυτού  δεν  μπορεί  να είναι δεσμευτικές πέραν  των  30 ημερών  εκτός  άν  επιβεβαιωθούν  με  απόφαση  που λαμβάνεται σύμφωνα με  το  εδάφιο (δ), άρθρο 162, παράγραφος 2, εδάφια (κδ),(κε),(κστ), άρθρο 163, παράγραφος 2, άρθρο 174  παράγραφος 3, Παράρτημα  IV, άρθρο 11.

(δ) οι αποφάσεις  σε  θέματα ουσίας που προκύπτουν δυνάμει των  ακολούθων διατάξεων  λαμβάνονται με consensus: άρθρο 162,  παράγραφος  2 (ιγ) και (ιε), υιοθέτηση  τροποποιήσεων  του Μέρους  XI.

(ε) για  τους  σκοπούς  των  εδαφίων (δ), (στ) και  (ζ), ο όρος ‘oonsensus’ σημαίνει την  έλλειψη  οποιασδήποτε επίσημης  ένστασης. Στη  διάρκεια των 14 ημερών που ακολουθούν  την  υποβολή  μιας  πρότασης  στο  Συμβούλιο, ο Πρόεδρος  του Συμβουλίου  εξετάζει κατά πόσον  είναι δυνατόν να υπάρξει επίσημη  ένσταση  κατά της  υιοθέτησης της πρότασης. Αν  ο Πρόεδρος  διαπίστωσει ότι είναι δυνατόν να υπάρξει τέτοια αντίρρηση, συγκροτεί και συγκαλεί, εντός τριών  ημερών, επιτροπή συνδιαλλαγής  αποτελούμενη  από

εννέα  μέλη του  Συμβουλίου το  πολύ, στην οποία  προέδρευε ι με σκοπό την διευθέτηση των  διαφορών  και την διατύπωση πρότασης  που μπορεί να  υιοθετηθεί με consensus.

Η Επιτροπή  εργάζεται με ταχύ  ρυθμό  και υποβάλλει έκθεση  στο  Συμβούλιο  εντός 14 ημερών  από  τη  συγκρότηση της. Αν η  Επιτροπή αδυνατεί  να  εισηγηθεί. πρόταση  που να μπορεί να υποθετηθεί με consensus, τότε αναφέρει στην έκθεση  της τους λόγους  για  τους  οποίους  δεν  γίνεται δεκτή η  πρόταση.

(στ) οι αποφάσεις  σε θέματα που  δεν  αναφέρθηκαν ανωτέρω  τις οποίες το  Συμβούλιο  έχει εξουσία  να  λαμβάνει δυνάμει των  κανόνων, των  κανονισμών  και των  διαδικασιών της Αρχής ή δυνάμει άλλου τίτλου λαμβάνονται σύμφωνα με τα  εδάφια  της  παρούσας  παραγράφου  που  καθορίζονται στους κανόνες, τους  κανονισμούς  και τις  διαδικασίες  αυτής  ή  αν δεν  καθορίζονται εκεί, σύμφωνα  με διάταξη  που  καθορίζεται από  απόφαση του  Συμβουλίου  που λαμβάνεται με consensus.

(η) οσάκις  πρόκυπτε ι θέμα  κατά  πόσο ένα ζήτημα εμπίπτει στα  εδάφια (α),(β),(γ) ή (δ) το θέμα  αυτό θεωρείται ότι εμπίπτει στην  διάταξη  που  απαιτεί τη μεγαλύτερη  πλειοψηφία  ή  consensus  ανάλογα  με την περίπτωση, εκτός  άν αποφασισθεί  διαφορετικά από  το Συμβούλιο  με την  ανωτέρω πλειοψηφία  ή  με  consensus. 9.  Το  Συμβούλιο  καθιερώνει διαδικασία  με την  οποία  ένα μέλος της  Αρχής  μή  εκπροσωπούμενο  στο  Συμβούλιο  μπορεί να αποστείλει εκπρόσωπο  για  να παρακολούθησε ι τη  συνεδρίαση του  Συμβουλίου  όταν υποβάλλεται αίτηση  από  το  μέλος  αυτό, ή  όταν  το  Συμβούλιο  εξετάζει ένα  θέμα που  ενδιαφέρει ιδιαίτερα  το  μέλος. Ο εκπρόσωπος  του  μέλους  δύναται να συμμετέχει στις  συζήτησε ι ς, αλλά όχι και στην  ψηφοφορία.

 

Άρθρο  162

Εξουσίες  και καθήκοντα

1. Το  Συμβούλιο  είναι το  εκτελεστικό όργανο  της Αρχής, Το  Συμβούλιο  έχει την  εξουσία  να καθόριζε ι, σύμφωνα  με την παρούσα  Σύμβαση  και την  καθορισθείσα  από  την Συνέλευση γενική πολιτική, την  ειδική  πολιτική που επιδιώκεται από  την Αρχή για οποιοδήποτε θέμα  ή  ζήτημα αρμοδιότητας  της Αρχής.

2.  Επιπρόσθετα, το  Συμβούλιο :

(α) εποπτεύει και συντονίζει την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Μέρους σε όλα τα θέματα και ζητήματα της αρμοδιότητας της Αρχής και εφιστά την προσοχή  της  Συνέλευσης  σε περιπτώσεις  μή συμμόρφωσης

(β) προτείνει στη  Συνέλευση  κατάλογο  υποψηφίων  για την  εκλογή  του Γενικού  Γραμματέα

(γ) εισηγείται στη Συνέλευση υποψήφιους  για την εκλογή  των  μελών  του Διοικητικού Συμβουλίου  της Επιχείρησης  και του  Γενικού  Διευθυντή  της  Επιχείρησης

(δ) συστήνει,, όπως αρμόζει, λαμβάνοντας  δεόντως υπόψη τις επιταγές  για  οικονομίες  και αποτελεσματικότητα τα  επικουρικά  όργανα  τα οποία  θεωρεί  αναγκαία για  την άσκηση  των  καθηκόντων  της σύμφωνα με  το παρόν Μέρος. Κατά

τη σύνθεση των επικουρικών οργάνων δίδεται έμφαση στην ανάγκη ορισμού μελών με  προσόντα  και  ικανά  στα  σχετικά τεχνικά  θέματα που  ασχολούνται τα  όργανα αυτά, λαμβανομένης  όμως  δεόντως  υπόψη της  αρχής της  δίκαιης γεωγραφικής  κατανομής  και των ειδικών  συμφερόντων

(ε)υιοθετεί  τον  εσωτερικό  κανονισμό  του  στον  οποίο καθόριζε ι και τον  τρόπο επιλογής του Προέδρου του

(στ) συνάπτει συμφωνίες  με τα Ηνωμένα Έθνη ή  άλλους διεθνείς οργανισμούς για λογαριασμό  της  Αρχής, εντός των πλαισίων της αρμοδιότητας του υπό την επιφύλαξη της έγκρισης  από  την  Συνέλευση.

(ζ) μελετά τις εκθέσεις της  Επιχείρησης και τις διαβιβάζει στη  Συνέλευση με τις εισηγήσεις  του

(η) παρουσίαζει στη  Συνέλευση ετήσιες  εκθέσεις  και ειδικές εκθέσεις  τις  οποίες η  Συνέλευση είναι δυνατόν να ζήτησει

(θ) δίδει κατευθυντήριες  γραμμές προς την Επιχείρηση, σύμφωνα  με το  άρθρο 170

(ι) εγκρίνει προγράμματα  εργασίας  σύμφωνα  με το Παράρτημα  III ,άρθρο 6. Το Συμβούλιο  αποφαίνεται για κάθε πρόγραμμα  εργασίας εντός 60 ημερών  από  της  υποβολής του από  τη  Νομική  και Τεχνική Επιτροπή  σε  κάποια  σύνοδο  αυτού σύμφωνα  με τις  ακόλουθες  διαδικασίες:

(ι) οσάκις η  Επιτροπή  εισηγείται την  έγκριση ενός προγράμματος εργασίας, το πρόγραμμα αυτό  θεωρείται ότι γίνεται αποδεκτό από  το  Συμβούλιο  αν  κανένα  μέλος του Συμβουλίου  δεν  υποβάλει γραπτώς  προς  τον Πρόεδρο  μέσα σε 14 μέρες  συγκεκριμένη ένσταση,  ισχυριζόμενο  μή  συμμόρφωση προς τις  απαιτήσεις  του  Παραρτήματος  III, άρθρο 6. Αν υποβληθεί  ένσταση, εφαρμόζεται η  προβλεπόμενη  στο  άρθρο 161 -παράγραφος 8(ε) διαδικασία  συνδιαλλαγής. Αν  στο τέλος της διαδικασίας  συνδιαλλαγής υπάρχει ακόμη η ένσταση, το πρόγραμμα εργασίας  θεωρείται ότι γίνεται   αποδεκτό από  το Συμβούλιο  εκτός  άν  το  Συμβούλιο  το  απόρριψε ι με consensus, αποκλειομένου  του  Κράτους  ή  των Κρατών  που υποβάλλουν  την  αίτηση  ή που είναι ανάδοχοι του  αιτούντος

(Id.) οσάκις η  Επιτροπή  εισηγείται την  απόρριψη σχεδίου εργασίας  ή  δεν  υποβάλει καμία  εισήγηση, το Συμβούλιο μπορεί να  εγκρίνει το  πρόγραμμα  εργασίας  με πλειοψηφία των  τριών  τετάρτων των παρόντων  και ψηφιζόντων μελών υπό την  προϋπόθεση ότι η  πλειοψηφία  αυτή περιλαμβάνε ι την πλειοψηφία  των  μελών που συμμετέχουν  στη σύνοδο

(χ) εγκρίνει προγράμματα  εργασίας  π ου  υποβάλλει η Επχείρηση σύμφωνα με  το Παράρτημα IV, άρθρο 12, εφαρμοζομένων  mutatis  mutandis των  διαδικασιών που προβλέπει η  παράγραφος (κ)  -

(λ} ασκεί έλεγχο στις  δραστηριότητες  στην Περιοχή σύμφωνα  με  το  άρθρο 153, παράγραφος 4, και τους  κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες  της Αρχής

(μ) λαμβάνει, μετά από  εισήγηση  της Επιτροπής Οικονομικού Προγραμματισμού, τα αναγκαία και κατάλληλα μέτρα:  σύμφωνα με  το άρθρο 150, εδάφιο (η), για  την προστασία. των αναπτυσσομένων Κρατών από τις  δυσμενείς οικονομικές  επιπτώσεις που προβλέπονται στην  διάταξη αυτή.

(ν) εισηγείται στη Συνέλευση, με βάση τη γνώμη της Επιτροπής Οικονομικού  Προγραμματισμού, σύστημα αποζημίωσης ή άλλων μέτρων βοηθέιας οικονομικής προσαρμογής, όπως  προβλέπεται στο άθρο 151, παράγραφος 10

(ξ)  (1) εισηγείται στη  Συνέλευση  κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες για  τη δίκαιη κατανομή των χρηματοδοτικών  και άλλων οικονομικών  ωφελημάτων  που προκύπτουν  από  δραστηριότητες  στην  Περιοχή  και των πληρωμών και εισφορών  που γίνονται δυνάμει του άρθρου 82, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπ’όψιν τα  συμφέροντα  και τις ανάγκες των  αναπτυσσόμενων  Κρατών  και των λαών  που δεν έχουν απόκτησε ι πλήρη ανεξαρτησία  ή  άλλο  αυτόνομο καθεστώς

(li) υιοθετεί και εφαρμόζει προσωρινά εν αναμονή έγκρισης από  τη Συνέλευση, τους κανόνες, τους κανονισμούς  και τις  διαδικασίες  της  Αρχής, καθώς και οποιεσδήποτε τροποποίησε ι ς τους, λαμβάνοντας υπ’όψιν τις εισηγήσεις της Νομικής και Τεχνικής Επιτροπής ή άλλου ενδιαφερομένου  επικουρικού  οργάνου. Οι κανόνες, κανονισμοί και διαδικασίες αυτές αφορούν  στην διενέργεια προκαταρκτικών ερευνών, εξερεύνηση και εκμετάλλευση  στην Περιοχή , την  οικονομική  διαχείρησή και εσωτερική διοίκηση της  Αρχής. Δίδεται προτεραιότητα στην υιοθέτηση κανόνων, κανονισμών  και διαδικασιών  για  την εξερεύνηση. και εκμετάλλευση  πολύ μεταλλικών  κονδύλων. Οι κανόνες, κανονισμοί και διαδικασίες για  την εξερεύνηση και εκμετάλλευση οποιουδήποτε  άλλου  πόρου  πλην των πολυμεταλλικών  κονδύλων, υιοθετούνται εντός τριών χρόνων από  της ημερομηνίας υποβολής  σχετικής αίτησης στην  Αρχή από  οποιοδήποτε  από  τα  μέλη της. Ολοι οι κανόνες, κανονισμοί και διαδικασίες  παραμένουν, σε ισχύ  προσωρινά μέχρις ότου εγκριθούν από τη Συνέλευση ή μέχρις ότου τροποποιηθούν  από  το  Συμβούλιο  βάσει των  απόψεων  που εκφράσθηκαν  από  τη  Συνέλευση

(ο) επιβλέπει για την  καταβολή των οφειλών από ή προς την  Αρχή  σχετικά  με επιχειρήσεις  προβλεπόμενες  στο παρόν  Μέρος

(π) προβαίνει σε επιλογή μεταξύ των αιτούντων για άδειες παραγωγής σύμφωνα με το Παράρτημα III, άρθρο 7, όπου η επιλογή  αυτή  απαιτείται από  την  ανωτέρω  διάταξη,

(ρ) υποβάλλει τον  προτεινόμενο ετήσιο  προϋπολογισμό της  Αρχής  στη  Συνέλευση για  έγκριση  από  αυτήν

(σ) προβαίνει σε εισηγήσεις στη Συνέλευση αναφορικά με την ακολουθητέα πολιτικη πάνω σε οποιοδήποτε ζήτημα ή θέμα  της  αρμοδιότητας της  Αρχής

(τ) προβαίνει σε εισηγήσεις στη Συνέλευση για την αναστολή της άσκησης των δικαιωμάτων και προνομίων των μελών  σύμφωνα  με το  άρθρο 185

(υ) κινεί τις διαδικασίες, για λογαριασμό της Αρχής, ενώπιον του Τμήματος Επίλυσης Διαφορών θαλάσσιου Βυθού σε περιπτώσεις μή  συμμόρφωσης

(φ) γνωστοποιεί  στην Συνέλευση την  απόφαση του Τμήματος  Επίλυσης Διαφορών  Θαλάσσιου  Βυθού  το  οποίο επελήφθη του  ανωτέρω  θέμτος  δυνάμει του  εδαφίου (κα) και προβαίνει σε εισηγήσεις  που θεωρεί  κατάλληλες  αναφορικά με τα  ληπτέα  μέτρα

(Χ) δίδει εντολές  σε επείγουσες  περιπτώσεις περιλαμβανομένης ενδεχομένως  και της εντολής για αναστολή ή τροποποίηση των εργασιών, για  την  πρόληψη σοβαρής βλάβης του θαλάσσιου  περιβάλλοντος  προερχόμενης από δραστηριότητες  στην  Περιοχή

(Ψ) εξαιρεί  περιοχές  από  την  εκμετάλλευση  από επιχειρηματίες ή  την Επιχείρηση  σε  περιπτώσεις  που υπάρχουν  σοβαροί λόγοι ότι υφίσταται κίνδυνος  σοβαρής βλάβης στο θαλάσσιο  περιβάλλον

(ω) συστήνει επικουρικό όργανο  για  την επεξεργασία του  σχεδίου οικονομικών  κανόνων, κανονισμών  και διαδικασιών  αναφορικά

(ι)με  την  οικονομική  διαχείρήση, σύμφωνα  με τα άρθρα 171 μέχρι  175  και

(ιι) με  οικονομικές  διευθετήσεις  συμφωνά  με το Παράρτημα  III  άρθρο 13  και άρθρο 17, παράγραφος 1(γ)

(ωα) καθιερώνει κατάλληλους  μηχανισμούς για  την διεύθυνση  και εποπτεία σώματος ελεγκτών  οι  οποίοι επιβλέπουν  τις  δραστηριότητες  στην  Περιοχή  με  σκοπό να διαπιστώνουν  κατά  πόσο τηρούνται το  παρόν Μέρος-, οι κανόνες, οι κανονισμοί  και οι διαδικασίες της  Αρχής  και οι όροι και προϋπόθεσε ις των  συμβολαίων  που  συνάπτονται με την  Αρχή.

 

Άρθρο 163

Όργανα του Συμβουλίου

1.  Με το  παρόν  συστήνονται τα ακόλουθα  όργανα  του Συμβουλίου :

(α) Επιτροπή  Οικονομικού  Προγραμματισμού (β) Νομική  και Τεχνική  Επιτροπή

2.  Κάθε  Επιτροπή αποτελείται από 15  μέλη, εκλεγόμενα από  το  Συμβούλιο  μεταξύ των υποψηφίων  που υποδεικνύουν τα Κράτη Μέρη.

Αν  παρίσταται όμως ανάγκη, το Συμβούλιο  μπορεί να αποφάσισε ι να αυξήσει τον  αριθμό  των  μελών  της  μιας ή  της άλλης  Επιτροπής λαμβάνοντας  δεόντως  υπ’όψιν τις επιταγές για  οικονομίες  και αποτελεσματικοτητα.

3.  Τα  μέλη της Επιτροπής  πρέπει να έχουν τα κατάλληλα προσόντα  στους τομείς  της  αρμοδιότητας  της  Επιτροπής. Τα Κράτη  Μέρη υποδεικνύουν  τους  υποψηφίους  μεγάλης ικανότητας  και ακεραιότητας  που θα  έχουν  προσόντα στους σχετικούς τομείς  έτσι ώστε να  εξασφαλίζεται η αποτελεσματική  άσκηση  των  καθηκόντων  της  Επιτροπής.

4.  Για  την εκλογή  μελών  των Επιτροπών λαμβάνεται δεόντως υπ’όψιν η  ανάγκη για δίκαιη  γεωγραφική  κατανομή και η εκπροσώπηση  ειδικών συμφερόντων.

5.  Κανένα Κράτος Μέρος  δεν  μπορεί  να  υποδείξει περισσότερους  από  ένα  υποψήφιο  για  την ίδια Επιτροπή. Κανείς υποψήφιος  δεν  εκλέγεται σε περισσότερες  της  μιας Επιτροπές.

6.  Τα  μέλη  των Επιτροπών  εκλέγονται για πέντε  έτη. Είναι επανεκλέξιμα για μία περαιτέρω περίοδο.

7.  Σε  περίπτωση  θανάτου, ανικανότητας  ή  παραίτησης μέλους μιας  Επιτροπής  πριν  από  τη λήξη της θητείας του, το Συμβούλιο εκλέγει για το εναπομένον διάστημα της θητείας  μέλος  από  την ίδια  γεωγραφική  περιφέρεια  ή  από την ίδια  κατηγορία συμφερόντων.

8.  Τα  μέλη των  Επιτροπών  δεν  πρέπει να έχουν κανένα Οικονομικό  συμφέρον  σε  οποιαδήποτε  δραστηριότητα  σχετικά με την εξερεύνηση  και εκμετάλλευση  στην  Περιοχή. Επιφυλασσομένων των υποχρεώσεων τους έναντι των  Επίτροπων στις οποίες υπηρετούν, τα  μέλη δεν αποκαλύπτουν, ακόμη και μετά  την λήξη  των  καθηκόντων  τους, κανένα  βιομηχανικό μυστικό  καί στοιχεία που  αποτελούν  βιομηχανική ιδιοκτησία και μεταβιβάστηκαν  στην  Αρχή  σύμφωνα  με το  Παράρτημα  III, άρθρο 14, ή  οποιαδήποτε  άλλη εμπιστευτική  πληροφορία  που περιέρχεται στη γνώση τους λόγω  των καθηκόντων τους,

9.  Κάθε Επιτροπή  ασκεί τα  καθήκοντα  της σύμφωνα με τις κατευθυντήριες  γραμμές  και αρχές  που  υιοθετεί το Συμβούλιο.

10. Κάθε  Επιτροπή  επεργάζεται και υποβάλλει στο Συμβούλιο  για  έγκριση τους  κανόνες  και κανονισμούς  που είναι αναγκαίοι για την  αποτελεσματική άσκηση των καθηκόντων της .

11. Οι διαδικασίες λήψης  αποφάσεων  των  Επιτροπών καθορίζονται από  τους  κανόνες, κανονισμούς  και διαδικασίες της Αρχής.

Οι εισηγήσεις  στο  Συμβούλιο  συνοδεύονται, όπου είναι αναγκαίο, από  μιά περιληπτική  αναφορά  των διαφορετικών απόψεων  στα πλαίσια  των  Επιτροπών.

12. Κάθε  Επιτροπή  ασκεί τα  καθήκοντα  της  στην έδρα  της Αρχής  και συνέρχεται τόσο  συχνά  όσο  το  απαιτεί η αποτελεσματική  άσκηση των  καθηκόντων  της.

13. Κατά  την  άσκηση των  καθηκόντων  της, κάθε  Επιτροπή μπορεί, όταν θεωρεί  τούτο  αναγκαίο, να  κάνει διαβουλεύσεις με οποιαδήποτε  άλλη  Επιτροπή, με οποιοδήποτε  αρμόδιο  όργανο  των  Ηνωμένων  Εθνών  ή εξειδικευμένο  οργανισμό  αυτού  ή  με οποιουσδήποτε  άλλους διεθνείς  οργανισμούς  που   έχουν  σχετική  αρμοδιότητα.

 

Άρθρο  164

Η Επιτροπή  Οικονομικού Προγραμματισμού

1.  Τα  μέλη της  Επιτροπής  Οικονομικού  Προγραμματισμού πρέπει να  έχουν  κατάλληλα προσόντα, ειδικώτερα  σε θέματα εκμετάλλευσης, διαχείρήσης δραστηριοτήτων   σχετικών με ορυκτούς  πόρους διεθνούς εμπορίου  και διεθνών οικονομικών. Το  Συμβούλιο  προσπαθεί να  εξασφάλιζε ι ότι τα μέλη της  Επιτροπής  θα  έχουν  όλα  τα κατάλληλα προσόντα. Η Επιτροπή περιλαμβάνει τουλάχιστον ‘δυο  μέλη  από αναπτυσσόμενα Κράτη  των  οποίων  οι εξαγωγές  των  κατηγοριών ορυκτών  των εξορυσσομενων  από  την Περιοχή  έχουν  σημαντική επίδραση  στις  οικονομίες  τους.

2.  Η Επιτροπή :

(α) προτείνε ι μετά από αίτηση του  Συμβουλίου  μέτρα για  την εφαρμογή  αποφάσεων  που  αφορούν  δραστηριότητες στην  Περιοχή  και που  έχουν ληφθεί  σύμφωνα  με την  παρούσα Σύμβαση

(β) προβαίνει σε επισκόπηση των τάσεων  και των παραγόντων  που επηρεάζουν την  προσφορά, τη ζήτηση και τις τιμές των  ορυκτών  που  μπορεί να προέρχονται από  την Περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη  τα  συμφέροντα  τόσο των εισαγωγικών όσο  και εξαγωγικών  χωρών  και  ιδιαίτερα των αναπτυσσομένων  Κρατών  που  περιλαμβάνονται μεταξύ αυτών

(γ) εξετάζει κάθε  κατάσταση η  οποία  είναι δυνατόν να έχει τις  δυσμενείς επιπτώσεις  που  αναφέρονται στο  άρθρο 150, εδάφιο (η), για  την  οποία  της έχει επιστήσει την προσοχή  το  ενδιαφερόμενο  Κράτος  Μέρος ή  τα  ενδιαφερόμενα Κράτη Μέρη και θα  προβαίνει σε κατάλληλες εισηγήσεις στο Συμβούλιο

(δ) προτείνει στο  Συμβούλιο  για  υποβολή  στην Συνέλευση, όπως προβλέπει το άρθρο 151 παράγραφος 10 σύστημα αποζημίωσης ή  άλλα  μέτρα  βοήθειας  για  την οικονομική  προσαρμογή των  αναπτυσσόμενων Κρατών  που υπέστησαν  δυσμενείς επιδράσεις  προκληθείσες  από δραστηριότητες  στην  Περιοχή. Η Επιτροπή  προβαίνει σε εισηγήσεις στο  Συμβούλιο οι οποίες είναι αναγκαίες για την  εφαρμογή  του  συστήματος ή  άλλων  μέτρων  που ¦:¦ υιοθετήθηκαν  από  τη  Συνέλευση σε  συγκεκριμένες περιπτώσεις.

 

Άρθρο 165

Η Νομική  και Τεχνική  Επιτροπή

1.  Τα μέλη της Νομικής  και Τεχνικής  Επιτροπής θα  έχουν  τα κατάλληλα προσόντα  όπως είναι τα  σχετικά  με την εξερευνηση και εκμετάλλευση ορυκτών  πόρων, την  ωκεανολογία, την προστασία  του θαλάσσιου  περιβάλλοντος  με οικονομικά και νομικά  θέματα σχετικά  με  την  ωκεάνια  μεταλλευτική εκμετάλλευση  και συναφείς εξειδικευμένους τομείς. Το Συμβούλιο  προσπαθεί να  εξασφαλίζει ότι τα  μέλη της Επιτροπής θα  έχουν  όλα  τα κατάλληλα προσόντα.

2.  Η Επιτροπή:

(α) προβαίνει σε εισηγήσεις, μετά από  αίτηση του Συμβουλίου, αναφορικά  με την άσκηση των καθηκόντων της Αρχής

(β) εξετάζει τα  επίσημα  γραπτά προγράμματα  εργασίας για  δραστηριότητες  στην  Περιοχή  σύμφωνα  με το  άρθρο 153, παράγραφος 3, και υποβάλλει κατάλληλες εισηγήσει ς  στο Συμβούλιο. Η Επιτροπή  βασίζει τις εισηγήσεις  της αποκλειστικά στις  διατάξεις  του  Παραρτήματος  III  και κάνει πλήρη  αναφορά  επί  του θέματος  στο Συμβούλιο,

(γ) επιβλέπει, μετά από αίτηση του  Συμβουλίου, τις δραστηριότητες  στην  Περιοχή, όπου κρίνεται τούτο αναγκαίο, και σε  συννενόηση  και συνεργασία  με  οποιαδήποτε οντότητα πραγματοποιεί τέτοιες  δραστηριότητες ή  με ενδιαφερόμενο  Κράτος  ή Κράτη, κάνει αναφορά  στο  Συμβούλιο

(δ) κάνει εκτιμήσεις  για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσει ς των  δραστηριοτήτων  στην  Περιοχή,

(ε) προβαίνει σε εισηγήσεις  προς το  Συμβούλιο  για την  προστασία  του’ θαλάσσιου  περιβάλλοντας, λαμβάνοντας υπ’οψιν  τις  απόψε ι ς  αναγνωρισμένων εμπειρογνωμόνων  στον τομέα  αυτό,

(στ) επεξεργάζεται και υποβάλλει στο Συμβούλιο τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες που αναφέρονται στο άρθρο 162  παράγραφος 2(ιε), λαμβάνοντας υπ’όψη όλους τους  σχετικούς  παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των εκτιμήσεων των  περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων από τις δραστηριότητες στην  Περιοχή

(ζ) επιτηρεί τους  ανωτέρω κανόνες, κανονισμούς  και διαδικασίες  και εισηγείται στο  Συμβούλιο  από  καιρού  σε καιρό  τις  τροποποιήσεις τις  οποίες θεωρεί  αναγκαίες ή επιθυμητές,

(η) προβαίνει σε εισηγήσεις στο  Συμβούλιο αναφορικά με την  καθιέρωση προγράμματος  παρακολούθησης για την παρατήρηση, μέτρηση, εκτίμηση και ανάλυση με αναγνωρισμένες επιστημονικές μεθόδους και σε τακτική βάση, των  κινδύνων  ή  συνεπειών της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος  που  προέρχονται από  δραστηριότητες  στην Περιοχή, εξασφάλιζε ι ότι οι υφιστάμενοι κανονισμοί είναι επαρκείς  και τηρούνται, και συντονίζει την εφαρμογή του προγράμματος  παρακολούθησης  που εγκρίθηκε  από  το Συμβούλιο,

(θ) εισηγείται στο  Συμβούλιο την έναρξη διαδικασίας για  λογαριασμό  της  Αρχής ενώπιον  του  Τμήματος  Διαφορών θαλάσσιου  Βυθού, συμφωνά  με  το  παρόν  Μέρος  και τα  σχετικά Παραρτήματα  λαμβάνοντας υπ’όψη ιδιαίτερα  το  άρθρο 187

(ι) προβαίνει σε εισηγήσεις  στο  Συμβούλιο  αναφορικά με τα  ληπτέα  μέτρα, μετά  από απόφαση του  τμήματος Διαφορών  Θαλάσσιου  Βυθού το  οποίο επελήφθη  σύμφωνα  με το εδάφιο (θ).

(ια) προβαίνει σε εισηγήσεις  στο  Συμβούλιο  για  την έκδοση επειγουσών εντολών, οι οποίες  μπορούν να περιλαμβάνουν εντολές  για  την  αναστολή  ή  τροποποίηση των εργασιών  για  την  αποτροπή  σοβαρής  βλάβης  στο θαλάσσιο περιβάλλον  που  προέρχεται από  δραστηριότητες  στην Περιοχή.

Οι εισηγήσεις  αυτές εξετάζονται -από  το  Συμβούλιο κατά σειρά προτεραιότητας

(ιβ) προβαίνει σε εισηγήσεις στο  Συμβούλιο για εξαίρεση  περιοχών εκμετάλλευσης  από  επιχειρηματίες ή την Επιχείρηση  σε  περιπτώσει ς  όπου υπάρχουν  σοβαροί λόγοι ότι υφίσταται κίνδυνος  σημαντικής βλάβης του θαλάσσιου περιβάλλοντος

(ιγ) προβαίνει σε εισηγήσεις  στο  Συμβούλιο  αναφορικά με τη διεύθυνση  και εποπτεία  του  σώματος ελεγκτών οι οποίοι επιβλέπουν τις  δραστηριότητες  στην  Περιοχή με σκοπό  να  διαπιστώσουν  κατά πόσο  τηρούνται οι διάταξε ι ς του  παρόντος  Μέρους, οι κανόνες, κανονισμοί  και διαδικασίες της Αρχής, καθώς  και οι όροι και προϋποθέσεις οποιασδήποτε  σύμβασης με την Αρχή

(ιδ) υπολόγιζε ι το  ανώτατο  όριο  παραγωγής και εκδίδει άδειες  παραγωγής  για  λογαριασμό  της  Αρχής  σύμφωνα  με το άρθρο 151  παράγραφος 2 μέχρι 7 μετά  από απαραίτητη επιλογή μεταξύ  των υποψηφίων  από  το  Συμβούλιο  για  την έκδοση αδειών  παραγωγής  σύμφωνα  με  το  Παράρτημα  III  άρθρο 7

(ιε) κατόπιν  αιτήσεως  Κράτους Μέρους ή  κάθε  άλλου ενδιαφερόμενου μέρους, τα  μέλη της  Επιτροπής  συνοδεύονται από  έναν αντιπρόσωπο  αυτού  του  Κράτους ή  άλλου ενδιαφερόμενου μέρους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους επιτήρησης και ελέγχου.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑΔ: 

Η  ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Άρθρο 166

Η Γραμματεία

1. Η Γραμματεία της Αρχής απαρτίζεται από το Γενικό Γραμματέα και το απαιτούμενο για την Αρχή προσωπικό.

2. Ο Γενικός Γραμματέας εκλέγεται από τη Συνέλευση μεταξύ των υποψηφίων τους οποίους προτείνει το Συμβούλιο, για μια τετραετία και δύναται να επανεκλεγεί.

3. Ο Γενικός Γραμματέας είναι ο ανώτερος διοικητικός υπάλληλος της Αρχής και παρεμβαίνει υπό την ιδιότητα του αυτή σε όλες τις συνεδριάσεις της Συνέλευσης του Συμβουλίου και των βοηθητικών οργάνων και ασκεί οποιαδήποτε άλλη διοικητική αρμοδιότητα του αναθέτουν τα όργανα αυτά.

4. Ο Γενικός Γραμματέας υποβάλλει στη Συνέλευση ετήσια έκθεση για τη δραστηριότητα της Αρχής.

 

Άρθρο 167

Το προσωπικό της Αρχής

1. Το προσωπικό της Αρχής περιλαμβάνει ειδικευμένους επιστήμονες τεχνικούς και άλλους υπαλλήλους’ τους οποίους έχει ανάγκη η Αρχή για να ασκήσει τις διοικητικές της λειτουργίες.

2.  Κατά την πρόσληψη και τον καθορισμό των προϋποθέσεων απασχόλησης του προσωπικού λαμβάνεται κατά κύριο λόγο υπόψη η ανάγκη εξασφάλισης για την Αρχή των υπηρεσιών προσώπων τα οποία έχουν τα περισσότερα προσόντα αποδοτικότητας επαγγελματικής κατάρτισης και ακεραιότητας. Με την επιφύλαξη αυτή, δίδεται η δέουσα σημασία στην πρόσληψη προσωπικού επί όσον το δυνατόν ευρύτερης γεωγραφικής βάσης.

3.  Το προσωπικό διορίζεται από το Γενικό Γραμματέα. Οι όροι και οι προϋποθέσεις διορισμού, μισθοδοσίας και απολύσεως του

προσωπικού πρέπει να είναι σύμφωνοι με τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής.

 

Άρθρο 168

Διεθνής χαρακτήρας της Γραμματείας

1.  Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ο Γενικός Γραμματέας και το προσωπικό δεν ζητούν, ούτε λαμβάνουν οδηγίες από τις κυβερνήσεις, ή άλλη αρχή ξένη προς την Αρχή. Απέχουν από κάθε ενέργεια ασυμβίβαστη με την ιδιότητα τους ως διεθνών υπαλλήλων και είναι υπεύθυνοι μόνον έναντι της Αρχής. Τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται τον αποκλειστικά διεθνή χαρακτήρα των καθηκόντων του Γενικού Γραμματέα και του προσωπικού και δεν επιζητούν να τους επηρεάσουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Οι παραλείψεις καθηκόντων εκ μέρους των υπαλλήλων υποβάλλονται στο αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο, όπως ορίζεται στους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής.

2.  Ο Γενικός Γραμματέας και το προσωπικό δεν έχουν οικονομικά συμφέροντα στις δραστηριότητες που σχετίζονται με την εξερεύνηση και εκμετάλλευση στην Περιοχή. Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων τους απέναντι στην Αρχή, οι ανωτέρω υπάλληλοι δεν κοινολογούν, ακόμη και μετά τη λήξη των καθηκόντων τους, τα βιομηχανικά μυστικά και τα στοιχεία τα οποία αποτελούν βιομηχανική ιδιοκτησία μεταβιβασθείσα στην Αρχή κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14 του Παραρτήματος III, ούτε άλλες εμπιστευτικές πληροφορίες τις οποίες γνωρίζουν λόγω των επισήμων καθηκόντων που ασκούν ως υπάλληλοι της Αρχής.

3.  Οι παραβιάσεις εκ μέρους ενός υπαλλήλου της Αρχής των υπό της παραγράφου 2 προβλεπομένων υποχρεώσεων παρέχει στην Αρχή τη δυνατότητα προσφυγής κατά του υπαιτίου υπαλλήλου ενώπιον δικαστηρίου, το οποίο ορίζεται σύμφωνα με τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής, μετά από αίτηση ενός Κράτους Μέρους ή ενός φυσικού ή νομικού προσώπου, το οποίο πατροναρεται από ένα Κράτος Μέρος, ζημιουμένων από μία τέτοια παραβίαση. Το ζημιούμενο μέρος έχει το δικαίωμα να συμμετάσχει στη δίκη. Εφόσον το δικαστήριο το εισηγηθεί, ο Γενικός Γραμματέας απολύει το δημόσιο υπάλληλο.

4.  Οι κανόνες, κανονισμοί και διαδικασίες της Αρχής προβλέπουν τον τρόπο εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

 

Άρθρο 169

1. Για τα θέματα που υπάγονται στη δικαιοδοσία της Αρχής, ο Γενικός Γραμματέας, μετά από έγκριση του Συμβουλίου, συνάπτει συμφωνίες με σκοπό τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων και τη συνεργασία με διεθνείς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς αναγνωρισμένους από το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών.

2.  Οι οργανισμοί με τους οποίους ο Γενικός Γραμματέας συνάπτει συμφωνίες βάσει της παραγράφου 1, μπορούν να ορίσουν εκπροσώπους οι οποίοι παρίστανται ως παρατηρητές στις συνεδριάσεις των οργάνων της Αρχής, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό αυτών. Καθιερώνονται διαδικασίες οι οποίες επιτρέπουν στους οργανισμούς αυτούς να γνωστοποιούν τις απόψεις τους στις περιπτώσεις που χρειάζεται.

3.  Ο Γενικός Γραμματέας μπορεί να διανέμει στα Κράτη-Μέρη γραπτές εκθέσεις, τις οποίες υπέβαλαν οι αναφερόμενοι στην παράγραφο 1 μη κυβερνητικοί οργανισμοί σε θέματα αναφερόμενα στη συγκεκριμένη αρμοδιότητα τους και σχετιζόμενα με τις εργασίες της Αρχής.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Ε: Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ

Άρθρο 170

Η Επιχείρηση

1. Η Επιχείρηση είναι το όργανο της Αρχής που διεξάγει απευθείας δραστηριότητες στην Περιοχή κατ’ εφαρμογή του άρθρου 153, παράγραφος 2, καθώς και τη μεταφορά, επεξεργασία και εμπορία των ορυκτών που εξορύσσονται από την Περιοχή.

2.  Στα πλαίσια της Αρχής, νομικού προσώπου διεθνούς δικαίου, η Επιχείρηση έχει την προβλεπόμενη στο Παράρτημα IV νομική ικανότητα. Η Επιχείρηση ενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης, τους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής και τη γενική πολιτική που καθορίζει η Συνέλευση και εφαρμόζει τις οδηγίες του Συμβουλίου, στην εποπτεία του οποίου υπάγεται.

3.  Η Επιχείρηση έχει την κύρια εγκατάσταση της στην έδρα της Αρχής.

4.  Η Επιχείρηση, σύμφωνα με το άρθρο 173, παράγραφος 2 και το άρθρο 11 του Παραρτήματος IV, προικοδοτείται με τους αναγκαίους για τη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων της οικονομικούς πόρους και τεχνολογία που της χορηγούνται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 144 και των άλλων σχετικών διατάξεων της Σύμβασης.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ ΣΤ:  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ

 

Άρθρο 171

Χρηματικοί Πόροι της Αρχής

Οι χρηματικοί πόροι της Αρχής περιλαμβάνουν:

α) Τις εισφορές των μελών της Αρχής οι οποίες καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 160, παράγραφος 2 (ε).

β) Τα έσοδα τα οποία εισπράττει η Αρχή σύμφωνα με το άρθρο 13 του Παραρτήματος III, από τις δραστηριότητες που διεξάγει στην Περιοχή.

γ)Τα ποσά τα οποία μεταφέρονται από την Επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 10 του Παραρτήματος IV.

δ)Το προϊόν των δανείων τα οποία συνάπτει σύμφωνα με το άρθρο 174 ε) Τις εθελοντικές *εισφορές των μελών, ή τις εισφορές τις προερχόμενες από άλλες πηγές

στ) Τα ποσά που καταβάλλονται, σύμφωνα με το άρθρο 151, παράγραφος 10, στο Ταμείο Αποζημιώσεων, τις χρηματοδοτικές πηγές του οποίου εισηγείται η Επιτροπή Οικονομικού Προγραμματισμού.

 

Άρθρο 172

Ετήσιος προϋπολογισμός της Αρχής

Ο Γενικός Γραμματέας καταρτίζει το σχέδιο του ετήσιου προϋπολογισμού και το υποβάλλει στο Συμβούλιο. Το Συμβούλιο το εξετάζει και το υποβάλει με τις εισηγήσεις τού για αποδοχή από τη Συνέλευση σύμφωνα με το άρθρο 160 παράγραφος 2 (η).

 

Άρθρο 173

Δαπάνες της Αρχής

1.  Οι εισφορές που αναφέρονται στο άρθρο 171, εδάφιο (α), καταβάλλονται σε ειδικό λογαριασμό για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών της Αρχής μέχρις ότου η Αρχή αποκτήσει επαρκή κεφάλαια από άλλες πηγές για την κάλυψη των εξόδων αυτών.

2.  Οι χρηματικοί πόροι της Αρχής καλύπτουν κατά πρώτο λόγο τις διοικητικές δαπάνες. Εξαιρέσει των εισφορών των προβλεπομένων στο άρθρο 171, εδάφιο (α), τα χρήματα που απομένουν μετά την καταβολή των διοικητικών εξόδων μπορούν, μεταξύ άλλων:

α)  να μοιρασθούν σύμφωνα με τα άρθρα 140 και 160 παρ. 2 (ζ)

β)  να χρησιμοποιηθούν για την χορήγηση κεφαλαίων στην Επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 170 παρ. 4

γ) να χρησιμοποιηθούν για αποζημίωση των αναπτυσσομένων Κρατών σύμφωνα με το άρθρο 151 παρ. 10, και άρθρο 160 παρ. 2 (λ).

 

Αρθρο 174

Δανειοληπτική ικανότητα της Αρχής

1.  Η Αρχή δύναται να συνάπτει δάνεια.

2.  Η Συνέλευση ορίζει τα όρια της δανειοληπτικής ικανότητας της Αρχής στους οικονομικούς κανονισμούς που υιοθετήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 160 παρ. 2 (στ).

3.  Το Συμβούλιο ασκεί τη δανειοληπτική εξουσία της Αρχής.

4.  Τα Κράτη Μέρη δεν υπέχουν ευθύνη για τα χρέη της Αρχής.

 

Αρθρο 175

Ετήσιος Έλεγχος

Τα πρακτικά, τα βιβλία και οι λογαριασμοί της Αρχής, συμπεριλαμβανομένων των ισολογισμών αυτής, ελέγχονται ετησίως από ανεξάρτητο ορκωτό λογιστή οριζόμενο από την Συνέλευση.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Ζ

ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ - ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΛΙΕΣ

 

Αρθρο 176

Νομικό Καθεστώς

Η Αρχή έχει διεθνή νομική προσωπικότητα και την νομική ικανότητα, που είναι αναγκαία για την άσκηση των καθηκόντων και την επίτευξη των σκοπών της.

 

Αρθρο 177

Προνόμια και ασυλίες

Για την άσκηση των καθηκόντων της η Αρχή απολαύει στο έδαφος κάθε Κράτους-Μέρους των προνομίων και ασυλιών που προβλέπονται στο παρόν Υπότμημα. Τα προνόμια και οι ασυλίες που αναφέρονται στην Επιχείρηση, προβλέπονται στο άρθρο 13 του Παραρτήματος ΙV.

 

Αρθρο 178

Δικαστική Ασυλία

Η Αρχή , καθώς και η περιουσία και το ενεργητικό αυτής απολαύουν δικαστικής ασυλίας, εκτός και στο μέτρο που η Αρχή ρητά παραιτείται αυτής, σε συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Αρθρο 179

Απαλλαγή από Ερευνα και κάθε μορφή κατάσχεσης

Η περιουσία και το ενεργητικόν της Αρχής , όπου και άν ευρίσκονται και σε οποιουδήποτε την κατοχή και αν είναι απαλλάσσονται από έρευνα, επίταξη, δήμευση, απαλλοτρίωση ή από οποιαδήποτε άλλη μορφή κατάσχεσης συνεπεία ενός μέτρου της Εκτελεστικής ή της νομοθετικής εξουσίας.

 

Αρθρο 180

Απαλλαγή από περιορισμούς, κανονισμούς , ελέγχους και αναστολές

ψ Η περιουσία και το ενεργητικόν της Αρχής, απαλλάσσονται από κάθε μορφής περιορισμούς , κανονισμούς ,ελέγχους και αναστολές .

 

Αρθρο 181

Αρχεία και επίσημες επικοινωνίες της Αρχής

1. Τα αρχεία της Αρχής, είναι απαραβίαστα όπου και άν βρίσκονται

2  Τα στοιχεία που είναι βιομηχανική ιδιοκτησία, οι πληροφορίες που καλύπτονται  από το βιομηχανικό απόρρητο και άλλες παρόμοιες και οι φάκελλοι του προσωπικού δεν πρέπει να φυλάσσονται  σε αρχεία που είναι

προσιτά στο κοινό.

3. Κάθε Κράτος-Μέρος παρέχει στην Αρχή, για τις επίσημες επικοινωνίες της, μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη που παρέχει σε άλλους διεθνείς οργανισμούς.

 

Αρθρο 182

Προνόμια και Ασυλίες προσώπων που ενεργούν στα πλαίσια της Αρχής

Οι αντιπρόσωποι των Κρατών-Μερών που μετέχουν στις Συνεδριάσεις της Συνέλευσης, του Συμβουλίου ή των οργάνων της Συνέλευσης ή του Συμβουλίου καθώς και ο Γενικός Γραμματέας και το προσωπικό της Αρχής απολαύουν στο έδαφος κάθε Κράτους-Μέρους :

(α) δικαστικής ασυλίας για πράξεις που εκτελέστηκαν από αυτούς κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, εκτός, στο μέτρο που το Κράτος που εκπροσωπούν ή η Αρχή, κατά περίπτωση, ρητώς παραιτείται της ασυλίας αυτής σε συγκεκριμένη περίπτωση.

(β) εφόσον δεν είναι υπήκοοι του εν λόγω Κράτους-Μέρους, των ιδίων απαλλαγών με εκείνες που το Κράτος-Μέρος παρέχει στους εκπροσώπους, αξιωματούχους και υπαλλήλους αναλόγου βαθμού άλλων Κρατών-Μερών σε ό, τι αφορά τις προϋποθέσεις μετανάστευσης ,τις διατυπώσεις εγγραφής αλλοδαπών και τις υποχρεώσεις αυτών για παροχή εθνικών υπηρεσιών, των

ιδίων διευκολύνσεων που παρέχονται σε αυτούς σχετικά με τους περιορισμούς συναλλάγματος και της ιδίας μεταχείρισης όσον αφορά τις μετακινήσεις

 

Άρθρο 183

Απαλλαγή από φόρους και τελωνειακούς δασμούς

1. Στο πλαίσιο των επισήμων καθηκόντων, η Αρχή ,τα περιουσιακά της στοιχεία τα εισοδήματα της καθώς και οι εργασίες και οι συναλλαγές της για τις οποίες έχει αρμοδιότητα σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση, απαλλάσσονται από κάθε άμεσο φόρο, τα δε αγαθά που εισάγει και εξάγει για επίσημη χρήση απαλλάσσονται από κάθε τελωνειακό δασμό. Η Αρχή δεν μπορεί να διεκδικεί απαλλαγή από φόρους οι οποίοι δεν είναι τίποτα περισσότερο από επιβαρύνσεις για παρασχεθείσες υπηρεσίες. 2 Όταν η ίδια η Αρχή προβαίνει σε αγορές αγαθών ή υπηρεσιών σημαντικής αξίας , αναγκαίων για την άσκηση των καθηκόντων της ή όταν οι αγορές αυτές γίνονται από άλλον, για λογαριασμό της, και η τιμή των αγαθών αυτών περιλαμβάνει φόρους ή δασμούς τα Κράτη-Μέρη λαμβάνουν, κατά το δυνατόν , τα κατάλληλα μέτρα για την απαλλαγή από τους φόρους και τους δασμούς αυτούς ή φροντίζουν για την επιστροφή τους. Αγαθά που έχουν εισαχθεί ή αγορασθεί με το καθεστώς της απαλλαγής που προβλέπεται στο παρόν άρθρο δεν επιτρέπεται να πωλούνται ή να διατίθενται με οποιοδήποτε άλλο τρόπο στο έδαφος του Κράτους-Μέρους που παρέχει την απαλλαγή, εκτός υπό όρους που έχουν συμφωνηθεί με το Κράτος αυτό.

3. Τα Κράτη-Μέρη δεν επιβάλλουν κανένα άμεσο ή έμμεσο φόρο σε μισθούς, αμοιβές ή σε άλλα ποσά τα οποία καταβλήθηκαν από την Αρχή προς το γενικό Γραμματέα και τα Μέλη του Προσωπικού της αρχής καθώς και στους εμπειρογνώμονες που εκπληρούν αποστολές για την Αρχή οι οποίοι δεν είναι υπήκοοι τους.

 

ΥΠΟΤΜΗΜΑ Η

ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ

 

Αρθρο 184

Αναστολή της άσκησης του δικαιώματος ψήφου

Κράτος-Μέρος το οποίο καθυστερεί την πληρωμή των οικονομικών του υποχρεώσεων προς την Αρχή, δεν- έχει δικαίωμα ψήφου άν το ύψος των καθυστερούμενων ποσών είναι ίσο ή ανώτερο των ποσών των συνεισφορών του που οφείλει για τα δύο προηγούμενα πλήρη έτη. Η Συνέλευση όμως μπορεί να επιτρέψει στο Κράτος αυτό να ψηφίσει αν διαπιστώσει ότι η μή καταβολή οφείλεται σε συνθήκες ανεξάρτητες της θελήσεως του .

 

Άρθρο 185

Αναστολή άσκησης δικαιωμάτων και προνομίων συμφυών με την ιδιότητα του μέλους

1. Κράτος-Μέρος που παρεβίασε σοβαρά και επίμονα το παρόν μέρος μπορεί μετά από εισήγηση του Συμβουλίου, να υποβληθεί από τη Συνέλευση σε αναστολή της άσκησης των προνομίων και των δικαιωμάτων που είναι συμφυή με την ιδιότητα του μέλους.

2 Καμία ενέργεια δυνάμει της παραγράφου 1 δεν λαμβάνεται μέχρις ότου το Τμήμα Διαφορών Θαλασσίου Βυθού, διαπιστώσει ότι το Κράτος-Μέρος έχει σοβαρά και επίμονα παραβιάσει τις διατάξεις του  παρόντος Μέρους .

 

ΤΜΗΜΑ 5

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ

 

Άρθρο 186

Τμήμα Διευθέτησης Διαφορών Θαλασσίου Βυθού του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας

Η σύσταση του Τμήματος για τη διευθέτηση των διαφορών των σχετικών με τους θαλάσσιους βυθούς ως και ο τρόπος ασκήσεως της δικαιοδοσίας του,

διέπονται από τις διατάξεις του παρόντος μέρους, του Μέρους XV και του Παραρτήματος VL

 

Άρθρο 187

Δικαιοδοσία του Τμήματος Επίλυσης Διαφορών Θαλασσίου Βυθού

Το Τμήμα Διευθέτησης Διαφορών Θαλασσίου Βυθού έχει δικαιοδοσία, σύμφωνα με το παρόν Μέρος και τα Παραρτήματα που σχετίζονται μ’αυτό, στις διαφορές που αφορούν στις δραστηριότητες που διεξάγονται στην Περιοχή και που εμπίπτουν στις παρακάτω κατηγορίες:

(α) διαφορές μεταξύ Κρατών-Μερών που αναφέρονται στην ερμηνεία ή την εφαρμογή του παρόντος Μέρους και των Παραρτημάτων, που σχετίζονται με αυτό

(β) διαφορές μεταξύ ενός Κράτους-Μέρους και της Αρχής που αναφέρονται σε :

(ι) πράξεις ή παραλείψεις της Αρχής ή ενός Κράτους Μέρους με τον ισχυρισμό ότι έγιναν κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος Μέρους ή των σχετικών παραρτημάτων ή των κανόνων, κανονισμών και διαδικασιών της Αρχής, που υιοθετήθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές.

(ιι) πράξεις της Αρχής με τον ισχυρισμό ότι έγιναν καθ’υπέρβαση δικαιοδοσίας ή κατά κατάχρηση εξουσίας.

(γ) διαφορές μεταξύ των μερών σ’ ένα συμβόλαιο, είτε πρόκειται για συμβαλλόμενα Μέρη είτε πρόκειται για την Αρχή ή την Επιχείρηση ή, κρατικές επιχορηγήσεις και φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στο άρθρο 153 παράγραφος 2 (β) που αφορούν :

(ι) στην ερμηνεία ή την εφαρμογή ενός συμβολαίου ενός προγράμματος εργασίας ή

(ιι) σε πράξεις ή παραλείψεις ενός μέρους σ’ενα συμβόλαιο σχετικές με δραστηριότητες στην Περιοχή του που στρέφονται κατά του άλλου μέρους ή προσβάλλουν ευθέως τα νόμιμα συμφέροντα

(δ) διαφορές μεταξύ της Αρχής και ενός επίδοξου υποψηφίου αναδόχου για τον οποίο εγγυάται ένα κράτος όπως προβλέπεται στο άρθρο 153, παράγραφος 2 (β) και ο οποίος έχει δεόντως εκπληρώσει του όρους που αναφέρονται στο παράρτημα III, άρθρο 4, παράγραφος 6 και άρθρο 13,

παράγραφος 2 και αφορούν στην άρνηση συνάψεως συμβολαίου ή σε νομικό θέμα που προκύπτει κατά τη διαπραγμάτευση του συμβολαίου.

(ε) διαφορές μεταξύ της Αρχής και ενός Κράτους-Μέρους, κρατικής Επιχείρησης ή φυσικού ή νομικού προσώπου για το οποίο εγγυάται ένα Κράτος-Μέρος, όπως προβλέπεται στο άρθρο 153, παράγραφος 2 (β), όταν υπάρχει ισχυρισμός ότι η Αρχή υπέχει ευθύνη, όπως προβλέπεται στο παράρτημα III άρθρο 22

(ζ) κάθε άλλη διαφορά για την οποία ειδικά προβλέπεται στη Σύμβαση αυτή ή δικαιοδοσία του Τμήματος.

 

Άρθρο 188

Υπαγωγή διαφορών σε ειδικό τμήμα του διεθνούς δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας ή σε ad hoc τμήμα του Τμήματος Επίλυσης Διαφορών θαλάσσιου Βυθού ή σε υποχρεωτική εμπορική διαιτησία

1.  Διαφορές μεταξύ Κρατών-Μερών που αναφέρονται στο άρθρο 187 εδάφιο (α), μπορούν να υπαχθούν :

(α) μετά από αίτηση των μερών στη διαφορά, σέ ειδικό τμήμα του Διεθνούς Δικαστηρίου της Θάλασσας που θα συσταθεί σύμφωνα με το Παράρτημα VI άρθρα 15 και 17 ή

(β) μετά από αίτηση οποιουδήποτε μέρους στη διαφορά, σε ειδικό τμήμα του Τμήματος Επίλυσης Διαφορών θαλάσσιου Βυθού, που θα συσταθεί σύμφωνα με το Παράρτημα VI, άρθρο 36

2 (α) Διαφορές που αφορούν στην ερμηνεία ή την εφαρμογή ενός συμβολαίου, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 187, εδάφιο (γ) (ι), υπάγονται μετά από αίτηση οποιουδήποτε μέρους στη διαφορά σε υποχρεωτική εμπορική διαιτησία, εκτός αν τα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά. Το εμπορικό διαιτητικό δικαστήριο στο οποίο υπάγεται η διαφορά δεν έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει επί οποιουδήποτε θέματος ερμηνείας της Σύμβασης αυτής. Όταν η διαφορά εμπεριέχει επίσης και θέμα ερμηνείας του Μέρους XI και των Παραρτημάτων που σχετίζονται μ’ αυτό, αναφορικά με δραστηριότητες στην Περιοχή, το θέμα αυτό παραπέμπεται στο Τμήμα Επίλυσης Διαφορών Θαλάσσιου Βυθού για έκδοση απόφασης.

(β) Αν κατά την έναρξη ή κατά την διάρκεια μιας διαιτησίας το διαιτητικό δικαστήριο καθορίσει είτε μετά από αίτηση οποιουδήποτε μέρους στη διαφορά είτε αυτεπαγγέλτως, ότι η απόφαση του εξαρτάται από προηγούμενη απόφαση του Τμήματος Διευθέτησης Διαφορών θαλάσσιου βυθού, το Διαιτητικό Δικαστήριο παραπέμπει το θέμα αυτό στο Τμήμα Επίλυσης Διαφορών Θαλάσσιου Βυθού για έκδοση τέτοιας απόφασης. Το διαιτητικό δικαστήριο στη συνέχεια εκδίδει την απόφαση του σύμφωνα με την απόφαση του Τμήματος Επίλυσης Διαφορών Θαλάσσιου Βυθού.

(γ) Οταν στην σύμβαση ελλείπει διάταξη για την εφαρμοστέα διαδικασία διαιτησίας σε περίπτωση διαφοράς, η διαιτησία θα διεξάγεται σύμφωνα με τους Κανόνες διαιτησίας της UNCITRAL ή άλλους κανόνες διαιτησίας που είναι δυνατόν να καθορίζονται στους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες της Αρχής, εκτός αν τα μέρη στη διαφορά συμφωνήσουν διαφορετικά.

 

Άρθρο 189

Περιορισμός δικαιοδοσίας αναφορικά με αποφάσεις της Αρχής

Το Τμήμα Επίλυσης Διαφορών Θαλάσσιου Βυθού δεν έχει καμία δικαιοδοσία αναφορικά με την άσκηση από την Αρχή των διακριτικών των εξουσιών σύμφωνα με το παρόν Μέρος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την Αρχή στην άσκηση της διακριτικής της εξουσίας Με την επιφύλαξη του άρθρου 191, κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας του σύμφωνα με το άρθρο 187, το Τμήμα Επίλυσης Διαφορών Θαλάσσιου Βυθού δεν αποφαίνεται για το θέμα του κατά πόσο οι κανόνες, κανονισμοί και διαδικασίες της Αρχής είναι σύμφωνοι με την παρούσα Σύμβαση, και ούτε μπορεί να κηρύξει άκυρους τέτοιους κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες. Η δικαιοδοσία του περιορίζεται στο να αποφαίνεται επί αξιώσεων περί του άν η εφαρμογή των κανόνων, κανονισμών και διαδικασιών της Αρχής σε ειδικές περιπτώσεις είναι δυνατόν να προσκρούει στις συμβατικές υποχρεώσεις των μερών στην διαφορά ή στις υποχρεώσεις τους δυνάμει της παρούσας Σύμβασης, καθώς και στο να αποφαίνεται επί αξιώσεων που αφορούν υπέρβαση δικαιοδοσίας ή κατάχρηση εξουσίας, καθώς και επί αξιώσεων για καταβολή αποζημιώσεως ή άλλου είδους επανόρθωσης που εγείρεται από το ένα μέρος εναντίον του άλλου μέρους στη διαφορά συμμόρφωσης του τελευταίου προς τις συμβατικές υποχρεώσεις του ή προς τις υποχρεώσεις του δυνάμει της παρούσας Σύμβασης.

 

Αρθρο 190

Συμμετοχή και παρουσία στις διαδικασίες των Κρατών Μερών που παρέχουν εγγύηση

1. Αν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο είναι μέρος μιας διαφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 187, πρέπει το Κράτος Μέρος που παρέχει την εγγύηση να ειδοποιείται γι’αυτό. Το Κράτος Μέρος έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διαδικασία υποβάλλοντας γραπτές ή προφορικές προτάσεις. 2. Όταν Κράτος - Μέρος ενάγεται από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο για το οποίο εγγυάται άλλο Κράτος-Μέρος για διαφορά που αναφέρεται στο άρθρο 187, εδάφιο (γ) το εναγόμενο κράτος μπορεί να ζητήσει από το Κράτος που εγγυάται για το ανωτέρω πρόσωπο να εμφανισθεί στην διαδικασία για λογαριασμό του προσώπου τούτου. Σε περίπτωση μη εμφάνισης, το εναγόμενο Κράτος μπορεί να φροντίσει να εκπροσωπηθεί από ένα νομικό πρόσωπο της δικής του εθνικότητας.

 

Αρθρο 191

Συμβουλευτικές γνώμες

Το Τμήμα Επίλυσης Θαλάσσιου βυθού παρέχει συμβουλευτικές γνώμες μετά από αίτηση της Συνέλευσης ή του Συμβουλίου για νομικά θέματα που προκύπτουν στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους. Οι γνώμες αυτές δίδονται εντός συντομότατου χρονικού διαστήματος.

 

ΜΕΡΟΣ XII

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ  ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ  ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

 

ΤΜΗΜΑ Ι ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Αρθρο  192

Γενική υποχρέωση

Τα Κράτη έχουν υποχρέωση να προστατεύουν  και να διατηρούν  το  θαλάσσιο  περιβάλλον.

 

Αρθρο 193

Κυρίαρχο δικαίωμα των Κρατών  για την εκμετάλλευση  των φυσικών τους  πόρων

Τα Κράτη  έχουν  το κυριαρχικό δικαίωμα  να εκμεταλλεύονται τους  φυσικούς  τους  πόρους  σύμφωνα  με την περιβαλλοντική  τους  πολιτική και την  υποχρέωση  τους να προστατεύουν  και να διατηρούν το  θαλάσσιο περιβάλλον-

 

Αρθρο  194

Μέτρα για την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης  του  θαλάσσιου περιβάλλοντος

1.  Τα Κράτη  πρέπει να  λάβουν χωριστά ή από κοινού, όπως αρμόζει, όλα  τα  μέτρα που, σύμφωνα με  τη  Σύμβαση  αυτή, είναι αναγκαία για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος από  οποιαδήποτε πηγή χρησιμοποιώντας  για  το σκοπό αυτό  τα  καλύτερα πρακτικά μέσα που  διαθέτουν και σύμφωνα  με  τις δυνατότητες τους  και θα πρέπει να προσπαθήσουν  να εναρμονίσουν  την πολιτική  τους προς  την  κατεύθυνση  αυτή.

2.  Τα Κράτη  πρέπει να  λάβουν  όλα τα  μέτρα που  είναι απαραίτητα προκειμένου  να εξασφαλίσουν  ότι οι δραστηριότητες μέσα στη  δικαιοδοσία ή  τον  έλεγχο  τους διεξάγονται μέ  τέτοιο  τρόπο ώστε  να μήν προκαλείται ζημιά από  ρύπανση  σε  άλλα Κράτη  και στο περιβάλλον  τους  και ότι η  ρύπανση  που  προκαλείται από περιστατικά  ή δραστηριότητες  που  λαμβάνουν χώρα στη  δικαιοδοσία  τους ή στον  έλεγχο τους  δεν  επεκτείνεται πέραν από  τις περιοχές στις  οποίες  αυτά ασκούν  τα κυριαρχικά τους  δικαιώματα, σύμφωνα  με την  παρούσα Σύμβαση.

3.  Τα μέτρα που  λαμβάνονται σύμφωνα με  το παρόν Μέρος θα καλύπτουν  όλες  τις  πηγές ρύπανσης  του  θαλάσσιου περιβάλλοντος. Αυτά  θα περιλαμβάνουν, μεταξύ  άλλων, μέτρα που προορισμός  τους  θα είναι να μειώσουν στον  ελάχιστο δυνατό βαθμό :

(α) την  απελευθέρωση  τοξικών, βλαβερών  ή  επιζήμιων ουσιών, ιδιαίτερα αυτών που είναι επίμονες, προέρχονται από χερσαίες  πηγές ,από ή  μέσω της  ατμοσφαίρας  ή από  την απόρριψη  ουσιών  στη θάλασσα.

(β) τη  ρύπανση  από πλοία , ιδιαίτερα  μέτρα για  την πρόληψη των  ατυχημάτων  και αντιμετώπιση έκτακτων

περιστατικών, την εξασφάλιση  της  ασφάλειας  δραστηριοτήτων στη θάλασσα, την  παρεμπόδιση ηθελημένων  ή  τυχαίων εκροών, καθώς  και τη  ρύθμιση του  τύπου, κατασκευής, εξοπλισμού, λειτουργίας  και επάνδρωσης των  πλοίων.

(γ) τη  ρύπανση  που προέρχεται από  εγκαταστάσεις  και συσκευές  που  χρησιμοποιούνται στην  εξερεύνηση  ή  την εκμετάλλευση των  φυσικών  πόρων  του  θαλάσσιου  βυθού  και του  υπεδάφους του,  ιδιαίτερα μέτρα για  την  πρόληψη των ατυχημάτων, αντιμετώπιση των  έκτακτων  περιστατικών, την ασφάλεια  των  δραστηριοτήτων  στη θάλασσα καθώς  και την ρύθμιση του  τύπου, κατασκευής, εξοπλισμού, λειτουργίας και επάνδρωσης  τέτοιων  εγκαταστάσεων  ή  συσκευών.

(δ) τη  ρύπανση  που προέρχεται από άλλες εγκαταστάσεις και συσκευές που  λειτουργούν στο  θαλάσσιο περιβάλλον, ιδιαίτερα  μέτρα  για  την πρόληψη  ατυχημάτων, αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, ασφάλεια  των δραστηριοτήτων  στη θάλασσα και τη  ρύθμιση του  τύπου, κατασκευής, εξοπλισμού, λειτουργίας  και επάνδρωσης τέτοιων  εγκαταστάσεων  και συσκευών.

4.  Κατά  τη λήψη των  μέτρων  για  την πρόληψη, μείωση ή έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος, τα Κράτη πρέπει να απέχουν  από αδικαιολόγητες  παρεμβάσεις  σε δραστηριότητες που  διεξάγονται από  άλλα Κράτη  κατά  την άσκηση  των  δικαιωμάτων  και  των  υποχρεώσεων  τους  σύμφωνα με  την παρούσα Σύμβαση.

5.  Τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με  το παρόν  Μέρος περιλαμβάνουν  επίσης  και όλα  τα απαραίτητα  μέτρα  για  την προστασία  και διατήρηση  σπάνιων  ή  εύθραυστων οικοσυστημάτων καθώς  επίσης  των οικοτόπων  των εξαντλημένων, απειλουμένων  ή κινδυνευόντων  ειδών  και άλλων  μορφών  θαλάσσιας  ζωής.

 

Άρθρο  195

Υποχρέωση  μη μεταφοράς  ζημιάς  ή κινδύνων  από  μία περιοχή στην  άλλη  ή  μετρατροπής  μίας  μορφής  ρύπανσης σε  άλλη,

Κατά  τη λήψη μέτρων  για  την  πρόληψη, μείωση και έλεγχο  της  ρύπανσης του  θαλάσσιου περιβάλλοντος, τα  Κράτη ενεργούν  κατά τέτοιο  τρόπο ώστε  να μην  μεταφέρονται, άμεσα  ή  έμμεσα, βλάβες ή  κίνδυνοι από  μια περιοχή  στην άλλη  ή  να  μετατρέπεται ένα  είδος  ρύπανσης σε άλλο.

 

Άρθρο  196

Χρησιμοποίηση  τεχνολογίας  ή  εισαγωγή ξένων  ή νέων  ειδών

1.  Τα Κράτη  πρέπει να λαμβάνουν όλα  τα απαραίτητα  μέτρα για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  του θαλάσσιου περιβάλλοντος που προέρχεται από  την χρησιμοποίηση τεχνολογίας  στην περιοχή  δικαιοδοσίας  ή ελέγχου  τους, ή από την σκόπιμη  ή  τυχαία  εισαγωγή  ειδών, ξένων  ή νέων, σε  κάποια περιοχή του  θαλάσσιου περιβάλλοντος η  οποία  ενδέχεται να προκαλέσει σημαντικές και επιζήμιες  αλλαγές στην περιοχή αυτή.

2.  Το  παρόν άρθρο δεν επηρεάζει την εφαρμογή’ της

παρούσας Σύμβασης σχετικά  με την  πρόληψη, μείωση και έλεγχο της  ρύπανσης  του  θαλάσσιου  περιβάλλοντος.

 

ΤΜΗΜΑ 2 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΙ  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

 

Άρθρο  197

Συνεργασία σε  παγκόσμια ή περιφερειακή βάση

Τα Κράτη  πρέπει να συνεργάζονται σε  παγκόσμια βάση και, όπου  αρμόζει σε  περιφερειακή , είτε  απευθείας είτε μέσω αρμοδίων  διεθνών  οργανώσεων  για  την κατάρτιση  και επεξεργασία  διεθνών  κανόνων, προτύπων  και συνιστωμένων εφαρμογών  και διαδικασιών που  συνάδουν  με  τη  Σύμβαση  αυτή και αποβλέπουν  στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου  περιβάλλοντος, λαμβανομένων  υπόψη των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της  περιφέρειας.

 

Άρθρο 198

Γνωστοποίηση επικείμενης  ή πραγματικής  ζημιάς

Εάν ένα Κράτος  αντιληφθεί περιπτώσεις  κατά  τις οποίες το θαλάσσιο περιβάλλον  κινδυνεύει άμεσα  να μολυνθεί ή  έχει μολυνθεί  από ρύπανση, ειδοποιεί  αμέσως τα άλλα Κράτη  τα  οποία ενδέχεται να  επηρεαστούν  από  τη  ρύπανση, καθώς  και τους  αρμόδιους  διεθνείς  οργανισμούς.

 

Αρθρο  199

Προγράμματα έκτακτης  αντιμετώπισης  ρύπανσης

Στις  περιπτώσεις  που  αναφέρονται στο  άρθρο 198, τά Κράτη  της επηρεασθείσας  περιοχής, σύμφωνα με  τις δυνατότητες τους, και οι αρμόδιοι διεθνείς  οργανισμοί συνεργάζονται, στο  μέτρο  του  δυνατού, στην  εξάλειψη των συνεπειών  της  ρύπανσης  και στην πρόληψη  και ελαχιστοποίηση της ζημιάς. Για το  σκοπό αυτό, τα Κράτη από  κοινού  προσπαθούν να  αναπτύξουν και να προωθήσουν προγράμματα  έκτακτης  αντιμετώπισης  περιστατικών  ρύπανσης στο θαλάσσιο  περιβάλλον.

 

Άρθρο  200

Μελέτες, προγράμματα ερευνών και ανταλλαγή πληροφοριών και στοιχείων

Τα Κράτη συνεργάζονται , απευθείας  ή μέσω αρμοδίων διεθνών  οργανισμών, με  σκοπό  την προώθηση  μελετών , την ανάληψη  προγραμμάτων  επιστημονικής  έρευνας  και την ενθάρρυνση  ανταλλαγής  πληροφοριών και στοιχείων  που αφορούν  στη  ρύπανση του  θαλάσσιου περιβάλλοντος. Επίσης, προσπαθούν να συμμετέχουν  ενεργά σε περιφερειακά και παγκόσμια προγράμματα  για  την απόκτηση  των  απαραίτητων γνώσεων  για  την  εκτίμηση  της  φύσης  και της  έκτασης της ρύπανσης, την έκθεση  σ’αυτή, την κατεύθυνση  της, τους κινδύνους  και τα  μέσα αντιμετώπισης αυτής.

 

Άρθρο  201

Επιστημονικά κριτήρια για κανονισμούς

Υπό  το φως  των πληροφοριών και στοιχείων που αποκτώνται σύμφωνα  με. το  άρθρο 200, τα Κράτη συνεργάζονται, απευθείας  ή  μέσω αρμοδίων  διεθνών οργανισμών, στην  καθιέρωση  κατάλληλων  επιστημονικών κριτηρίων  για  τη  διαμόρφωση  και επεξεργασία κανόνων, προτύπων  και συνιστωμένων εφαρμογών  και διαδικασιών για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

 

ΤΜΗΜΑ 3 ΤΕΧΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

 

Άρθρο 202

Επιστημονική και τεχνική βοήθεια σε  αναπτυσσόμενα Κράτη

Τα Κράτη  οφείλουν, απευθείας ή  μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών :

(α) να προωθούν προγράμματα  επιστημονικής, εκπαιδευτικής, τεχνικής και άλλης βοήθειας  σε αναπτυσσόμενα Κράτη  για την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος  και την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  θαλάσσιας  ρύπανσης. Η βοήθεια αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων:

(ι) εκπαίδευση  του  επιστημονικού  και τεχνικού τους προσωπικού.

(ιι) διευκόλυνση  της  συμμετοχής τους  σε  συναφή διεθνή προγράμματα.

(ιιι)εφοδιασμό  τους  με  τον αναγκαίο  εξοπλισμό  και μέσα,

(ιν)αύξηση  της ικανότητας  τους  για κατασκευή τέτοιου εξοπλισμού.

(ν) συμβουλές  και ανάπτυξη  μέσων  για προγράμματα ερευνών, παρακολούθησης, εκπαίδευσης  και άλλων δραστηριοτήτων.

(β) να παρέχουν κατάλληλη  βοήθεια, ιδιαίτερα  στα αναπτυσσόμενα Κράτη, για  την  ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων σοβαρών περιστατικών που  μπορεί να προκαλέσουν σημαντική ρύπανση  στο  θαλάσσιο περιβάλλον.

(γ) να παρέχουν κατάλληλη βοήθεια,  ιδιαίτερα  στα αναπτυσσόμενα Κράτη, σχετικά με  την κατάρτιση περιβαλλοντικών  εκτιμήσεων.

 

Άρθρο 203

Προνομιακή μεταχείριση αναπτυσσομένων Κρατών

Για τους σκοπούς πρόληψης, μείωσης  και ελέγχου  της ρύπανσης  του θαλασσίου περιβάλλοντος  ή  ελαχιστοποίησης των επιπτώσεων αυτής, στα αναπτυσσόμενα Κράτη  χορηγείται προνομιακή  μεταχείριση από διεθνείς  οργανισμούς:

(α) στην χορήγηση  κατάλληλων κεφαλαίων  και τεχνικής βοήθειας  και

(β) στη χρησιμοποίηση των  εξειδικευμένων υπηρεσιών τους.

 

ΤΜΗΜΑ  4 ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

 

Άρθρο 204

Παρακολούθηση κινδύνων ή επιπτώσεων ρύπανσης

1.  Τα Κράτη   λαμβάνοντας  υπόψη  τα δικαιώματα άλλων Κρατών προσπαθούν  κατά το  δυνατό, απευθείας  ή  μέσω αρμοδίων  διεθνών  οργανισμών, να παρακολουθούν, καταμετρούν, αξιολογούν και αναλύουν, με  αναγνωρισμένες επιστημονικές  μεθόδους, τους κινδύνους  ή  επιπτώσεις  της ρύπανσης  του θαλάσσιου περιβάλοντος.

2.  Ιδιαίτερα, τα Κράτη παρακολουθούν συνεχώς  τις επιπτώσεις  οποιωνδήποτε  δραστηριοτήτων  τις  οποίες επιτρέπουν  ή  στις  οποίες  επιδίδονται με  σκοπό  να καθορίσουν  κατά πόσο  οι δραστηριότητες  αυτές  πιθανόν να προκαλέσουν  ρύπανση  στο  θαλάσσιο περιβάλλον.

 

Άρθρο 205

Δημοσίευση Εκθέσεων

Τα Κράτη  δημοσιεύουν  εκθέσεις των αποτελεσμάτων που λαμβάνονται δυνάμει του άρθρου 204  ή παρέχουν  τέτοιες εκθέσεις σε κατάλληλα διαστήματα στους αρμόδιους  διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι θα πρέπει να τις  διαθέτουν σε  όλα τα Κράτη.

 

Άρθρο 206

Εκτίμηση πιθανών  επιπτώσεων από δραστηριότητες

Όταν  τα Κράτη  έχουν βάσιμους  λόγους  να πιστεύουν  ότι προγραμματισμένες  δραστηριότητες στην περιοχή δικαιοδοσίας  ή  ελέγχου  τους μπορεί  να προκαλέσουν  σοβαρή ρύπανση  ή σημαντικές και επιβλαβείς  μεταβολές  στο θαλάσσιο περιβάλλον, κατά το δυνατόν, εκτιμούν  τις πιθανές  επιπτώσεις από τέτοιες δραστηριότητες  στο θαλάσσιο περιβάλλον και κοινοποιούν  τις έκθεσε ι ς των αποτελεσμάτων  των  εκτιμήσεων με  τον  τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο  205.

 

ΤΜΗΜΑ 5

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ, ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

 

Άρθρο 207

Ρύπανση από χερσαίες πηγές

1.  Τα Κράτη  πρέπει να υιοθετούν νόμους  και κανονισμούς για την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου περί βάλλοντος που προκαλείται από χερσαίες πηγές  συμπεριλαμβανομένων  των ποταμών, των  εκβολών, των αγωγών και των  υπονόμων  εκροής, λαμβάνοντας  υπόψη  διεθνώς

συμφωνημένους  κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες  πρακτικές και διαδικασίες.

2.  Τα  Κράτη  πρέπει να  λάβουν  και άλλα  μέτρα που  μπορεί να κρίνονται απαραίτητα για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο της  ρύπανσης  αυτής.

3.  Τα  Κράτη  πρέπει να προσπαθούν να  εναρμονίσουν την πολιτική  τους προς αυτή  την κατεύθυνση  στο  κατάλληλο περιφερειακό  επίπεδο.

4.  Τα Κράτη, ενεργώντας ιδιαίτερα μέσω  των  αρμοδίων διεθνών  οργανισμών  ή  διπλωματικής  διάσκεψης, προσπαθούν να  θεσπίσουν  διεθνείς  και περιφερειακούς  κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  του θαλάσσιου περιβάλλοντος  από χερσαίες πηγές, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά στοιχεία  της περιφέρειας, τις  οικονομικές δυνατότητες  των  αναπτυσσόμενων Κρατών και την  ανάγκη τους για  οικονομική  ανάπτυξη. Οι κανόνες  αυτοί, τα πρότυπα  και οι συνιστώμενες  πρακτικές  και διαδικασίες θα επανεξετάζονται, από καιρό σε  καιρό, όταν  κρίνεται αναγκαίο.

5.  Οι νόμοι, κανονισμοί, μέτρα, κανόνες, πρότυπα  και συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες που  αναφέρονται στις  παραγράφους 1, 2  και 4 περιλαμβάνουν  όλα  εκείνα  τα μέτρα που  αποβλέπουν  στο  να μειώσουν  στον  μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, την απόρριψη  τοξικών, επιζήμιων, δηλητηριωδών  ουσιών,  ιδιαίτερα  εκείνων που  είναι επίπονες στο  θαλάσσιο περιβάλλον.

 

Άρθρο 208

Ρύπανση  από δραστηριότητες  στο  θαλάσσιο βυθό υπαγόμενες  στην κρατική δικαιοδοσία

1.  Τα παράκτια Κράτη  υιοθετούν  νόμους  και κανονισμούς για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος που προκαλείται από  ή  σε  σχέση με δραστηριότητες  στο  θαλάσσιο βυθό υπαγόμενες  στη δικαιοδοσία  τους  και από  τεχνητές  νήσους, εγκαταστάσεις και κατασκευές  στη δικαιοδοσία  τους, σύμφωνα  με τα  άρθρα 60  και 80.

2.  Τα Κράτη  λαμβάνουν και άλλα  μέτρα που είναι απαραίτητα  για  την  πρόληψη-, μείωση  και έλεγχο της ρύπανσης  αυτής.

3.  Οι νόμοι,  οι κανονισμοί  και τα μέτρα αυτά δεν  πρέπει να  είναι λιγότερο  αποτελεσματικά από  τους  διεθνείς κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές  και διαδικασίες.

4.  Τα Κράτη, προσπαθούν  να  εναρμονίσουν τις  πολιτικες τους στο  θέμα αυτό στο κατάληλο περιφερειακό  επίπεδο.

5.  Τα Κράτη, ενεργώντας ιδιαίτερα μέσω αρμοδίων  διεθνών οργανισμών  ή  διπλωματικής  διάσκεψης, θεσπίζουν παγκόσμιους και περιφερειακούς κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές  και διαδικασίες για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο της  ρύπανσης  του  θαλάσσιου περιβάλλοντος που  αναφέρεται στην παράγραφο 1. Οι κανόνες αυτοί,. τα πρότυπα και οι συνιστώμενες πρακτικες  και διαδικασίες επανεξετάζονται κατά καιρούς, όποτε  κρίνεται αναγκαίο.

 

Αρθρο  209

Ρύπανση  από δραστηριότητες  στην  Περιοχή

1.  Διεθνείς κανόνες, κανονισμοί  και διαδικασίες θεσπίζονται συμφωνά  με το μέρος  XI  για  την  πρόληψη, μείωση  και έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος  από δραστηριότητες  στην  Περιοχή. Οι κανόνες αυτοί, οι κανονισμοί  και διαδικασίες  επανεξετάζονται από καιρό σε  καιρό, όποτε  κρίνεται αναγκαίο.

2.  Τηρώντας τις  σχετικές διάταξεις του Τμήματος  αυτού, τα Κράτη  υιοθετούν  νόμους  και κανονισμούς  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος  από  δραστηριότητες  στην  Περιοχή που διενεργούνται από πλοία, εγκαταστάσεις, κατασκευές  και άλλα  μηχανήματα  που  φέρουν τη  σημαία  τους ή είναι εγγεγραμμένα στο νηολόγιο  τους ή  εργάζονται για λογαριασμό  τους, κατά περίπτωση. Οι απαίτησε ι ς των νόμων και των κανονισμών αυτών  δεν  θα  είναι λιγότερο αποτελεσματικές  από όσο  οι διεθνείς  κανόνες, κανονισμοί και διαδικασίες  που αναφέρονται στην  παράγραφο 1.

 

Αρθρο  210

Ρύπανση  από απόρριψη  άχρηστων  υλών

1.  Τα Κράτη  υιοθετούν  νόμους και κανονισμούς  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος  από  απόρριψη υλών  στη θάλασσα.

2.  Τα Κράτη λαμβάνουν  και άλλα  μέτρα που  μπορεί να κριθούν  αναγκαία για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της ρύπανσης  αυτής.

3.  Οι νόμοι, οι κανονισμοί  και τα μέτρα αυτά πρέπει να διασφαλίζουν  ότι η  απόρριψη υλών δεν θα  επιτρέπεται, χωρίς την  άδεια  των  αρμοδίων  αρχών των  Κρατών.

4.  Τα Κράτη, ενεργώντας ιδιαίτερα  μέσω αρμοδίων  διεθνών οργανισμών  ή  διπλωματικής  διάσκεψης, θα προσπαθήσουν να θεσπίσουν  παγκόσμιους  και περίφερε ι ακούς  κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές  και διαδικασίες  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  αυτής. Οι κανόνες αυτοί, τα πρότυπα  και οι συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες επανεξετάζονται, από καιρό σε  καιρό, όποτε κρίνεται απαραίτητο.

5.  Η απόρριψη  άχρηστων  υλών  στη  χωρική  θάλασσα και στην αποκλειστική οικονομική  ζώνη  ή μέσα στην  υφαλοκρηπίδα δεν θα  γίνεται παρά  μόνο  μετά από ρητή προηγουμένη έγκριση του παράκτιου  Κράτους, το  οποίο  έχει το  δικαίωμα  να επιτρέπει, ρυθμίζει και ελέγχει αυτή  την απόρριψη υλών μετά από προσεκτική  μελέτη  του  θέματος  με  άλλα Κράτη τα οποία  λόγω της  γεωγραφικής  τους  θέσης  ενδέχεται να επηρεαστούν δυσμενώς  εξαιτίας αυτής .

6.  Οι διεθνές νόμοι, κανονισμοί  και μέτρα  δεν  θα  είναι λιγότερο  αποτελεσματικοί  σχετικά με  την  πρόληψη, μείωση και έλεγχο  της  ρύπανσης  αυτής, από  ότι στους  παγκόσμιους κανόνες  και πρότυπα.

 

Αρθρο  211

Ρύπανση από πλοία

1.  Τα  Κράτη ενεργώντας μέσω  του  αρμόδιου διεθνούς οργανισμού  ή  γενικής  διπλωματικής  διάσκεψης, θεσπίζουν διεθνείς  κανόνες  και πρότυπα για  την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου  περιβάλλοντος από  πλοία και προωθούν την υιοθέτηση , κατά  τον ίδιο τρόπο, όπου χρειάζεται, θαλάσσιων  συστημάτων  κυκλοφορίας  προορισμένων να  ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο  ατυχημάτων  που μπορεί να προκαλέσουν  ρύπανση  στο θαλάσσιο περιβάλλον, περιλαμβανομένων των ακτών, καθώς επίσης και βλάβη από ρύπανση στα  συμφέροντα  παράκτιων  Κρατών. Οι κανόνες και τα πρότυπα αυτά, κατά  τον ίδιο  τρόπο, επανεξετάζονται από, καιρό  σε  καιρό, όποτε κρίνεται απαραίτητο.

2.  Τα  Κράτη υιοθετούν νόμους  και κανονισμούς για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περίβάλοντος από πλοία  που φέρουν τη  σημαία  τους ή  που είναι εγγεγραμμένα  στο νηολόγιο  τους. Αυτοί οι νομοί και κανονισμοί θα  έχουν τουλάχιστον  το ίδιο  αποτέλεσμα  με τους  γενικά αποδεκτούς  διεθνείς  κανόνες  και πρότυπα που έχουν θεσπιστεί μέσω  του  αρμοδίου  διεθνούς  οργανισμού ή γενικής  διπλωματικής διάσκεψης.

3.  Τα Κράτη τα  οποία  θεσπίζουν  ειδικές  διάταξε ι ς για την  πρόληψη, μείωση και έλεγχο της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος ως  προϋπόθεση για  την  είσοδο ξένων  πλοίων μέσα στα  λιμάνια  τους ή  στα  εσωτερικά  ύδατα  τους ή  για την προσέγγισή  τους  σε εγκαταστάσεις  στα  ανοικτά  των ακτών  πρέπει να δίνουν  τη  δέουσα δημοσιότητα  και τις ανακοινώνουν  στον  αρμόδιο  διεθνή  οργανισμό. Οποτεδήποτε οι διάταξε ι ς  αυτές θεσπίζονται κατά  την ίδια ακριβώς μορφή  από  δύο  ή  περισσότερα παράκτια Κράτη  σε μιά προσπάθεια  εναρμόνισης της  πολιτικής  τους, η  ανακοίνωση θα καθόριζε ι ποια Κράτη μετέχουν  στην  κοινή  αυτή προσπάθεια. Κάθε  Κράτος  πρέπει να  ζητά  από  τον  πλοίαρχο πλοίου  που  φέρει τη σημαία του ή το  οποίο είναι καταχωρημένο  στο νηολόγιό  του, όταν πλέει μέσα  στη χωρική θάλασσα  Κράτους το  οποίο  συμμετέχει στην  κοινή  αυτή προσπάθεια, να πληροφορεί το  Κράτος  αυτό, εφόσον το ζητήσει, κατά πόσο  τούτο κατευθύνεται σε  Κράτος της ίδιας περιοχής  που  συμμετέχει στην προσπάθεια  και, σε  περίπτωση που  αυτό  συμβαίνει,  να του  αναφέρει κατά  πόσο  αυτό συμμορφούται με τις  απαίτησε ι ς  εισόδου  σε λιμένα  του Κράτους  αυτού. Το  άρθρο  αυτό  δεν  θίγει τη  συνεχή  άσκηση από  το  πλοίο του  δικαιώματος του  για αβλαβή  διέλευση ή την  εφαρμογή  του  άρθρου 25, παράγραφος 2.

4.  Τα παράκτια Κράτη μπορούν, κατά την  άσκηση της κυριαρχίας τους μέσα  στα  χωρικά  ύδατα, να υιοθετούν νόμους  και κανονισμούς για  την  πρόληψη, μείωση και έλεγχο της θαλάσσιας  ρύπανσης  από  ξένα πλοία, περί λαμβανομένων πλοίων που  ασκούν  το  δικαίωμα  της  αβλαβούς  διέλευσης. Οι νόμοι και οι κανονισμοί  αυτοί, σύμφωνα  με το μέρος II Τμήμα  3, δεν θα παρακωλύουν  την αβλαβή  διέλευση ξένων πλοίων.

5.  Τα  παράκτια  Κράτη, για το σκοπό της εφαρμογής όπως προβλέπεται στο Τμήμα 6, μπορούν  σε σχέση με την αποκλειστική οικονομική τους ζώνη να  υιοθετούν νόμους  και κανονισμούς για την  πρόληψη, μείωση  και έλεγχο της ρύπανσης  από πλοία  οι οποίοι να συμφωνούν  και να υλοποιούν τους γενικά  αποδεκτούς διεθνείς κανόνες και τα πρότυπα που έχουν θεσπιστεί μέσω  του  αρμόδιου  διεθνούς οργανισμού  ή  γενικής  διπλωματικής  διάσκεψης.

6.  (α) Οσάκις  οι διεθνείς  κανόνες  και πρότυπα που αναφέρονται στην  παράγραφο 1, δεν επαρκούν  για  να καλύψουν ειδικές  περιπτώσεις  και τα παράκτια Κράτη έχουν σοβαρούς λόγους να πιστεύουν ότι μιά συγκεκριμένη και σαφώς καθορισμένη  περιοχή των  αντιστοίχων  αποκλειστικών οικονομικών  τους ζωνών  είναι περιοχή στην  οποία απαιτείται η υιοθέτηση ειδικών υποχρεωτικών μέτρων για την πρόληψη της  ρύπανσης  από πλοία  λόγω αναγνωρισμένων τεχνικών λόγων  σε  σχέση με  τις  ωκεανογραφικές και οικολογικές  συνθήκες  καθώς επίσης  και λόγω  της χρησιμοποίησης, ή της  προστασίας των  πόρων της ή του ιδιόμορφου  χαρακτήρα  της  κυκλοφορίας  εκεί, τα παράκτια Κράτη, μετά από  κατάλληλες  διαπραγματεύσεις, μέσω  του αρμόδιου  διεθνούς  Οργανισμού  με  οποιαδήποτε  άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη μπορούν να στείλουν ανακοίνωση  στον οργανισμό αυτό, για  την  περιοχή  αυτή ,υποβάλλοντας παράλληλα  επιστημονικά και τεχνικά στοιχεία προς υποστήριξη και πληροφόρηση του  σχετικά  με τις  απαραίτητες ευκολίες  υποδοχής. Μέσα σε 12 μήνες  από  τη λήψη  της ανακοίνωσης  αυτής, ο  Οργανισμός  αποφασίζει κατά πόσον  οι συνθήκες  στην  περιοχή  αυτή  ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις  που  ορίσθηκαν  π ιό πάνω. Αν  ο  οργανισμός το αποφασίσει, τα  παράκτια Κράτη  μπορούν  στη  συνέχεια  για την  περιοχή  αυτή, να  υιοθετήσουν Νόμους  και κανονισμούς με  σκοπό  την  πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  από πλοία  εφαρμόζοντας  τους  διεθνείς  κανόνες  και πρότυπα  ή μεθόδους  στον τομέα  της ναυσιπλοίας  οι οποίοι μπορούν  να τεθούν  σε εφαρμογή, μέσω του οργανισμού για  τις ειδικές περιοχές. Οι νόμοι και οι κανονισμοί  δεν εφαρμόζοναι στα ξένα πλοία πριν  περάσουν 15  μήνες  από  την ημερομηνία υποβολής της ανακοίνωσης στον  οργανισμό.

(β) Τα παράκτια  Κράτη δημοσιεύουν τα  όρια οποιασδήποτε τέτοιας συγκεκριμένης  και σαφώς  καθορισμένης περιοχής.

(γ) Αν  τα παράκτια Κράτη  προτίθενται να  υιοθετήσουν επιπρόσθετους νόμους  και κανονισμούς  για  την ίδια περιοχή για την  πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  από πλοία, αυτά, όταν  θα  υποβάλλουν  την προαναφερθείσα ανακοίνωση, ταυτόχρονα  θα  ειδοποιούν και τον  οργανισμό σχετικά. Αυτοί ο επιπρόσθετοι νομοί και κανονισμοί μπορεί να αναφέρονται στα απόβλητα  ή  μεθόδους  ναυσιπλοΐας  αλλά δεν θα επιβάλουν  στα  ξένα πλοία να  τηρούν  πρότυπα σχεδιασμού, κατασκευής, επάνδρωσης  ή  εξοπλισμού  άλλα πλην των  γενικά αποδεκτών  διεθνών  κανόνων  και προτύπων. Αυτοί θα  εφαρμόζονται  στα  ξένα πλοία  15 μήνες  μετά  την  υποβολή της  ανακοίνωσης  στον  οργανισμό  υπό  τον  όρο  ότι ο οργανισμός θα  συμφωνήσει μέσα στο χρονικό  διάστημα  των 12 μηνών  από  την υποβολή  της  ανακοίνωσης.

7.  Οι διεθνείς  κανόνες  και πρότυπα που  αναφέρονται  στο άρθρο  8, περιλαμβάνουν μεταξύ  άλλων  μέτρα που’ έχουν σχέση  με την άμεση ενημέρωση  των παράκτιων  Κρατών των οποίων οι ακτές ή τα συναφή  συμφέροντα  μπορούν να επηρεαστούν  από περιστατικά, συμπεριλαμβανομένων  και ναυτικών  ατυχημάτων, τα οποία συνεπάγονται την  απόρριψη ή ενδεχόμενο  απόρριψης  ουσιών  ή  φορτίων.

 

Αρθρο 212

Ρύπανση  από ή μέσω της  ατμόσφαιρας

1. Τα Κράτη υιοθετούν  νόμους  και κανονισμούς για  την πρόληψη, μείωση και έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος  από  ή  μέσω  της  ατμόσφαιρας  που  θα εφαρμόζονται στον  εναέριο χώρο που  υπάγεται στην κυριαρχία  τους  και σε  πλοία ή αεροσκάφη  που  φέρουν  την σημαία  τους  ή  είναι εγγεγραμμένα στο  νηολόγιό  τους, λαμβάνοντας  υπόψη τους  διεθνώς αποδεκτούς  κανόνες, πρότυπα  και συνιστώμενες πρακτικές  και διαδικασίες  καθώς επίσης  και την  ασφάλεια  της  αεροπλοίας.

2. Τα Κράτη  λαμβάνουν και άλλα αναγκαία  μέτρα  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της ρύπανσης  αυτής.

3. Τα Κράτη  ενεργώντας ιδιαίτερα μέσω  των  αρμοδίων διεθνών  οργανισμών  ή διπλωματικής  διάσκεψης, προσπαθούν να  θεσπίσουν παγκόσμιους  και περιφερειακούς  κανόνες πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες  για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  αυτής.

 

ΤΜΗΜΑ 6 ΕΦΑΡΜΟΓΗ

 

Αρθρο  213

Εφαρμογή  διατάξεων, σχετικών  με  τη  ρύπανση από χερσαίες πηγές

Τα Κράτη  εφαρμόζουν  τους  νόμους  και κανονισμούς τους, που  υιοθετήθηκαν σύμφωνα  με  το  άρθρο 207, υιοθετούν νόμους  και κανονισμούς  και λαμβάνουν  άλλα αναγκαία  μέτρα  για  να  θέσουν σε  εφαρμογή τους διεθνώς εφαρμοζόμενους  κανόνες  και πρότυπα που θεσπίσθηκαν  μέσω των αρμοδίων  διεθνών  οργανισμών .ή διπλωματικής  διάσκεψης για  την  προστασία και διατήρηση  του  θαλάσσιου περιβάλλοντος από ρύπανση χερσαίων πηγών.

 

Αρθρο 214

Εφαρμογή διατάξεων σχετικών με  τη  ρύπανση  από δραστηριότητες στο  θαλάσσιο βυθό

Τα Κράτη  εφαρμόζουν  τους  νόμους  και κανονισμούς τους, που  υιοθετήθηκαν σύμφωνα με  το  άρθρο 208, υιοθετούν  νόμους  και κανονισμούς  και λαμβάνουν  άλλα αναγκαία  μέτρα για  να  θέσουν σε  εφαρμογή  τους  διεθνώς εφαρμοζόμενους  κανόνες και πρότυπα που  θεσπίσθηκαν  μέσω των αρμοδίων  διεθνών  οργανισμών ή διπλωματικής  διάσκεψης για  την  πρόληψη , με ίωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλοντος που προέρχεται από  ή  σε  σχέση με δραστηριότητες  στο θαλάσσιο  βυθό που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους  καθώς  και από’ τεχνητές  νήσους, εγκαταστάσεις  και κατασκευές  υπό  την  δικαιοδοσία  τους, συμφωνά  με  τα άρθρα  60  και 80.

 

Αρθρο 215

Εφαρμογή διατάξεων σχετικών με  την ρύπανση  από δραστηριότητες στην Περιοχή

Η  εφαρμογή  των  διεθνών κανόνων, κανονισμών  και διαδικασιών που  θεσπίστηκαν σύμφωνα με  το  Μέρος  XI, για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  του  θαλάσσιου περιβάλλοντος  από δραστηριότητες στην Περιοχή  θα διέπεται από  το Μέρος  αυτό.

 

Άρθρο 216

Εφαρμογή διατάξεων σχετικών με  τη ρύπανση  από απόρριψη  υλών (dumping)

1.  Οι νόμοι και οι κανονισμοί που  υιοθετήθηκαν σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση και οι διεθνώς  εφαρμοζόμενοι κανόνες και πρότυπα  που  θεσπίστηκαν μέσω αρμοδίων διεθνών  οργανισμών  ή διπλωματικής  διάσκεψης  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  του θαλάσσιου περιβάλλοντος από απόρριψη  υλών  θα εφαρμόζονται :

(α) από  το παράκτιο Κράτος σχετικά με  την απόρριψη υλών  μέσα στη χωρική  του  θάλασσα ή στην αποκλειτική οικονομική  του  ζώνη  ή στην υφαλοκρηπίδα του.

(β) από το Κράτος  της σημαίας σχετικά με  τα πλοία  ή τα αεροσκάφη  που  φέρουν  τη  σημαία του  ή  είναι εγγεγραμμένα στο  νηολόγιο του.

(γ) από οποιοδήποτε Κράτος σχετικά με  τις  ενέργειες φόρτωσης  των άχρηστων  υλών ή άλλου  φορτίου που  λαμβάνει χώρα στο  έδαφος  του  ή σε  εξέδρες στα ανοικτά των  ακτών τον.

2.  .  Κανένα Κράτος  δεν  υποχρεούται, σύμφωνα  με  το  παρόν άρθρο, να κινήσει τη  νόμιμη  διαδικασία, όταν  ένα άλλο Κράτος  την  έχει ήδη  κινήσει, σύμφωνα με  το  παρόν άρθρο.

 

Αρθρο 217

Εφαρμογή από τα Κράτη  της  σημαίας

1.  Τα Κράτη  διασφαλίζουν τη συμμόρφωση  των πλοίων που φέρουν  τη  σημαία  τους  ή  είναι εγγεγραμμένα στο  νηολόγιο τους, με  τους  διεθνώς  εφαρμοζόμενους κανόνες και πρότυπα που θεσπίστηκαν  μέσω του αρμόδιου διεθνούς  οργανισμού  ή γενικής  διπλωματικής  διάσκεψης καθώς  και με  τους νόμους και κανονισμούς  τους  που  υιοθετήθηκαν σύμφωνα με  την παρούσα σύμβαση  για την πρόληψη, με ίωση και έλεγχο  της ρύπανσης  του θαλάσσιου περιβάλλοντος από πλοία και υιοθετούν  ανάλογα  νόμους και κανονισμούς  και λαμβάνουν άλλα απαραίτητα  μέτρα για την  εφαρμογή  τους. Τα Κράτη της σημαίας  φροντίζουν  για  την αποτελεσματική  εφαρμογή  των ειρημένων  κανόνων, προτύπων, νόμων και κανονισμών, ανεξάρτητα από  τον  τόπο διάπραξης  της παράβασης.

2. Τα Κράτη λαμβάνουν ιδιαίτερα  τα  απαραίτητα μέτρα, ώστε να  απαγορεύεται  ο απόπλους  πλοίων, που φέρουν τη σημαία  τους ή που είναι εγγεγραμμένα  στο νηολόγιό τους, μέχρις ότου μπορέσουν να αποπλεύσουν  σύμφωνα  με τους όρους  που προβλέπονται από  τους διεθνείς κανόνες και πρότυπα που  αναφέρονται’ στην  παράγραφο 1. περιλαμβανομένων  των  όρων σχετικά  με τον τύπο, την κατασκευή, τον  εξοπλισμό και την  επάνδρωση των  πλοίων.

3. Τα κράτη  διασφαλίζουν  ότι τα πλοία που  φέρουν τη σημαία  τους  ή  είναι εγγεγραμένα στο  νηολόγιό  τους είναι εφοδιασμένα  με  τα πιστοποιητικά που  απαιτούνται και που έχουν εκδοθεί  σύμφωνα  με τους διεθνείς κανόνες καν πρότυπα που  αναφέρονται στην παράγραφο 1. Τα Κράτη διασφαλίζουν  ότι τα πλοία που  φέρουν τη σημαία  τους επιθεωρούνται περιοδικά για  να διαπιστωθεί ότι τα πιστοποιητικά αυτά ανταποκρίνονται στην  πραγματική κατάσταση  των πλοίων. Τα πιστοποιητικά  αυτά  γίνονται αποδεκτά από  άλλα Κράτη  ως  απόδειξη της κατάστασης των πλοίων  και θεωρούνται ότι έχουν την ίδια ισχύ με τα πιστοποιητικά που  εκδίδονται από αυτά, εκτός  άν υπάρχουν φανεροί λόγοι να πιστεύεται ότι η  κατάσταση του  πλοίου δεν  ανταποκρίνεται ουσιαστικά στα στοιχεία των πιστοποιητικών.

4. Αν  ένα πλοίο παραβεί  τους  κανόνες  και τα πρότυπα που  θεσπίστηκαν  μέσω του αρμόδιου  διεθνούς  οργανισμού ή γενικής  διπλωματικής  διάσκεψης, το Κράτος της  σημαίας, χωρίς να  θίγονται τα άρθρα  218, 220  και 228 θα προβαίνει σε  άμεση  διερεύνηση  και, όπου χρειαστεί, θα  κινεί διαδικασίες, όσον  αφορά  την  υποτιθέμενη  παράβαση, ανεξάρτητα  από το  πού έλαβε  χώρα η  παράβαση ή  από το πού έχει συμβεί  ή  έχει εντοπισθεί η  ρύπανση  που  προκλήθηκε από  τέτοια παράβαση.

5. Τα Κράτη  της  σημαίας’  που  διεξάγουν έρευνα  για  την παράβαση μπορούν να  ζητήσουν  την  βοήθεια  οποιουδήποτε άλλου  Κράτους του  οποίου  η  συνεργασία  θα  μπορούσε να αποβεί χρήσιμη  για  τη διευκρίνηση των συνθηκών της υπόθεσης. Τα Κράτη  προσπαθούν  να ανταποκριθούν  σε δέοντα αιτήματα των  Κρατών  της  σημαίας.

6. Τα Κράτη, με  γραπτή  αίτηση  οποιουδήποτε Κράτους, ερευνούν  κάθε  παράβαση η οποία  φέρεται ότι έχει διαπραχθεί  από  πλοία που  φέρουν  τη  σημαία  τους. Αν  κριθεί ότι τα  διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία  είναι επαρκή  για να θεμελιώσουν  τη διεξαγωγή  διαδικασίας  σχετικά  με την υποτιθέμενη  παράβαση, τα Κράτη  της  σημαίας  χωρίς καθυστέρηση κινούν  τις  διαδικασίες  αυτές  σύμφωνα με τους νόμους  τους.

7. Τα Κράτη της σημαίας ενημερώνουν  αμέσως το αιτούν Κράτος καθώς  επίσης  και τον  αρμόδιο  διεθνή  οργανισμό  για τίς ενέργειες  που  έκαναν  καθώς  και την έκβαση τους. Οι πληροφορίες  αυτές  διατίθενται σε  όλα  τα Κράτη.

8. Οι ποινές που προβλέπονται από  τους νόμους  και τους κανονισμούς  των  Κρατών  για  τα πλοία που  φέρουν τη σημαία τους θα  είναι αρκετά αυστηρές  έτσι ώστε να  αποθαρρύνουν παραβάσεις  οπουδήποτε  και άν  λαμβάνουν  χώρα.

 

Άρθρο  218

Εφαρμογή  των διατάξεων από τα Κράτη  λιμένων

1.  Όταν  ένα πλοίο  έχει καταπλεύσει εκούσια σε λιμένα  ή σε  πλωτή  εγκατάσταση ενός Κράτους, το Κράτος  αυτό  μπορεί να διεξάγει έρευνες  και εφόσον  τα αποδεικτικά στοιχεία  το δικαιολογούν, να κινήσει διαδικασία σχετικά με οποιαδήποτε  απόρριψη  ουσιών από  το  πλοίο  αυτό  έξω από  τα εσωτερικά ύδατα, τη  χωρική  θάλασσα ή  την  αποκλειστική οικονομική  ζώνη του  Κράτους  αυτού κατά παράβαση των διεθνώς  εφαρμοζόμενων  κανόνων και προτύπων που θεσπίστηκαν  μέσω  του  αρμόδιου  διεθνούς  οργανισμού  ή γενικής  διπλωματικής  διάσκεψης.

2.  Καμία διαδικασία δυνάμει της παραγράφου 1 δεν κινείται σχετικά  με  την παράβαση  της απόρριψης  στα εσωτερικά ύδατα, τη  χωρική  θάλασσα ή  την αποκλειστική οικονομική  ζώνη ενός  άλλου Κράτους  παρά μόνο  κατόπιν έκκλησης  από  το Κράτος  αυτό, το Κράτος  της  σημαίας  ή  το Κράτος που  υφίσταται τη  ζημιά  ή απειλείται από  την παράβαση  απόρριψης  αποβλήτων  ή  εφόσον  το  αδίκημα  έχει προκαλέσει ή  ενδέχεται να προκαλέσει ρύπανση  στα εσωτερικά ύδατα, τη  χωρική  θάλασσα  ή  την  αποκλειστική οικονομική  ζώνη του  Κράτους  που  κινεί τη διαδικασία.

3.  Όταν  ένα πλοίο  έχει καταπλεύσει εκούσια σε λιμένα  ή σε  πλωτή  εγκατάσταση  ενός Κράτους   ,το Κράτος αυτό ανταποκρίνεται, στο  μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, προς τις αιτήσεις  οποιουδήποτε Κράτους για διεξαγωγή  έρευνας σχετικά με  την παράβαση  της απόρριψης αποβλήτων που αναφέρεται στην παράγραφο 1 η  οποία πιστεύεται ότι έχει λάβει χώρα, προκάλεσε  ή απείλησε  να προκαλέσει ρύπανση στα  εσωτερικά ύδατα, τη  χωρική  θάλασσα ή  την  αποκλειστική οικονομική  ζώνη  του  αιτούντος Κράτους. Αυτό  επίσης θα συμμορφώνεται ,στο  μεγαλύτερο  δυνατό βαθμό, προς  τις απαιτήσεις  του Κράτους  της σημαίας  για διεξαγωγή  έρευνας σχετικά με  τέτοια παράβαση, ανεξάρτητα από  τον  τόπο  που έλαβε  χώρα  η  παράβαση.

4.  Ο φάκελλος της  έρευνας που  διεξάχθηκε  από  το  Κράτος του λιμένα σύμφωνα  με  το παρόν άρθρο  θα αποστέλλεται μετά από αίτηση, στο  Κράτος  της  σημαίας  ή στο παράκτιο Κράτος. Οποιαδήποτε  διαδικασία που  κινήθηκε  από  το  Κράτος του λιμένα με  βάση  μιά  τέτοια  έρευνα μπορεί, σύμφωνα  με το  τμήμα  7, να ανασταλεί  μετά από αίτηση  του παράκτιου Κράτους, όταν  η  παράβαση  έχει διαπραχθεί στα εσωτερικά του  ύδατα, τη  χωρική  θάλασσα ή  την αποκλειστική οικονονική  του  ζώνη. Τα αποδεικτικά στοιχεία και ο φάκελλος  της  υπόθεσης, μαζί  με  οποιαδήποτε  εγγύηση  ή  άλλη οικονομική κάλυψη  που  έχει κατατεθεί  στις  αρχές του Κράτους  του  λιμένα  θα διαβιβασθούν στο παράκτιο Κράτος. Η διαβίβαση αυτή  θα αποκλείει τη  συνέχιση  της  διαδικασίας στο Κράτος  του  λιμένα.

 

Άρθρο 219

Μέτρα αναφορικά με  την πλωϊμότητα των πλοίων για την αποφυγή  της ρύπανσης Τηρουμένου  του  τμήματος  7, Κράτη  τα οποία μετά από αίτηση  ή με  δική  τους πρωτοβουλία, έχουν διαπίστωσει ότι το  πλοίο  ευρισκόμενο  σε  ένα από  τους  λιμένες  του  ή  σε  μία από  τις  πλωτές  εγκαταστάσεις  τους  παραβίαζε ι τους  διεθνώς εφαρμοζόμενους  κανόνες  και πρότυπα που  αναφέρονται στην πλωϊμότητα  των  πλοίων  με  αποτέλεσμα  να  υπάρχει’ κίνδυνος ρύπανσης  του θαλάσσιου  περιβάλοντος, λαμβάνουν, στο  μέτρο του  δυνατού, διοικητικά  μέτρα για  να  εμποδίσουν  τον απόπλου  του  πλοίου. Τα Κράτη  αυτά  μπορούν  να  επιτρέψουν στο πλοίο  να προσέγγισει μόνο στο πλησιέστερο κατάλληλο ναυπηγείο  και θα επιτρέψουν  σε  αυτό  να  συνέχισε ι τον  πλου αμέσως  μόλις  αποκατασταθούν  οι αιτίες  της  παράβασης.

 

Αρθρο 220

Εφαρμογή  των διατάξεων  από τα παράκτια Κράτη

1.  Οταν  ένα πλοίο  βρίσκεται εκούσια σε λιμένα  ή σε πλωτή  εγκατάσταση  κάποιου  Κράτους, το Κράτος  αυτό, μπορεί, τηρουμένου  του  τμήματος 7, να κινήσει διαδικασίες σχετικά  με  οποιαδήποτε  παράβαση  των  νόμων η των κανονισμών  του  που  υιοθετήθηκαν  σύμφωνα  με  την  παρούσα Σύμβαση ή  με  τους  διεθνώς εφαρμοζόμενους  κανόνες  και πρότυπα  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της ^ρύπανσης από πλοία, εφόσον η  παράβαση  έχει λάβει χώρα στην  χωρική θάλασσα  ή  την  αποκλειστική οικονομική  ζώνη του  Κράτους αυτού.

2.  Οπου  υπάρχουν  σαφείς λόγοι να πιστεύεται ότι ένα πλοίο που πλέει στη  χωρική  θάλασσα κάποιου Κράτους  έχει, κατά  τη  διάρκεια  της  διέλευση του  από αυτή, παραβεί  τους νόμους  και τους  κανονισμούς  του Κράτους  αυτού που υιοθετήθηκαν σύμφωνα με  την παρούσα  Σύμβαση ή  με  τους διεθνώς  εφαρμοζόμενους  κανόνες  και πρότυπα  για  την πρόληψη ,μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  από πλοία, το Κράτος  αυτό, χωρίς  να  θίγονται οι σχετικές  διατάξεις του Μέρους  II, τμήμα  3, μπορεί να προβεί  σε επιθεώρηση του πλοίου  σε  σχέση με  την παράβαση  και μπορεί, εφόσον  τα αποδεικτικά στοιχεία το  δικαιολογούν, να κινήσει διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης  και της  κράτησης  του πλοίου, σύμφωνα  με τους νομούς  του, τηρουμένων  των διατάξεων  του  τμήματος 7.

3.  Οπου  υπάχουν  σαφείς λόγοι να πιστεύεται ότι ένα πλοίο που  διαπλέει την  αποκλειστική  οικονομική  ζώνη ή την χωρική θάλασσα κάποιου  Κράτους  έχει, μέσα στην αποκλειστική  αυτή  οικονομική  ζώνη, διάπραξε ι παράβαση των διεθνώς  εφαρμοζόμενων  κανόνων και προτύπων  για  την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης  από πλοία  ή  των νόμων  και κανονισμών  του Κράτους  αυτού  οι οποίοι συνάδουν και δίνουν ισχύ  σε  τέτοιους κανόνες και πρότυπα, το Κράτος  αυτό  μπορεί να  ζητήσει από το πλοίο  να  του  δώσει πληροφορίες  σχετικά με την  ταυτότητα και το λιμένα νηολόγησης  του, τον πρώτο και τον τελευταίο  λιμένα προσέγγισης  του και οποιεσδήποτε άλλες  σχετικές πληροφορίες  απαιτούνται, για να διαπιστωθεί  κατά πόσο έχει διαπραχθεί η  παράβαση.

4.  Τα Κράτη υιοθετούν  νόμους  και κανονισμούς  και λαμβάνουν  άλλα  μέτρα ώστε τα πλοία που  φέρουν  τη  σημαία τους  να συμμορφουνται με  τις  τυχόν απαίτησε ι ς  για  την παροχή πληροφοριών  σύμφωνα με  την παράγραφο 3.

5.  Οπου υπάρχουν σαφείς λόγοι να πιστεύεται ότι ένα πλοίο που πλέει στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή τη χωρική  θάλασσα κάποιου  Κράτους  έχει, στην  αποκλειστική

οικονομική ζώνη, διάπραξε ι παράβαση  που  αναφέρεται στην παράγραφο 3 με αποτέλεσμα  να  γίνει σημαντική  διαρροή ουσιών προκαλώντας ή απειλώντας  με σοβαρή ρύπανση το θαλάσσιο  περιβάλον, το  Κράτος αυτό μπορεί να προβεί  σε επιθεώρηση του  πλοίου  για  ζητήματα αναφερόμενα στην παράβαση, άν  το  πλοίο  έχει αρνηθεί  να παράσχει πληροφορίες ή  άν  οι πληροφορίες που δόθηκαν από  το  πλοίο έρχονται σε  κατάφωρη  αντίθεση  με  τη  φανερή πραγματική κατάσταση  και άν  οι συνθήκες  της περίπτωσης  αυτής δικαιολογούν  τέτοια  επιθεώρηση.

6.  Οπου  υπάρχει σαφής  αντικειμενική  μαρτυρία ότι  πλοίο που  διαπλέει την  αποκλειστική οικονομική  ζώνη  ή  την χωρική  θάλασσα κάποιου  Κράτους  έχει, στην αποκλειστική οικονομική  ζώνη, διαπράξει παράβαση που  αναφέρεται στην παράγραφο  3  με  αποτέλεσμα να γίνει διαρροή ουσιών προκαλώντας  μεγάλη ζημιά ή  υπάρχει κίνδυνος  να προκληθεί σοβαρή  ζημιά στις  ακτές  ή στα συναφή συμφέροντα του παράκτιου Κράτους, ή σε  οποιεσδήποτε πλουτοπαραγωγικές πηγές  στη  χωρική  του  θάλασσα ή στην αποκλειστική οικονομική  του  ζώνη, το  Κράτος  αυτό μπορεί, τηρουμένου του  Τμήματος 7 , υπό  τον  όρο ότι τα αποδεικτικά στοιχεία το  δικαιολογούν, να  κινήσει διαδικασία

συμπεριλαμβανομένης και της κράτησης  του πλοίου, σύμφωνα με  την  νομοθεσία του.

7.  Παρά  τις  διατάξεις  της παραγράφου  6, οπουδήποτε έχουν καθιερωθεί  ανάλογες διαδικασίες, είτε  μέσω του αρμόδιου  διεθνούς  οργανισμού  είτε όπως  άλλως  συμφωνήθηκε, με  τις  οποίες  έχει διασφαλισθεί συμμόρφωση  με  τις προύποθέσεις  για  την  εγγύηση  ή άλλη ανάλογη  οικονομική εξασφάλιση, τότε  το παράκτιο κράτος, εφόσον  δεσμεύεται από τέτοιου  είδους  διαδικασίες, θα επιτρέπει στο πλοίο  να συνεχίσει το  ταξίδι του.

8.  Οι διατάξεις  των παραγράφων  3,4,5,6  και 7 εφαρμόζονται επίσης  σχετικά με  τους  εθνικούς  νόμους και κανονισμούς που  υιοθετήθηκαν σύμφωνα με  το άρθρο

211,παρ.6.

 

Αρθρο 221

Μέτρα για την αποφυγή της ρύπανσης  που προκαλείται από  ναυτικά ατυχήματα

1.  Τίποτα,στο  Μέρος  αυτό, δεν  θίγει το  δικαίωμα  των Κρατών, σύμφωνα με  το  διεθνές δίκαιο, εθιμικό και συμβατικό, να παίρνουν  και εφαρμόζουν μέτρα πέραν  από  τη χωρική θάλασσα ανάλογα  με  την πραγματική  ή  την απειλούμενη  ζημιά για να προστατέψουν  τις ακτές ή  τα συναφή συμφέροντα  τους, συμπεριλαμβανομένης  της  αλιείας, από  τη  ρύπανση  ή  την  απειλή  της  ρύπανσης εξαιτίας  κάποιου ναυτικού ατυχήματος  ή από ενέργειες που  έχουν σχέση με αυτό  το ατύχημα, το  οποίο  ενδέχεται να έχει ως  αποτέλεσμα την πρόκληση  σοβαρών  ζημιών.

2.  Για τους  σκοπούς  του άρθρου αυτού, ‘ναυτικό  ατύχημα’ σημαίνει σύγκρουση πλοίων,  προσάραξη  ή άλλο περιστατικό ναυσιπλοΐας, ή άλλο συμβάν πάνω στο πλοίο  ή έξω από αυτό, που  έχει ως αποτέλεσμα υλική ζημιά ή  επικείμενη απειλή  υλικής  ζημιάς  σε πλοίο ή φορτίο.

 

Άρθρο  222

Εφαρμογή των  διατάξεων  των  σχετικών  με την  ρύπανση από  ή  μέσω της  ατμόσφαιρας

Τα Κράτη εφαρμόζουν  μέσα στον  εναέριο  χώρο που υπάγεται στην  κυριαρχία  τους  ή σε  σχέση με  τα πλοία  που φέρουν τη σημαία  τους ή] τα αεροσκάφη και πλοία  που είναι καταχωρημένα  στο νηολόγιο  τους, τους  νόμους  και κανονισμούς τους  που  υιοθετήθηκαν  σύμφωνα με το  άρθρο 212, παρ.1-και με  άλλες  διατάξεις  της  παρούσας  Σύμβασης και υιοθετούν  νόμους  και κανονισμούς  και λαμβάνουν  άλλα μέτρα απαραίτητα  για  την  υλοπρίηση των  διεθνώς εφαρμοζόμενων  κανόνων  και προτύπων, που θεσπίστηκαν  μέσω αρμοδίων  διεθνών  οργανισμών ή διπλωματικής  διάσκεψης  για την πρόληψη, μείωση  και έλεγχο  της  ρύπανσης του θαλάσσιου περί βάλλοντος  από  ή  μέσω της ατμόσφαιρας, σύμφωνα  με όλους τους  σχετικούς  διεθνείς κανόνες  και πρότυπα  που αφορούν  στην ασφάλεια  της  αεροπλοΐας.

 

ΤΜΗΜΑ 7 ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ

Αρθρο 223

Μέτρα για τη διευκόλυνση των διαδικασιών

Σε διαδικασίες που κινούνται σύμφωνα με το παρόν Μέρος, τα Κράτη λαμβάνουν μέτρα για να διευκολύνουν την ακρόαση των μαρτύρων και την προσαγωγή των αποδεικτικών μέσων, που υποβάλλονται από τις αρχές ενός άλλου Κράτους, ή από τον αρμόδιο διεθνή οργανισμό;’ και θα πρέπει να διευκολύνουν την παράσταση σε τέτοιες διαδικασίες των επίσημων αντιπροσώπων του αρμόδιου διεθνούς οργανισμού, του Κράτους της σημαίας και οποιουδήποτε Κράτους που επηρεάσθηκε από τη ρύπανση, που προέκυψε ως αποτέλεσμα οποιασδήποτε παράβασης. Οι επίσημοι αντιπρόσωποι που παρίστανται σε τέτοιες διαδικασίες έχουν τα δικαιώματα και καθήκοντα, τα οποία τους παρέχονται σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους και κανονισμούς ή το διεθνές δίκαιο.

 

Αρθρο 224

Επιβολή συμμόρφωσης

Η εξουσία για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης των ξένων πλοίων σύμφωνα με το παρόν Μέρος μπορεί να ασκηθεί μόνο από αξιωματικούς ή από πολεμικά πλοία, στρατιωτικά αεροσκάφη ή άλλα πλοία ή αεροσκάφη με ευδιάκριτα τα εξωτερικά τους στοιχεία που φανερώνουν ότι εκτελούν κρατική υπηρεσία και είναι εξουσιοδοτημένα για το σκοπό αυτό.

 

Αρθρο 225

Καθήκον αποφυγής δυσμενών συνεπειών κατά την επιβολή συμμόρφωσης

Κατά την άσκηση σύμφωνα με τη παρούσα Σύμβαση της εξουσίας για την εξασφάλιση εφαρμογής της συμμόρφωσης των ξένων πλοίων, τα Κράτη δεν πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια την ναυσιπλοΐας ή κατ’άλλο τρόπο

να δημιουργούν οποιοδήποτε κίνδυνο στο πλοίο, ή να οδηγούν αυτό σε ανασφαλή λιμένα ή αγκυροβόλιο, ή να εκθέτουν το θαλάσσιο περιβάλλον σε αδικαιολόγητο κίνδυνο.

 

Αρθρο 226

Διεξαγωγή έρευνας σε ξένα πλοία

1. (α) Τα Κράτη δεν πρέπει να καθυστερούν το ξένο πλοίο περισσότερο από όσο είναι απαραίτητο για τη διεξαγωγή των ερευνών οι οποίες προβλέπονται στα άρθρα 216,218 και 220. Οποιαδήποτε επιθεώρηση του ξένου πλοίου περιορίζεται στην εξέταση των πιστοποιητικών, βιβλίων ή άλλων εγγράφων με τα οποία το πλοίο υποχρεούται να είναι εφοδιασμένο, συμφωνα με τους γενικά αποδεκτούς κανόνες και πρότυπα, ή οποιωνδήποτε άλλων ανάλογων εγγράφων με τα οποία τα πλοία είναι εφοδιασμένα Περαιτέρω επιθεώρηση του πλοίου μπορεί να επιχειρηθεί μόνον μετά από μία τέτοια έρευνα και μόνο όταν :

(ι) υπάρχουν σαφείς λόγοι να πιστεύεται ότι η κατάσταση του πλοίου ή του εξοπλισμού του δεν ανταποκρίνεται ουσιαστικά στα στοιχεία που αναφέρονται στα έγγραφα του.

(ιι) το περιεχόμενο τέτοιων εγγράφων δεν είναι επαρκές για να βεβαιώσει ή επαληθεύσει μια υποπτευόμενη παράβαση ή

(ιιι) το πλοίο δεν είναι εφοδιασμένο με έγκυρα .πιστοποιητικά και βιβλία.

(β) αν -από την έρευνα προκύψει παραβίαση των εφαρμοστέων νόμων και κανονισμών ή των διεθνών κανόνων και προτύπων που αναφέρονται στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, το πλοίο θα αφήνεται αμέσως ελεύθερο υποκείμενο όμως σε εύλογες διαδικασίες όπως είναι ή εγγύηση ή άλλη ανάλογη οικονομική εξασφάλιση.

(γ) χωρίς να θίγονται οι εφαρμοστέοι διεθνείς κανόνες και πρότυπα σχετικά με την πλωϊμότητα των πλοίων, η απελευθέρωση του πλοίου μπορεί, οσάκις αυτό παρουσιάζει αδικαιολόγητη απειλή βλάβης του θαλάσσιου περιβάλλοντος, να απορριφθεί η εγκριθεί υπό τον όρο ότι αυτό οφείλει να προσεγγίσει στο πλησιέστερο κατάλληλο ναυπηγείο. Σε περίπτωση που η απελευθέρωση του πλοίου δεν γίνει αποδεκτή ή γίνει υπό όρους, το κράτος της σημαίας του πλοίου πρέπει να ενημερώνεται αμέσως και μπορεί να επιδιώξει την απελευθέρωση του πλοίου, σύμφωνα με το Μέρος XV. 2 Τα κράτη συνεργάζονται στην προαγωγή διαδικασιών για την αποφυγή άσκοπης φυσικής επιθεώρησης των πλοίων στη θάλασσα

 

Αρθρο 227

Απαγόρευση διακρίσεων κατά ξένων πλοίων

Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και εκτέλεση των καθηκόντων τους σύμφωνα με το παρόν Μέρος τα Κράτη οφείλουν να αποφεύγουν τις διακρίσεις, τύποις ή ουσία κατά των πλοίων οποιουδήποτε άλλου Κράτους.

 

Αρθρο 228

Αναστολή και περιορισμοί για την κίνηση διαδικασιών

1. Η διαδικασία για την επιβολή ποινών σχετικά με οποιαδήποτε παραβίαση των εφαρμοστέων νόμων και κανονισμών ή διεθνών κανόνων και προτύπων, που αναφέρονται στην πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης που διαπράχθηκε από ξένο πλοίο έξω από τη χωρική θάλασσα του Κράτους που κινεί τη διαδικασία, θα αναστέλλεται με την έναρξη της διαδικασίας για την επιβολή ποινών από το Κράτος της σημαίας για τις αντίστοιχες παραβιάσεις μέσα σε έξι μήνες από την ημερομηνία που για πρώτη φορά άρχισε τη διαδικασία, εκτός αν αυτή η διαδικασία αφορά σε περίπτωση μεγάλης βλάβης του παράκτιου Κράτους ή αν το συγκεκριμένο κράτος της σημαίας έχει επανειλημμένα αγνοήσει τις υποχρεώσεις του να εφαρμόσει αποτελεσματικά τους εφαρμοστέους διεθνείς κανόνες και πρότυπα σε σχέση με τις παραβιάσεις που διαπράχθηκαν από τα πλοία του. Το Κράτος της σημαίας οφείλει σε εύθετο χρόνο να διαθέτει στο Κράτος που κίνησε προηγουμένως τη διαδικασία αυτή ένα πλήρη φάκελλο της υπόθεσης καθώς και τα έγγραφα της διαδικασίας, οσάκις το Κράτος της σημαίας έχει ζητήσει την αναστολή της διαδικασίας σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Οταν η διαδικασία που κινήθηκε από το Κράτος της σημαίας έχει φθάσει στο τέρμα της, οι αναστελλόμενες διαδικασίες τερματίζονται- Μετά την πληρωμή των δαπανών που προέκυψαν σχετικά με τη διαδικασία αυτή, κάθε εγγύηση που κατατέθηκε ή άλλη οικονομική εξασφάλιση που δόθηκε σε σχέση με τις αναστελλόμενες διαδικασίες θα αποδεσμεύεται από το παράκτιο Κράτος.

2 Διαδικασίες για επιβολή ποινών σε ξένα πλοία δεν επιτρέπεται να κινούνται μετά την παρέλευση τριών ετών από της ημερομηνίας κατά την οποία διαπράχθηκε η παράβαση, και δεν αναλαμβάνονται από οποιοδήποτε άλλο Κράτος σε περίπτωση, που έχουν κινηθεί διαδικασίες από ένα άλλο Κράτος σύμφωνα με τις διατάξεις που καθορίστηκαν στην παράγραφο 1.

3. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν το δικαίωμα του Κράτους της σημαίας να παίρνει οποιαδήποτε μέτρα, συμπεριλαμβανομένης διαδικασίας για την επιβολή ποινών, σύμφωνα με τους νόμους του, ανεξάρτητα άν έχει προηγηθεί διαδικασία από άλλο Κράτος.

 

Αρθρο 229

Κίνηση αστικών διαδικασιών

Καμία διάταξη της παρούσας Σύμβασης, δεν επηρεάζει την κίνηση αστικών διαδικαστών σχετικών με οποιαδήποτε απαίτηση για απώλεια ή ζημιά που προκύπτει από τη ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

 

Αρθρο 230

Χρηματικές ποινές και τήρηση των αναγνωρισμένων δικαιωμάτων του κατηγορουμένου

1. Χρηματικές ποινές μπορεί  να επιβληθούν μόνο για τις παραβιάσεις των εθνικών νόμων και κανονισμών ή των εφαρμοστέων διεθνών κανόνων και προτύπων για την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος που  διαπράχθηκαν από ξένα πλοία πέρα από  τη  χωρική θάλασσα.

2 Χρηματικές ποινές μπορεί να επιβληθούν μόνο για τις παραβιάσεις των εθνικών νόμων και  κανονισμών ή των εφαρμοστέων  διεθνών  κανόνων  και προτύπων για την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος, που διαπράχθηκαν από ξένα πλοία μέσα στην χωρική θάλασσα, εκτός από την περίπτωση σκόπιμης και σοβαρής πράξης ρύπανσης στη χωρική θάλασσα.

3. Κατά τη διεξαγωγή διαδικασίας για  τις παραβιάσεις αυτές που διαπράχθηκαν από ξένα πλοία και που μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την επιβολή ποινών, τα αναγνωρισμένα δικαιώματα του κατηγορουμένου θα τυγχάνουν σεβασμού.

 

Αρθρο 231

Κοινοποίηση στο κράτος της σημαίας και σε άλλα ενδιαφερόμενα Κράτη

Τα Κράτη κοινοποιούν αμέσως στο Κράτος της σημαίας και σε οποιοδήποτε άλλο ενδιαφερόμενο κράτος τα μέτρα που έχουν ληφθεί σύμφωνα με το τμήμα 6 κατά ξένων πλοίων και θα υποβάλλουν στο Κράτος της σημαίας όλες τις επίσημες εκθέσεις τις σχετικές με τα μέτρα αυτά. Εντούτοις, όσον αφορά τις παραβιάσεις που διαπράχθηκαν στη χωρική θάλασσα, οι πιό πάνω υποχρεώσεις του παράκτιου Κράτους εφαρμόζονται μόνο στα μέτρα που έχουν ληφθεί στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας. Οι διπλωματικοί πράκτορες ή οι πρόξενοι και, όπου είναι δυνατόν, η λιμενική αρχή του Κράτους της σημαίας θα ενημερώνονται αμέσως για κάθε μέτρο που λαμβάνεται σύμφωνα με το τμήμα 6 κατά ξένων πλοίων.

 

Αρθρο 232

Ευθύνη των κρατών από την εφαρμογή των μέτρων

Τα κράτη ευθύνονται για ζημιά ή απώλεια που αποδίδεται σε αυτά και είναι αποτέλεσμα των μέτρων που έχουν ληφθεί σύμφωνα με το τμήμα 6, όταν τα μέτρα αυτά είναι παράνομα ή υπερβαίνουν εκείνα που απαιτούνται λογικά να ληφθούν σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες. Τα Κράτη θα προβλέπουν για τη δυνατότητα προσφυγής στα δικαστήρια τους για πράξεις σχετικά με τέτοια απώλεια ή ζημιά.

 

Αρθρο 233

Διασφαλίσεις σχετικά με στενά που χρησιμοποιούνται στη διεθνή ναυσιπλοΐα

Καμιά διάταξη στα τμήματα 5, 6 και 7 δεν επηρεάζει το νομικό καθεστώς των στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας. Εντούτοις αν ένα ξένο πλοίο άλλο από εκείνα που αναφέρονται στο τμήμα 10 έχει παραβεί τους νόμους και κανονισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 42, παράγραφος 1(α) και (β), προκαλώντας ή απειλώντας να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στο θαλάσσιο περιβάλλον των στενών, τα Κράτη που συνορεύουν με τα στενά μπορούν να λάβουν τα ανάλογα εφαρμόσιμα μέτρα, σε τέτοια, όμως, περίπτωση αυτά οφείλουν να σεβασθούν mutatis mutandis τις διατάξεις του παρόντος τμήματος.

 

ΤΜΗΜΑ 8. ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΛΥΜΜΕΝΕΣ ΜΕ ΠΑΓΟ

 

Αρθρο 234

Περιοχές καλυμμένες με πάγο

Τα παράκτια Κράτη έχουν το δικαίωμα να υιοθετούν και να επιβάλλουν αμερόληπτους νόμους και κανονισμούς για την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της θαλάσσιας ρύπανσης από πλοία σε περιοχές καλυμμένες με πάγο μέσα στα όρια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης όπου οι ιδιαίτερα δριμείες κλιματολογικές συνθήκες και η παρουσία πάγου, που καλύπτει τις περιοχές αυτές σχεδόν όλο το χρόνο, δημιουργούν εμπόδια ή εξαιρετικούς κινδύνους στη ναυτιλία, και η ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος θα μπορούσε να επιφέρει σημαντική βλάβη ή οριστική διαταραχή στην οικολογική ισορροπία. Οι νόμοι και οι κανονισμοί αυτοί οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τη ναυσιπλοία και την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος που βασίζεται στα καλύτερα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία

 

ΤΜΗΜΑ 9. ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ

Αρθρο 235

Ευθύνη και υποχρέωση αποζημίωσης

1 Τα Κράτη είναι υπεύθυνα για την εκπλήρωση των διεθνών τους υποχρεώσεων σχετικά με την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Η υποχρέωση των Κρατών για αποζημίωση απορρέει από το διεθνές δίκαιο.

2 Τα Κράτη να διασφαλίζουν τη δυνατότητα άσκησης ένδικου μέσου σύμφωνα με τα νομικά τους συστήματα για την άμεση και ικανοποιητική αποζημίωση ή άλλη αποκατάσταση ζημιάς  που προκάλεσε η ρύπανση του θαλάσσιου

περιβάλλοντος από φυσικά ή νομικά πρόσωπα υπαγόμενα στη δικαιοδοσία τους.

3. Με αντικειμενικό σκοπό την εξασφάλιση άμεσης και ικανοποιητικής αποζημίωσης σχετικά με κάθε ζημιά που προκαλείται από τη · ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, τα Κράτη συνεργάζονται στην εφαρμογή του ισχύοντος διεθνούς δικαίου και στην περαιτέρω βελτίωση του σχετικά με την ευθύνη και την υποχρέωση αποζημίωσης για την εκτίμηση και αποζημίωση των ζημιών και τη διευθέτηση των σχετικών διαφορών, καθώς επίσης, όπου αρμόζει, στη βελτίωση των κριτηρίων και διαδικασιών για την καταβολή επαρκούς αποζημίωσης, όπως είναι η υποχρεωτική ασφάλιση ή τα ταμεία αποζημίωσης.

 

ΤΜΗΜΑ 10 ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΤΕΡΟΔΙΚΙΑ

Αρθρο 236

Κρατική ετεροδικία

Οι διατάξεις της παρούσας Σύμβασης σχετικά με την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν εφαρμόζονται σε οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο, βοηθητικό πλοίο του πολεμικού. ναυτικού, ως και σε άλλα πλοία ή αεροσκάφη που ανήκουν η τίθενται σε λειτουργία από κάποιο Κράτος και χρησιμοποιούνται από αυτό μόνο σε κρατικές μη εμπορικές αποστολές. Εντούτοις, κάθε Κράτος οφείλει να διασφαλίζει, με την υιοθέτηση καταλλήλων μέτρων που δεν περιορίζουν τις λειτουργίες ή λειτουργικές ικανότητες των πλοίων ή αεροσκαφών αυτών που ανήκουν ή τίθενται σε λειτουργία από αυτό, ότι τα πλοία ή αεροσκάφη αυτά δρουν κατά τρόπο σύμφωνο, όσο είναι εύλογο και πρακτικό, με την παρούσα Σύμβαση.

 

ΤΜΗΜΑ 11 ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΛΛΩΝ  ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Άρθρο 237

Υποχρεώσεις δυνάμει άλλων συμβάσεων για την προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

1. Οι διατάξεις του παρόντος Μέρους δεν θίγουν τις ειδικές υποχρεώσεις που αναλαμβάνονται από Κράτη δυνάμει ειδικών συμβάσεων και συμφωνιών που έχουν συναφθεί προηγουμένως και που αναφέρονται στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος καθώς και τις συμφωνίες που μπορεί να συναφθούν για την προώθηση των γενικών αρχών που τέθηκαν με την παρούσα Σύμβαση.

2 Οι ειδικές υποχρεώσεις που ανέλαβαν τα Κράτη δυνάμει ειδικών συμβάσεων, όσον αφορά στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος θα πρέπει να εκτελούνται κατά τρόπο που να συμβαδίζει με τις γενικές αρχές και τους αντικειμενικούς σκοπούς της παρούσας Σύμβασης.

 

ΜΕΡΟΣ ΧΙΙΙ

ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

ΤΜΗΜΑ Ι. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Αρθρο 238

Δικαίωμα διεξαγωγής θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας

Ολα τα Κράτη, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση, και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί έχουν το δικαίωμα να διεξάγουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα χωρίς να θίγονται τα δικαιώματα και καθήκοντα άλλων Κρατών, όπως προβλέπεται στην παρούσα Σύμβαση.

 

Αρθρο 239

Προαγωγή θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας

Τα Κράτη και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί θα προάγουν και διευκολύνουν την ανάπτυξη και διεξαγωγή της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.

 

Αρθρο 240

Γενικές αρχές διεξαγωγής θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας

Στη διεξαγωγή θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας εφαρμόζονται οι πιό κάτω αρχές:

(α) η θαλάσσια επιστημονική έρευνα διεξάγεται αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς.

(β) η θαλάσσια επιστημονική έρευνα διεξάγεται με κατάλληλες επιστημονικές μεθόδους και μέσα που συνάδουν με την παρούσα Σύμβαση.

(γ) η θαλάσσια επιστημονική έρευνα δεν πρέπει να παρακωλύει αδικαιολόγητα άλλες νόμιμες χρήσεις της θάλασσας οι οποίες συνάδουν με την παρούσα Σύμβαση και πρέπει να τυγχάνουν του προσκήκοντος σεβασμού κατά τη διάρκεια τέτοιων χρήσεων.

(δ) η θαλάσσια επιστημονική έρευνα πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με όλους τους σχετικούς κανονισμούς που υιοθετούνται βάσει της παρούσας Σύμβασης περιλαμβανομένων εκείνων που αφορούν στην προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Αρθρο 241 Μη αναγνώριση θαλάσσιων επιστημονικών ερευνητικών δραστηριοτήτων ως νομικής βάσης αξιώσεων

Δραστηριότητες σχετικές με θαλάσσια επιστημονική έρευνα δεν συνιστούν τη νομική βάση για οποιαδήποτε αξίωση σε οποιοδήποτε μέρος του θαλάσσιου περιβάλλοντος ή των πόρων του.

 

ΤΜΗΜΑ 2 ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Αρθρο 242

Προαγωγή διεθνούς συνεργασίας

1. Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί οφείλουν, σύμφωνα με την αρχή του σεβασμού της κυριαρχίας και της δικαιοδοσίας και με βάση το αμοιβαίο όφελος, να προάγουν τη διεθνή συνεργασία στη θαλάσσια επιστημονική έρευνα για ειρηνικούς σκοπούς.

2 Στο πνεύμα αυτό, χωρίς να θίγονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των κρατών δυνάμει της παρούσας Σύμβασης ένα Κράτος, κατά τηγ_ εφαρμογή του παρόντος Μέρους, παρέχει, όπως αρμόζει, σε άλλα Κράτη την εύλογη ευκαιρία να εξασφαλίσουν από αυτό, ή με τη συνεργασία του, πληροφορίες αναγκαίες για την πρόληψη και έλεγχο βλάβης στην υγεία και ασφάλεια των προσώπων και στο θαλάσσιο περιβάλλον.

 

Αρθρο 243

Δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών

Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί συνεργάζονται, μέσω της σύναψης διμερών και πολυμερών συμφωνιών, για τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών διεξαγωγής θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας στο θαλάσσιο περιβάλλον και για την ολοκλήρωση των προσπαθειών των επιστημόνων στη μελέτη της ουσίας των φαινομένων και διεργασιών που συμβαίνουν στο θαλάσσιο περιβάλλον και το συσχετισμό μεταξύ τους.

 

Αρθρο 244

Δημοσίευση και διάδοση πληροφοριών και γνώσεων

1Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί οφείλουν σύμφωνα με τη παρούσα Σύμβαση να καθιστούν προσιτές με δημοσίευση ή διάδοση, μέσω κατάλληλων οδών πληροφορίες για τα προτεινόμενα μεγάλα προγράμματα και τους στόχους τους καθώς και γνώσεις που προέρχονται από θαλάσσια επιστημονική έρευνα.

2 Για το σκοπό αυτό, τα Κράτη, τόσο ατομικά όσο και σε συνεργασία με άλλα Κράτη και αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, θα προάγουν ενεργά τη ροή των επιστημονικών δεδομένων και πληροφοριών και τη διάδοση γνώσεων που προέρχονται από θαλάσσια επιστημονική έρευνα, ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενα Κράτη, καθώς και την ενίσχυση των αυτόνομων ικανοτήτων των αναπτυσσόμενων Κρατών για θαλάσσια επιστημονική έρευνα μέσω, μεταξύ άλλων, προγραμμάτων που προσφέρουν επαρκή εκπαίδευση και άσκηση του τεχνικού και επιστημονικού τους προσωπικού.

 

ΤΜΗΜΑ 3 ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

 

Αρθρο 245

Θαλάσσια επιστημονική έρευνα στη χωρική θάλασσα

Τα παράκτια Κράτη ,κατά την άσκηση της κυριαρχίας τους, έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να ρυθμίζουν, εξουσιοδοτούν και διεξάγουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα στη χωρική τους θάλασσα Η θαλάσσια επιστημονική έρευνα σε αυτή διεξάγεται μόνο με τη ρητή συναίνεση του παράκτιου Κράτους και κάτω από όρους που θα θέτει αυτό.

 

Αρθρο 246

Θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη και στην υφαλοκρηπίδα

1 · Τα παράκτια Κράτη κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας τους, έχουν το δικαίωμα να ρυθμίζουν, εξουσιοδοτούν και διεξάγουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην αποκλειστική οικονομική τους ζώνη και στην υφαλοκρηπίδα τους σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της παρούσας Σύμβασης.

2 Η θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη και στη υφαλοκρηπίδα διεξάγεται με τη συναίνεση του παράκτιου Κράτους.

3. Τα παράκτια Κράτη, υπό κανονικές συνθήκες παρέχουν την συναίνεση τους σε σχέδια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας από άλλα Κράτη ή αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς στην αποκλειστική τους οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα τους που   εκτελούνται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση αποκλειστικά για ειρηνικούς σκοπούς και με σκοπό την αύξηση των επιστημονικών γνώσεων του θαλάσσιου περιβάλλοντος προς όφελος όλης της ανθρωπότητας. Προς τούτο, τα παράκτια Κράτη καθιερώνουν κανόνες και διαδικασίες που να διασφαλίζουν ότι η συναίνεση αυτή δεν θα καθυστερεί ή αποκρούεται αδικαιολόγητα

4. Για τους σκοπούς εφαρμογής της παραγράφου  3, κανονικές συνθήκες μπορεί να υπάρχουν παρά την απουσία διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του παράκτιου Κράτους και του διεξάγοντος τις έρευνες Κράτους.

5. Τα παράκτια Κράτη εντούτοις, μπορούν, κατά την κρίση τους, να αρνηθούν να συναινέσουν στη διεξαγωγή ενός σχεδίου θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας άλλου Κράτους ή αρμόδιου διεθνούς οργανισμούς στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα του παράκτιου Κράτους, εφόσον το σχέδιο :

(α) έχει άμεση σημασία για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, ζωντανών ή μη

(β) συνεπάγεται γεώτρηση στην υφαλοκρηπίδα, τη χρήση εκρηκτικών ή την εισαγωγή επιβλαβών ουσιών στο θαλάσσιο περιβάλλον

(γ) συνεπάγεται την κατασκευή, λειτουργία ή · χρήση τεχνητών νήσων, εγκαταστάσεων και κατασκευών που αναφέρονται στα άρθρα 60 και 80

(δ) περιέχει πληροφορίες που παρέχονται δυνάμει του άρθρου 248 αναφορικά με τη φύση και τους στόχους του σχεδίου, οι οποίες είναι ανακριβείς ή εφόσον το διεξάγον τις έρευνες Κράτος ή ο αρμόδιος διεθνής οργανισμός έχει εκκρεμείς υποχρεώσεις προς το παράκτιο Κράτος από προηγούμενο σχέδιο έρευνας.

6. Μη θιγομένων των διατάξεων της παραγράφου 5, τα παράκτια Κράτη δεν μπορούν, ασκώντας τη διακριτική τους εξουσία, να αρνηθούν τη συναίνεση τους δυνάμει της υποπαραγράφου (α) της παραγράφου αυτής σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους στην υφαλοκρηπίδα, 200 ναυτικά μίλια πέρα από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της χωρικής θάλασσας, εκτός από τις ειδικές περιοχές τις οποίες τα παράκτια Κράτη μπορούν οποτεδήποτε δημόσια να καθορίσουν ως περιοχές στις οποίες εκμετάλλευση ή λεπτομερείς ερευνητικές εργασίες που επικεντρώνονται στις περιοχές αυτές διεξάγονται ή θα διεξαχθούν μέσα σε λογικό χρονικό διάστημα Τα παράκτια Κράτη, θα παρέχουν εύλογη προειδοποίηση περί καθορισμού των περιοχών αυτών καθώς και οποιωνδήποτε τροποποιήσεων τους, αλλά δεν είναι , υποχρεωμένα να παρέχουν λεπτομέρειες των εργασιών σε αυτές.

7. Οι διατάξεις της παραγράφου 6 δεν θίγουν τα δικαιώματα των παράκτιων Κρατών πάνω στην υφαλοκρηπίδα όπως αυτά καθορίζονται στο άρθρο 7ι7.

8. Οι δραστηριότητες θαλάσσιων επιστημονικών ερευνών που αναφέρονται στο παρόν άρθρο δεν θα παρακωλύουν αδικαιολόγητα δραστηριότητες που αναλαμβάνονται από παράκτια Κράτη κατά την άσκηση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων και της δικαιοδοσίας τους που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση.

 

Άρθρο 247

Σχέδια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας που εκτελούνται υπό την αιγίδα διεθνών οργανισμών

Παράκτιο Κράτος το οποίο είναι μέλος ή έχει διμερή συμφωνία με διεθνή οργανισμό, και στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα του οποίου ο οργανισμός αυτός επιθυμεί να εκτελέσει σχέδια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας, απευθείας ή υπό την αιγίδα του, θεωρείται ότι έχει εξουσιοδοτήσει την εκτέλεση του σχεδίου σύμφωνα με τις συμφωνημένες προδιαγραφές άν το Κράτος αυτό ενέκρινε το λεπτομερές σχέδιο όταν λήφθηκε η απόφαση από τον οργανισμό να αναλάβει το σχέδιο ή είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει σε αυτό και δεν έχει εκφράσει οποιαδήποτε αντίρρηση μέσα σε τέσσερεις μήνες από τη γνωστοποίηση του σχεδίου από τον οργανισμό στο παράκτιο Κράτος.

 

Άρθρο 248

Καθήκον παροχής πληροφοριών στο παράκτιο Κράτος

Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί που προτίθενται να αναλάβουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα ενός παράκτιου Κράτους οφείλουν, σε έξι μήνες το λιγότερο πριν από την αναμενόμενη ημερομηνία έναρξης του σχεδίου της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας, να παράσχουν στο Κράτος αυτό πλήρη περιγραφή :

(α) της φύσης και των στόχων του σχεδίου.

(β) των μεθόδων και μέσων που θα χρησιμοποιηθούν, περιλαμβανομένων ονόματος, χωρητικότητας, τύπου και τάξης των πλοίων και περιγραφής του επιστημονικού εξοπλισμού

(γ) των επακριβών γεωγραφικών περιοχών στις οποίες θα εκτελεσθεί το σχέδιο.

(δ) της αναμενόμενης ημερομηνίας πρώτης εμφάνισης και οριστικής αναχώρησης των ερευνητικών πλοίων, ή της ανάπτυξης του εξοπλισμού’ και της απομάκρυνσης αυτού όπως είναι κατάλληλο

(ε) του ονόματος του αναδόχου ιδρύματος, του διευθυντού του και του προσώπου του υπευθύνου για το σχέδιο και

(στ) της έκτασης κατά την οποία το παράκτιο Κράτος θα πρέπει να μπορεί να συμμετάσχει ή να αντιπροσωπεύεται στο σχέδιο.

 

Άρθρο 249

Καθήκον συμμόρφωσης με ορισμένους όρους

1. Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί όταν αναλαμβάνουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ή στην υφαλοκρηπίδα ενός παράκτιου Κράτους οφείλουν να συμμορφώνονται με τους ακόλουθους όρους :

(α) να διασφαλίζουν το δικαίωμα του παράκτιου Κράτους, αν το επιθυμεί, να συμμετέχει ή αντιπροσωπεύεται στο σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας, ιδιαίτερα πάνω στα ερευνητικά πλοία και άλλα σκάφη ή επιστημονικές ερευνητικές εγκαταστάσεις, όταν είναι πρακτικά δυνατό, χωρίς πληρωμή οποιασδήποτε αμοιβής στους επιστήμονες του παράκτιου Κράτους και χωρίς υποχρέωση συνεισφοράς στα έξοδα του σχεδίου’.

(β) να παρέχουν στο παράκτιο Κράτος ,κατόπιν .αίτησης του, προκαταρκτικές εκθέσεις, ευθύς’ ως είναι πρακτικά δυνατό, καθώς και τα τελικά αποτελέσματα και συμπεράσματα μετά από τη συμπλήρωση της έρευνας.

(γ) να αναλάβουν να παρέχουν στο παράκτιο Κράτος, κατόπιν αίτησης του, πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα και τα δείγματα που προέρχονται από το σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας καθώς επίσης και να το εφοδιάζουν  με δεδομένα που μπορούν  να αντιγραφούν  και  με  δείγματα  που  μπορούν  να διασπασθούν χωρίς βλάβη της επιστημονικής τους άξιας.

(δ) άν τους ζητηθεί, να παρέχουν στο παράκτιο Κράτος αξιολόγηση αυτών των δεδομένων, δειγμάτων και των αποτελεσμάτων των ερευνών ή να παρέχουν βοήθεια στην αξιολόγηση ή ερμηνεία τους.

(ε) να διασφαλίζουν, υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 2, ότι τα αποτελέσματα των ερευνών διατίθενται διεθνώς, μέσω κατάλληλων εθνικών ή διεθνών οδών ευθύς ως είναι πρακτικά δυνατό

(στ) να πληροφορούν το παράκτιο Κράτος αμέσως για οποιαδήποτε μεγάλη αλλαγή στο πρόγραμμα έρευνας

(η) εκτός αν συμφωνηθεί διαφορετικά, να απομακρύνουν τις εγκαταστάσεις ή τον εξοπλισμό επιστημονικής έρευνας μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα. 2 Το άρθρο αυτό δεν επηρεάζει τους όρους που καθορίζονται από τους νόμους και κανονισμούς του παράκτιου Κράτους για την άσκηση της διακριτικής του εξουσίας στη χορήγηση ή άρνηση συναίνεσης σύμφωνα με το άρθρο 246, παράγραφος 5, περιλαμβανομένης της απαίτησης προηγούμενης συμφωνίας για τη διάθεση διεθνώς των αποτελεσμάτων της έρευνας ενός σχεδίου άμεσης σπουδαιότητας για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.

 

Άρθρο 250

Ανακοινώσεις για σχέδια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας

Ανακοινώσεις που αφορούν σε σχέδια θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας πρέπει να γίνονται μέσω κατάλληλων επίσημων οδών εκτός άν συμφωνηθεί διαφορετικά.

 

Άρθρο 251

Γενικά κριτήρια και κατευθυντήριες γραμμές

Τα Κράτη επιζητούν την προώθηση μέσω αρμόδιων διεθνών οργανισμών της θέσπισης γενικών κριτηρίων και κατευθυντηρίων γραμμών για να υποβοηθούν τα Κράτη στη διακρίβωση της φύσης και των συνεπειών της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας.

 

Αρθρο 252

Εξυπακουόμενη συναίνεση

Κράτη ή αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί μπορούν να προχωρήσουν σε σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας έξι μήνες μετά από την ημερομηνία κατά την οποία δόθηκαν στο παράκτιο Κράτος οι πληροφορίες που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 248, εκτός άν μέσα σε τέσσερεις μήνες από την λήψη της κοινοποίησης που περιέχει τέτοιες πληροφορίες το παράκτιο Κράτος έχει πληροφορήσει το Κράτος ή τον οργανισμό που διεξάγει τις έρευνες ότι:

(α) έχει αρνηθεί τη συναίνεση του, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 246 ή

(β) οι πληροφορίες που δόθηκαν από το Κράτος αυτό ή τον αρμόδιο διεθνή οργανισμό αναφορικά με την φύση ή τους στόχους του σχεδίου δεν συνάδουν προς σαφώς φανερά γεγονότα ή

(γ) απαιτεί συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικές με τους όρους και τις πληροφορίες που δόθηκαν δυνάμει των άρθρων 248 και 249 ή

(δ) υπάρχουν εκκρεμείς υποχρεώσεις αναφορικά με προηγούμενο σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας που εκτελέσθηκε από το Κράτος αυτό ή τον οργανισμό σχετικά με τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 249.

 

Άρθρο 253

Αναστολή ή διακοπή δραστηριοτήτων θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας

1. Το παράκτιο Κράτος έχει το δικαίωμα να απαιτήσει την αναστολή οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας που βρίσκονται σε εξέλιξη μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη του ή στην υφαλοκρηπίδα του αν  :  .

(α) οι ερευνητικές δραστηριότητες δεν διεξάγονται σύμφωνα με τις πληροφορίες που κοινοποιήθηκαν όπως -προβλέπεται στο άρθρο 248 με βάση τις οποίες δόθηκε η συναίνεση του παράκτιου Κράτους ή

(β) το Κράτος ή ο αρμόδιος διεθνής οργανισμός που διεξάγει τις ερευνητικές δραστηριότητες παραλείπει να συμμορφωθεί με τις διατάξεις του άρθρου 249 που αφορούν στα δικαιώματα του παράκτιου Κράτους σε σχέση με το σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας.

2 Το παράκτιο Κράτος έχει το δικαίωμα να απαιτήσει, τη διακοπή οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας σε περίπτωση μή συμμόρφωσης με τις διατάξεις του άρθρου 248 η οποία ισοδυναμεί με σημαντική μεταβολή του σχεδίου ερευνών ή των ερευνητικών δραστηριοτήτων.

3. Το παράκτιο Κράτος , μπορεί επίσης να απαιτήσει τη διακοπή των δραστηριοτήτων θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας άν οποιαδήποτε από τις καταστάσεις που προβλέπονται στην παράγραφο. 1 δεν διορθωθεί εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος.

4. Μετά από την γνωστοποίηση από το παράκτιο Κράτος της απόφασης του να διατάξει αναστολή ή διακοπή, τα Κράτη ή οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί

που εξουσιοδοτήθηκαν να διεξάγουν δραστηριότητες θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας οφείλουν να τερματίσουν τις ερευνητικές δραστηριότητες ot οποίες αποτελούν το αντικείμενο τέτοιας γνωστοποίησης.

5. Διαταγή αναστολής δυνάμει της παραγράφου 1 αίρεται από το παράκτιο Κράτος και οι δραστηριότητες θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας επιτρέπεται να συνεχισθούν εφόσον το Κράτος ή ο αρμόδιος διεθνής οργανισμός που διεξάγει τις έρευνες έχει συμμορφωθεί με τους όρους που απαιτούνται δυνάμει των άρθρων 248 και 249.

 

Άρθρο 254

Δικαιώματα των γειτονικών άνευ ακτών Κρατών και γεωγραφικά μειοντεκτούντων Κρατών

1. Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί που έχουν υποβάλει σε παράκτιο Κράτος σχέδιο για διεξαγωγή θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας όπως αυτή αναφέρεται στο άρθρο 246, παράγραφος 3 ειδοποιούν τα άνευ ακτών γειτονικά Κράτη και τα γεωγραφικά μειονεκτούντα Κράτη για το προτεινόμενο σχέδιο έρευνας και ειδοποιούν σχετικά το παράκτιο Κράτος.

2 Μετά από την παροχή της συναίνεσης από το ενδιαφερόμενο παράκτιο Κράτος για το προτεινόμενο σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας, συμφωνά με το άρθρο 246 και άλλες σχετικές διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, τα Κράτη και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί που αναλαμβάνουν τέτοιο σχέδιο παρέχουν στα άνευ ακτών γειτονικά Κράτη και στα γεωγραφικά μειονεκτούντα Κράτη, κατόπιν αίτησης τους και, όταν κρίνεται πρέπον , σχετικές πληροφορίες όπως καθορίζεται στο .άρθρο 248 και στο άρθρο 249 παράγραφος 1 (στ).

3. Στα γειτονικά άνευ ακτών Κράτη και στα γεωγραφικά μειονεκτούντα Κράτη που αναφέρονται πιό πάνω, κατόπιν αίτησης τους δίδεται ευκαιρία συμμετοχής οποτεδήποτε είναι εφικτό, στο προτεινόμενο σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας με εμπειρογνώμονες που κατέχουν τα αναγκαία προσόντα που ορίζονται από αυτά και για τους οποίους δεν’ προβάλλει αντίρρηση το παράκτιο Κράτος, σύμφωνα με τους όρους που συμφωνήθηκαν για το σχέδιο, κατ σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, μεταξύ του ενδιαφερομένου παράκτιου Κράτους και του Κράτους ή των αρμοδίων διεθνών οργανισμών που διεξάγουν την θαλάσσια επιστημονική έρευνα

4. Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί που αναφέρονται στην παράγραφο 1  παρέχουν στα πιό πάνω αναφερόμενα  άνευ ακτών Κράτη και στα

γεωγραφικά μειονεκτουντα Κράτη, κατόπιν αίτησης τους, τις πληροφορίες και τη βοήθεια που καθορίζονται στο άρθρο 249, παράγραφος. 1 (δ), ύπό την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 249 παράγραφος Ζ

 

Άρθρο 255

Μέτρα για τη διευκόλυνση θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας και για την βοήθεια ερευνητικών πλοίων

Τα Κράτη προσπαθούν να υιοθετήσουν λογικούς κανόνες, κανονισμούς και διαδικασίες για την προώθηση και διευκόλυνση θαλάσσιας επιστημονικής-έρευνας που διεξάγονται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση πέρα από την χωρική τους θάλασσα και ως ήθελε κριθεί κατάλληλο, να διευκολύνουν, τηρουμένων των διατάξεων των νόμων και κανονισμών τους, την προσέγγιση στους λιμένες τους και να παρέχουν βοήθεια στα πλοία που διεξάγουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα συμμορφούμενα με τις σχετικές διατάξεις του παρόντος Μέρους

 

Άρθρο 256

Θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην Περιοχή

Όλα τα Κράτη, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση, και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί έχουν το δικαίωμα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Μέρους XI, να διεξάγουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα στην Περιοχή.

 

Αρθρο 257

Θαλάσσια επιστημονική έρευνα στα ύδατα πέρα από τα όρια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης

Ολα τα Κράτη, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση, και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί έχουν το δικαίωμα, σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση να διεξάγουν θαλάσσια επιστημονική έρευνα στα ύδατα πέρα από τα όρια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.

 

ΤΜΗΜΑ 4

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Η ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΣΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

 

Αρθρο 258

Ανάπτυξη και Χρησιμοποίηση

Η ανάπτυξη και χρησιμοποίηση οποιουδήποτε τύπου εγκαταστάσεων ή εξοπλισμού επιστημονικών ερευνών σ’οποιαδήποτε περιοχή του θαλάσσιου περιβάλλοντος υπόκειται στους αυτούς όρους που περιγράφονται στην παρούσα Σύμβαση για τη διεξαγωγή θαλάσιας επιστημονικής έρευνας σ’οποιαδήποτε τέτοια περιοχή.

 

Αρθρο 259

Νομικό καθεστώς

Οι εγκαταστάσεις ή ο εξοπλισμός που αναφέρονται στο παρόν τμήμα δεν έχουν το καθεστώς νήσων. Δεν έχουν δική τους χωρική θάλασσα και η παρουσία τους δεν επηρεάζει την οριοθέτηση της χωρικής θάλασσας, της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ή της υφαλοκρηπίδας.

 

Αρθρο 260

Ζώνες ασφαλείας

Ζώνες ασφαλείας λογικού πλάτους μή υπερβαίνοντος τα 500 μέτρα, μπορούν να δημιουργηθούν γύρω από τις εγκαταστάσεις επιστημονικών ερευνών, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της παρούσας Σύμβασης. Ολα τα Κράτη διασφαλίζουν ότι οι ζώνες αυτές ασφάλειας τηρούνται από τα πλοία τους.

 

Αρθρο 261

Μη παρακώλυση διαύλων ναυσιπλοΐας

Η ανάπτυξη και χρησιμοποίηση οποιουδήποτε τύπου εγκαταστάσεων ή εξοπλισμού επιστημονικών ερευνών δεν αποτελεί εμπόδιο στους καθιερωμένους διεθνείς διαύλους ναυσιπλοΐας.

 

Αρθρο 262

Διακριτικές σημάνσεις και προειδοποιητικά σήματα

Οι εγκαταστάσεις  ή  ο  εξοπλισμός που αναφέρονται  στο  παρόν  τμήμα πρέπει να φέρουν διακριτικές σημάνσεις που να δείχνουν το Κράτος εγγραφής ή τον διεθνή οργανισμό στον οποίο ανήκουν αυτά και πρέπει να έχουν επαρκή διεθνώς συμφωνημένω προειδοποιητικά σήματα για διασφάλιση της ασφάλειας στη θάλασσα και την ασφάλεια της αεροναυσιπλοΐάς, λαμβάνοντας υπόψη κανόνες και πρότυπα καθιερωμένα από αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς.

 

ΤΜΗΜΑ 5 ΕΥΘΥΝΗ

Αρθρο 263

Ευθύνη και ευθύνη για αποζημίωση

1. Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί είναι υπεύθυνοι να διασφαλίζουν οτι η θαλάσσια επιστημονική έρευνα ,είτε αυτή αναλαμβάνεται από αυτούς είτε για λογαριασμό τους, διεξάγεται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. 2 Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί φέρουν ευθύνη για τα μέτρα που λαμβάνουν κατά παράβαση της παρούσας Σύμβασης αναφορικά με θαλάσσια επιστημονική έρευνα που διεξάγεται από άλλα Κράτη, από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα αυτών ή από αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και οφείλουν αποζημίωση για ζημιές που προκύπτουν από τέτοια μέτρα 3. Κράτη και αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί φέρουν ευθύνη σύμφωνα με το άρθρο 235 για ζημιές που προκλήθηκαν από ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος συνεπεία θαλάσσιων ερευνών που αναλαμβάνονται από αυτούς ή για λογαριασμό τους.

 

ΤΜΗΜΑ 6 ΕΠΙΛΥΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΜΕΤΡΑ

Αρθρο 264

Επίλυση διαφορών

Διαφορές σχετικά με την ερμηνεία ή εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης σε σχέση με θαλάσσια επιστημονική έρευνα θα επιλύονται σύμφωνα με το Μέρος XV, Τμήματα 2 και 3.

 

Αρθρο 265

Προσωρινά μέτρα

Εκκρεμούσης της επίλυσης μιας διαφοράς σύμφωνα με το Μέρος XV, τμήματα 2 και 3, το Κράτος ή ο αρμόδιος διεθνής οργανισμός που είναι εξουσιοδοτημένος να διεξάγει σχέδιο θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας δεν θα επιτρέπει να αρχίσουν ή να συνεχισθούν ερευνητικές δραστηριότητες χωρίς τη ρητή συναίνεση του ενδιαφερόμενου παράκτιου Κράτους.

 

ΜΕΡΟΣ XΙV

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ 1 ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Αρθρο 266

Προώθηση της ανάπτυξης και μεταφοράς θαλάσσιας τεχνολογίας

1. Τα Κράτη, απευθείας ή μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών, συνεργάζονται σύμφωνα με τις δυνατότητες τους στην ενεργό προώθηση της ανάπτυξης και μεταφοράς θαλάσσιας επιστημονικής γνώσης και τεχνολογίας υπό δίκαιους και λογικούς όρους και προϋποθέσεις.

2 Τα Κράτη προωθούν την ανάπτυξη της θαλάσσιας επιστημονικής και τεχνολογικής ικανότητας των Κρατών τα οποία μπορεί να έχουν ανάγκη και ζητούν τεχνική βοήθεια στον τομέα αυτό, ιδιαίτερα τα αναπτυσσόμενα Κράτη συμπεριλαμβανομένων των Κρατών που δεν έχουν ακτές και των γεωγραφικά μειονεκτικών Κρατών, αναφορικά με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση και διατήρηση και διαχείριση των θαλάσσιων πόρων, τη προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος την θαλάσσια επιστημονική έρευνα και άλλες δραστηριότητες στο θαλάσσιο περιβάλλον που συνάδουν με τη Σύμβαση αυτή, με σκοπό την επιτάχυνση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης των αναπτυσσόμενων Κρατών.

3. Τα Κράτη προσπαθούν να ενθαρρύνουν ευνοϊκές οικονομικές και νομικές προϋποθέσεις για τη μεταφορά θαλάσσιας τεχνολογίας προς όφελος όλων των ενδιαφερομένων Μερών σε δίκαιη βάση.

 

Αρθρο 267

Προστασία νομίμων συμφερόντων

Τα Κράτη κατά την προώθηση συνεργασίας σύμφωνα με το άρθρο 266,

λαμβάνουν δεόντως υπόψη τους όλα τα νόμιμα συμφέροντα περιλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των δικαιοτάτων, και υποχρεώσεων των κατόχων, προμηθευτών και παραληπτών θαλάσσιας τεχνολογίας.

 

Αρθρο 268

Βασικοί στόχοι

Τα Κράτη, απευθείας ή μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών, προωθούν:

(α) την απόκτηση, αξιολόγηση και διάδοση θαλάσσιας τεχνολογικής γνώσης και διευκολύνουν την πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες και τα δεδομένα

(β) την ανάπτυξη κατάλληλης θαλάσσιας τεχνολογίας

(γ) την ανάπτυξη της αναγκαίας τεχνολογικής υποδομής για διευκόλυνση της μεταφοράς θαλάσσιας τεχνολογίας.

(δ) την ανάπτυξη ανθρωπίνου δυναμικού μέσω της άσκησης και εκπαίδευσης υπηκόων αναπτυσσομένων Κρατών και χωρών και ιδιαίτερα των υπηκόων των λιγότερο ανεπτυγμένων μεταξύ αυτών.

(ε) τη διεθνή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, ιδιαίτερα στο περιφερειακό, υποπεριφερειακό και διμερές επίπεδο.

 

 Αρθρο 269

Μέτρα επίτευξης των βασικών στόχων

Για να επιτευχθούν οι στόχοι που αναφέρονται στο άρθρο 268, τα Κράτη απευθείας ή μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών, προσπαθούν, μεταξύ άλλων:

(α) να καταρτίσουν προγράμματα τεχνικής συνεργασίας για την αποτελεσματική μεταφορά όλων των ειδών θαλάσσιας τεχνολογίας σε Κράτη τα οποία μπορεί να χρειάζονται και ζητούν τεχνική βοήθεια στον τομέα αυτό, ιδιαίτερα στα αναπτυσσόμενα Κράτη που δεν έχουν ακτές και στα γεωγραφικά μειονεκτικά Κράτη, όπως και άλλα αναπτυσσόμενα Κράτη, τα οποία δεν κατέστη δυνατόν, είτε να δημιουργήσουν είτε να αναπτύξουν δική τους τεχνολογική ικανότητα στη θαλάσσια επιστήμη και στην εξερεύνηση και εκμετάλλευση θαλάσσιων πόρων, είτε να αναπτύξουν την υποδομή μιας τέτοιας τεχνολογίας.

(β) να προάγουν ευνοϊκές συνθήκες για τη σύναψη συμφωνιών, συμβολαίων και άλλων παρομοίων διευθετήσεων, κάτω από δίκαιους και λογικούς όρους.

(γ) να συγκαλούν διασκέψεις, σεμινάρια και συμπόσια για επιστημονικά και τεχνολογικά θέματα, ιδιαίτερα για την πολιτική και τις μεθόδους μεταφοράς θαλάσσιας τεχνολογίας

(δ) να προάγουν την ανταλλαγή επιστημόνων και εμπειρογνωμόνων στον τομέα της τεχνολογίας και σε άλλους τομείς.

(ε) να αναλαμβάνουν σχέδια και να προωθούν μικτές επιχειρήσεις και άλλες μορφές διμερούς και πολυμερούς συνεργασίας.

 

ΤΜΗΜΑ 2 ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Αρθρο 270

Τρόποι και μέσα διεθνούς συνεργασίας

Η διεθνής συνεργασία για την ανάπτυξη και μεταφορά θαλάσσιας τεχνολογίας διεξάγεται, όπου είναι εφικτό και κατάλληλο, μέσω υφιστάμενων διμερών, περιφερειακών ή πολυμερών προγραμμάτων και επίσης μέσω διευρυμένων και νέων προγραμμάτων με σκοπό τη διευκόλυνση της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας , της μεταφοράς θαλάσσιας τεχνολογίας ιδιαίτερα σε νέους τομείς και της κατάλληλης διεθνούς χρηματοδότησης για ωκεάνεια έρευνα και ανάπτυξη.

 

Αρθρο 271

Κατευθυντήριες γραμμές, κριτήρια και πρότυπα

Τα Κράτη απευθείας ή μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών, προωθούν την καθιέρωση γενικά αποδεκτών κατευθυντήριων γραμμών, κριτηρίων και προτύπων για τη μεταφορά θαλάσσιας τεχνολογίας πάνω σε διμερή βάση ή μέσα στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών και άλλων βημάτων, λαμβάνοντας υπόψη ιδιαίτερα τα συμφέροντα και τις ανάγκες των αναπτυσσομένων Κρατών.

 

Αρθρο 272

Συντονισμός διεθνών προγραμμάτων

Στον τομέα της μεταφοράς θαλάσσιας τεχνολογίας, τα Κράτη προσπαθούν να διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί συντονίζουν τις δραστηριότητες τους, περιλαμβανομένων οποιωνδήποτε περιφερειακών ή παγκόσμιων προγραμμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα και τις ανάγκες των αναπτυσσομένων Κρατών, ιδιαίτερα των Κρατών που δεν έχουν ακτές και των γεωγραφικά μειονεκτούντων Κρατών.

 

Αρθρο 273

Συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και την Αρχή

Τα Κράτη συνεργάζονται ενεργά με αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και την Αρχή για την ενθάρρυνση και διευκόλυνση της μεταφοράς σε αναπτυσσόμενα Κράτη, στους υπηκόους τους και στην Επιχείρηση, δεξιοτήτων και θαλάσσιας τεχνολογίας αναφορικά με δραστηριότητες στην Περιοχή.

 

Αρθρο 274

Στόχοι της Αρχής

Επιφυλασσομένων όλων των νόμιμων συμφερόντων, περιλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των κατόχων, προμηθευτών και παραληπτών τεχνολογίας, η Αρχή, αναφορικά με δραστηριότητες στην Περιοχή, διασφαλίζει ότι:

(α) με βάση την αρχή της δίκαιης γεωγραφικής κατανομής, οι πολίτες αναπτυσσομένων Κρατών, ανεξάρτητα αν είναι παράκτια, δεν έχουν ακτές ή είναι γεωγραφικά μειονεκτικά, προσλαμβάνονται για σκοπούς εκπαίδευσης ως μέλη του διευθυντικού, ερευνητικού και τεχνικού προσωπικού που συγκροτείται για τις εργασίες της.

(β) η τεχνική τεκμηρίωση για το σχετικό εξοπλισμό, μηχανήματα, συσκευές και διαδικασίες είναι διαθέσιμη σε όλα τα Κράτη, ιδιαίτερα στα αναπτυσσόμενα Κράτη, τα οποία μπορεί να χρειάζονται και να ζητούν τεχνική βοήθεια στον τομέα αυτό.

(γ) λαμβάνεται επαρκής πρόνοια από την Αρχή για διευκόλυνση της απόκτησης τεχνικής βοήθειας στον τομέα της θαλάσσιας τεχνολογίας από Κράτη τα οποία μπορεί να την χρειάζονται και την ζητούν, ιδιαίτερα στα’ αναπτυσσόμενα  Κράτη  και  της  απόκτησης  από  τους  υπηκόους τους, των αναγκαίων  δεξιοτήτων  και  τεχνογνωσίας  περιλαμβανομένης  της επαγγελματικής εκπαίδευσης.

(δ) Τα Κράτη τα οποία μπορεί να χρειάζονται και να ζητούν τεχνική βοήθεια στον τομέα αυτό, ιδιαίτερα τα αναπτυσσόμενα Κράτη, βοηθούνται στην απόκτηση του αναγκαίου εξοπλισμού, γνώσεως μεθόδων, εγκαταστάσεων και άλλης τεχνογνωσίας, μέσω οποιωνδήποτε οικονομίκών διευθετήσεων που προβλέπονται στη παρούσα Σύμβαση.

 

ΤΜΗΜΑ 3 ΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

 

Άρθρο 275

Δημιουργία εθνικών κέντρων

1. Τα Κράτη, απευθείας ή μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών και της Αρχής, προωθούν τη δημιουργία, ιδιαίτερα στα αναπτυσσόμενα παράκτια Κράτη, εθνικών κέντρων θαλάσσιων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών και την ενίσχυση των υφιστάμενων εθνικών κέντρων, με σκοπό την ενθάρρυνση και προαγωγή της διεξαγωγής θαλασσίων επιστημονικών ερευνών από αναπτυσσόμενα παράκτια Κράτη και την επαύξηση των εθνικών δυνατοτήτων τους στην χρησιμοποίηση και διαφύλαξη των θαλάσσιων πόρων τους για δικό τους οικονομικό όφελος.

2 Τα Κράτη μέσω αρμοδίων διεθνών οργανισμών και της Αρχής, παρέχουν επαρκή υποστήριξη για- την διευκόλυνση της δημιουργίας και ενίσχυσης τέτοιων εθνικών κέντρων ώστε να παρέχουν εξελιγμένες εκπαιδευτικές διευκολύνσεις και τον αναγκαίο εξοπλισμό, δεξιότητες και τεχνογνωσία καθώς και τεχνικούς εμπειρογνώμονες στα Κράτη αυτά τα οποία μπορεί να χρειάζονται και να ζητούν τέτοια βοήθεια.

 

Άρθρο 276

Δημιουργία Περιφερειακών Κέντρων

1. Τα Κράτη σε συνεργασία με τους αρμοδίους διεθνείς οργανισμούς, την Αρχή και τα εθνικά ιδρύματα θαλασσίων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών, προωθούν τη δημιουργία περιφερειακών κέντρων θαλάσσιων επιστημονικών

προωθούν τη δημιουργία περιφερειακών κέντρων θαλάσσιων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών, ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενα Κράτη, με σκοπό την ενθάρρυνση και προώθηση της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας από αναπτυσσόμενα Κράτη και την προώθηση της μεταφοράς θαλάσσιας τεχνολογίας

 

Άρθρο 277

Αρμοδιότητες Περιφερειακών Κέντρων

Οι αρμοδιότητες τέτοιων περιφερειακών κέντρων περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων:

(α) Εκπαιδευτικά προγράμματα σε όλα τα επίπεδα πάνω στις διάφορες πλευρές της θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας, ιδιαίτερα της θαλάσσιας βιολογίας, περιλαμβανομένης της διατήρησης και διαχείρισης των ζώντων πόρων, της ωκεανογραφίας, υδρογραφίας μηχανικής γεωλογικής εξερεύνησης τους θαλάσσιου βυθού, μεταλλευτικής τεχνολογίας και τεχνολογίας αφαλάτωσης.

(β) Μελέτες διαχείρισης.

(γ) προγράμματα μελετών σχετικά με την προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος και την πρόληψη, μείωση και έλεγχο της ρύπανσης.

(δ) οργάνωση περιφερειακών διασκέψεων, σεμιναρίων και συμποσίων

(ε) απόκτηση και επεξεργασία θαλάσσιων επιστημονικών και τεχνολογικών δεδομένων και πληροφοριών.

(στ) ταχεία διάδοση των αποτελεσμάτων των θαλάσσιων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών μέσω άμεσα διαθεσίμων δημοσιευμάτων.

 

ΤΜΗΜΑ 4 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

 

Αρθρο 278

Συνεργασία μεταξύ διεθνών οργανισμών

Οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί που αναφέρονται στο παρόν Μέρος και στο Μέρος XIII λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίζουν , είτε απευθείας είτε σε στενή συνεργασία μεταξύ τους, την αποτελεσματική εκπλήρωση των αρμοδιοτήτων και ευθυνών τους δυνάμει του παρόντος Μέρους.

 

ΜΕΡΟΣ  XV ΕΠΙΛΥΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ  Ι. ΓΕΝΙΚΕΣ  ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 279

Υποχρέωση  επίλυσης  διαφορών  με ειρηνικά μέσα

Τα Κράτη  Μέρη θα  επιλύουν  οποιαδήποτε  μεταξύ  τους διαφορά σχετικά  με την  ερμηνεία  ή  εφαρμογή  της  παρούσας Σύμβασης  με ειρηνικά μέσα. σύμφωνα με  το  άρθρο  2, παράγραφος 3  του  Χάρτη  των Ηνωμένων Εθνών  και, για  το σκοπό αυτό, θα  επιδιώκουν  λύση  με  τα μέσα που αναφέρονται στο  άρθρο 33  παράγραφος 1 του Χάρτη.

 

Άρθρο  280

Επίλυση  διαφορών  με  ειρηνικά  μέσα που επιλέγουν  τα Μέρη

Καμιά  διάταξη  του παρόντος  Μέρους  δεν θίγει το δικαίωμα οποιωνδήποτε  Κρατών Μερών  να συμφωνήσουν οποτεδήποτε να επιλύσουν  μιά μεταξύ  τους  διαφορά σχετικά με την  ερμηνεία ή  την  εφαρμογή  της παρούσας  Σύμβασης  με οποιοδήποτε ειρηνικό  μέσο  της  εκλογής  τους.

 

Άρθρο  281

Διαδικασία σε περίπτωση  μη  επίλυσης  διαφοράς  από τα μέρη

1.  Αν  Κράτη-Μέρη  τα οποία  είναι μέρη  σε  διαφορά σχετικά με την  ερμηνεία ή  την  εφαρμογή  της  παρούσας  Σύμβασης συμφώνησαν  να επιδιώξουν  επίλυση  της  διαφοράς  με  ειρηνικά μέσα  της  επιλογής  τους, οι διαδικασίες  που  προβλέπονται στο παρόν Μέρος  εφαρμόζονται μόνο  εφόσον δεν  επιτευχθεί επίλυση με την προσφυγή στα μέσα αυτά και η μεταξύ  των μερών  συμφωνία  δεν  αποκλείει οποιαδήποτε  περαιτέρω διαδικασία.

2.  Αν  τα μέρη  έχουν  επίσης συμφωνήσει σε  κάποια προθεσμία, η  παράγραφος 1 εφαρμόζεται μόνο  από  την εκπνοή της  προθεσμίας  αυτής.

 

Άρθρο  282

Υποχρεώσεις  δυνάμει γενικών, περιφερειακών  ή  διμερών συμφωνιών

Αν Κράτη-Μέρη  τα οποία είναι μέρη  σε  διαφορά σχετικά με  την  ερμηνεία  ή  εφαρμογή  της παρούσας  Σύμβασης έχουν συμφωνήσει, μέσω γενικής περιφερειακής  ή  διμερούς συμφωνίας  ή  άλλως  ότι μια τέτοια διαφορά, θα  υποβάλλεται με  αίτηση  οποιουδήποτε  μέρους στη  διαφορά  σε  διαδικασία η  οποία συνεπάγεται δεσμευτική απόφαση, η  διαδικασία αυτή θα  εφαρμόζεται αντί  των διαδικασιών που προβλέπονται στο παρόν μέρος εκτός  αν  τα Μέρη  συμφωνούν  διαφορετικά.

 

Άρθρο 283

Υποχρέωση  ανταλλαγής  απόψεων

1.  Οταν μεταξύ  Κρατών-Μερών  προκύψει διαφορά  σχετικά με την ερμηνεία  η εφαρμογή  της  παρούσας  Σύμβασης, τα  μέρη στη διαφορά θα προχωρήσουν  αμελλητί σε ανταλλαγή απόψεων για  την επίλυση της με διαπραγματεύσει ς ή  άλλα ειρηνικά μέσα.

2.  Τα Μέρη επίσης θα προσχωρούν  αμελλητί  σε  ανταλλαγή απόψεων  όταν  μια  διαδικασία για  την επίλυση τέτοιας διαφοράς έχει τερματισθεί  χωρίς επίλυση  της ή  όταν επίλυση έχει μεν  επιτευχθεί, αλλά  οι περιστάσει ς  απαιτούν διαβουλεύσεις  σχετικά  με τον  τρόπο υλοποίησης της επίλυσης της διαφοράς.

 

Άρθρο 284

Συνδιαλλαγή

1.  Κράτος-Μέρος το  οποίο  είναι μέρος  σε  διαφορά  σχετικά με την  ερμηνεία  ή  εφαρμογή  της  παρούσας  Σύμβασης μπορεί να  καλέσει   το  άλλο  μέρος  ή  μέρη να  υποβάλουν τη διαφορά σε  συνδιαλλαγή  σύμφωνα  με τη  διαδικασία  του  παραρτήματος V Τμήμα 1  ή  σε  άλλη διαδικασία συνδιαλλαγής.

2.  Αν η πρόσκληση γίνει αποδεκτή  και τα  μέρη συμφωνούν ως  προς   την  εφαρμοστέα διαδικασία συνδιαλλαγής, οποιοδήποτε  μέρος  μπορεί να  υποβάλλει τη διαφορά  στη διαδικασία  αυτή.

3.  Αν η πρόσκληση δεν γίνει αποδεκτή ή τα  μέρη δεν συμφωνούν  ως  προς τη διαδικασία, η διαδικασία συνδιαλλαγής θα θεωρείται ως τερματισθείσα.

4.  Εκτός  αν τα μέρη συμφωνούν  άλλως, όταν μια διαφορά έχει υποβληθεί  σε  συνδιαλλαγή, η  διαδικασία  μπορεί να τερματισθεί μόνο σύμφωνα  με τη συμφωνημένη διαδικασία συνδιαλλαγής.

 

Άρθρο 285

Εφαρμογή  του  παρόντος τμήματος  σε διαφορές που  υποβάλλονται σύμφωνα  με το  μέρος  XI.

Το  παρόν  τμήμα  εφαρμόζεται σε  κάθε διαφορά η οποία σύμφωνα  με το  μέρος  XI  τμήμα  5 πρόκειται να  επιλυθεί σύμφωνα με τις διαδικασίες  που  προβλέπονται στο παρόν μέρος. Αν  μια  οντότητα  η  οποία  δεν  είναι Κράτος-Μέρος είναι μέρος  σε  μια  τέτοια  διαφορά, το  παρόν τμήμα εφαρμόζεται, mutatis mutandis.

 

ΤΜΗΜΑ  2 ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ  ΣΥΝΕΠΑΓΟΜΕΝΕΣ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

 

Αρθρο 286

Εφαρμογή  διαδικασιών δυνάμει του παρόντος  τμήματος.

Επιφυλασσομένου  του  τμήματος  3,  κάθε  διαφορά  σχετικά με την  ερμηνεία ή  εφαρμογή  της παρούσας Σύμβασης, όταν δεν  έχει επιτευχθεί  επίλυση  κατόπιν προσφυγής  στο τμήμα  1 θα  υποβάλλεται με  αίτηση  οποιουδήποτε  μέρους  στη διαφορά στο  δικαστήριο  που  έχει δικαιοδοσία δυνάμει του  παρόντος τμήματος.

 

Άρθρο  287

Επιλογή διαδικασίας

1.  Όταν  υπογράφει , επικυρώνει ή προσχωρεί  στην  παρούσα Σύμβαση  ή  οποτεδήποτε  μεταγενέστερα,  κάθε  Κράτος είναι ελεύθερο  να επίλεξε ι με  γραπτή δήλωση  του, ένα ή περισσότερα από  τα ακόλουθα μέσα για την  επίλυση διαφορών σχετικά ‘με  την  ερμηνεία ή  εφαρμογή της  παρούσας  Σύμβασης. (α) Το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο  της  Θάλασσας  που ιδρύεται σύμφωνα  με  το Παράρτημα VI.

(β) Το  Διεθνές Δικαστήριο  της Χάγης.

(γ) Ενα διαιτητικό δικαστήριο,  συγκροτούμενο σύμφωνα με το Παράρτημα VII.

(δ) Ενα  ειδικό διαιτητικό δικαστήριο συγκροτούμενο σύμφωνα με  το παράρτημα VIII για μια ή περισσότερες  από τις κατηγορίες  διαφορών που καθορίζονται σ’αυτό.

2. Δήλωση  που  γίνεται δυνάμει της παραγράφου 1 δεν επηρέαζε ι ή  επηρεάζεται από την  υποχρέωση  ενός  κράτους Μέρους  να δεχθεί  τη  δικαιοδοσία του Τμήματος  Διευθέτησης Διαφορών  Θαλάσσιου  Βυθού  του Διεθνούς Δικαστηρίου  για  το  Δίκαιο  της  Θάλασσας  στην  έκταση και κατά τον  τρόπο  που προβλέπεται στο  μέρος  XI  τμήμα  5.

3.  Κράτος-Μέρος, το  οποίο  είναι μέρος  σε  διαφορά που δεν  καλύπτεται από ισχύουσα δήλωση, θα  θεωρείται ότι έχει αποδεχθεί  διαιτησία σύμφωνα με  το παράρτημα VII.

4.  Αν  τα μέρη  σε  μια διαφορά  έχουν αποδεχθεί την ‘δια διαδικασία για  την  επίλυση  της διαφοράς, αυτή  μπορεί να υποβληθεί  μόνο στη  διαδικασία αυτή, εκτός  αν  τα  μέρη συμφωνούν  διαφορετικά.

5.  Αν  τα μέρη  σε  μια διαφορά δεν έχουν  αποδεχθεί την ίδια  διαδικασία για την  επίλυση  της διαφοράς, αυτή  μπορεί να  υποβληθεί  μόνο  σε  διαιτησία σύμφωνα  με το Παράρτημα VII  εκτός  αν  τα  μέρη  συμφωνούν  διαφορετικά.

6.  Δήλωση  που  γίνεται δυνάμει της παραγράφου 1 παραμένει σε ισχύ  επί  τρεις  μήνες  μετά από  την  κατάθεση ειδοποίησης  για ανάκληση  στο  Γενικό Γραμματέα  των Ηνωμένων Εθνών.

7.  Νέα  δήλωση, ειδοποίηση  για ανάκληση ή  εκπνοή  δήλωσης ουδόλως επηρέαζε ι διαδικασία που  εκκρεμεί ενώπιον  του δικαστηρίου που  έχει δικαιοδοσία δυνάμει του  παρόντος άρθρου  εκτός αν  τα μέρη  συμφωνούν διαφορετικά.

8.  Οι δηλώσεις και ειδοποιήσεις που αναφέρονται στο παρόν  άρθρο  θα κατατίθενται στο Γενικό Γραμματέα  των Ηνωμένων Εθνών, ο  οποίος  θα διαβιβάζει αντίγραφα  αυτών στα  Κράτη-Μέρη.

 

Άρθρο 288

Δικαιοδοσία

1.  Κάθε  δικαστήριο που αναφέρεται στο  άρθρο 287 έχει δικαιοδοσία για κάθε  διαφορά σχετικά με  την ερμηνεία  ή εφαρμογή  της παρούσας  Σύμβασης, η  οποία  υποβάλλεται σ’αυτό σύμφωνα με  το παρόν Μέρος.

2.  Κάθε  δικαστήριο που  αναφέρεται στο  άρθρο 287 έχει επίσης  δικαιοδοσία για  κάθε  διαφορά σχετικά  με την ερμηνεία  ή  εφαρμογή διεθνούς  συμφωνίας, σχετικής με τους σκοπούς  της παρούσας  Σύμβασης, η  οποία  υποβάλλεται σ’αυτό δυνάμει της  συμφωνίας.

3.  Το Τμήμα Διευθέτησης  Διαφορών  Θαλάσσιου  Βυθού του Διεθνούς  Δικαστηρίου  για  το Δίκαιο  της  Θάλασσας  που ιδρύεται σύμφωνα  με  το Παράρτημα VI και οποιοδήποτε άλλο τμήμα  δικαστηρίου  ή διοικητικό δικαστήριο  που  αναφέρεται στο  μέρος XI τμήμα  5  έχει δικαιοδοσία γι οποιοδήποτε θέμα το  οποίο  υποβάλλεται σ’αυτό σύμφωνα με  το παραπάνω  μέρος.

4.  Σε  περίπτωση  διαφοράς  ως προς  το  εάν  ένα δικαστήριο έχει δικαιοδοσία, το  θέμα  θα  επιλύεται με  απόφαση του Δικαστηρίου αυτού.

 

Άρθρο  289

Εμπειρογνώμονες

Σε  κάθε  διαφορά στην οποία  εμπλέκονται επιστημονικά ή  τεχνικά  θέματα το δικαστήριο  το  οποίο ασκεί δικαιοδοσία δυνάμει του παρόντος  τμήματος, μπορεί, με  αίτηση ενός μέρους ή  αυτεπάγγελτα, να  εμπλέξει, σε  συνεννόηση με τα μέρη, όχι λιγότερους  από δύο  επιστημονικούς ή  τεχνικούς εμπειρογνώμονες  επιλεγμένους  κατά προτίμηση  από  το σχετικό κατάλογο που  ετοιμάζεται σύμφωνα  με το  παράρτημα VIII  άρθρο  2  για να συμμετέχουν στο  δικαστήριο  αλλά  χωρίς δικαίωμα  ψήφου.

 

Αρθρο  290

Προσωρινά Μέτρα

1. Αν  μια διαφορά  έχει προσηκόντως  υποβληθεί  σε δικαστήριο  το  οποίο  θεωρεί  ότι εκ πρώτης  όψεως   έχει δικαιοδοσία δυνάμει του παρόντος  μέρους  ή  του μέρους  XI  τμήμα  5, το δικαστήριο μπορεί  να ορίσει οποιαδήποτε  προσωρινά  μέτρα τα οποία  θεωρεί  κατάλληλα υπό τις περιστάσεις  για  την εξασφάλιση  των αντιστοίχων  δικαιωμάτων  των  μερών  στη διαφορά  ή  για την πρόληψη  σοβαρής  βλάβης  στο θαλάσσιο  περιβάλλον, εκκρεμούσης  της  τελικής απόφασης.

2.  Προσωρινά  μέτρα  μπορούν  να  τροποποιούνται ή  ανακαλούνται ευθύς ως οι περιστάσεις που τα  δικαιολογούν έχουν μεταβληθεί ή έπαυσαν να  υπάρχουν.

3.  Προσωρινά  μέτρα  μπορούν να  ορίζονται, τροποποιούνται ή  ανακαλούνται δυνάμει του  παρόντος  άρθρου μόνο με αίτηση ενός μέρους στη διαφορά  και αφού  παρασχεθεί στα μέρη η ευκαιρία  να ακουσθούν..

4.  Το  Δικαστήριο  ειδοποιεί αμέσως  τα  μέρη  στη  διαφορά, καθώς και άλλα Κράτη -  Μέρη, όπως θεωρεί αρμόζον για τον ορισμό, τροποποίηση ή ανάκληση  των προσωρινών  μέτρων.

5. Εκκρεμούσης  της  συγκρότησης  ενός διαιτητικού  δικαστηρίου  στο  οποίο  υποβάλλεται διαφορά δυνάμει του  παρόντος τμήματος, οποιοδήποτε  δικαστήριο  για  το  οποίο  συμφωνούν τα  μέρη ή, ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, μέσα  σε  δύο εβδομάδες  από  την ημερομηνία  της αίτησης για προσωρινά  μέτρα, το  Διεθνές Δικαστήριο  για  το Δίκαιο  της Θάλασσας ή, σε σχέση  με  δραστηριότητες  στην Περιοχή, το  Τμήμα Διευθέτησης  Διαφορών  θαλασσίου Βυθού, μπορεί να  ορίσει, τροποποιήσει ή  ανάστειλε ι προσωρινά μέτρα σύμφωνα  με το  παρόν άρθρο, αν  κρίνει ότι εκ πρώτης  όψεως  το  δικαστήριο το οποίο θα συγκροτηθεί, θα είχε  δικαιοδοσία  και ότι το επείγον  της  κατάστασης  το απαιτεί. Αφού  συγκροτηθεί, το δικαστήριο  στο  οποίο  έχει υποβληθεί η  διαφορά  μπορεί να τροποποιήσει , αναστείλει ή  επιβεβαίωσε ι τα προσωρινά  αυτά μέτρα, ενεργώντας  σύμφωνα με  τις παραγράφους 1 έως 4.

6.  Τα Μέρη  στη  διαφορά οφείλουν  να συμμορφώνονται ταχέως με οποιαδήποτε  προσωρινά  μέτρα  ορίζονται δυνάμει του  παρόντος  άρθρου.

 

Αρθρο  291

Πρόσβαση

1.  Ολα  τα Κράτη-Μέρη  έχουν πρόσβαση  σε  όλες τις διαδικασίες επίλυσης  διαφορών που καθορίζονται στο  παρόν Μέρος.

2. Οντότητες  άλλες  από Κράτη-Μέρη  έχουν  πρόσβαση στις διαδικασίες επίλυσης  διαφορών που καθορίζονται στο  παρόν Μέρος μόνο  όπως ειδικά προβλέπεται στη  Σύμβαση  αυτή.

 

Άρθρο  292

Ταχεία απόλυση  πλοίων και πληρωμάτων

1.  Οταν  οι αρχές Κράτους-Μέρους κρατούν πλοίο που  φέρει τη  σημαία άλλου  Κράτους-Μέρους και προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το κρατούν Κράτος  δεν  έχει τηρήσει τις διατάξεις της παρούσας  Σύμβασης  για την  ταχεία απόλυση του  πλοίου ή  του  πληρώματος  του  με  την παροχή  εύλογης εγγύησης ή  άλλης οικονομικής ασφάλειας, το θέμα  της παύσης  της  κράτησης  μπορεί  να υποβάλλεται σε  οποιοδήποτε δικαστήριο  που  συμφωνείται από  τα μέρη  ή  ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, εντός 10 ημερών από την  έναρξη της  κράτησης  σε δικαστήριο αποδεκτό από το Κράτος, δυνάμει του  άρθρου 287 ή  στο  Διεθνές Δικαστήριο για  το  Δίκαιο της Θάλασσας, εκτός αν τα  μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά.

2.  Η αίτηση για  απόλυση μπορεί   να  γίνει μόνο από ή για λογαριασμό  τον  Κράτους της  σημαίας του πλοίου.

3.  Το δικαστήριο εξέταζε ι χωρίς  καθυστέρηση την αίτηση για απόλυση  και επιλαμβάνεται μόνο  του  θέματος της απόλυσης, χωρίς να  θίγεται η  ουσία  τυχόν  υπόθεσης ενώπιον  των  αρμοδίων  εσωτερικών  αρχών  εναντίον του πλοίου, του  πλοιοκτήτη  ή  του πληρώματος  αυτού. Οι αρχές του  κρατούντος  Κράτους  παραμένουν  αρμόδιες  για  την απόλυση του  πλοίου  ή  του πληρώματος  αυτού  οποτεδήποτε.

4.  Οταν  παρασχεθεί  εγγύηση ή  άλλη  οικονομική  ασφάλεια που  αποφασίσθηκε  από  το  δικαστήριο, οι αρχές του κρατούντος  Κράτους  οφείλουν να συμμορφωθούν γρήγορα  με την  απόφαση του  Δικαστηρίου  σχετικά  με  την  απόλυση του πλοίου ή  του πληρώματος  αυτού.

 

Άρθρο 293

Εφαρμοστέο  Δίκαιο

1.  Το  δυνάμει του  Τμήματος  αυτού  αρμόδιο δικαστήριο εφαρμόζει την  παρούσα Σύμβαση  και άλλους  κανόνες διεθνούς. δικαίου  που  δεν  συγκρούονται με  την παρούσα  Σύμβαση.

2.  Η παράγραφος 1 δεν επηρέαζε ι την  αρμοδιότητα  του έχοντος  δικαιοδοσία  δυνάμει του  παρόντος  τμήματος δικαστηρίου  να αποφάσιζε ι ex  aequo  et bono σε  μία υπόθεση, εφόσον  τα  μέρη  συμφωνούν  προς  τούτο.

 

Άρθρο 294

Προκαταρκτική  διαδικασία

1.  Οποιοδήποτε  προβλεπόμενο  από  το  άρθρο 287 δικαστήριο στο  οποίο  υποβάλλεται αίτηση  σχετικά με  διαφορά που αναφέρεται στο  άρθρο  297 θα αποφασίζει κατόπιν  αίτησης ενός μέρους, η μπορεί να αποφάσιζε ι αυτεπάγγελτα, κατά πόσο η  αίτηση  συνιστά κατάχρηση νομικής  διαδικασίας ή είναι εκ πρώτης όψεως  βάσιμη. Αν  το  δικαστήριο  αποφασίσει ότι η  αίτηση  συνιστά κατάχρηση νομικής  διοιδικασίας ή  ότι είναι εκ  πρώτης όψεως  αβάσιμη,   δεν  δίνει συνέχεια  σε αυτή.

2.  Μόλις  παραλάβει την  αίτηση, το  δικαστήριο ειδοποιεί αμέσως το  άλλο  μέρος  ή  μέρη  για  την  αίτηση  και καθόριζε ι εύλογη  προθεσμία  εντός  της  οποίας  αυτά  μτ\:ορούν να  του ζητήσουν  να αποφάσισε ι σύμφωνα  με την  παράγραφo 1.

3.  Το παρόν  άρθρο δεν  επηρέαζε ι το  δικαίωμα  οποιουδήποτε  μέρους  σε  μιά διαφορά  να προβεί σε  προκαταρτικές ενστάσεις  σύμφωνα  με  τους  εφαρμοστέους  διαδικαστικούς κανόνες.

 

Άρθρο  295

Εξάντληση εσωτερικών ενδίκων  μέσων

Κάθε  διαφορά  μεταξύ  Κρατών-Μερών σχετικά  με την ερμηνεία  ή  εφαρμογή  της  παρούσας  Σύμβασης  μπορεί να υποβληθεί  στις  διαδικασίες  που  προβλέπονται στο  παρόν τμήμα  μόνο μετά την εξάντληση των εσοοτερικών ένδικων μέσων  όταν αυτό απαιτείται από το  διεθνές  δίκαιο.

 

Άρθρο 296

Τελεσιδικία και δεσμευτική ισχύς  αποφάσεων

1.  Κάθε απόφαση  που εκδίδεται από  το  αρμόδιο δυνάμει του  παρόντος τμήματος  δικαστήριο  είναι τελεσίδικη  και πρέπει να  τηρείται από  όλα  τα μέρη  σε μιά  διαφορά.

2.  Κάθε  τέτοια απόφαση  δεν  έχει δεσμευτική ισχύ  παρά μόνο  μεταξύ των  μερών  και σε  σχέση με τη  συγκεκριμένη δ ι αφορά.

 

ΤΜΗΜΑ  3 ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ  ΚΑΙ  ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ  ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ  ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ  2

 

Άρθρο 297

Περιορισμοί  στην  εφαρμογή  του τμήματος 2

1. Διαφορές σχετικά  με την ερμηνεία  ή εφαρμογή της παρούσας  Σύμβασης ως  προς την  άσκηση από παράκτιο  Κράτος των κυριαρχικών  του  δικαιωμάτων  ή  της  δικαιοδοσίας του  που προβλέπεται στην  παρούσα Σύμβαση  υπόκεινται στις  διαδικασίες  που  διαλαμβάνονται στο  τμήμα  2  στις  ακόλουθες  περιπτώσεις:

α) όταν προβάλλεται  ισχυρισμός  ότι ένα παράκτιο  Κράτος έχει ενέργησε ι κατά παράβαση  των  διατάξεων  της  παρούσας Σύμβασης  σχετικά με τις  ελευθερίες και τα δικαιώματα ναυσιπλοΐας, υπέρπτησης  ή  τοποθέτησης υποβρυχίων  καλωδίων και αγωγών  ή  σχετικά  με  άλλες  διεθνείς νόμιμες  χρήσεις της θάλασσας  που  καθορίζονται στο  άρθρο 58.

β) όταν προβάλλεται ισχυρισμός, ότι ένα Κράτος ασκώντας τις παραπάνω αναφερόμενες ελευθερίες, δικαιώματα ή χρήσεις, έχει ενέργησε ι κατά παράβαση της παρούσας Σύμβασης ή των νόμων ή κανονισμών που υιοθετήθηκαν από το παράκτιο Κράτος σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση και άλλους κανόνες.του διεθνούς δικαίου που δεν είναι αντίθετοι με την παρούσα Σύμβαση ή

γ) όταν  προβάλλεται  ισχυρισμός  ότι ένα παράκτιο  Κράτος έχει ενέργησε ι κατά  παράβαση  καθορισμένων διεθνών  κανόνων μας  προτύπων για  την  προστασία  και διατήρηση του θαλάσσιου  περιβάλλοντος  που  είναι εφαρμοστέα στο  παράκτιο Κράτος  και τα  οποία  έχουν  καθιερωθεί  από  την  παρούσα Σύμβαση  ή  μέσω  διεθνών  Οργανισμών  ή  διπλωματικής  διάσκεψης σύμφωνα  με  την  παρούσα Σύμβαση.

2.  α) Διαφορές  σχετικά  με  την  ερμηνεία  ή  εφαρμογή  των διατάξεων  της  παρούσας  Σύμβασης  ως  προς  τις θαλάσσιες επιστημονικές έρευνες επιλύονται σύμφωνα  με το  Τμήμα  2, αλλά το  παράκτιο  Κράτος δεν  είναι υποχρεωμένο να  δεχθεί την  υποβολή  σε τέτοια  επίλυση  οποιασδήποτε  δ ι αφοράς  που ανάκυπτε ι από:

ι) την  άσκηση  από  το  παράκτιο  Κράτος δικαιώματος ή διακριτικής ευχέρειας σύμφωνα  με το  άρθρο 246 ή

ιι) απόφαση του  παράκτιου  Κράτους να  διατάξει αναστολή ή παύση ενός ερευνητικού  σχεδίου  σύμφωνα  με το  άρθρο 253.

β) Διαφορές  που  ανακύπτουν  από ισχυρισμό Κράτους  που διεξάγει έρευνες  ότι σε  σχέση με ένα  ειδικό σχέδιο το  παράκτιο  Κράτος  δεν  ασκεί τα δικαιώματα  του  βάσει των  άρθρων 246  και 253 κατά  τρόπο  σύμφωνο  με την  παρούσα  Σύμβαση θα υποβάλλονται, με  αίτηση του ενός ή  του  άλλου  μέρους, σε συνδιαλλαγή βάσει του  Παραρτήματος V, τμήμα 2, εφόσον η Επιτροπή  συνδιαλλαγής  δεν θα αμφισβήτησε ι την  άσκηση από το  παράκτιο  Κράτος  της  διακριτικής του  ευχέρειας να  καθορίζει ειδικές περιοχές όπως  αναφέρεται στο  άρθρο 246, παράγραφος 6, ή της  διακριτικής του ευχέρειας να  αρνείται τη συγκατάθεση του  σύμφωνα  με το  άρθρο 246 παράγραφος 5.

3. α) Διαφορές  σχετικά  με την ερμηνεία ή εφαρμογή των διατάξεως της παρούσας  Σύμβασης  για  την  αλιεία  θα επιλύονται σύμφωνα  με το τμήμα  2, αλλά  το  παράκτιο  Κράτος δεν θα  είναι υποχρεωμένο να  δεχθεί την  υποβολή  σε τέτοια  επίλυση  οποιασδήποτε  διαφοράς  που  αφορά  στα  κυριαρχικά του δικαιώματα σχετικά  με τους  ζωντανούς  πόρους  στην  αποκλειστική  οικονομική ζώνη ή  στην  άσκηση τους, περί λαμβανομένων  των  διακριτικών  του  εξουσιών  για  καθορισμό του επιτρεπόμενου  αλιεύματος, της  αλιευτικής δυναμικότητας του, της κατανομής των  πλεονασμάτων  σε .άλλα  Κράτη και των όρων  και προϋποθέσεων  που  καθιερώνονται στους νόμους και κανονισμούς  του  για  τη  διατήρηση  και διαχείριση.

(β) Οταν  καμιά  επίλυση   δεν έχει επιτευχθεί με  προσφυγή  στο τμήμα  Ι του  παρόντος  Μέρους, η διαφορά θα υποβάλλεται σε συνδιαλλαγή  βάσει του  Παραρτήματος V, τμήμα 2 με αίτηση οποιουδήποτε  μέρους  στη  διαφορά  όταν  προβάλλεται ο ισχυρισμός  ότι:

(ι) Ένα παράκτιο Κράτος έχει κατάδηλα .παραλείψε ι να τηρήσει τις υποχρέωσε ι ς του να εξασφάλισε ι μέσω κατάλληλων μέτρων  διατήρησης και διαχείρισης ότι  η συντήρηση ζωντανών  πόρων  στην  αποκλειστική  οικονομική ζώνη   δεν  κινδύνευε ι σοβαρά.

(ιι) Ενα  παράκτιο  Κράτος έχει αυθαίρετα  αρνηθεί να καθόρισε ι, μετά από αίτηση ενός  άλλου  Κράτους το επιτρεπόμενο  αλίευμα  και την  δυνατότητα  του  για  συλλογή ζωντανών  πόρων σχετικά  με  αποθέματα  τα  οποία  το  άλλο  αυτό Κράτος ενδιαφέρεται να  αλιεύσει ή

(ιιι) Ενα παράκτιο  Κράτος έχει αυθαίρετα αρνηθεί να κατανείμει σε  οποιοδήποτε  Κράτος, δυνάμει των  άρθρων 62,69  και 70  και σύμφωνα  με  τους  όρους  και προϋπόθεσε ι ς που καθόρισε το  παράκτιο  Κράτος σύμφωνα  με την  παρούσα Σύμβαση ολόκληρο ή μέρος του πλεονάσματος  που έχει δηλώσει ότι υπάρχει.

(γ) Σε  καμιά περίπτωση επιτροπή συνδιαλλαγής δεν μπορεί να αντι κατάστησε ι τη διακριτική  ευχέρεια  του  παράκτιου Κράτους με τη δική της.

(δ)  Η  έκθεση της  Επιτροπής  Συνδιαλλαγής  πρέπει να κοινοποιείται στους  αρμόδιους  διεθνείς  οργανισμούς. (ε) Κατά  τη  διαπραγμάτευση  συμφωνιών, δυνάμει των  άρθρων 69  και 70, τα Κράτη-Μέρη, εκτός  αν συμφωνούν  διαφορετικά, θα περιλαμβάνουν  ρήτρα για  τα μέτρα που  θα  λαμβάνουν, ώστε να  ελαχιστοποιείται η  δυνατότητα διαφωνίας  σχετικά με την  ερμηνεία  ή  εφαρμογή  της συμφωνίας  και για  τον τρόπο  με  τον  οποίο πρέπει να ενεργήσουν  αν  παρόλα αυτά προκύψει διαφωνία.

 

Άρθρο  298

Προαιρετικές  Εξαίρεσε ι ς  στην  εφαρμογή του τμήματος 2

1.  Οταν  υπογράφει , επικυρώνει ή προσχωρεί  στην  παρούσα Σύμβαση  ή  οποτεδήποτε  μεταγενέστερα, ένα Κράτος  μπορεί χωρίς να βλάπτονται οι υποχρέωσεlς  που  προκύπτουν δυνάμει του  τμήματος 1, να δηλώσει γραπτώς  ότι δεν  αποδέχεται μια οποιαδήποτε  ή περισσότερες  από  τις  διαδικασίες  που προβλέπει το  Τμήμα  2  σχετικά με  μια  ή περισσότερες  από τις  ακόλουθες  κατηγορίες  διαφορών.

(a)  (ι) Διαφορές σχετικά  με  την  ερμηνεία η εφαρμογή των άρθρων 15,74 και 83  σχετικά  με θαλάσσιες  οριοθέτησε ι ς ή εκείνες  που  αφορούν ιστορικούς κόλπους  ή  τίτλους εξυπακουομένου  ένα Κράτος  που  έχει κάνει τέτοια  δήλωση οφείλει, όταν  μια  τέτοια  διαφορά ανακύψει μετά  την έναρξη ισχύως  της  παρούσας  Σύμβασης  και όταν  καμιά συμφωνία  δεν έχει επιτευχθεί  μέσα σε  εύλογη  χρονική περίοδο  σε διαπραγματεύσεις  μεταξύ  των  μερών, με  αίτηση  οποιουδήποτε μέρους  στη  διαφορά αποδεχθεί  την  υποβολή  του  θέματος, σε συνδυαλλαγή  δυνάμει του  παραρτήματος V  τμήμα 2 και υπό τον  πέραιτέρω  όρο  ότι οποιαδήποτε  διαφορά  η οποία αναγκαστικά συνεπάγεται την  ταυτόχρονη  εξέταση οποιασδήποτε ανεπίλυτης διαφοράς  σχετικά  με κυριαρχία ή άλλα  δικαιώματα πάνω σε ηπειρωτικό  ή νησιωτικό  χερσαίο έδαφος θα εξαιρείται από την  υποβολή  αυτή.

(ιι) Μετά  την  παρουσίαση  από την  επιτροπή  συνδιαλλαγής της έκθεσης της, η  οποία πρέπει να αναφέρει τους λόγους στους  οποίους  αυτή  βασίζεται, τα μέρη θα διαπραγματεύονται μια συμφωνία με  βάση  την  έκθεση  αυτή. Αν  αυτές οι διαπραγματεύεις  δεν  καταλήξουν σε  συμφωνία, τα  μέρη οφείλουν, με  αμοιβαία συναίνεση  να  υποβάλλουν το θέμα  σε μια από  τις  διαδικασίες  που πρόβλεπει το  τμήμα  2, εκτός αν  τα  μέρη  συμφωνούν  διαφορετικά.

(ιιι) Η παρούσα  υποπαράγραφος  δεν  εφαρμόζεται σε  οποιαδήποτε  διαφορά  θαλάσσιας  οριοθέτησης  που  έχει οριστικά επιλυθεί  με  διευθέτηση  μεταξύ  των  μερών, η  σε οποιαδήποτε τέτοια  διαφορά που  πρόκειται να επιλυθεί  σύμφωνα  με διμερή  ή πολυμερή  συμφωνία  δεσμευτική  για  τα  μέρη αυτά.

(β) Διαφορές  σχετικά  με  στρατιωτικές  δραστηριότητες, περιλαμβανομένων  στρατιωτικών  δραστηριοτήτων από κρατικά πλοία  και αεροσκάφη, που  βρίσκονται σε μη εμπορική υπηρεσία  καθώς  και δραστηριότητες για  την εφαρμογή των νόμων  σχετικά  με την  άσκηση  κυριαρχικών δικαιωμάτων ή δικαιοδοσίας  που  δεν περιλαμβάνονται στη  δικαιοδοσία ενός δικαστηρίου  δυνάμει του  άρθρου  297 παρ.2 ή 3.

(γ) Διαφορές  σχετικά  με  τις  οποίες  το Συμβούλιο  Ασφαλείας των  Ηνωμένων  Εθνών  ασκεί τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν από  το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, εκτός  αν το  Συμβούλιο Ασφαλείας  αποφασίσει να αφαιρέσει το  θέμα  από  την Ημερήσια Διάταξη  του ή  καλέσει τα  μέρη να επιλύσουν αυτές με τα  μέσα που  πρόβλεπει η  παρούσα  Σύμβαση.

2.  Κράτος-Μέρος το  οποίο  έχει προβεί  σε δήλωση δυνάμει της  παραγράφου 1 μπορεί  οποτεδήποτε  να  την  αποσύρε ι ή να συμφωνήσει να  υποβάλλει διαφορά που έχει αποκλεισθεί με τέτοια δήλωση  σε  οποιαδήποτε  διαδικασία που  καθορίζεται στην παρούσα Σύμβαση.

3.  Κράτος-Μέρος  το  οποίο  έχει προβεί  σε δήλωση δυνάμει της παραγράφου 1  δεν δικαιούται να υποβάλλει οποιαδήποτε διαφορά που  εμπίπτει στην  εξαιρούμενη  κατηγορία  διαφορών σ’οποιαδήποτε  διαδικασία  της παρούσας  Σύμβασης έναντι άλλου  Κράτους-Μέρους, χωρίς  τη  συναίνεση του μέρους τούτου.

4.  Αν ένα από  τα Κράτη-Μέρη έχει προβεί σε δήλωση δυνάμει της  παραγράφου 1 (α), οποιοδήποτε  άλλο  Κράτος-Μέρος  μπορεί να  υποβάλει οποιαδήποτε  διαφορά  που εμπίπτει στην  εξαιρούμενη κατηγορία  έναντι του .δηλώσαντος μέρους στη διαδικασία που  καθορίζεται στη δήλωση αυτή.

5.  Νέα δήλωση, ή η  απόσυρση  δήλωσης  δεν επηρέαζε ι με κανένα  τρόπο  διαδικασίες που  εκκρεμούν  ενώπιον δικαστηρίου  σύμφωνα  με  το παρόν άρθρο, εκτός  αν τα  μέρη συμφώνουν  διαφορετικά.

6.  Δηλώσεις και ειδοποιήσεις  για απόσυρση δηλώσεων δυνάμει του  παρόντος  άρθρου  κατατίθενται στο  Γενικό Γραμματέα  των  Ηνωμένων  Εθνών, ο  οποίος διαβίβαζε ι αντίγραφο  αυτών  στα Κράτη-Μέρη.

 

Άρθρο 299

Δικαίωμα  των  μερών  να συμφωνούν  διαδικασία

1.  Διαφορά που έχει αποκλεισθεί  δυνάμει του  άρθρου 297 ή έχει εξαιρεθεί  κατόπιν  δηλώσεως  γενομένης δυνάμει του άρθρου  298  από  τις  διαδικασίες  επίλυσης  διαφορών  που προβλέπονται στο  τμήμα  2  μπορεί  να  υποβληθεί στις διαδικασίες  αυτές μόνο  κατόπιν συμφωνίας των μερών  στη δ ι αφορά.

2.  Τίποτα  στο  παρόν,  τμήμα  αυτό  δεν  παρακωλύει το δικαίωμα  των μερών  στη διαφορά να συμφωνήσουν  σε κάποια άλλη διαδικασία  για  την επίλυση της διαφοράς αυτής ή να επιτύχουν  φιλική  διευθέτηση.

 

ΜΕΡΟΣ  XVI

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 300

Καλή πίστη  και κατάχρηση  δικαιώματος

Τα Κράτη-Μέρη εκπληρώνουν  με  καλή πίστη τις υποχρεώσεις  που  αναλαμβάνονται με  την παρούσα Σύμβαση και θα ασκούν  τα  δικαιώματα, τη  δικαιοδοσία και τις ελευθερίες που  αναγνωρίζονται από  τη  παρούσα Σύμβαση  κατά τρόπο που δεν αποτελεί κατάχρηση  δικαιώματος.

 

Άρθρο  301

Ειρηνικές  χρήσεις  των  θαλασσών

Κατά  την  άσκηση  των  δικαιωμάτων  τους  και   την εκπλήρωση  των  υποχρεώσεων  τους  δυνάμει της παρούσας Σύμβασης, τα Κράτη-Μέρη  απέχουν  από κάθε  απειλή  ή  χρήση βίας  κατά  της  εδαφικής  ακεραιότητας  ή πολιτικής ανεξαρτησίας  οποιουδήποτε Κράτους, ή (από άλλες  πράξεις) κατά  οποιοδήποτε  άλλο  τρόπο ασυμβίβαστο  προς  τις  αρχές του  διεθνούς  δικαίου που περιέχονται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

 

Άρθρο  302

Αποκάλυψη  πληροφοριών

Χωρίς να  θίγονται τα δικαιώματα κάθε  Κράτους-Μέρους να προσφεύγει στις  διαδικασίες  για την  επίλυση  διαφορών που προβλέπονται στην παρούσα Σύμβαση  καμιά διάταξη  της παρούσας Σύμβασης  δεν  θα  θεωρείται ότι απαιτεί  από  ένα Κράτος-Μέρος  κατά  την  εκπλήρωση  των  υποχρεώσεων του δυνάμει της  παρούσας  Σύμβασης, να παρέχει πληροφορίες των οποίων η  αποκάλυψη είναι αντίθετη  στα  ουσιώδη  συμφέροντα της  ασφάλειας του.

 

Άρθρο  303

Αρχαιολογικά και ιστορικά αντικείμενα που βρίσκονται στη θάλασσα

1.  Τα Κράτη έχουν  την  υποχρέωση να προστατεύουν αντικείμενα αρχαιολογικού και  ιστορικού  χαρακτήρα που βρίσκονται στη θάλασσα και συνεργάζονται  για  το  σκοπό αυτό.

2.  Με  σκοπό  τον  έλεγχο  της  εμπορίας  τέτοιων αντικειμένων, το παράκτιο Κράτος  μπορεί, εφαρμόζοντας  το άρθρο 33, να  θεώρησε ι ότι η  ανέλκυση τους  από  το  βυθό της θάλασσας  μέσα στη  ζώνη που αναφέρεται  στο  άρθρο  αυτό

χωρίς την έγκριση του αποτελεί παραβίαση μέσα στο έδαφος του ή τη χωρική του θάλασσα των νόμων και κανονισμών που προβλέπονται στο ίδιο  άρθρο.

3.  Καμιά  διάταξη του  παρόντος  άρθρου δεν θίγει τα δικαιώματα  των  εξακριβωμένων ιδιοκτητών  το  δίκαιο της ναυαγιαίρεσης ή  άλλους  κανόνες ναυτικού δικαίου ή τους νόμους  και πρακτική  σχετικά  με  τις πολιτιστικές ανταλλαγές.

4.  Το  άρθρο  αυτό δεν  επηρέαζε ι άλλες  διεθνείς  συμφωνίες σχετικά  με την  προστασία αντικειμένων  αρχαιολογικοό  και ιστορικού  χαρακτήρα.

 

Άρθρο 304

Ευθύνη και υποχρέωση  αποζημίωσης για  ζημιά

Οι διάταξεις της  παρούσας  Σύμβασης σχετικά με την ευθύνη  σε  περίπτωση ζημιάς  δεν  θίγουν  την εφαρμογή υφισταμένων  κανόνων  και την  ανάπτυξη  περαιτέρω κανόνων σχετικών  με  την ευθύνη  δυνάμει του  διεθνούς  δικαίου.

 

ΜΕΡΟΣ XVII

ΤΕΛΙΚΕΣ  ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

 

Άρθρο 305

Υπογραφή

1.  Η παρούσα Σύμβαση θα  είναι ανοικτή  για  υπογραφή:

(α) από  όλα  τα Κράτη,,

(β) από  τη  Ναμίμπια, εκπροσωπούμενη  από  το  Συμβούλιο των  Ηνωμένων Εθνών  για  τη  Ναμίμπια.

(γ) από όλα  τα  συνδεδεμένα αυτόνομα Κράτη τα  οποία έχουν  επίλεξει το  καθεστώς  αυτό  με  πράξη  αυτοδιάθεσης υπό την επίβλεψη  και έγκριση των  Ηνωμ. Εθνών  σύμφωνα  με την Απόφαση 1514 (XV) της  Γενικής  Συνέλευσης  και τα  οποία έχουν  αρμοδιότητα  σε θέματα διεπόμενα από  την  παρούσα Σύμβαση  συμπεριλαμβανομένης  και της  σύναψης  συνθηκών σχετικά  με  αυτά  θα  θέματα,

(δ) από όλα  τα συνδεδεμένα αυτόνομα Κράτη τα  οποία, δυνάμει των  εγγράφων  σύνδεσης  τους, έχουν  αρμοδιότητα  για τα  θέματα που  διέπονται από  την  παρούσα Σύμβαση ,καθώς και για  τη  σύναψη  συνθηκών  σχετικά με  αυτά τα  θέματα.

(ε) από  όλα  τα  εδάφη τα οποία απολαύουν πλήρους εσωτερικής  αυτονομίας, που  αναγνωρίζεται ως τέτοια από  τα Ηνωμένα Εθνη, αλλά  τα  οποία δεν  έχουν  αποκτήσει πλήρη ανεξαρτησία σύμφωνα  με την  Απόφαση 1514 (XV) της  Γενικής Συνέλευσης  και τα  οποία  έχουν αρμοδιότητα στα  θέματα που διέπονται από  τη  παρούσα Σύμβαση  καθώς  και για  την  σύναψη συνθηκών  σχετικών με  αυτά τα  θέματα.

(στ) από διεθνείς  οργανισμούς  σύμφωνα  με το Παράρτημα IX . 2.  Η Σύμβαση  αυτή θα παραμείνει ανοικτή  για  υπογραφή

μέχρι τις 9  Δεκεμβρίου 1984  στο  Υπουργείο Εσωτερικών της Τζαμαϊκας και επίσης στην ‘Εδρα  των  Ηνωμένων  Εθνών στη Νέα  Υόρκη από 1ης Ιουλίου  1983 μέχρι τις 9  Δεκεμβρίου 1984.

 

Αρθρο 306

Επικύρωση  και επίσημη επιβεβαίωση

Η Σύμβαση  αυτή  υπόκειται σε επικύρωση  από  τα Κράτη, τις  άλλες οντότητες  που  μνημονεύονται στο  άρθρο 305, παράγραφος 1(β), (γ), (δ) και (ε) και σε  επίσημη επιβεβαίωση  σύμφωνα  με  το  Παράρτημα  IX ,από τις  οντότητες που  αναφέρονται στο  άρθρο  305 παράγραφος, 1 (στ). Τα έγγραφα  επικύρωσης  και επίσημης επιβεβαίωσης θα κατατίθενται στο  Γενικό Γραμματέα  των  Ηνωμένων  Εθνών.

 

Αρθρο 307

Προσχώρηση

Η παρούσα Σύμβαση  παραμένει ανοικτή  για προσχώρηση από  τα Κράτη  και τις  άλλες  οντότητες που  μνημονεύονται στο  άρθρο 305. Προσχώρηση των  οντοτήτων  που  μνημονεύονται στο  άρθρο  305 παράγραφο 1 (στ), γίνεται σύμφωνα  με το Παράρτημα XI .Τα  έγγραφα προσχώρησης  κατατίθενται στο Γενικό Γραμματέα  των Ηνωμ. Εθνών.

 

Αρθρο  308

Εναρξη ισχύος

1.  Η παρούσα Σύμβαση  αρχίζει να ισχύει 12 μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης  του  εξηκοστού  οργάνου επικύρωσης ή  προσχώρησης.

2.  Για κάθε  Κράτος που  επικυρώνει ή-προσχωρεί  στην παρούσα Σύμβαση μετά την  κατάθεση  του  εξηκοστού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης, η  Σύμβαση  αρχίζει να ισχύει την τριακοστή ημέρα  μετά  την ημερομηνία κατάθεσης του  οργάνου επικύρωσης  ή προσχώρησης  του, με  την  επιφύλαξη της παραγράφου 1.

3.  Η Συνέλευση της  Αρχής  συνέρχεται κατά  την ημερομηνία έναρξης  της ισχύος  της  παρούσας  Σύμβασης  και εκλέγει το Συμβούλιο της Αρχής. Το  πρώτο  Συμβούλιο  συγκροτείται κατά τρόπο  σύμφωνο  με  το  σκοπό  του άρθρου 161 σε  περίπτωση  που οι διατάξεις  του  άρθρου  αυτού  δεν  μπορούν να  εφαρμοσθούν αυστηρά.

4.  Οι κανόνες, κανονισμοί  και διαδικασίες  που εκπονούνται από  την  Προπαρασκευαστική  Επιτροπή εφαρμόζονται προσωρινά  μέχρις  ότου  υιοθετηθούν επίσημα από  την  Αρχή σύμφωνα  με το  Μέρος  XI.

5.  Η Αρχή  και τα όργανα  της  ενεργούν  σύμφωνα  με την Απόφαση  II  της Τρίτης  Διάσκεψης των  Ηνωμένων  Εθνών για το Δίκαιο  της θάλασσας που αφορά  τις  προπαρασκευαστικές επενδύσεις  καθώς  και με  τις  αποφάσεις  της

Προπαρασκευαστικής  Επιτροπής  που  λαμβάνονται κατ’εφαρμογή της  Απόφασης  αυτής.

 

Άρθρο 309

Επιφύλαξεις  και  Εξαιρέσεις

Καμιά  επιφύλαξη  ή  εξαίρεση  δεν  μπορεί να  γίνει στην παρούσα Σύμβαση εκτός  αν  αυτή  επιτρέπεται ρητά από άλλα άρθρα  της  παρούσας  Σύμβασης.

 

Άρθρο  310

Διακήρυξεις και Δηλώσεις

Το  άρθρο 309  δεν απαγορεύει σ’ένα Κράτος  κατά  την υπογραφή, επικύρωση  ή προσχώρηση  στην  παρούσα Σύμβαση ,να προβεί  σε  διακηρύξεις  ή  δηλώσεις, όπως  και να διατυπώνεται ή  ονομάζεται με  σκοπό, μεταξύ  άλλων, την εναρμόνιση των  νόμων και κανονισμών  του  με τ ι ς  διάταξε ι ς της παρούσας Σύμβασης  υπό την προϋπόθεση  ότι διακήρυξε ι ς ή δηλώσει ς  αυτές  δεν αποσκοπούν στον αποκλεισμό  ή στην τροποποίηση  της  νομικής ισχύος  των  διατάξεων  της  παρούσας Σύμβασης  κατά  την  εφαρμογή  τους  στο Κράτος  αυτό.

 

Αρθρο  311

Σχέση  με  άλλες  συμβάσεις  και διεθνείς  συμφωνίες

1.  Η παρούσα Σύμβαση  υπερίσχυε ι , μεταξύ  των  Κρατών -Μερών, των  Συμβάσεων  της  Γενεύης  της  29ης Απριλίου 1958 για το Δίκαιο  της  Θάλασσας.

2.  Η παρούσα Σύμβαση δεν μεταβάλλει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Κρατών Μερών που πηγάζουν από άλλες συμφωνίες συνάδουσες με την παρούσα Σύμβαση και που δεν θίγουν την απολαυή από άλλα Κράτη- Μέρη των δικαιωμάτων τους ή την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους δυνάμει της παρούσας Σύμβασης.

3.  Δύο  ή περισσότερα Κράτη- Μέρη  μπορούν να  συνάπτουν συμφωνίες  που  τροποποιούν  ή αναστέλλουν  την εφαρμογή των διατάξεων  της  παρούσας  Σύμβασης ,εφαρμοζόμενες αποκλειστικά στις  μεταξύ  τους σχέσεις  υπό  την προϋπόθεση ότι οι συμφωνίες  αυτές  δεν αφορούν  σε  διάταξη  από  την οποία  η  παρέκκλιση  δεν  είναι συμβατή  με  την αποτελεσματική  εκτέλεση του αντικειμένου  και του  σκοπού της  παρούσας  Σύμβασης και υπό  την  προϋπόθεση  περαιτέρω ότι τέτοιες  συμφωνίες  δεν  θίγουν  την  εφαρμογή  των  βασικών αρχών που περιέχονται σ’αυτή και οτι οι διάταξεις των συμφωνιών  αυτών  δεν  θίγουν  την απολαυή από άλλα Κράτη Μέρη  των  δικαιωμάτων  τους  ή την  εκπλήρωση των  υποχρεώσεων τους  δυνάμει της παρούσας Σύμβασης.

4.  Κράτη-Μέρη  που προτίθενται να συνάψουν  συμφωνία  που αναφέρεται στην παράγραφο  3 οφείλουν  να γνωστοποιούν στα άλλα Κράτη Μέρη, μέσω του  θεματοφύλακα  της παρούσας Σύμβασης, την πρόθεση τους  να συνάψουν  τη  συμφωνία , καθώς  και τις  τροποποιήσεις  ή την αναστολή που προβλέπει αυτή η  συμφωνία.

5.  Το  παρόν άρθρο  δεν  θίγει διεθνείς συμφωνίες  οι οποίες  ρητά επιτρέπονται ή διαφυλάσσονται από άλλα άρθρα της  παρούσας  Σύμβασης.

6.  Τα Κράτη-Μέρη  συμφωνούν ότι καμιά τροποποίηση δεν μπορεί να γίνει στη  βασική αρχή που αφορά στην  κοινή κληρονομιά  της  ανθρωπότητας  και που  διατυπώνεται στο 136 και ότι δεν  θα καταστούν συμβαλλόμενα μέρη  σ’ οποιαδήποτε συμφωνία που  θα παραβιάζει την αρχή αυτή.

 

Άρθρο  312

Τροποποίηση

1.  Με  την  εκπνοή  δεκαετούς περιόδου  υπολογιζόμενης  από της ημερομηνίας έναρξης ισχύος  της Σύμβασης  αυτής, κάθε Κράτος- Μέρος  μπορεί  με  γραπτή ανακοίνωση  προς  το  Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, να προτείνει συγκεκριμένες τροποποιήσεις  της  Σύμβασης  αυτής  εκτός  από  εκείνες  που αφορούν στις  δραστηριότητες στην Περιοχή και να  ζητήσει τη  σύγκληση  διάσκεψης προς  εξέταση  των προτεινόμενων αυτών  τροποποιήσεων. Ο Γενικός Γραμματέας  κυκλοφορεί την ανακοίνωση  αυτή σε  όλα τα Κράτη- Μέρη.   Αν  μέσα σε 12 μήνες  από της ημερομηνίας  της κυκλοφορίας  της ανακοίνωσης, τουλάχιστον  τα μισά Κράτη  Μέρη  απαντήσουν θετικά στο  αίτημα αυτό, ο Γενικός Γραμματέας  συγκαλεί τη διάσκεψη.

2.  Εφαρμοστέα  διαδικασία  λήψης απόφασης  στην τροποποιητική διάσκεψη  θα είναι ίδια με αυτή που εφαρμόστηκε  στην  Τρίτη Διάσκεψη  των Ηνωμένων Εθνών  για  το Δίκαιο  της  Θάλασσας εκτός  αν αποφάσισε ι διαφορετικά η διάσκεψη  Η Διάσκεψη  πρέπει να καταβάλει κάθε  προσπάθεια για  επίτευξη  συμφωνίας  επί  των  τροποποιήσεων  δια  της μεθόδου  της  μη  εγέρσεως αντιρρήσεων και δεν θα πρέπει να διεξάγεται ψηφοφορία  επ’αυτών προτού  εξαντληθούν  όλες  ο προσπάθειες  για  να επιτευχθεί  ομοφωνία.

 

Άρθρο  313

Τροποποίηση  με απλοποιημένη  διαδικασία

1.  Κάθε Κράτος- Μέρος  μπορεί, με  γραπτή ανακοίνωση  προς το Γενικό Γραμματέα  των Ηνωμένων Εθνών, να προτείνε ι τροποποίηση  της  παρούσας  Σύμβασης  εκτός  από  τροποποιήσεις που αφορούν σε  δραστηριότητες στην Περιοχή, προκειμένου να  υιοθετηθεί  με  την  απλοποιημένη  διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο  αυτό χωρίς  τη  σύγκληση  διάσκεψης. Ο Γενικός  Γραμματέας θα κυκλοφορεί  την ανακοίνωση  σε όλα  τα Κράτη  Μέρη.

2.  Αν  μέσα σε 12  μήνες από της  ημερομηνίας  της κυκλοφορίας  της ανακοίνωσης, ένα Κράτος Μέρος προβάλει αντίρρηση  στην προτεινόμενη  τροποποίηση  ή  στην πρόταση για  υιοθέτηση  της  με  απλοποιημένη  διαδικασία, η τροποποίηση  θεωρείται απορριφθείσα. Ο Γενικός Γραμματέας θα πληροφορεί  σχετικά  όλα τα Κράτη- Μέρη  αμέσως.

3.  Αν 12  μήνες  μετά  την  ημερομηνία της  κυκλοφορίας της ανακοίνωσης, κανένα Κράτος δεν  έχει προβάλλει αντίρρηση στην προτεινόμενη  τροποποίηση  ή στην πρόταση  για υιοθέτηση  της  με  απλοποιημένη διαδικασία, η  προτεινόμενη

τροποποίηση θεωρείται υιοθετηθείσα. πληροφορεί όλα τα Κράτη- Μέρη ότι η τροποποίηση έχει υιοθετηθεί.

 

Αρθρο 314

Τροποποιήσεις  των  διατάξεων  της παρούσας Σύμβασης των  σχετιζομένων  αποκλειστικά με  δραστηριότητες  στην Περιοχή

1.  Κάθε  Κράτος Μέρος  μπορεί  με  γραπτή  ανακοίνωση  προς το Γενικό Γραμματέα  της  Αρχής να προτείνει τροποποίηση των  διατάξεων  της παρούσας Σύμβασης  που  αφορούν αποκλειστικά σε  δραστηριότητες στην Περιοχή περιλαμβανομένου  του Παραρτήματος  VI  Τμήμα  4. Ο Γενικός Γραμματέας  κυκλοφορεί την  ανακοίνωση  αυτή  σε  όλα  τα  Κράτη Μέρη. Η προτεινόμενη  τροποποίηση  υπόκειται στην έγκριση της Συνέλευσης  αφού προηγουμένως  εγκριθεί  από  το Συμβούλιο. Οι αντιπρόσωποι των Κρατών Μερών στα  όργανα αυτά  είναι πλήρως  εξουσιοδοτημένοι να  εξετάζουν  και εγκρίνουν  την προτεινόμενη  τροποποίηση. Η προτεινόμενη τροποποίηση, όπως εγκρίνεται από το Συμβούλιο  και τη Συνέλευση /θεωρείται ως  υιοθετηθείσα.

2.  Πριν από την  έγκριση  οποιασδήποτε τροποποίησης δυνάμει της παραγράφου 1, το Συμβούλιο  και η  Συνέλευση διασφαλίζουν ότι αυτή δεν  θίγει το σύστημα  εξερεύνησης και εκμετάλλευσης  των πόρων  της  Πειοχής εν  αναμονή της Αναθεωρητικής Διάσκεψης, σύμφωνα με  το άρθρο 155.

 

Άρθρο  315

Υπογραφή, επικύρωση, προσχώρηση  και αυθεντικά κείμενα  τροποποιήσεων

1.  Οι τροποποιήσεις  της  παρούσας Σύμβασης  μόλις υιοθετηθούν  είναι ανοικτές  για υπογραφή από  τα Κράτη Μέρη, για περίοδο 12  μηνών  από της ημερομηνίας υιοθέτησης: στην Έδρα  των Ηνωμένων Εθνών στη  Νέα  Υόρκη, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά στην ίδια  την  τροποποίηση.

2.  Τα άρθρα  306 ,307  και 320  εφαρμόζονται σε όλες τις τροποποιήσεις  της  παρούσας’ Σύμβασης.

 

Άρθρο  316

Έναρξη ισχύος  τροποποιήσεων

1. Οι τροποποιήσεις  της παρούσας Σύμβασης ,εκτός εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 5, αρχίζουν να ισχύουν για τα Κράτη  Μέρη που  επικυρώνουν  ή προσχωρούν σ’αυτές  την  τριακοστή ημέρα μετά από  την  ημερομηνία κατάθεσης  των  εγγράφων  επικύρωσης  ή  προσχώρησης των δύο τρίτων  των Κρατών Μερών  ή  των  60 Κρατών  Μερών, οποιοσδήποτε από τους  αριθμούς αυτούς  είναι ο μεγαλύτερος. Οι τροποποιήσεις  αυτές  δεν θίγουν την

Ο Γενικός  Γραμματέας προτεινόμενη απολαυή  από  τα  άλλα  κράτη Μέρη των  δικαιωμάτων τους ή την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους δυνάμει της  παρούσας Σύμβασης.

2.  Μία  τροποποίηση μπορεί να  πρόβλεπει ότι για την έναρξη ισχύος  αυτής απαιτείται μεγαλύτερος αριθμός επικυρώσεων ή προσχωρήσεων  από  εκείνον  που  απαιτεί το παρόν  άρθρο.

3.  Για κάθε  Κράτος  Μέρος  που  επικύρωνει ή  προσχωρεί  σε μιά  τροποποίηση  που  αναφέρεται στην παράγραφο 1 μετά  από την. κατάθεση του  απαιτούμενου  αριθμού  οργάνων επικύρωσης ή  προσχώρησης, η τροποποίηση  αρχίζει να ισχύει την τριακοστή ημέρα  μετά  την ημερομηνία κατάθεσης  από  το Κράτος  Μέρος  αυτό  του  εγγράφου  επικύρωσης  ή προσχώρησης του.

4.  Κάθε  Κράτος  το  οποίο  καθίσταται Μέρος  στην  παρούσα Σύμβαση  μετά  την έναρξη της ισχύος  μιας τροποποίησης σύμφωνα  με την  παράγραφο 1, θεωρείται, ελλείψει εκπεφρασμένης  διαφορετικής  πρόθεσης  από  το  Κράτος  αυτό  ως

(α) Μέρος  στην  παρούσα Σύμβαση  όπως  αυτή τροποποιήθηκε  και

(β) Μέρος  στην  μή  τροποποιημένη  Σύμβαση  αναφορικά  με κάθε  κράτος  Μέρος  το  οποίο  δεν  δεσμεύεται από  την τροποποίηση.

5.  Κάθε  τροποποίηση  που  αφορά αποκλειστικά στις δραστηριότητες  και κάθε  τροποποίηση του παραρτήματος  VI τίθεται σε ισχύ  για  όλα  τα Κράτη  Μέρη ένα χρόνο  μετά  την ημερομηνία  κατάθεσης των  οργάνων επικύρωσης ή  προσχώρησης των  τριών  τετάρτων των  Κρατών Μερών.

6.  Κάθε  Κράτος  το  οποίο  καθίσταται Μέρος  στην  παρούσα Σύμβαση  μετά  την  θέση  σε ισχύ  των  τροποποιήσεων  σύμφωνα με την παράγραφο 5, θεωρείται ώς  μέρος   της  παρούσας Σύμβασης  όπως  αυτή  τροποποιήθηκε.

 

Άρθρο 317

Καταγγελία

1.  Ενα Κράτος  Μέρος  μπορεί  να καταγγείλει την  παρούσα Σύμβαση με γραπτή γνωστοποίηση  προς το  Γενικό  Γραμματέα των  Ηνωμένων  Εθνών και μπορεί να  αναφέρει τους λόγους της καταγγελίας. Η μή αναφορά  των  λόγων  δεν θίγει την ισχύ της  καταγγελίας. Η καταγγελία αρχίζει να ισχύει ένα  χρόνο μετά  την ημερομηνία  λήψης της  γνωστοποίησης, εκτός άν η γνωστοποίηση  καθόριζε ι μεταγενέστερη ημερομηνία.

2.  Κράτος  δεν  απαλάσσεται συνεπεία  της  καταγγελίας  από της  οικονομικές και συμβατικές  υποχρεώσεις  που προέκυψαν όταν  ήταν Μέρος  της  Σύμβασης  αυτής  ούτε  και καταγγελία επηρέαζε ι οποιοδήποτε  δικαίωμα  υποχρέωση ή  τη νομική  θέση του  Κράτους  αυτού  που  δημιουργήθηκε  από  την  εφαρμογή  της Σύμβασης  αυτής, πριν  από  τον  τερματισμό  της  από  το  Κράτος αυτό.

3.  Η καταγγελία με  κανένα  τρόπο  δεν  θίγει το  καθήκον κάθε  Κράτους  Μέρους   να  εκπλήρωνει κάθε υποχρέωση  που περιέχεται στην παρούσα Σύμβαση  και στην  οποία  θα

υπόκειτο δυνάμει του  διεθνούς δικαίου, ανεξάρτητα από  την παρούσα Σύμβαση.

 

Αρθρο 318

Καθεστώς των  Παραρτημάτων

Τα Παραρτήματα αποτελούν  αναπόσπαστο  μέρος της παρούσας  Σύμβασης  και πλην  αντίθετης ρητής διάταξης, αναφορά στην  παρούσα  Σύμβαση ή  σε ένα  από  τα Μέρη αυτής, περιλαμβάνει και αναφορά στα σχετικά παραρτήματα.

 

Αρθρο  319

Θεματοφύλακας

1.  Ο Γενικός  Γραμματέας  των Ηνωμένων  Εθνών  είναι ο θεματοφύλακας  της  παρούσας  Σύμβασης  και των  σχετικών  με αυτή  τροποποιήσεων.

2.  Επιπρόσθετα  με τα καθήκοντα  του  ως θεματοφύλακα, ο Γενικός Γραμματέας :

(α) αναφέρει σε  όλα  τα Κράτη  Μέρη, στην  Αρχή  και στους  αρμοδίους  διεθνείς  οργανισμούς τα  θέματα  γενικής φύσης  που προκύπτουν  αναφορικά  με την  παρούσα  Σύμβαση.

(β) γνωστοποιεί  στην Αρχή  τις  επικυρώσεις  και επίσημες επιβεβαίωσε ι ς  και προσχωρήσεις  στην  παρούσα Σύμβαση  και τις  σχετικές  τροποποιήσεις  καθώς  και τις καταγγελίες  της  παρούσας  Σύμβασης.

(γ) γνωστοποιεί  στα Κράτη  Μέρη τις  συμφωνίες  σύμφωνα με  το  άρθρο  311  παράγραφος 4.

(δ)  κυκλοφορεί  τις  τροποποίησεις  που  υιοθετούνται σύμφωνα  με την  παρούσα Σύμβαση στα  Κράτη Μέρη για επικύρωση  ή προσχώρηση.

(ε) συγκαλεί τις  αναγκαίες  συνόδους  των  Κρατών  Μερών σύμφωνα  με  την παρούσα Σύμβαση.

3.  (α) Ο Γενικός  Γραμματέας  διαβιβάζει επίσης  στους παρατηρητές  που  αναφέρονται στο  άρθρο 156 :

(ι) τις  αναφορές  που  μνημονεύονται στην  παράγραφο 2 (α).

(ιι) Τις  γνωστοποιήσεις που  μνημονεύονται στην παράγραφο  2 (β) και (γ) και

(ιii) Tα κείμενα  των  τροποποιήσεων  που  μνημονεύονται στην παράγραφο 2 (δ) για  ενημέρωση  τους.

(β) ο  Γενικός  Γραμματέας  προσκαλεί επίσης τους παρατηρητές  αυτούς  στις  συνόδους των  κρατών μερών  που μνημονεύονται στην  παράγραφο 2 (ε).

 

Αρθρο ·320

Αυθεντικό κείμενο

Το πρωτότυπο  της  παρούσας  Σύμβασης, της οποίας τα κείμενα στην  αγγλική, αραβική, γαλλική,  ισπανική, κινεζική και ρωσσική  γλώσσα  είναι εξίσου  αυθεντικά, κατατίθενται σύμφωνα  με το  άρθρο 305  παράγραφος 2  στον Γενικό  Γραμματέα  των  Ηνωμένων  Εθνών,

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ , οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι , δεόντως προς τούτο  εξουσιοδοτημένοι, υπέγραψαν  την παρούσα Σύμβαση.

ΕΓΙΝΕ στο ΜΟΝΤΕΓΚΟ ΜΠΑΙΥ στις 10  Δεκεμβρίου του  χίλια εννιακόσια  ογδόντα  δύο.

 

(Ακολουθούν παραρτήματα για τα οποία βλέπε στο οικείο ΦΕΚ)

 

Άρθρο δεύτερο

Η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 της κυρούμενης Συμβάσεως να επεκτείνει σε οποιονδήποτε χρόνο το εύρος της χωρικής θάλασσας μέχρι αποστάσεως 12 ν.μ. Για την εφαρμογή στην εσωτερική έννομη τάξη της διατάξεως αυτής και την εφαρμογή ή εκτέλεση των λοιπών διατάξεων που αφορούν την αιγιαλίτιδα ζώνη, καθώς και των σχετικών με τη συνορεύουσα ζώνη, τα στενά διεθνούς ναυσιπλοΐας και την ερμηνευτική δήλωση που έκανε η χώρα μας σχετικά με αυτά κατά την υπογραφή της Συμβάσεως, την υφαλοκρηπίδα, τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα, την προστασία και διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος και κάθε άλλης διατάξεως της με τον παρόντα νόμο κυρουμένης Συμβάσεως, εκδίδονται σχετικά προεδρικά διατάγματα μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου.

 

Άρθρο τρίτο

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευση του’ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, της Σύμβασης που κυρώνεται από την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 308 παρ. 2 αυτής και της Συμφωνίας που κυρώνεται από την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 6 παρ. 2 αυτής.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεση του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 23 Ιουνίου 1995

 

---

 

Κατεβάσετε το αρχείο με το πρωτότυπο κείμενο, όπως είναι δημοσιευμένο στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) του Εθνικού Τυπογραφείου.

---