Βασιλικό Διάταγμα της 26-3/24-4-1936 - ΦΕΚ 174/Α/24-4-1936

ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΦΕΚ

Το παρακάτω κείμενο διατάξεων αποτελεί το αρχικό κείμενο των διατάξεων, όπως ήταν δημοσιευμένες στο Φ.Ε.Κ., οι οποίες έχουν τροποποιηθεί με μεταγενέστερες διατάξεις.

Β.Δ. της 26-3/24-4-1936 - ΦΕΚ 174/Α/24.4.1936

Περί μέτρων πρόληψης και καταστολήν των μεταδοτικών νόσων των ζώων.

Έχοντες υπόψη τον Νόμ.248 “περί οργανώσεως της Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας”, ως συνεπληρώθη δια του από 23 Ιαν. 1936 Α.Νόμου “περί συμπληρώσεως του Νόμ.248 περί οργανώσεως της Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας”, τα Άρθρο 56 και 83 του από 31 Δεκ. 1836 Β.Δ/τος “περί δημοτικής αστυνομίας” επέχοντος θέσιν Νόμου ως και την υπ’αριθ.75 ε.έ. γνωμοδότησιν του Συμβουλίου Επικρατείας, προτάσει του υμετέρου επί της Γεωργίας Υπουργού απεφασίσαμεν και διατάσσομεν.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Γενικαί διατάξεις και μέτρα

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
Ορισμοί και αρμοδιότης

Άρθρο 1
Καθορισμός της εννοίας των μεταδοτικών νόσων των ζώων
1.Μεταδοτική νόσος των ζώων νοείται πάσα νόσος μεταδιδόμενη αμέσως ή εμμέσως και προσβάλλουσα εν τω αυτώ περιωρισμένω χώρω ή εν ευρυτέρα περιφερεία δια των αυτών νοσηρών φαινομένων κατά τον αυτόν χρόνον ή κατά βραχέα ή μακρά χρονικά διαστήματα μέγαν αριθμόν ζώων ομοειδών ή ετεροειδών.
 
Άρθρο 2
Χαρακτηρισμός των εκ μεταδοτικής νόσου πασχόντων, υπόπτως νοσούντων και λοιμυπόπτων ζώων.
1.Θεωρούνται ως πάσχοντα εκ μεταδοτικής ασθενείας τα ζώα εκείνα άτινα παρουσιάζουσιν έκδηλα συμπτώματα μεταδοτικής τινος ζωονόσου ή τα δια μικροβιολογικών ή βιολογικών μεθόδων ως ασθενή αποδεικνυόμενα.
2.Ως υπόπτως νοσούντα εκ μεταδοτικής νόσου θεωρούνται τα ζώα εκείνα άτινα εκδηλούσι φαινόμενα νοσηρά κατά το μάλλον και ήττον παρεμφερή προς εκείνα μεταδοτικής τινος νόσου των ζώων.
3.Λοιμύποπτα θεωρούνται τα ζώα εκείνα άτινα καίτοι δεν παρουσιάζουσιν έκδηλα συμπτώματα μεταδοτικής τινός ζωονόσου, εν τούτοις παρέχουσιν την υπόνοιαν ότι εμολύνθησαν λόγω αμέσου ή εμμέσου επαφής μετά ζώων εκδήλως πασχόντων.
4.Μικροβιοφορείς θεωρούνται τα ζώα εκείνα άτινα προσβληθέντα εκ μεταδοτικής νόσου και ιαθέντα φέρουσιν εν τω οργανισμώ αυτών επί βραχύ ή μακρόν χρονικόν διάστημα το παθογόνον της νόσου αίτιον.

Άρθρο 3
Μεμολυσμένα αντικείμενα
1.Μεμολυσμένα αντικείμενα θεωρούνται πάντα όσα ήλθον εις άμεσον ή έμμεσον επαφήν μετά των λοιμοβλήτων ή λοιμυπόπτων ζώων.

Άρθρο 4
Κατονομασία των μεταδοτικών νόσων των ζώων
(Καταργήθηκε)

Άρθρο 5
Αρμοδιότης
Η καταπολέμησις των μεταδοτικών νόσων των ζώων ανάγεται εις την αρμοδιότητα των Νομοκτηνιατρικών Υπηρεσιών εν συνεργασία μετά των κατά τόπους Διοικητικών και Αστυνομικών Αρχών. Αύται εφαρμόζουσι, εν περιπτώσει εμφανίσεως επιζωοτιών, τας διατάξεις και μέτρα ως κατωτέρω ορίζονται.


 
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Άρθρο 6
Δήλωσις, απομονώσεις, θανάτωσις, ενταφιασμός και απολυμάνσεις Δήλωσις
1.Την μεταξύ αγροτικών ή οικοσίτων ζώων εκδήλωσιν οιασδήποτε των εν τω Άρθρο 4 κατονομαζομένων μεταδοτικών νόσων, υποχρεούται πας τις να αναφέρη πάραυτα προς την επιτόπιον Αστυνομικήν Αρχήν ή ελλείψει ταύτης προς τον Πρόεδρον της Κοινότητος όστις δια της ταχυτέρας οδού ειδοποιεί τον οικείον Νομοκτηνίατρον και την πλησιεστέραν Αστυνομικήν Αρχήν. Η δήλωσις αύτη γίνεται εγγράφως ή προφορικώς οριζομένου εν αυτή του ονόματος του κατόχου, του είδους του νοσήσαντος ζώου και του μέρους επακριβώς ένθα εσημειώθη η νόσος.
2.Εις την δήλωσιν υποχρεούνται να προβαίνωσι πρωτίστως ο κάτοχος του παθόντος ζώου, ο επισκεψάμενος τούτο Κτηνίατρος ή και πας άλλος θεράπων ή περιποιούμενος το παθόν ή θανόν τυχόν ζώον. Επίσης υποχρεούται εις την αυτήν δήλωσιν ο πανδοχεύς εν τω ζωοστασίω του οποίου παρέμεινε το προσβληθέν ζώον.
3.Οσαύτως εις την προς τον αρμόδιον Νομοκτηνίατρον της περιφερείας των δήλωσιν προβαίνουσι και οι Διευθυνταί ή Προϊστάμενοι των Γεωργικών Ιδρυμάτων, Σταθμών και Επισταθμιών.
4.Εις την δήλωσιν ταύτην υποχρεούται να προβαίνη και ο πλοίαρχος, άμα τη αφίξει του πλοίου εις τον πρώτον λιμένα προσορμήσεως, προς τον υγειονομικόν Κτηνίατρον και Λιμενάρχην. Η δήλωσις αυτή επιδίδεται προ της αποβιβάσεως του παθόντος ζώου. Εις την αυτήν υποχρέωσιν υπόκειται και ο προϊστάμενος αμαξοστοιχίας οσάκις μεταδοτική τις νόσος ήθελε εκδηλωθή μεταξύ των σιδηροδρομικώς μεταφερομένων ζώων.
Η δήλωσις αυτού γίνεται προς τον αρμόδιον σιδηροδρομικόν σταθμάρχην όστις υποχρεούται να ειδοποιήση την πλησιεστέραν Νομοκτηνιατρικήν ή Αστυνομικήν Αρχήν της περιφερείας απαγορευομένης εν τω μεταξύ της εκφορτώσεως πάντων των μεταφερομένων ζώων.
5.Εις περίπτωσιν καθ’ ην εις οδικώς μεταφερόμενα ζώα εκ τινος περιφερείας εις ετέραν, εκδηλωθή μεταδοτική νόσος μεταξύ τούτων, ο ιδιοκτήτης ή ο ποιμήν οφείλει να δηλώση την εμφάνισιν της νόσου εις την πλησιεστέραν Αστυνομικήν Αρχήν του τόπου ήτις επακολουθητικώς ειδοποιεί τας οικείας Νομοκτηνιατρικάς Αρχάς.
6.Οι παραβάται των ανωτέρω διατάξεων τιμωρούνται ως το Άρθρο 574 του Ποινικού Νόμου ορίζει.

Άρθρο 7
Περί δηλώσεως των εν τω Στρατώ μεταδοτικών νοσημάτων
Δια την ταχυτέραν και λυσιτελεστέραν προφύλαξιν και καταπολέμησιν των επιζωοτιών αι στρατιωτικαί αρχαί γνωρίζουσιν εις τας κατά τόπους Νομοκτηνιατρικάς Αρχάς την εις τα κτήνη αυτών τυχόν εμφάνισιν μεταδοτικής νόσου ως και την κατάπαυσιν αυτής.

Άρθρο 8
Απομονώσεις εν σταύλω
1.Πάν ζώον δεδηλωμένως πάσχον ή υπόπτως νοσούν ή λοιμύποπτον μεταδοτικής νόσου αποχωρίζεται των λοιπών υγιών ζώων των επιδεκτικών μολύνσεως εκ της αυτής νόσου και απομονούται εν καταλλήλω χώρω απαγορευομένης πάσης επικοινωνίας μετά των υγιών ζώων. Η απομόνωσις αύτη ή και άρσις αυτής επιβάλλονται υπό του αρμόδιου Νομοκτηνιάτρου προ δε της επί τόπου ελεύσεως αυτού υπό των οικείων Αστυνομικών Αρχών. Τα ζώα τα υπαγόμενα εις τινα των ανωτέρω οριζομένων κατηγοριών απομονούνται κεχωρισμένως κατά κατηγορίας απαγορευομένης της επικοινωνίας μεταξύ αυτών.
2.Τα εν υπομονώσει εν γένει διατελούντα ζώα σιτίζονται, ποτίζονται και διαβιούσιν όλως κατ’ ιδίαν χρησιμοποιουμένων ιδιαιτέρων ειδών σταύλου, διαίτης, περιποιήσεως σαγής, κλπ.
3.Δια την εν γένει επιμέλειαν των ούτω εν απομονώσει διατελούντων ζώων ορίζονται και ίδια άτομα, άτινα μεθ’ εκάστην εκ του μεμολυσμένου χώρου απομάκρυνσίν των απολυμαίνουσιν επιμελώς τας χείρας δια απολυμαντικού διαλύματος ως εν τω Άρθρο  21 του παρόντος περί απολυμάνσεως ορίζεται.
Εν περιπτώσει νόσου μεγάλης μεταδοτικότητας οι εντεταλμένοι την φροντίδα των ζώων, αποβάλλουσι τα ενδύματα και ιδίως τα υποδήματα άτινα έφερον κατά την εν τω μεμολυσμένω χώρω παραμονή των. Τα άτομα ταύτα δέον να είναι απηλλαγμένα πάσης λύσεως συνεχείας του δέρματος, να φέρωσι δε διαρκώς εφ’ όσον παραμένουν εν τω απομονωτηρίω ποδήρη χιτώνα και υποδήματα, απαγορευμένης της χρησιμοποιήσεως των σκεπασμάτων των πασχόντων ζώων δια την εαυτών χρήσιν. Εις περίπτωσιν καθ’ ην δεν υπάρχει κατάλληλος περιορισμένος χώρος  ή δ’εν τω σταύλω παραμονή είναι εξ οικονομικών λόγων δυσχερής, δύναται να λάβη χώραν απομόνωσις εν υπαίθρω δι’ α νοσήματα προβλέπεται εν ταις ειδικαίς διατάξεσι του παρόντος.

Αρθρο 9
Απομονώσεις εις βοσκάς
1.Εις περίπτωσιν εμφανίσεως μεταδοτικής νόσου εις ζώα εν βοσκή διαιτώμενα απαγορεύεται κατ’ αρχήν η μετακίνησις αυτών τε και των μετ’ αυτών συντρεφομένων υγιών εκ του τόπου ένθα έπαθον, καθοριζομένων ορίων απομονωτικής ζώνης υπό του Νομοκτηνιάτρου εν συνεργασία μετά των οικείων Αστυνομικών και Κοινοτικών Αρχών.
2.Εις περίπτωσιν καθ’ ην το νοσογόνον αίτιον προέρχεται εκ του εδάφους (άνθραξ, πνευματάνθραξ) δύναται κατά την κρίσιν του Νομοκτηνιάτρου να επιτραπή η μετατόπισις εις ετέραν κατάλληλον βοσκήν υπό την εποπτείαν των οικείων αστυνομικών αρχών και προσωπικήν ευθύνην του κατόχου των μετακινουμένων ζώων, επιβαλλομένων κατά την μετακίνησιν υγειονομικών μέτρων συγκειμένων εις την διαδρομήν δια μερών μη συχναζομένων υπό υγιών ζώων, τον ενταφιασμόν, ως ορίζεται εν τω αρθρ.13 του παρόντος, των καθ’ οδόν θνησκόντων, και την χειραγώγησιν δια δεσμού των φυλάκων κυνών. Τα ούτω μετατοπιζόμενα ζώα δύνανται να οδηγώνται κατά τας νύκτας εις τους σταύλους η ποιμνιοστάσια αυτών, να επανέρχωνται δε την πρωΐαν εις το μέρος της βοσκής δια των αυτών πάντοτε οδών, αίτινες κηρύσσονται μεμολυσμέναι, λαμβανομένων πάντοτε των άνω αναγραφομένων μέσων προφυλάξεως.
3.Δια τα εν τη βοσκή απομονούμενα ζώα ορίζεται ιδιαίτερος τόπος ποτίσματος απαγορευομένης της χρήσεως τούτου δι’ έτερα υγιή ζώα.

 Άρθρο 10
Μεγάλαι απομονώσεις
1.Εις περίπτωσιν βαρείας επιζωοτίας μεγάλης μεταδοτικότητος δύναται να επιβληθή δι αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού, τη προτάσει του παρ’ αυτώ Γνωμοδοτικού Συμβουλίου επιζωοτιών, τέλειος αποκλεισμός ολοκλήρου περιφερείας (Κοινότητος, Δήμου, Έπαρχίας, Νομού κλπ.). Ο αποκλεισμός ούτος εν επειγούση ανάγκη δύναται να επιβληθή υπό των κατά τόπους Γενικών Διοικητών και Νομαρχών τη εισηγήσει των οικείων Νομοκτηνιατρικών Αρχών, υποκειμένης της ενεργείας ταύτης εις την έγκρισιν του παρά τω Υπουργείω της Γεωργίας Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Επιζωοτιών.
2.Κατά την διάρκειαν του αποκλεισμού τούτου απαγορεύεται:
α)Η εκ του αποκλεισθέντος χώρου έξοδος πάντων των υγιών και λοιμοβλήτων ζώων του είδους των εις την μεταδοτικήν νόσον υποκειμένων ως και των κυνών.
β)Η εις τον αποκλεισθέντα χώρον είσοδος παντός ζώου ανήκοντος εις είδος ευπαθές εις την ενσκήψασαν νόσον.
γ)Η εν τω αποκεκλεισμένω χώρω κυκλοφορία και επικοινωνία ζώων ευπαθών εις την σημειωθείσαν νόσον.
δ)Η κατ’ αρχήν εκ του αποκλεισθέντος χώρου εξαγωγή ζωϊκών προϊόντων. Δύναται όμως εις ειδικάς περιπτώσεις και κατόπιν λήψεως αυστηρών μέτρων κατά την μεταφοράν, να επιτραπή αυτή εγκρίσει του οικείου Νομοκτηνιάτρου.
3.Εν τω αποκλεισθέντι χώρω λαμβάνονται πάντα τα υπό των Γενικών και Ειδικών διατάξεων του παρόντος προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα.
4.Ο αποκλεισμός αίρεται δια των αυτών διοικητικών ενεργειών δι’ ων ούτος επεβλήθη.

Άρθρο 11
Γενικαί διατάξεις αφορώσαι τας απομονώσεις
1.Ό κάτοχος, ζώων, υποβληθέντων εις απομόνωσιν υποχρεούται επιτασσόμενος, ως ανωτέρω ορίζεται, να διαθέτη τα μέσα προς ακριβή τήρησιν των όρων της απομονώσεως.
2.Η απομόνωσις των μεν πασχόντων ζώων διαρκεί μέχρι της τελείας εκβάσεως της νόσου (ίασις, θάνατος, θανάτωσις) των δε υπόπτως νοσούντων διαρκεί είτε μέχρι τελείας εξαλείψεως των παρ’ αυτών εκδηλουμένων τυχόν νοσηρών φαινομένων, είτε μέχρι της οριστικής και βεβαίας διαγνώσεως της νοσηράς αυτών καταστάσεως και των λοιμυπόπτων μέχρι παρελεύσεως των χρονικών διαστημάτων των οριζομένων δι’ εκάστην νόσον και προβλεπομένων υπό των ειδικών διατάξεων του παρόντος. Εάν κατά το διάστημα της απομονώσεως των λοιμυπόπτων ζώων ήθελον τυχόν εκδηλωθή νοσηρά φαινόμενα παρεμφερή προς τα της επιπολαζούσης μεταδοτικής νόσου, η απομόνωσις εξακολουθεί.
3.Απαγορεύεται η εμπορία ζώων διατελούντων υπό απομόνωσιν ή αποκλεισμόν.
4.Δύναται να επιτραπή η σφαγή πάντων των λοιμυπόπτων ζώων, εκ δε των εκδήλως ή υπόπτως πασχόντων μόνον εφ’ όσον αύτη προβλέπεται υπό των ειδικών δι’ εκάστην μεταδοτικήν νόσον διατάξεων του παρόντος, και μετά προηγουμένην γνωμοδότησιν του αρμοδίου Νομοκτηνιάτρου όστις ενεργεί λεπτομερή επί του σφαγέντος νεκροτομικήν έρευναν.

Άρθρο 12
Θανάτωσις
1.Ζώα εκδήλως πάσχοντα εξ ωρισμένων μεταδοτικών νόσων, ως εις τας ειδικάς διατάξεις του παρόντος ποιείται μνεία ή και ζώα λοιμύποπτα των νόσων τούτων, θανατούνται μερίμνη των Αστυνομικών Αρχών και μετά ητιολογημένην έκθεσιν των οικείων Νομοκτηνιάτρων συμφώνως προς τας ειδικάς διατάξεις τας δι’ εκάστην επιζωοτίαν προβλεπομένας εν τω παρόντι.
2.Θανάτωσις δύναται να επιβληθή επί παντός ζώου εκδήλως πάσχοντος εκ μεταδοτικής νόσου, οσάκις εκ της περαιτέρω παραμονής τούτου εν τη ζωή, επαπειλείται η υγεία των λοιπών εν τω αυτώ χώρω συνδιαιτωμένων ζώων, ή οσάκις δια της ενεργείας ταύτης σκοπείται η καταστολή μεταδοτικής νόσου εν τη πρώτη αυτής εστία.
3.Τέλος επιτρέπεται η θανάτωσις προς διαγνωστικούς σκοπούς ζώου, υπόπτως πάσχοντας εκ μεταδοτικής νόσου δια την διάγνωσιν της οποίας η νεκροτομική έρευνα επιβάλλεται.
4.Αι θανατώσεις εκτελούνται εν αυτώ τούτω τω τόπω του ενταφιασμού.
5.Εις θανατούμενα ζώα χορηγούνται αποζημιώσεις δι’ ας μόνον περιπτώσεις ποιείται μνεία εν ταις ειδικαίς διατάξεσι του παρόντος.
6.Τα έξοδα θανατώσεως βαρύνουσι τον κάτοχον του ζώου.

Άρθρο 13
Ενταφιασμός
1.Το πτώμα παντός ζώου θανόντος ή θανατωθέντος ένεκα μεταδοτικής νόσου ενταφιάζεται απαραιτήτως εντός καταλλήλου χώρου, απαγορευομένης αυστηρώς της εγκαταλείψεως ή διασποράς αυτού εις κοινοχρήστους χώρους.
2.Εκάστη Κοινότης οφείλει να καθορίση ένα κοινόν χώρον επαρκούς εκτάσεως ένθα θα ενταφιάζωνται υποχρεωτικώς τα πτώματα των ζώων των θανόντων ή θανατωθέντων λόγω μεταδοτικής  ή μη νόσου. Η ενέργεια αύτη λαμβάνει χώραν υπό την εποπτείαν των αστυνομικών ή ελλείψει τούτων των Κοινοτικών Αρχών.
3.Ως κοινοί χώροι ενταφιασμού ζώων εκλέγονται κατά προτίμησιν μέρη άγονα, ξηρά και μακράν των κατωκημένων μερών, δημοσίων οδών και ρεόντων υδάτων ή χειμάρρων, απροσπέλαστα δε εις τα λοιπά ζώα. Οι χώροι ούτοι ορίζονται υπό της ενδιαφερομένης Κοινότητος εν συνεννοήσει μετά του αρμοδίου Νομοκτηνιάτρου ή Επαρχιακού Κτηνιάτρου και Αστυνομικού Σταθμάρχου.
4.Η επίβλεψις και η παρακολούθησις των τοιούτων χώρων ενταφιασμού ανάγεται εις την αρμοδιότητα του οικείου Νομοκτηνιάτρου και των Αστυνομικών Αρχών.
5.Διαστάσεις του τάφου προς ενταφιασμόν μεγάλων ζώων ορίζονται: βάθος δύο μέτρα και πλάτος 1,50 μέτρα, των δε μικρών ζώων ανάλογοι τοιαύται. Τα μικρά ζώα εις περίπτωσιν επιζωοτίας μετ’ αθρόων θανάτων δύνανται να ενταφιασθώσι ταυτοχρόνως εντός κοινού τάφου. Επί του πτώματος επιχύνεται άφθονος ποσότης πολτώδους ασβέστου επί τόπου σβενυομένης.
6.Όπου και εφ’ όσον ειδικαί περιπτώσεις επιβάλλουσι τούτο η καταστροφή των πτωμάτων συντελείται δια κατακαύσεως ή δι’ ενταφιασμού εντός φυσικών μεγάλων λάκκων.
7.Οι χώροι του ενταφιασμού των ζώων δεν δύνανται να χρησιμοποιηθώσι δι’ άλλον σκοπόν, απαγορευομένης συνάμα αυστηρώς εντός αυτών της βοσκής παντός ζώου ή της συλλογής χόρτου προς διατροφήν ή προς χρήσιν στρωμνών εν γένει.
8.Εν περιπτώσει εμφανίσεως μεταδοτικής νόσου εις απομεμακρυσμένα από τας πόλεις ή Κοινότητας σημεία και εφ’ όσον η μεταφορά των πτωμάτων εις τους ανωτέρω κοινούς χώρους ταφής καθίσταται αδύνατος, δύναται εξαιρετικώς να επιτραπή ο ενταφιασμός εις άλλους καταλλήλους χώρους εκλεγομένους υπό της Νομοκτηνιατρικής Υπηρεσίας ή των Αστυνομικών Αρχών.
9.Η μεταφορά των πτωμάτων ζώων θανόντων ή θανατωθέντων συνεπεία μεταδοτικής νόσου, ενεργείται δι’ ειδικών στεγανών οχημάτων ίνα αποφεύγηται ούτω η κατά την μεταφοράν διασπορά μεμολυσμένων λοιμογόνων υλικών. Πάντα τα μεταφορικά ταύτα μέσα μετά την μεταφοράν απολυμαίνονται καταλλήλως υπό την εποπτείαν της Αστυνομικής ή Κοινοτικής Αρχής.
10.Εν περιπτώσει καθ’ ην η χρησιμοποίησις οχημάτων προς μεταφοράν καθίσταται αδύνατος, λαμβάνεται απαραιτήτως πάσα μέριμνα όπως αι φυσικαί του πτώματος οπαί (ρώθωνες, στόμα, πρωκτός, αιδοίον κλπ.) φράσσωνται καλώς με ράκη ή στυπία εμβαπτισθέντα προηγουμένως εις ισχυράν τινα απολυμαντικην διάλυσιν κατά προτίμησιν της υγροπίσσης.
11.Μετά του πτώματος συναποκομίζονται ή συνθάπτονται ή καίονται και πάντα τα εντός του μεμολυσμένου χώρου υπάρχοντα ή υπολειφθέντα μόρια τροφής, η στρωμνή και άλλα αντικείμενα ευτελούς αξίας ή δυσχερούς απολυμάνσεως.
12.Ζώα θανόντα ή θανατωθέντα λόγω μεταδοτικής νόσου θάπτονται μετά των δερμάτων των απαγορευομένης αυστηρώς της εκδοράς αυτών, εφ’ όσον περί τούτου ορίζεται εις τας ειδικάς δι’ εκάστην νόσον διατάξεις του παρόντος. Εν τη περιπτώσει ταύτη το δέρμα των αχρηστεύεται δια πολυαρίθμων βαθέων τομών πραγματοποιουμένων προ του ενταφιασμού και δι’ επιτάσεως επ’ αυτών αφθόνου κόνεως ασβέστου.
13.Απαγορεύεται η εκσκαφή και η ανόρυξις ως και η εκ νέου χρησιμοποίησις τάφου χρησιμοποιηθέντος ήδη προς ενταφιασμόν ζώων θανόντων ή θανατωθέντων λόγω μεταδοτικής νόσου, άνευ αδείας της Αστυνομικής Αρχής, χορηγουμένης κατόπιν γνωμοδοτήσεως του Νομοκτηνιάτρου ή Επαρχιακού Κτηνιάτρου δι’ ής πιστοποιείται η τελεία αποσύνθεσις του πτώματος.
14.Επιτρέπεται η δια διαγνωστικούς ή άλλους επιστημονικούς σκοπούς, αφαίρεσις ή διατήρησις οργάνων ή άλλων τεμαχίων εκ των πτωμάτων υπό της Νομοκτηνιατρικής μόνον Υπηρεσίας.
15.Επιτρέπεται η ίδρυσις και λειτουργία ιδιωτικών ιδρυμάτων καταστροφής και κατεργασίας πτωμάτων ζώων θανόντων ή θανατωθέντων εκ μεταδοτικής νόσου μετά προηγουμένην έγκρισιν του επί της Γεωργίας Υπουργού. Ταύτα διατελούσιν υπό την άμεσον εποπτείαν των κατά τόπους Νομοκτηνιατρικών και Αστυνομικών Αρχών.
16.Εν περιπτώσει βαρειών επιζωοτιών αι κατά τόπους Νομοκτηνιατρικαί Αρχαί δύνανται κατά την κρίσιν των να διατάξωσι την λήψιν και εφαρμογήν και άλλων μέτρων εκτός των ανωτέρω οριζομένων, προς άρτιον ενταφιασμόν των πτωμάτων και επί τω τέλει της παρεμποδίσεως επεκτάσεως της νόσου.
17.Τα έξοδα μεταφοράς και ενταφιασμού των πτωμάτων βαρύνουσιν εξ ολοκλήρου τον κάτοχον του ζώου.

Άρθρο 14
Γενικαί περί καθορισμού και απολυμάνσεως εν περιπτώσει μεταδοτικής νόσου, διατάξεις.
1.Πας χώρος εν γένει ένθα παρέμεινε ζώον προσβληθέν υπό μεταδοτικής νόσου ως και παν αντικείμενον, οπωσδήποτε χρησιμοποιηθέν είτε προς νοσηλείαν, είτε προς περιποίησιν ή προς ενδιαίτησιν ή προς σαγήν αυτού, κλπ. Ως και αυτά τα άτομα τα μετά του ασθενούς ή λοιμυπόπτου ζώου ελθόντα εις επαφήν ή οπωσδήποτε επικοινωνήσαντα, υποβάλλονται εις καθαρισμόν και απολύμανσιν.
2.Το μέτρον τούτο περιλαμβάνει τον καθορισμόν και την κυρίως απολύμανσιν, εκτελείται δε υπό την επίβλεψιν των Αστυνομικών ή Κοινοτικών Αρχών. Εκτός των κατωτέρω αναγραφομένων γενικών περί απολυμάνσεως μέτρων, αι ως άνω αρχαί υποχρεούνται να λαμβάνωσι υπ’ όψιν την εκτέλεσιν της απολυμάνσεως και τας τυχόν υποδείξεις της αρμοδίας Νομοκτηνιατρικής Υπηρεσίας.

 Άρθρο 15
Καθαρισμός
α) Ο καθαρισμός των ζώων συνίσταται εις πλύσεις ολοκλήρου του σώματος δι’ αφθόνου ύδατος.
β)Δια τους σταύλους γενικώς ένθα παρέμειναν ζώα εκ μεταδοτικής νόσου νοσήσαντα εμφαρμόζονται τα κάτωθι μέτρα.
1.Η κόπρος και τα υπολείμματα αυτής, η στρωμνή, τα υπολείμματα τροφής κλπ. αφαιρούνται επιμελώς και καταστρέφονται δια καύσεως ή απολυμαίνονται καταλλήλως.
2.Το ξύλινον υλικόν (αι εσχάραι και αι φάτναι) αφαιρείται εφ’ όσον τούτο ήθελε κριθή απαραίτητον και καταστρέφεται δι’ αποτεφρώσεως. Αι επιφάνειαι των λοιπών ξυλίνων αντικειμένων ρινίζονται επαρκώς, τα δε ρινίσματα και εν γένει όλα τα εκ της τοιαύτης εργασίας προερχόμενα υπολείμματα, συλλεγόμενα αποτεφρούνται δια καύσεως.
3.Οι τοίχοι εκ χώματος αργίλλου αποξέονται καλώς και αφαιρούνται τα κατεστραμμένα τμήματα. Τα αποσπώμενα τεμάχια ως και τα λοιπά εκ της αποξέσεως τμήματα απολυμαίνονται καταλλήλως.
4.Το λιθόστρωτον ή εκ ξύλου δάπεδον αφαιρείται καθώς και στρώμα χώματος το οποίον ευρίσκεται κάτωθεν αυτών εφ’ όσον έχει εμποτισθή από μεμολυσμένας των ζώων εκκρίσεις. Τα προϊόντα της αποξέσεως αποκομίζονται μετά της κόπρου. Αι πλάκες καθώς και αι εν καλή καταστάσει ευρισκόμεναι σανίδες δύνανται να χρησιμοποιηθώσι εκ νέου κατόπιν επιμεμελημένου καθαρισμού και απολυμάνσεως αυτών.
5.Δια τα μη διαπερατά δάπεδα, αποξέονται καλώς τα κατεστραμμένα τμήματα και αι ρωγμαί και μετά επιμεμελημένον καθαρισμόν και απολύμανσιν αντικαθίστανται δια νέου υλικού.
Ο αυτός τρόπος χρησιμοποιείται και δια το ανάλογον υλικόν των τοίχων, βόθρων ποτιστηρίων, λουτήρων χανδάκων, δεξαμενών κλπ.
6.Εκ των δαπέδων εκ πεπιεσμένης αργίλλου αφαιρείαι το άνωθεν στρώμα όπερ συλλεγόμενον ακολουθεί την τύχην της κόπρου.
7.Το δάπεδον εκ χώματος ή άμμου τυχόν εμποτισμένον υπό μεμολυσμένων εκκρίσεων αφαιρείται τουλάχιστον εις βάθος 10 εκατοστομέτρων και απολυμαίνεται όπως και η κόπρος.
8.Η οροφή, οι τοίχοι, τα μόνιμα αντικείμενα, (φάτναι, εσχάραι, δοκοί προσδέσεως, διαχω ρίσματα, θύραι, παράθυρα κλπ.) το δάπεδον, τα φατνία, οι αγωγοί αποχετεύσεως κλπ. αποξέονται δια σκληράς ψήκτρας και πλύνονται δια ζεούσης διαλύσεως ποτάσσης (διάλυσις 3 χιλιόγραμμα ποτάσσης δια 100 χιλιόγραμμα ζέοντος ύδατος) ή σαπωνούχου ύδατος (διάλυσις μέλανος 3 χιλιόγραμμα δια 100 χιλιόγραμμα ζέοντος ύδατος).Ο καθαρισμός δεν δύναται να θεωρηθή ως συντελεσθείς εάν δεν αφαιρεθώσι τελείως όλαι αι ακαθαρσίαι. Ιδιαιτέρα επιμέλεια δίδεται εις τας κοιλότητας του εδάφους, τας γωνίας, τας ρωγμάς των τοίχων κλπ. Ο καθαρισμός των σταύλων, βουστασίων και λοιπών κατοικιών των ζώων άρχεται κατά κανόνα από της οροφής, επεκτείνεται δε εις τους τοίχους, τα εκ τοις σταύλοις, μόνιμα αντικείμενα και τέλος το δάπεδον. Αναλόγως του είδους της μεταδοτικής νόσου δύναται κατά την γνώμην του Νομοκτηνιάτρου ή Επαρχιακού κτηνιάτρου να αντικατασταθή ο ανωτέρω τρόπος καθαρισμού της οροφής και των υψηλοτέρων μερών των τοίχων, δι’ αφθόνου ραντισμού των μερών τούτων δια ζεούσης διαλύσεως 3% ποτάσσης ή σάπωνος ή απλώς δια ζέοντος ύδατος.
9.Τα ακάθαρτα ύδατα συλλέγονται εντός βόθρου ή ελλείψει αυτού εντός ετέρου καταλλήλου μέρους. Εάν η συγκέντρωσις της κόπρου, της στρωμνής, των ακαθαρσιών, και των μεμολυσμένων υδάτων, δεν καθίσταται δυνατή ούτε εντός του αγροκτήματος ή της αγροτικής εκμεταλλεύσεως εις ην ενεφανίσθη η μεταδοτική νόσος, ούτε εις έτερον μέρος ένθα αποκλείεται πας κίνδυνος μεταδόσεως, τότε λαμβάνει χώραν προ του καθαρισμού προσωρινή απολύμανσις δι’ αφθόνου ραντισμού χρησιμοποιουμένης της καταλλήλου απολυμαντικής διαλύσεως. Εις την περίπτωσιν ταύτην δέον να ληφθή φροντίς όπως η κόπρος και αι λοιπαί ακαθαρσίαι συγκεντρωθώσι μόνον μετά την προσωρινήν απολύμανσιν και υποβληθώσι μετά την συγκέντρωσιν των εις νέαν αυστηροτέραν απολύμανσιν αυτών. Το μέτρον τούτο της διπλής απολυμάνσεως επιβάλλεται απαραιτήτως εις τας περιπτώσεις μεγάλων και βαρειών επιζωοτιών.
Κυρίως το τοιούτον επιβάλλεται εις τας περιπτώσεις εκείνας καθ’ ας τα ρυπανθέντα ή μολυθέντα ύδατα ηδύναντο να διοχετευθώσιν εις άλλην αγρέπαυλην ή δι’ οδών συχναζομένων υπό ανθρώπων και ζώων ή εντός φρεάτων ή ρυακίων ή άλλων κοινοχρήστων χώρων.
10.Αι πλατείαι ένθα λαμβάνουσι χώραν ζωαγοραί απαλλάσσονται κατ’ αρχάς εκ των περιττωμάτων, το δε δάπεδον των μεν λιθοστρώτων αγορών καθαρισθέν καλώς δια σκληρών σαρώθρων πλύνεται δι’ αφθόνου ύδατος, των δε μη λιθοστρώτων, απαλλάσσεται εκ των ακαθαρσιών, ισοπεδούται τη βοηθεία πτύων και είτα απολυμαίνεται.
Ωσαύτως τα τυχόν υπάρχοντα μέσα προσδέσεως καθαρίζονται και απολυμαίνονται καταλλήλως.
11.Αι οδοί δι’ ων διήλθον ζώα πάσχοντα εκ μεταδοτικής νόσου καθαρίζονται κατά το δυνατόν αναλόγως της φύσεως αυτών και απολυμαίνονται καταλλήλως.

Άρθρο 16
Απολύμανσις και μέσα απολυμάνσεως
Α΄.Ως απολυμαντικαί ουσίαι χρησιμοποιούνται.
1.Η ζώσα ασβέστος επί τόπου σβεννυομένη δι’ ύδατος εις αναλογίαν 2 μερών ασβέστου και ενός μέρους ύδατος.
2.Το γαλάκτωμα ασβέστου είτε εις πυκνήν είτε εις ελαφράν διάλυσιν. Η πυκνή διάλυσις επιτυγχάνεται δια της αναμίξεως ενός μέρους ζώσης ασβέστου μετά τριών μερών ύδατος, η δε ελαφρά τοιαύτη εξ ενός μέρους ζώσης ασβέστου και 20 μερών ύδατος.
3.Το γαλάκτωμα χλωριούχου ασβέστου εις διάλυσιν παρομοίαν προς την της ασβέστου, ή η διάλυσις ποτάσσης 10%.
4.Αι φαρμακευτικαί διαλύσεις ως η κρεολίνη και το ακάθαρτον πετρέλαιον εις διάλυσιν 5%. Τα φαινικόν οξύ εις διάλυσιν 5%.Ο διχλωριούχος υδράργυρος (SUBLIME) εις διάλυσιν 2ο/οο Η φορμόλη εις διάλυσιν 1%. Αι φαρμακευτικαί αύται διαλύσεις χρησιμοποιούνται κατά προτίμησιν όσον το δυνατόν θερμαί.
5.Οι ατμοί ύδατος, κατά προτίμησιν υπό πίεσιν και εν γένει η αποστείρωσις.
6.Ο βρασμός εντός διαλύσεως ποτάσσης ή σαπωνούχου ύδατος εις αναλογίαν 3%.
7.Η περίφλεξις (FLAMBAGE) ή η διαπύρωσις, ή η αποτέφρωσις.
Β΄.Η εκλογή των απολυμαντικών και ο τρόπος της χρησιμοποιήσεως αυτών εξαρτάται γενικώς εκ του βαθμού της αντοχής του νοσογόνου αιτίου του προκαλέσαντος την μεταδοτικήν νόσον, του ευκόλου της μεταδόσεως της νόσου ως και εκ των ειδικών συνθηκών υφ’ ας κατά τας διαφόρους περιστάσεις εμφανίζονται αι μεταδοτικαί νόσοι.
1.Δια τας νόσους των οποίων το νοσογόνον αίτιον καταστρέφεται ευκόλως αρκεί συνήθως εις καλός καθαρισμός των διαφόρων τμημάτων του εσωτερικού των ζωοστασίων συνοδευόμενος ακολούθως δι’ επιχρίσματος της οροφής, των τοίχων, των δοκών, των θυρών και παραθύρων, των διαχωρισμάτων, των σταύλων, κλπ. με ισχυρόν γαλάκτωμα ασβέστου.
Τα εκ σιδήρου αντικείμενα μετά τον καθαρισμόν απολυμαίνονται δια διαλύσεως κρεολίνης ή φαινικού οξέος.
Ο αυτός τρόπος δύναται να εφαρμοσθή δια τα αντικείμενα εξ ξύλου ή λίθου.
Ωσαύτως ο ανωτέρω τρόπος απολυμάνσεως εφαρμόζεται και όταν συνεπεία συνεχούς κινδύνου επιζωοτίας ενεργείται προληπτική απολύμανσις των σταύλων εν γένει.
2.Δια τας νόσους των οποίων το νοσογόνον αίτιον δυσκόλως καταστρέφεται τίθενται εις εφαρμογήν μέτρα ως κατωτέρω ορίζονται.

Άρθρο 17
Σταύλοι, αντικείμενα και σκεύη
1.Η κόπρος, η στρωμνή, τα υπολείμματα τροφών και εν γένει όλαι αι ακαθαρσίαι αι συλλεγείσαι κατά τον καθαρισμόν κατακαίονται ή θάπτονται εις απομεμακρυσμένα και απροσπέλαστα εις τα ζώα και ανθρώπους μέρη, αφού προηγουμένως καταστώσι αβλαβή δι’ αναμίξεως αυτών μετά καταλλήλου απολυμαντικού (πυκνού γαλακτώματος ασβέστου) εκτός εάν ως εκ της φύσεως της νόσου απαιτείται η χρήσις ιδιαιτέρου απολυμαντικού η χρησιμοποίησις του οποίου ενεργείται κατόπιν γνωματεύσεως της Νομοκτηνιατρικής Αρχής. Η μεταφορά της κόπρου, της στρωμνής, και εν γένει των ανωτέρω ουσιών γίνεται δι’ οχημάτων όσον το δυνατόν στεγανών και δια ζώων των οποίων το είδος δεν προσβάλλεται εκ της εμφανισθείσης νόσου και τα οποία όμως δεν ανήκουσιν εις ετέραν της μεμολυσμένης γεωργικήν εκμετάλλευσιν.
2.Τα ούρα και τα υγρά τα εκ των ζωοστασίων εν γένει προερχόμενα απολυμαίνονται δια προσθήκης αφθόνου πυκνής διαλύσεως ασβέστου.
3.Αι ποσότητες της νομής και στρωμνής, αι ευρισκόμεναι εναποθηκευμέναι εντός των μολυνθέντων ζωοστασίων δύνανται να αποσυρθώσι και να χρησιμοποιηθώσι αφού πρώτον καταστώσι αβλαβείς (Βλ. εξυγίανσις φορβής) εκτός βεβαίως αντενδείξεων εις περίπτωσιν βαρειών επιζωοτιών.
4.Η οροφή, οι τοίχοι και τα μόνιμα αντικείμενα εν γένει (φάτναι, εσχάραι, ποτιστήρια κλπ.) το δάπεδον, και οι βόθροι μετά των αγωγών αυτών δέον να καλυφθώσι δια λεπτού στρώματος γαλακτώματος ασβέστου ή να ψεκασθώσι δια διαλύσεως κρεολίνης, φαινικού οξέος, φορμόλης, διχλωριούχου υδραργύρου κλπ. Τα εκ σιδήρου μέρη επιχρίονται δια διαλύσεως κρεολίνης και μετά ή άνευ φαινικού οξέος.
5.Το υλικόν εκ ξύλων συμπεριλαμβανομένων και των κινητών περιφραγμάτων και διαχωρισμάτων ως και των οχημάτων δια των οποίων μετεφέρθησαν τα πτώματα δέον εάν η καύσις αυτών δεν είναι εφικτή να απολυμανθώσι με διάλυσιν κρεολίνης, φαινικού οξέος, κλπ.
6.Τα επιδεκτικά καύσεως αντικείμενα ευτελούς αξίας αποτεφρούνται δια καύσεως.
7.Τα ξύλινα αντικείμενα και τα εκ ξύλου οχήματα αποξέονται επιμελώς και πλύνονται δια ζεούσης διαλύσεως ποτάσσης ή σαπωνούχου ύδατος.
8.Το υλικόν εκ σιδήρου ή άλλου τινος μετάλλου (αλύσεις, κρίκοι χάλκινοι, πτύα, δοχεία ποτίσματος, ξύστραι, κλπ. κλπ.), καθαρίζονται επιμελώς δια ζέοντος ύδατος εφ’ όσον δεν υφίστανται την δια πυράς απολύμανσιν και απολυμαίνονται δια φαρμακευτικής τινος απολυμαντικής διαλύσεως.
9.Τα αντικείμενα εκ δέρματος ή ελαστικού κόμμεως (ηνία, λωρία, υποδήματα, φίμωτρα, μαστίγια κλπ.) πλύνονται τη βοηθεία σκληράς ψήκτρας με σαπωνούχον ύδωρ και διάλυσιν κρεολίνης.
10.Τα αντικείμενα εξ υφάσματος (σκεπάσματα, ενδύματα, σχοινία, στρώματα, κλπ.) πλύνονται ή καθαρίζονται δια σαπωνούχου ύδατος και απολυμαίνονται δια βρασμού.
11.Τα εκ τριχών, ερίου κλπ. αντικείμενα αφού απολυμανθώσι καταλλήλως εκτίθενται εις τον αέρα κατά προτίμησιν δε εις τον ήλιον επί τρεις ημέρας.
12.Τα αντικείμενα εκ λίνου, καννάβεως, βάμβακος, τα ενδύματα, τα σχοινία, οι σάκκοι νομής κλπ. των οποίων η καλή κατάστασις δεν επιτρέπει την καύσιν των, υποβάλλονται εις βρασμόν εντός ύδατος ή απολυμαίνονται εντός δοχείων ατμού.
Τα ενδύματα τα οποία ερυπάνθησαν υπό των περιττωμάτων ή των εκκρίσεων των ζώων δύνανται να απολυμανθώσι δια ψεκασμού με διάλυσιν κρεολίνης, φαινικού οξέος, διχλωριούχου υδραργύρου ή φορμόλης.
13.Τα ζώα πλύνονται δι’ απολυμαντικής διαλύσεως κυρίως δε επί των μερών εις α το δέρμα ερυπάνθη δια των περιττωμάτων και των ζωϊκών εκκρίσεων.

Άρθρο 18
Απολύμανσις υπαίθρου Χώρας
1.Περιωρισμένος υπαίθριος χώρος ως αυλαί, περίβολοι, υπαίθρια προβατοστάσια (μανδριά), τόποι αμελγάματος (στρούγκες) αφού πρώτον καθαρισθώσι καλώς απολυμαίνονται συμφώνως προς τα οριζόμενα εις τα περί απολυμάνσεως των ζωοαγορών και αναλόγως των επιτοπίων συνθηκών.
Εν περιπτώσει βαρειών επιζωοτιών οι μεμολυσμένοι ούτοι χώροι μετά τον καθαρισμόν και την απολύμανσίν των ανασκάπτονται καταλλήλως.
2.Εις μεγάλας μεμολυσμένας εκτάσεις γης, ως αγρούς, λειβάδια, βοσκάς, απαγορεύεται η εξ αυτών διέλευσις ή η προσαγωγή προς βοσκήν ζώων τα οποία ηδύναντο ως εκ του είδους αυτών να προσβληθώσι υπό της εμφανισθείσης εκεί νόσου ή να μετεαδώσωσι ταύτην εις άλλα ζώα, κατά μεν τον χειμώνα επί 2 κατά δε το θέρος επί 1 μήνα.
Τα μέρη εις α εσημειώθησαν επανειλημμένως περιπτώσεις άνθρακος δύνανται κατόπιν γνωματεύσεως του οικείου Νομοκτηνιάτρου να μένωσι τελείως απροσπέλαστα εις τα ζώα επί μακρότερον χρονικόν διάστημα.

Άρθρο 19
Το δέρμα, τα κέρατα, οι όνυχες και τα οστά ζώων θανόντων ή θανατωθέντων συνεπεία μεταδοτικής νόσου και των οποίων η πώλησις επιτρέπεται κατόπιν απολυμάνσεως, εμβαπτίζονται επί μακρόν χρονικόν διάστημα μη δυνάμενον εν ουδεμιά περιπτώσει να είναι κατώτερον των 24 ωρών, εις ελαφράν διάλυσιν γαλακτώματος ασβέστου ή θειϊκού χαλκού ή εις μίαν οιανδήποτε απολυμαντικήν διάλυσιν εκ των εν τω παρόντι αναγραφομένων.
Τα δέρματα και τα υπολείμματα αυτών μετά την απολύμανσιν ταύτην επιπάσσονται αφθόνως δια κοινού άλατος και εκτίθενται εις αερισμόν και αποξήρανσιν.

Άρθρο 20
Απολύμανσις ατόμων και ενδυμάτων
1.Παν άτομον ελθόν εις επαφήν με ζώα πάσχοντα εκ μεταδοτικής νόσου, ή μετά των πτωμάτων ή των περιττωμάτων αυτών υποχρεούται μετά πρόχειρον απολύμανσιν να πλύνη ευθύς αμέσως μετά την επαφήν τας χείρας και τα λοιπά μέλη του σώματος τα οποία ερυπάνθησαν ή εμολύνθησαν υπό των νοσούντων ζώων δια σάπωνος και θερμού ύδατος και να απολυμάνη ταύτας δια διαλύσεως φαινικού οξέος 2%, διχλωριούχου υδραργύρου 1‰, κρεολίνης 3% και εν ελλείψει τούτων δια μετουσιωμένου κοινού οινοπνεύματος.
Απαγορεύεται εις περίπτωσιν άνθρακος και μάλεως η προς περιποίησιν των ζώων απασχόλησις ατόμων φερόντων τραύματα, εκδοράς ή αμυχάς.
2.Τα ενδύματα αυτών εν γένει απολυμαίνονται είτε εις τον απολυμαντικόν κλίβανον ή κατ’ αρχάς καθαρίζονται πλυνόμενα δια σαπωνούχου ύδατος ή εμβαπτίζονται εντός ζεούσης κοινής ποτάσσης (αλυσσίβας) 3% ή εντός άλλης αντισηπτικής διαλύσεως, κατά προτίμησιν κρεολίνης και είτα πλύνονται δι’ αφθόνου ύδατος.
Τα υποδήματα και κυρίως τα πέλματα αυτών αποξέονται δια σκληρών ψυκτρών δια να εμβαπτισθώσιν είτα εντός κοινής απολυμαντικής διαλύσεως, κατά προτίμησιν κρεολίνης.
Τα εκ του καθαρισμού τούτου ακάθαρτα ύδατα ρίπτονται εντός των βόθρων ή ελλείψει τούτων απολυμαίνονται δι’ αναμίξεως ίσων μερών αυτών μετά μιας οιασδήποτε των ανωτέρω οριζομένων αντισηπτικών διαλύσεων.
Έξοδα απολυμάνσεως
3.Τα έξοδα απολυμάνσεως σταύλων, πανδοχείων και λοιπών ζωοστασίων βαρύνουσι τους κατόχους αυτών, των δε ζωαγορών και λοιπών κοινοχρήστων χώρων βαρύνουσι τους Δήμους ή Κοινότητας.

Άρθρο 21
Απολύμανσις σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού χρησιμοποιηθέντος δια την μεταφοράν ζώων.
1.Αι διευθύνσεις των σιδηροδρόμων δια του προσωπικού αυτών υποχρεούνται μεθ’ εκάστην μεταφοράν ζώων να προβαίνωσι εις ενδελεχή καθαρισμόν όλων των φορτηγών αμαξών αίτινες εχρησιμοποιήθησαν δια την μεταφοράν ζώων. Ωσαύτως εις τον αυτόν καθαρισμόν υποβάλλονται όλα τα κατά την μεταφορών των ζώων, χρησιμοποιηθέντα αντικείμενα δια την τροφήν, πότισμα, πρόσδεσιν ή άλλην τινά χρήσιν αυτών.
2.Οσάκις μεταξύ των μεταφερομένων ζώων ήθελε διαπιστωθή μεταδοτική νόσος επιβάλλεται υποχρεωτική απολύμανσις των φορτηγών αμαξών, των κρηπιδωμάτων των σταθμών, και των γεφυρών αίτινες εχρησιμοποιήθησαν δια την διάβασιν, επιβίβασιν ή αποβίβασιν των ζώων καθώς και παντός αντικειμένου ή υλικού ελθόντος εις επαφήν με τα εν λόγω μεταφερόμενα ζώα και τούτο μεθ’ εκάστην χρήσιν ή επαφήν.
3.Εκάστη κενή φορτηγός άμαξα δια την οποίαν η απολύμανσις είναι ως αι ανωτέρω διατάξεις ορίζουσι υποχρεωτική, δεν δύναται να τεθή εις κυκλοφορίαν εφ’ όσον δεν συνελέσθησαν ταύτα, της προσδέσεως αυτής εις αμαξοστοιχίαν επιτρεπομένης μόνον δια την μεταφοράν της εις τον χώρον απολυμάνσεως.
4.Εν περιπτώσει καθ’ ην αποδεικνύεται ότι άμαξά τις χρησιμοποιηθείσα δια την μεταφοράν πασχόντων ζώων δεν απελυμάνθη καλώς ή ότι δεν συνεμορφώθη προς τας ανωτέρω διατάξεις επιστρέφεται εις τον χώρον της απολυμάνσεως όπου λαμβάνονται τα αυτά μέτρα ως εάν επρόκειτο περί αμάξης χρησιμοποιηθείσης ήδη δια την μεταφοράν ζώων.
5.Η απολύμανσις λαμβάνει χώραν εις τόπον οριζόμενον υπό της σιδηροδρομικής Εταιρείας ευθύς μετά την άφιξιν των αμαξών και εντός του συντομωτέρου δυνατού χρονικού διαστήματος.
6.Αι προς απολύμανσιν μεταφερόμεναι άμαξαι εφ’ όσον η διασκευή αυτών επιτρέπη τούτο, δέον να ώσι καλώς κεκλεισμέναι δια ν’ αποφεύγηται πας διασκορπισμός κόπρου, κλπ. εκ των θυρών ή οπών ή ρωγμών κατά την διαδρομήν.
7.Η κυρίως απολύμανσις αμάξης τινος λαμβάνει χώραν μετά τον καθαρισμόν, και την παρατεταμένην πλύσιν αυτής δια ζέοντος ή θερμού ύδατος. Εκεί όπου η χρήσις τοιούτου ύδατος καθίσταται αδύνατος επιτρέπεται η χρήσις ψυχρού τοιούτου υπό πίεσιν εφ’ όσον δια του τρόπου τούτου καθίσταται δυνατή η αφαίρεσις εκ των εσωτερικών τοιχωμάτων της φορτηγού αμάξης των επικολληθέντων περιττωμάτων και εν γένει ακαθαρσιών.
8.Η απολύμανσις επεκτείνεται εις όλα τα μέρη των αμαξών έστω και εάν αύται εν μέρει εφορτώθησαν υπό ζώων πασχόντων ή υπόπτως νοσούντων εκ μεταδοτικής νόσου.
9.Η απολύμανσις αύτη ενεργουμένη κατόπιν γνωματεύσεως και υπό την επίβλεψιν της αρμοδίας Νομοκτηνιατρικής Υπηρεσίας συνίσταται εις τον καθαρισμόν, τον ψεκασμόν δια διαλύσεως κρεολίνης ή φαινικού οξέος 5% και επιβάλλεται εις περίπτωσιν διαπιστώσεως πάσης μεταδοτικής ζωονόσου και ειδικώτερον:
α)Οσάκις αι σιδηροδρομικαί άμαξαι εμολύνθησαν υπό ζώων πασχόντων ή υπόπτως νοσούντων εξ αφθώδους πυρετού, πανώλους και περιπνευμονίας των βοοειδών, άνθρακος, πλευροπνευμονίας των αιγοειδών, μάλεως, πανώλους των χοίρων και των ορνίθων και χολέρας των ορνίθων.
β)Οσάκις αι άμαξαι προέρχονται εκ περιφερείας μεμολυσμένης ήτοι εκ σταθμού κειμένου εντός ακτίνος 25 χιλιομέτρων όπου υπάρχουν εστίαι αφθώδους πυρετού και πανώλους των βοών.
10.Μετά την απολύμανσιν επικολλώνται επ’ αμφοτέρων των πλευρών του οχήματος φύλλα χάρτου φέροντα την λέξιν «απελυμάνθη». Τα φύλλα ταύτα αποκολλώνται μετά την εκ νέου φόρτωσιν αυτού δια ζώων.
11.Η κόπρος η προερχομένη εκ ζώων προσβεβλημένων ή υπόπτων μεταδοτικών νόσων αποτεφρούται ή αποστειρούται δια βρασμού ή θάπτεται εις αρκετόν βάθος ώστε αύτη να καλυφθή δια στρώματος χώματος ενός τουλάχιστον μέτρου, ή απολυμαίνεται με διάλυσιν 3% ασβέστου. 12.Αι διοικήσεις των σιδηροδρόμων οφείλουν να επαγρυπνώσι, ίνα αι εν γένει εργασίαι της απολυμάνσεως λαμβάνωσι χώραν κανονικώς. Αύται συνεργάζονται μετά της Νομοκτηνιατρικής Αρχής δια την οργάνωσιν μιας Υπηρεσίας ελέγχου απολυμάνσεως εξασφαλιζούσης την κανονικήν τήρησιν και εκτέλεσιν των διατάξεων του παρόντος.
Απολύμανσις πλοίων μεταφερόντων ζώα ως και των μέσων φορτώσεως και εκφορτώσεως αυτών

Άρθρο 22
Οι πλοίαρχοι δια του προσωπικού αυτών υποχρεούνται μεθ’ εκάστην μεταφοράν ζώων αποδειχθέντων ως υγιών μετά τον υπό των αρμοδίων κτηνιατρικών Αρχών διενεργηθέντα υγειονομικόν έλεγχον, να προβαίνωσι εις ενδελεχή καθαρισμόν δι’ αφθόνου θαλασσίου ύδατος των διαμερισμάτων των πλοίων εντός των οποίων παρέμειναν ζώα.
Ωσαύτως εις τον αυτόν καθαρισμόν υποβάλλονται μεθ’ εκάστην φόρτωσιν ή εκφόρτωσιν, άπαντα τα δια τον ως άνω σκοπόν χρησιμοποιηθέντα μέσα.

Άρθρο 23
Εις περίπτωσιν καθ’ ην επί των δια πλοίων μεταφερομένων ζώων διαπιστωθή μεταδοτική νόσος, οι πλοίαρχοι υποχρεούνται μετά την εκφόρτωσιν να προβαίνωσι εις την απολύμανσιν απάντων των διαμερισμάτων του πλοίου υπό την επίβλεψιν των οργάνων του Λιμεναρχείου και του αρμοδίου υγειονομικού Κτηνιάτρου όστις και ορίζει τα χρησιμοποιηθησόμενα μέσα απολυμάνσεως, αναλόγως της φύσεως της διαπιστωθείσης νόσου.
Μετά το πέρας της απολυμάνσεως ο πλοίαρχος εφοδιάζεται υπό του υγειονομικού Κτηνιάτρου δια πιστοποιητικού εξ ου εμφαίνεται ότι συνετελέσθη πλήρως η απολύμανσις οπότε και επιτρέπεται η αναχώρησις του πλοίου και η εκ νέου φόρτωσις ζώων.
Εις την ιδίαν απολύμανσιν υπόκεινται και άπαντα τα χρησιμοποιηθέντα μέσα (φορτηγίδες, κλπ) προς εκφόρτωσιν των ζώων.

Άρθρο 24
Περί προφυλάξεως ζωεμπόρων, σφαγέων και  ποιμένων εν καιρώ λοιμονόσου
Πρόσωπα ασχολούμενα εξ επαγγέλματος μετά ζώων, ζωϊκών πτωμάτων, ζωϊκών υλών και εν γένει απορριμμάτων, υποβάλλονται επί σκοπώ παρακωλύσεως της μεταφοράς και μεταδόσεώς του παθογόνου αιτίου, εις τας αναγκαίας και προσηκούσας προφυλάξεις αναφορικώς προς την εν γένει καθαριότητα αυτών και ιδία τας μεταβάσεις και εισόδους αυτών εις σταύλους και άλλα ζωοστάσια.


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

Άρθρο 25
Κτηναγοραί
Δήμοι ή Κοινότητες ένθα λαμβάνουσι χώραν εβδομαδιαίαι αγοραί, οφείλουσι προς τούτο να διαθέτωσιν ανάλογον χώρον κατά προτίμησιν περιπεφραγμένον και διηρημένον εις διαμερίσματα δι’ έκαστον είδος ζώου.
Εις τας ζωαγοράς ταύτας παρίσταται ο Νομοκτηνίατρος ή ο Επαρχιακός Κτηνίατρος όστις και εξετάζει πάντα τα εν τη αγορά προαγόμενα ζώα.
Επί τη παρατηρήσει νοσηρών φαινομένων μεταδοτικής τινος ζωονόσου ή υπόπτων τοιαύτης, ούτος διατάσσει πάραυτα την απομόνωσιν και    φύλαξιν     των      νοσούντων     ή      υπόπτων ζώων εις χώρον απομεμακρυσμένον, αποκλειομένης πάσης μετ’ άλλων ζώων επαφής ή επικοινωνίας αυτών, λαμβανομένων εν συνεχεία και των υπό των διατάξεων του παρόντος ενδεικνυομένων μέτρων.


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Εισαγωγή

Άρθρο 26
Γενικαί διατάξεις
Η εις την Ελληνικήν Επικράτειαν εισαγωγή ζώων εν γένει επιτρέπεται μόνον επί τη προσαγωγή επισήμου πιστοποιητικού των αρμοδίων αρχών της χώρας προελεύσεως, εμφαίνοντος το άνοσον της περιφερείας εξ ης τα ζώα προέρχονται κατά τον χρόνον της εκείθεν αναχωρήσεώς των και πιστοποιούντος μετ’ έλεγχον της υγείας αυτών υπό του αρμοδίου Κρατικού Κτηνιάτρου ότι τα ζώα ταύτα ευρέθησαν απηλλαγμένα των μεταδοτικών νοσημάτων των εν τω Άρθρο  4 του παρόντος κατονομαζομένων.

Άρθρο 27
Απαγορεύεται η εισαγωγή ζώων άτινα αν και συνοδεύονται υπό τοιούτων πιστοποιητικών αποδεικνύονται πάσχοντα υπό τινος μεταδοτικής νόσου ή παρέχουν την υπόνοιαν τοιαύτης τινος. Απαγορεύεται απολύτως η εισαγωγή εν γένει ζώων προερχομένων εξ Επικρατείας ένθα ανεφάνη πανώλης και περιπνευμονία των βοοειδών.
Δύναται επίσης να απαγορευθή δι’ αποφάσεως του Υπουργού της Γεωργίας προτάσει του παρ’ αυτώ Γνωμοδοτικού Συμβουλίου επιζωοτιών η γενική εισαγωγή ζώων εκ ξένης Επικρατείας προερχομένων εφ’ όσον εν αυτή έχουσιν εμφανισθή νοσοπεριπτώσεις μιας των υπολοίπων μεταδοτικών ζωονόσων των εν τω Άρθρο  4 του παρόντος κατονομαζομένων εφ’ όσον αύται ενεφάνησαν εις πλείστας περιφερείας της ξένης ταύτης Επικρατείας υπό μορφήν απειλούσαν λόγω εισαγωγής την Κτηνοτροφίαν της χώρας μας.

Άρθρο 28
Εισαγωγή ζώων εξ ανόσου περιφερείας λοιμοβλήτου Επικρατείας.
Η εξ ανόσου περιφερείας λοιμοβλήτου ξένης Επικρατείας εισαγωγή ζώων δύναται να επιτραπή εις την Ελληνικήν Επικράτειαν μετά Κτηνιατρικήν πάντοτε εξέτασιν και επιβολήν απομονώσεως εντός των Κρατικών Λοιμοκαθαρτηρίων.
Εν περιπτώσει εισαγωγής ζώων εις τόπους ή λιμένας του Κράτους ένθα λοιμοκαθαρτήρια δεν λειτουργούσι, καθορίζεται πρότερον το μέρος της εισαγωγής, ο απομονωτήριος της διαμονής των ζώων τόπος και η προς τούτον άγουσα οδός, λαμβανομένων απάντων των αναγκαίων προφυλακτικών μέτρων προς αποτροπήν πάσης δι’ εμμέσου ή αμέσου επαφής, μεταδόσεως του τυχόν υπό των ζώων μεταφερομένου παθογόνου αιτίου.
Εκ των ούτω απομονουμένων ζώων α) τα μεν προς αναπαραγωγήν και δι’ εργασίαν προοριζόμενα ελευθεροκοινωνούσι μετά το πέρας του χρονικού διαστήματος όπερ απαιτείται ίνα κριθώσι ταύτα απηλλαγμένα της νόσου δι’ ην ως ύποπτα απεμονώθησαν και ως δι’ εκάστην νόσον ορίζεται εν ταις ειδικαίς διατάξεσι του παρόντος, β)τα προς σφαγήν προοριζόμενα ζώα δύνανται να σφαγώσιν αμέσως εντός των Σφαγείων των λειτουργούντων εν τοις Λοιμοκαθαρτηρίοις του Κράτους, γ)τα μη προοριζόμενα δι’ άμεσον σφαγήν εις τον τόπον της αφίξεως, αλλά προοριζόμενα να μεταφερθώσι εις το εσωτερικόν της χώρας, υπόκεινται εις την προβλεπομένην απομόνωσιν.
Σφάγια απομονωθέντα ουχί εις συστηματικόν λοιμοκαθαρτήριον αλλ’ εις απομονωτήριον τόπον, δύνανται και προ της παρελεύσεως της  διαρκείας της απομονώσεως της προβλεπομένης υπό των ειδικών διατάξεων του παρόντος να σφαγώσι εις τα πλησιέστερα τω χώρω της απομονώσεως σφαγεία, λαμβανομένων κατά την εκεί μεταφοράν των απάντων των ενδεικνυομένων προφυλακτικών μέτρων και υπό άμεσον επίβλεψιν των αρμοδίων Νομοκτηνιατρικών Αρχών.

Άρθρο 29
Εισαγωγή δια θαλάσσης
Άμα τη αφίξει πλοίου μεταφέροντος ζώα εκ του εξωτερικού, ανέρχεται επ’ αυτού ο υγειονομικός Κτηνίατρος εις ον ο πλοίαρχος υποχρεούται να παραδώση: 1)Τα συνοδεύοντα τα ζώα υγειονομικά πιστοποιητικά άτινα δέον να έχωσιν εκδοθή προ εικοσαημέρου το πολύ από της ημέρας της αναχωρήσεως των ζώων εκ του αρχικού τόπου της προελεύσεώς των. 2)Δήλωσιν εμφαίνουσαν τον αριθμόν των ζώων άτινα εφορτώθησαν ως και την ημερομηνίαν φορτώσεως.
Ο δηλούμενος αριθμός των ζώων δέον να μη η ανώτερος του εν τοις πιστοποιητικοίς αναγραφομένου. Εάν τοιούτον τι διαπιστωθή απαγορεύεται η εκφόρτωσις ολοκλήρου του φορτίου. Ωσαύτως εάν ο εν τω πλοίω αριθμός των ζώων δηλούται κατώτερος του εις τα πιστοποιητικά αναγραφομένου ο πλοίαρχος οφείλει να δηλώση εάν τα ελλείποντα ζώα έθανον κατά τον πλουν, εν εναντία δε περιπτώσει να δικαιολογήση υπευθύνως την παρατηρουμένην μείωσιν.
Μετά τούτο ο υγειονομικός Κτηνίατρος προβαίνει εις τον έλεγχον των ζώων άτινα ευρίσκονται εν τω πλοίω. Τούτων επιτρέπει την ελευθέραν αποβίβασιν δια τον τελειωτικόν έλεγχον εντός του λοιμοκαθαρτηρίου. Εις περίπτωσιν όμως καθ’ ην εκ του διενεργουμένου επί του πλοίου ελέγχου ήθελε διαπιστωθή μεταδοτική ζωονόσος εκ των εν τω άρθρω 4 του παρόντος κατονομαζομένων εφαρμόζονται τα εν ταις ειδικαίς διατάξεσι του παρόντος και δι’ εκάστην νόσον προβλεπόμενα μέτρα αφορώντα την εισαγωγήν. Η εκφόρτωσις των ζώων εκ του κύτους γίγνεται δι’ ειδικού δικτύου, απαγορευομένης της εκ των κεράτων προσδέσεως και έλξεως των ζώων δια των γερανών των πλοίων.

Άρθρο 30
Ζώα τυχόν δια λόγους ανωτέρας βίας εις άλλους λιμένας ή όρμους αποβιβαζόμενα, απομονούνται υπό των τοπικών αστυνομικών αρχών αίτινες υποχρεούνται πάραυτα να ειδοποιήσωσι τον αρμόδιον Νομοκτηνίατρον όστις μεταβαίνων επί τόπου αποφασίζει περί της περαιτέρω τύχης αυτών συμφώνως προς τας ισχυούσας γενικάς και ειδικάς διατάξεις του παρόντος.

Άρθρο 31
Εισαγωγή οδικώς
Εις περίπτωσιν εισαγωγής μεταφερομένων ζώων οδικώς, άμα τη αφίξει τούτων εις τα συνοριακά εξεταστικά φυλάκια και προ της εισόδου αυτών εις το Ελληνικόν έδαφος, οι συνοδευόντες τα ζώα παραδίδουσιν εις τον αρμόδιον Κρατικόν Κτηνίατρον τα πιστοποιητκά αυτών άτινα δέον να έχωσιν εκδοθή υπό των Νομοκτηνιατρικών Αρχών της χώρας εξ ης προέρχονται, προ εικοσαημέρου το πολύ από της ημέρας της αναχωρήσεως των ζώων εκ του αρχικού τόπου της προελεύσεως αυτών.
Μετά τούτο άρχεται η είσοδος των ζώων εις το Ελληνικόν έδαφος ελεγχομένου ενός εκάστου ζώου και οδηγουμένου εντός ειδικού περιπεφραγμένου χώρου παρά τα σύνορα ένθα παραμένουσι μέχρι της εξετάσεως και του τελευταίου εκ των εισαγομένων τοιούτων, οπότε επιτρέπεται η ελευθεροκοινωνία εφ’ όσον ουδέν κρούσμα μεταδοτικής νόσου ήθελε διαπιστωθή ή ύποπτόν τι σύμπτωμα παρατηρηθή κατά τον έλεγχον.
Εάν όμως κατά τον έλεγχον διαπιστωθή το εναντίον άπαντα τα ζώα απωθούνται εντός του εδάφους εξ ού προέρχονται.

Άρθρο 32
Εισαγωγή σιδηροδρομικώς
Ζώα εισαγόμενα σιδηροδρομικώς εις την Ελληνικήν Επικράτειαν, εκφορτώνονται εις τους συνοριακούς σταθμούς και ελέγχονται παρά των εντεταλμένων Ελληνικών Κτηνιατρικών Αρχών εκτός εάν άλλως δι’ ειδικών συμβάσεων ορίζεται. Μετά τούτο και εις περίπτωσιν καθ’ ην ουδέν κρούσμα μεταδοτικής νόσου ήθελε διαπιστωθή μεταξύ των εισαγομένων ζώων επιτρέπεται η περαιτέρω μεταφορά αυτών, εφ’ όσον ο αριθμός των ζώων δεν υπερβαίνει τον εν τοις πιστοποιητικοίς αναφερόμενον τοιούτον, τα δε ελλείποντα δεόντων δικαιολογούνται.
Εις περίπτωσιν καθ ην ήθελε διαπιστωθή μεταδοτική τις νόσος εκ των εν τω Άρθρο  4 του παρόντος κατονομοζομένων ή ο αριθμός των ζώων είναι ανώτερος του εις τα πιστοποιητικά αναγραφομένου, αποπέμπονται του Ελληνικού εδάφους άπαντα τα προς εισαγωγήν ζώα.

«Άρθρο 32Α
Απαγορεύεται η παραμονή και διατήρησις ζώων, προοριζομένων δι’ αναπαραγωγήν ή πάχυνσιν ως και γαλακτοφόρων οιασδήποτε προελεύσεως, εντός σταύλων, ένθα ενσταυλίζονται τα εκ του εξωτερικού ή εσωτερικού εισαγόμενα οδικώς ή σιδηροδρομικώς ή δια θαλάσσης, ζώα προοριζόμενα δια σφαγήν».

Άρθρο 33
Ακατέργαστα δέρματα
Η εις την Ελληνικήν Επικράτειαν εισαγωγή ακατεργάστων δερμάτων επιτρέπεται επί τη προσαγωγή πιστοποιητικών των επισήμων αρχών της χώρας εξ ης προέρχονται, εμφαινόντων την προέλευσιν εκ ζώων και περιφερείας απηλλαγέντων μεταδοτικών ζωονόσων.

Άρθρο 34.
(Καταργήθηκε).

Άρθρο 35
Ζωϊκά προϊόντα
Τα εκ του εξωτερικού εισαγόμενα κρέατα νωπά, αλίπαστα ή συντετηρημένα, ως και τα ακατέργαστα εκ των κεράτων, οστών, ονύχων, ζώων, ερίων, εντέρων και τριχών δέον να συνοδεύωνται υπό υγειονομικού κτηνιατρικού πιστοποιητικού και ελέγχονται αρμοδίως εις το σημείον της εισαγωγής των».

Άρθρα 36- 37
Καθορισμός λιμένων εισαγωγής - Καθορισμός συνοριακών σταθμών εισαγωγής
(κατηργήθηκαν).

Άρθρο 38
Εν περιπτώσει εμφανίσεως μεταδοτικής νόσου εις τους λιμένας και τους μεθοριακούς σταθμούς εισαγωγής, οι εκτελούντες την υπηρεσίαν ταύτην Δημόσιοι Κτηνίατροι υποχρεούνται συν τη αμέσω εφαρμογή των ενδεικνυομένων     μέτρων        να    αναφέρωσι    αμελλητί ως αι διατάξεις του Άρθρο  52 του παρόντος ορίζουσι, και να γνωρίζωσι συγχρόνως τούτο εις τον αρμόδιον της περιφερείας των Νομοκτηνίατρον ως και τον Επιθεωρητήν της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ
Εξαγωγή

Άρθρο 39
Ζώα
Προκειμένου να εξαχθώσι ζώα εις το Εξωτερικόν, ταύτα εξετάζονται προηγουμένως υπό των Κτηνιατρικών Αρχών του Λιμένος ή του μεθοριακού σταθμού εκ του οποίου πρόκειται να εξαχθώσι, εφοδιαζόμενα δια πιστοποιητικού δι’ ου πιστοποιείται ότι είναι απηλλαγμένα πάσης μεταδοτικής ζωονόσου.
Ο Κτηνίατρος του Λοιμοκαθαρτηρίου ή του μεθοριακού σταθμού προ της εξετάσεως των προς εξαγωγήν ζώων αιτείται την προσαγωγήν υπό των εξαγωγέων, υγειονομικού πιστοποιητικού του Νομοκτηνιάτρου ή Επαρχιακού Κτηνιάτρου της περιφερείας εξ ης τα ζώα προέρχονται. Το πιστοποιητικόν τούτο δέον απαραιτήτως να συνοδεύη τα προς εξαγωγήν ζώα.

Άρθρο 40
Ζωϊκά προϊόντα
(Κατηργήθηκε).

Άρθρο 41.
Απαγορεύεται η εξαγωγή ζώων πασχόντων εκ μεταδοτικής νόσου ως και ζωϊκών πρόϊόντων προερχομένων εκ νοσοβλήτων ζώων ή περιφερειών.
Οσάκις τοιαύτα ζώα ή ζωϊκά προϊόντα παρουσιασθώσιν εις τα σημεία εξαγωγής, εφαρμόζονται άπασαι αι υπό του παρόντος προβλεπόμεναι γενικαί και ειδικαί διατάξεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΚΤΟΝ

Άρθρο 42
Διαμετακόμισις εν τω εσωτερικώ
Εις γηγενή ζώα διαμετακομιζόμενα επί πλοίων από λιμένος εις λιμένα της χώρας, απαγορεύεται κατά την μεταφοράν πάσαν ανάμιξιν αυτών, μετ’ αλλοδαπών τοιούτων εισαγομένων εκ του Εξωτερικού.
Εν εναντία περιπτώσει η εκφόρτωσις αυτών εις τον λιμένα του προορισμού των εξαρτάται εκ της υγιεινής καταστάσεως των αλλοδαπών ζώων. Τούτ’ αυτό ισχύει και δια ζώα διαμετακομιζόμενα σιδηροδρομικώς.
Τα ούτω διαμετακομιζόμενα γηγενή ζώα συνοδεύονται υπό πιστοποιητικού της Κτηνιατρικής ή Αστυνομικής Αρχής της περιφερείας εκ της οποίας αναχωρούσι και εξ ου να καταδεικνύεται η γηγενής προέλευσίς των.

Άρθρο 43.
«Ζώα μετακινούμενα από ενός νομού της Χώρας εις έτερον δέον απαραιτήτως να συνοδεύωνται υπό υγειονομικού πιστοποιητικού του αρμοδίου Νομοκτηνιάτρου ή Επαρχιακού Κτηνιάτρου εμφαίνοντος ότι ταύτα είναι απηλλαγμένα μεταδοτικής νόσου, εφ’ όσον τούτο δι’ αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού εκάστοτε εκδιδομένης ήθελε κριθή αναγκαίον δι’ ένα ή πλείονα τμήματα της Επικρατείας».

Άρθρο 44.
Εν περιπτώσει εμφανίσεως μεταδοτικής νόσου εις τα διαμετακομιζόμενα εν γένει ως άνω εν τω εσωτερικώ ζώα εφαρμόζονται άπασαι αι γενικαί και ειδικαί διατάξεις αι υπό του παρόντος προβλεπόμεναι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ

Άρθρο 45
Καθήκοντα των διαφόρων αρχών κατά τας  επιζωοτίας
Πάσα αρχή του Κράτους οιονδήποτε και αν κατέχη αξίωμα εν αυτώ, πας υπάλληλος δημόσιος, δημοτικός ή κοινοτικός υποχρεούται ίνα παραχρήμα αναγγέλλη την εν τη περιφερεία της υπηρεσίας του εμφάνισιν μεταδοτικής νόσου, ως εν τω Άρθρο  6 του παρόντος ορίζεται, προς την επιτόπιον Αστυνομικήν Αρχήν ήτις τηλεγραφικώς αναφέρει σχετικώς εις τον Νομάρχην και Νομοκτηνίατρον ή Έπαρχον και Επαρχιακόν Κτηνίατρον της περιφερείας της.
Άρθρο 46.Η αστυνομική αρχή λαμβάνουσα γνώσιν της εμφανίσεως εν τη περιφερεία της μεταδοτικής ζωονόσου υποχρεούται αυθωρεί και προ της ελεύσεως έτι του Δημοσίου Κτηνιάτρου να προβαίνη άνευ αναβολής εις την λήψιν προληπτικώς των κάτωθι προσωρινών μέτρων διατάσσουσα.
α)Την αυστηράν απομόνωσιν των λοιμοβλήτων ή λοιμυπόπτων ζώων κεχωρισμένως εις ιδίους χώρους κατά κατηγορίαν ζώων (νοσούντα και ύποπτα) και τον αποχωρισμόν πάντων των αντικειμένων άτινα είτε ανήκον εις τα ζώα ταύτα είτε είχον έλθει εις επαφήν μετ’ αυτών.
β)Τον αποκλεισμόν και περιφρούρησιν του μεμολυσμένου χώρου, απαγορευομένης πάσης επικοινωνίας και
γ)Τον άμεσον ενταφιασμόν των τυχόν θανόντων κατά τα εν τω Άρθρο  13 του παρόντος οριζόμενα.
Ωσαύτως υποχρεούται να καθιστά αμέσως γνωστήν εις το κοινόν την εμφάνισιν μεταδοτικής νόσου, δι’ ειδοποιήσεως τοιχοκολλημένης εις τα δημοσιώτερα μέρη και εις τα συνηθέστατα κέντρα της Κοινότητος, και αναγραφούσης τον τόπον ένθα εσημειώθη η νόσος ως και το είδος των πασχόντων ζώων.
 
Άρθρο 47
Ο Νομοκτηνίατρος ή Επαρχιακός Κτηνίατρος λαμβάνων οπωσδήποτε γνώσιν εμφανίσεως μεταδοτικής νόσου εις ζώα της περιφερείας του σπεύδει πάραυτα αυτεπαγγέλτως εις το σημείον όπου αύτη εσημειώθη, προβαίνει εις λεπτομερή και επισταμένην επιζωοτικήν έρευναν, επισκέπτεται πάντα τα εν τη αυτή πλησιοχώρω περιφερεία ενδιαιτώμενα ζώα τα επιδεκτικά μολύνσεως και υποδεικνύει εις την επιτόπιον αστυνομικήν, δημοτικήν ή κοινοτικήν αρχήν ως και εις τον κάτοχον των ζώων την αυστηράν τήρησιν των ενδεικνυομένων και υπό του παρόντος προβλεπομένων και διατασσομένων γενικών και ειδικών μέτρων προς αποτροπήν εξαπλώσεως και προς καταστολήν της νόσου εν τη αρχική της εστία.
Αι δημοτικαί ή κοινοτικαί αρχαί ή οι αναπληρωταί αυτών ως και ο κάτοχος των λοιμοβλήτων ή λοιμυπόπτων ζώων υποχρεούνται να συνοδεύωσι τον Δημόσιον Κτηνίατρον μεταβαίνοντα προς επιτόπιον έρευναν, και να παρέχωσιν αυτώ πάσας τας αναγκαιούσας πληροφορίας και μέσα προς ταχείαν και απρόσκοπτον εκτέλεσιν των καθηκόντων των.

Άρθρο 48
Κατά πάσαν εμφάνισιν μεταδοτικής ζωονόσου, αι Νομοκτηνιατρικαί και Αστυνομικαί, Δημοτικαί ή Κοινοτικαί Αρχαί της περιφερείας υποχρεούνται να ενεργήσωσι δραστηρίως προς παρακώλυσιν επεκτάσεως ταύτης και προς σύντομον καταστολήν αυτής εν τη αρχική της εστία. Ωσταύτως υποχρεούνται να ειδοποιώσι σχετικώς το ταχύτερον τας πλησιεστέρας Κοινότητας.

Άρθρο 49
Κατά πάσαν εμφάνισιν επιζωοτίας οι Νομοκτηνίατροι και Επαρχιακοί Κτηνίατροι δια δημοσίων συνομιλιών και διαλέξεων, υποχρεούνται να γνωστοποιώσι προς τους κατοίκους της λοιμοβλήτου περιφερείας το είδος της ενσκηψάσης νόσου, τα χαρακτηρίζοντα αυτήν νοσηρά φαινόμενα, να επεξηγώσι καταλλήλως την αιτιολογίαν και παθογένειαν των εκάστοτε ενσκηπτουσών επιζωοτιών, τα ενδεικνυόμενα και επιβαλλόμενα προφυλακτικά μέτρα, ως και τον κίνδυνον ον διατρέχει η δημοσία υγεία εκ της σφαγής και καταναλώσεως κρέατος ή γάλακτος προερχομένων από ασθενή ζώα ως και της χρησιμοποιήσεως των εξ αυτών προϊόντων και ιδίως των δερμάτων.

Άρθρο 50
Αι Νομοκτηνιατρικαί αρχαί εν συνεργασία μετά των κατά τόπους Αστυνομικών τοιούτων επιβλέπουσι και ελέγχουσι την ακριβή εφαρμογήν και τήρησιν, υπό των Δημοτικών και Κοινοτικών Αρχών ή των κατόχων των ζώων, καθ’ άπασαν την διάρκειαν της επιζωοτίας και μέχρις αποσβέσεως αυτής, απάντων των υποδειχθέντων ή διαταχθέντων γενικών  και  ειδικών  μέτρων  προς  πρόληψιν  ή καταστολήν αυτής, και καταγγέλλουσι πάντα αμελούντα, παραβαίνοντα, αντενεργούντα, ή απειθούντα εις την εκτέλεσιν αυτών.

Άρθρο 51
Αι Νομοκτηνιατρικαί αρχαί αναλόγως της φύσεως της ενσκηψάσης και διαγνωσθείσης ζωονόσου και του μεγέθους του επαπειλουμένου κινδύνου εκ της επεκτάσεως αυτής υποχρεούνται αμελλητί να γνωστοποιώσι σχετικώς.
1.Εις την πλησιεστέραν Κτηνιατρικήν υπηρεσίαν λιμένων και μεθοριακών σημείων εισαγωγής ζώων.
2.Εις τα εν τη περιφερεία των εδρεύοντα στρατιωτικά σώματα δι’ ας νόσους υπάρχει κίνδυνος μεταδόσεως εις τα κτήνη τούτων και
3.Εις την Νομοκτηνιατρικήν Αρχήν της γείτονος διοικητικής περιφερείας.
Άρθρο 52.Εξακριβωθείσης της φύσεως της μεταδοτικής νόσου αι Νομοκτηνιατρικαί Αρχαί ως και οι Κτηνίατροι Λιμένων και μεθοριακών σημείων εισαγωγής ζώων υποχρεούνται:
1.Προκειμένου μεν περί πανώλους των βοοειδών και των χοίρων, αφθώδους πυρετού και περιπνευμονίας των βοοειδών και πλευροπνευμονίας των αιγοειδών ν’ αναφέρωσι τηλεγραφικώς εις το Υπουργείον της Γεωργίας, τον οικείον Επιθεωρητήν της Κτηνιατρικής και τον Νομάρχην της περιφερείας των.
2.Προκειμένου δε περί μιας των υπολοίπων νόσων των εν τω Άρθρο  4 του παρόντος οριζομένων να αναφέρωσι τούτο ως ανωτέρω ορίζεται, μόνον εγγράφως.
Εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις αναφέρεται επακριβώς το μέρος εις ο εσημειώθη η νόσος, η φύσις αυτής, το είδος και ο αριθμός των υπό ταύτης προσβληθέντων ζώων, η πορεία και εξέλιξις αυτής, ως και τα ληφθέντα μέτρα.
Δι’ ιδιαιτέρων εκθέσεων εν καιρώ υποβαλλομένων εις το Υπουργείον της Γεωργίας αι Νομοκτηνιατρικαί αρχαί αναφέρουσι λεπτομερώς τα παρ’ αυτών πεπραγμένα δι’ εκάστην περίπτωσιν επιζωοτίας εμφανισθείσης εν τη περιφερεία των.
Άρθρο 53.Αι Νομοκτηνιατρικαί αρχαί ως και οι Κτηνίατροι Λιμένων και μεθοριακών σημείων εισαγωγής ζώων υποχρεούνται να υποβάλλωσιν εις τε το Υπουργείον της Γεωργίας και τον οικείον Επιθεωρητήν δεκαπενθήμερον επιζωοτικόν δελτίον βάσει τύπου οριζομένου υπό του Υπουργείου της Γεωργίας.
Ωσαύτως εις το τέλος εκάστου έτους υποβάλλουσι λεπτομερή έκθεσιν επί της επιζωοτικής καταστάσεως της περιφερείας των κατά το λήξαν έτος, συνοδευομένην υπό επιζωοτολογικού χάρτου βάσει τύπου οριζομένου υπό του Υπουργείου της Γεωργίας.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Άρθρο 54
Ειδικαί διατάξεις και μέτρα
Ανεξαρτήτως των εν τω πρώτω μέρει του παρόντος αναγραφομένων γενικών διατάξεων και μέτρων, καθορίζονται δι’ εκάστην νόσον των εν τω Άρθρο  4 του παρόντος κατονομαζομένων τα κάτωθι ειδικά μέτρα.


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΟΓΔΟΟΝ
Λύσσα των θηλαστικών

Άρθρο 55
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή εις την χώραν ζώων εκδήλως εκ λύσσης πασχόντων. Ταύτα ανευρισκόμενα κατάσχονται ή θανατούνται υπό των οικείων Κτηνιατρικών αρχών μη χορηγουμένης ουδεμιάς αποζημιώσεως.

Άρθρο 56
Λυσσόβλητα
Παν ζώον με έκδηλα συμπτώματα λύσσης θανατούται και θάπτεται μετά του δέρματός του απαγορευομένης της νεκροψίας, εκτός εάν ήθελε κριθή αναγκαία, οπότε και διενεργείται μόνον υπό Κτηνιάτρου.

Άρθρο 57
Ουδεμία αποζημίωσις χορηγείται εις τα ούτω θανατούμενα ζώα.
Ζώον παρουσιάζον ύποπτα συμπτώματα λύσσης, ιδία δ’ όταν έχει δήξει ανθρώπους ή ζώα, συλλαμβάνεται και απομονούται εγκλειόμενον εις ασφαλές μέρος, μέχρι της εξετάσεως αυτού υπό Κτηνιάτρου, όστις και διατάσσει την απομόνωσιν αυτού, επί χρονικόν διάστημα μη δυνάμενον να υπερβή τας 15 ημέρας, ίνα διαπιστωθή εάν πρόκειται περί λύσσης ή ου.
Απαγορεύεται η αγοραπωλησία εν γένει ζώων εν απομονώσει διατελούντων.
Εκ τούτων τα προς εργασίαν κατάλληλα επιτρέπεται να εργάζωνται λαμβανομένων όλων των προφυλάξεων ώστε ταύτα να μη δύνανται να δάκνωσιν.
Επιτρέπεται η σφαγή και κατανάλωσις του κρέατος των εν απομονώσει διατελούντων σφαγίων ζώων εντός μόνον οκταημέρου από του δήγματος ή υπόπτου επαφής.
Το γάλα των εν απομονώσει διατελούντων ζώων δύναται να καταναλωθή μετά βρασμόν.

Άρθρο 58
«Κύνες και Γαλαί αποδεδειγμένως δηχθέντες υπό ζώου εκ λύσσης πάσχοντος ή εις επαφήν μετά υπόπτου λύσσης ελθόντος θανατούνται, εκτός εάν το δηχθέν ζώον έχει αποδεδειγμένως εμβολιασθή κατά της λύσσης προ 12 το πολύ μηνών, ο δε ιδιοκτήτης αυτού δέχεται συμπληρωματικόν εμβολιασμόν αναλαμβάνων την ευθύνην της απομονώσεως του ζώου επί τριάκοντα ημέρας.
Μηρυκαστικά, χοίροι και μόνοπλα δηχθέντα υπό ζώου εκδήλως εκ λύσσης πάσχοντος απομονούνται επί εξάμηνον υπ’ ευθύνη του ιδιοκτήτου, υπό την επίβλεψιν των οικείων Νομοκτηνιατρικών Αρχών.
Επί των ζώων τούτων δύναται να διενεργήται υποχρεωτικός αντιλυσσικός εμβολιασμός κατά την κρίσιν των οικείων Νομοκτηνιατρικών Αρχών δια καταλλήλου εμβολίου.
Το γάλα των εν απομονώσει διατελούντων ζώων δύναται να καταναλωθή μετά βρασμόν, το δε κρέας αυτών δύναται να διατεθή εις την κατανάλωσιν κατόπιν Κτηνιατρικής επιθεωρήσεως εντός 8 ημερών από του δήγματος ή μετά παρέλευσιν εξαμήνου από της ημέρας του δήγματος.
Πας εισαγόμενος εις την χώρων κύων δέον να έχη εμβολιασθή εναντίον της λύσσης κατά τους 12 προ της αφίξεώς του εις την χώραν μήνας».

Άρθρο 59
Εμφάνισις λύσσης εν τη χώρα
 «Εν περιπτώσει εμφανίσεως λύσσης εις πόλιν ή Κοινότητα της Χώρας αι κατά τόπους Νομοκτηνιατρικαί Αρχαί εν συνεργασία μετά των Νομοκτηνιάτρων ή Επαρχιακών Κτηνιάτρων λαμβάνουσι τα κάτωθι μέτρα:
1)Θανάτωσις των αδεσπότων κυνών και αγρίων σαρκοφάγων ζώων.
2)Καταγραφή των κυνών.
3)Ετήσιος υποχρεωτικός εμβολιασμός των κυνών ολοκλήρου της περιοχής δια καταλλήλου εμβολίου.
4)Πρόσδεσις των υγιών κυνών επί 80 ημέρας.
5)Επιβολή του φιμώτρου και χειραγώγησις δι’ αλύσεως των κυκλοφορούντων εν δημοσία οδώ κυνών.
6)Διοργάνωσις εκλαϊκευτικών διαλέξεων με θέμα την λύσσαν και διανομήν εντύπων εις α περιέχονται οδηγίαι αφορώσαι την νόσον ταύτην.
7)Έλεγχος και εποπτεία των κατά τόπους Ιδρυμάτων της ζωοφίλου Εταιρείας.
 
Άρθρο 60
Η άρσις των μέτρων τούτων λαμβάνει χώραν τρεις μήνας μετά το τελευταίον κρούσμα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΝΑΤΟΝ
Πανώλης των βοοειδών

Άρθρο 61
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή μηρυκαστικών εν γένει ζώων, ως και ζωϊκών προϊόντων νωπών ή επεξεργασμένων, νομής ή άλλων αντικειμένων υπόπτων μολύνσεως, εκ χωρών εις ας εσημειώθη πανώλης των βοοειδών, δι’ αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού, επί τη βάσει γνωματεύσεως του παρ’ αυτώ Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Επιζωοτιών.
Ζώα εκδήλως εκ πανώλους πάσχοντα αφικνούμενα εις τα σημεία εισαγωγής ξηράς ή θαλάσσης αποδιώκονται της χώρας απαγορευομένης απολύτως της εισόδου τόσον αυτών όσον και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων εν γένει ζώων.

Άρθρο 62
Εμφάνισις πανώλους εν τη χώρα
Οσάκις εμφανισθή ύποπτον κρούσμα πανώλους εις τινα περιφέρειαν της χώρας πας Κτηνίατρος Δημόσιος ή Ιδιώτης οφείλει να αναφέρη τούτο τηλεγραφικώς εις το Υπουργείον Γεωργίας. Ο αρμόδιος Νομοκτηνίατρος μεταβαίνων επιτοπίως υποχρεούται να προβή εις επισταμένην επιδημιολογικήν έρευναν, ης το πόρισμα υποβάλλει το ταχύτερον εις την αρμοδίαν υπηρεσίαν του Υπουργείου Γεωργίας.

Άρθρο 63
Η διαπίστωσις της πανώλους συνεπάγεται την λήψιν υπό την αυστηροτέραν αυτών μορφήν όλων των γενικών μέτρων και διατάξεων περί μεταδοτικών ζωονόσων του παρόντος, η δ’ εφαρμογή αυτών ανατίθεται εις τας κατά τόπους Νομοκτηνιατρικάς αρχάς εν συνεργασία μετά των Διοικητικών, Στρατιωτικών και Αστυνομικών τοιούτων.

Άρθρο 64
Απομονωτικαί ζώναι
Αι Νομοκτηνιατρικαί αρχαί εν συνενοήσει μετά των Αστυνομικών τοιούτων καθορίζουσιν εν τη προσβεβλημένη περιφερεία ζώνας μεμολυσμένας εις ας απαγορεύεται πάσα μετακίνησις ως και έξοδος ή είσοδος ζώων εν γένει. Η τυχόν είσοδος μηρυκαστικών εν τη μεμολυσμένη ζώνη συνεπάγεται την επ’ αυτών επιβολήν των μέτρων των αφορώντων τα ύποπτα πανώλους ζώα, ή δ’ έξοδος εκ της ζώνης ταύτης την άμεσον κατάσχεσιν και θανάτωσιν άνευ αποζημιώσεως των ζώων τούτων.

Άρθρο 65
Λοιμόβλητα
Ζώα εκδήλως πάσχοντα εκ πανώλους μετά προηγουμένην εκτίμησιν της αξίας αυτών υπό Επιτροπής οριζομένης υπό του Υπουργείου Γεωργίας θανατούνται και θάπτονται επί τόπου μετά των δερμάτων αυτών και όλων των αντικειμένων των ελθόντων εις ύποπτον μετ’ αυτών επαφήν, απαγορευομένης της καταναλώσεως του κρέατός των. Η καταβαλλομένη εις την περίπτωσιν ταύτην αποζημίωσις καθορίζεται υπό του Υπουργού της Γεωργίας μη δυναμένη πάντως να υπερβή το 1/3 της αξίας του θανατωθέντος ζώου.
Ζώα εκ πανώλους θανόντα ουδόλως αποζημιούνται.

Άρθρο 66
Ιαθέντα
Ζώα εκ πανώλους ιαθέντα θανατούνται αποζημιούμενα εις το σύνολον της αξίας των απαγορευομένης της καταναλώσεως του κρέατος αυτών.

Άρθρο 67
Λοιμύποπτα
Τα μετά των εκδήλως πασχόντων διαβιούντα βοοειδή κατάσχονται και θανατούνται κατόπιν εκτιμήσεως της αξίας αυτών ως άνω. Επιτρέπεται η κατανάλωσις του κρέατος αυτών μετά κρεωσκοπικήν εξέτασιν και εφ’ όσον προ της θανατώσεώς των δεν είχον εκδηλώσει πυρετικά φαινόμενα. Εις τα ούτω θανατούμενα ζώα χορηγείται αποζημίωσις εις το ακέραιον της αξίας των εξ ης εκπίπτεται η αξία του πωληθέντος κρέατος.
Τα δέρματα τούτων δύνανται να δοθώσι προς κατεργασίαν μετά προηγουμένην απολύμανσιν συντελουμένην υπό την εποπτείαν των οικείων Κτηνιατρικών Αρχών.
Τα προ της θανατώσεως πυρέσσοντα ζώα θανατούνται και θάπτονται ολόκληρα μετά των δερμάτων των απαγορευομένης της καταναλώσεως του κρέατος αυτών. Η εκτίμησις της αξίας αυτών λαμβάνει χώραν παρ’ Επιτροπής ως ανωτέρω, η δε χορηγουμένη αποζημίωσις είναι ίση με τα 2/3 της αξίας του ζώου.
Ζώα ευρισκόμενα εν τη μεμολυσμένη ζώνη εις α όμως δεν εξεδηλώθη πανώλης απομονούνται υπό αυστηράν επιτήρησιν επί 40 ημέρας μετά το πέρας των οποίων αίρονται τα απομονωτικά μέτρα, εφ’ όσον δεν εξεδηλώθη κρούσμά τι μεταξύ αυτών.
Άρθρο 68.Δεν επιτρέπεται η θεραπεία, ο εμβολιασμός και εν γένει οιαδήποτε επέμβασις επί πανωλοβλήτων ή πανωλυπόπτων ζώων ειμή μόνον κατόπιν ειδικής αδείας χορηγουμένης υπό του παρά τω Υπουργείω Γεωργίας Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Επιζωοτιών.

Άρθρο 69
Άρσις υγειονομικών μέτρων.
Η άρσις των επιβληθέντων υγειονομικών μέτρων εντέλλεται μόνον υπό του Υπουργού της Γεωργίας κατόπιν βεβαιώσεως των οικείων Νομοκτηνιατρικών Αρχών εξ ης να διαπιστούται ότι παρήλθον 40 ημέραι από του τελευταίου θανάτου ή θανατώσεως και ότι εφηρμόσθησαν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα καθαρισμού και αυστηράς απολυμάνσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ
Σπληνάνθραξ των μηρυκαστικών, μονόπλων και χοίρων και πνευματάνθραξ των βοοειδών και
προβατοειδών.

Άρθρο 70
Εισαγωγή
Εν περιπτώσει διαπιστώσεως κρουσμάτων των άνω νοσημάτων επί ζώων εισαγομένων, επιβάλλεται η επιτόπιος και άμεσος σφαγή πάντων των συναφικνουμένων, προκειμένου περί ζώων σφαγίων, της καταναλώσεως του κρέατος και χρησιμοποιήσεως των προϊόντων αυτών εξαρτωμένων εκ της γνωματεύσεως των οικείων Δημοσίων Κτηνιάτρων.
Προκειμένου όμως περί γαλακτοφόρων ζώων ως και ζώων της αναπαραγωγής και μονόπλων επιβάλλεται η κατά τας γνωστάς μεθόδους διενέργεια εμβολιασμών οπότε επιτρέπεται και η ελευθεροκοινωνία αυτών.

Άρθρο 71
Λοιμόβλητα
Εν περιπτώσει εμφανίσεως κρουσμάτων των εν λόγω νόσων εν τη χώρα επιβάλλεται η επί τόπου απομόνωσις των υπόπτων και διενεργείται ο ενδεδειγμένος εμβολιασμός επ’ αυτών.
Απαγορεύεται η κατανάλωσις γάλακτος επίσης η σφαγή και κατανάλωσις του κρέατος ζώων πασχόντων εκ των εν λόγω νόσων, ως και αι επ’ αυτών χειρουργικαί ή άλλαι επεμβάσεις δυνάμεναι να προκαλέσωσι διασποράν αίματος.
Τα πτώματα των εκ σπληνάνθρακος θνησκόντων ζώων θάπτονται μετά των δερμάτων των.
Τα δέρματα ζώων θανόντων εκ πνευματάνθρακος δύνανται να δοθώσι προς κατεργασίαν κατόπιν απολυμάνσεως υπό την εποπτείαν των οικείων Νομοκτηνιατρικών Αρχών.
Λοιμύποπτα
Το κρέας των υπόπτων μολύνσεως ζώων δύναται να δοθή προς κατανάλωσιν μετά προηγούμενον έλεγχον υπό του οικείου Αστυκτηνιάτρου, τα δε δέρματα τούτων παραδίδονται προς επεξεργασίαν κατόπιν απολυμάνσεως υπό τον έλεγχον δημοσίου κτηνιάτρου.

Άρθρο 72
Εμβολιασμοί
Επιτρέπεται η δι’ ορρού θεραπεία των ασθενών ζώων. Οι αντιανθρακικοί εν γένει εμβολιασμοί και ορροεπεμβάσεις διενεργούνται μόνον υπό κτηνιάτρων.
Εις περιφερείας ένθα ενδημούσιν αι επιζωοτίαι αύται διενεργούνται προληπτικοί εμβολιασμοί τη αιτήσει των ενδιαφερομένων, δύνανται όμως εις εξαιρετικάς περιπτώσεις και κατόπιν αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού να διενεργηθώσι αναγκαστικοί προληπτικοί εμβολιασμοί.

Άρθρο 73
Αποζημιώσεις
Ουδεμία αποζημίωσις χορηγείται επί ζώων θανόντων εκ σπληνάνθρακος ή πνευματάνθρακος.
Άρσις υγειονομικών μέτρων

Άρθρο 74
Η άρσις των απομονωτικών μέτρων λαμβάνει χώραν 10 ημέρας μετά την τελευταίαν ίασιν ή θάνατον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΝΔΕΚΑΤΟΝ
Μάλις των μονόπλων

Άρθρο 75
Εισαγωγή και εξαγωγή
Παν μόνοπλον ζώον προκειμένου να εισαχθή εις την χώραν δέον να υποβάλλεται υπό του Κτηνιάτρου του σημείου εισαγωγής εις μαλεϊνισμόν.
Τα υπό της Στρατιωτικής Υπηρεσίας εισαγόμενα μόνοπλα υποβάλλονται εις τον δια της μαλεΐνης έλεγχον μερίμνη των Στρατιωτικών Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.

Άρθρο 76
Παν μόνοπλον προκειμένου να εξαχθή εις την αλλοδαπήν δέον να κέκτηται πιστοποιητικόν μαλεϊνισμού Δημοσίου Κτηνιάτρου δεόντως κεκυρωμένον εξ ου να εμφαίνεται ότι υπεβλήθη εις την δια μαλεΐνης δοκιμασίαν πρό 15θημέρου το πολύ.

Άρθρο 77
Λοιμόβλητα
«Ζώον παρουσιάζον πάντα τα ουσιώδη συμπτώματα της μάλεως ή άπαντα τα τοιαύτα της δερματομάλεως θανατούνται αμελλητί.
Υπόπτως νοσούντα Ζώον μη παρουσιάζον άπαντα τα παθογνωμικά συμπτώματα της νόσου απομονούται και υποβάλλεται εις διαγνωστικόν ενδοδερμικόν μαλεϊνισμόν, μεθ’ ο εάν μεν η αντίδρασις είναι σαφώς θετική το ζώον θανατούται, εάν δε είναι ύποπτος ή αρνητική διενεργείται υποδόρειος μαλεϊνισμός. Τα μεν αρνητικώς αντιδρώντα εις τούτον θεωρούνται υγιά, τα δε θετικώς ή υπόπτως θανατούνται.
Λοιμύποπτα Ζώα λοιμύποπτα κατά την έννοιαν του παρόντος Δ/τος απομονούνται και υποβάλλονται δις εντός 21 ημερών εις διαγνωστικόν ενδοδερμικόν εμβολιασμόν.
 Τα αντιδρώντα δις θετικώς θανατούνται, τα δις αρνητικώς ή τα αντιδρώντα κατά την πρώτην δοκιμασίαν υπόπτως και κατά την δευτέραν αρνητικώς θεωρούνται υγιά. Εις ας περιπτώσεις ήθελον σημειωθεί δύο ύποπτοι αντιδράσεις η μία θετική και ετέρα αρνητική ή ύποπτος αποστέλλεται αίμα προς το Κτηνιατρικόν Μικροβιολογικόν Ινστιτούτον προς ορροδιάγνωσιν. ΄Οταν η ορροαντίδρασις είναι θετική τα ζώα θανατούνται, όταν είναι αρνητική τα ζώα θεωρούνται υγιά.
Επί υπόπτου ορροαντιδράσεως διενεργείται υποδόρειος διαγνωστικός εμβολιασμός, επί θετικής ή υπόπτου αντιδράσεως, εις τον υποδόρειον, τα ζώα θανατούνται, επί αρνητικής τοιαύτης θεωρούνται υγιά.
Κατά το χρονικόν διάστημα της απομονώσεως επιτρέπεται η χρησιμοποίησις λοιμυπόπτων ζώων προς εργασίαν υπό τον όρον να μη έρχωνται ταύτα εις επικοινωνίαν, μετ’ άλλων υγιών ζώων, άλλως απομονούνται θεωρουμένων και των μετ’ αυτών ελθόντων εις επαφήν ως λοιμυπόπτων και εφαρμοζομένων και δια ταύτα των διατάξεων του παρόντος Δ/τος.
Εις εξαιρετικάς περιπτώσεις και κατόπιν αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού δύναται να διενεργηθή διαγωνισμός μαλεϊνισμός επί των μονόπλων ολοκλήρου περιφερείας. Τα πτώματα των θανατουμένων ή θανόντων μαλεοβλήτων ζώων θάπτονται μετά των δερμάτων των και των ειδών ιπποκομίας και άλλων ατομικών αντικειμένων του ζώου, απαγορευομένης της νεκροτομής, ειμή μόνον εάν αύτη γίνη υπό Κρατικού Κτηνιάτρου δι’ επιστημονικούς σκοπούς.
Ουδεμία θεραπευτική επέμβασις επιτρέπεται επί πασχόντων εκ μάλεως ζώων».

Άρθρο 78
Αποζημίωσις κλπ.
«Η κατά το προηγούμενον άρθρον προβλεπομένη θανάτωσις εκτελείται παρά της Αστυνομικής Αρχής επί τη βάσει εκθέσεως του οικείου Νομοκτηνιάτρου ή επικούρου ή επαρχιακού Κτηνιάτρου, και κατόπιν εκτιμήσεως, λαμβανομένης κατ’ αυτήν υπ’ όψιν και της αξίας του ζώου προ της νοσήσεως, υπό τριμελούς Επιτροπής αποτελουμένης εκ του γνωματεύσαντος Κτηνιάτρου, ενός αντιπροσώπου της κατά τόπους δημοτικής ή κοινοτικής αρχής και ενός αντιπροσώπου της αστυνομικής τοιαύτης.
Αντίγραφον της εκθέσεως και το πρακτικόν θανατώσεως και εκτιμήσεως υποβάλλονται ιεραρχικώς προς το Υπουργείον Γεωργίας προς θεώρησιν και έκδοσιν επ’ ονόματι του δικαιούχου του σχετικού χρηματικού εντάλματος.
Χορηγείται αποζημίωσις δια μεν τα λοιμόβλητα και υπόπτως νοσούντα μέχρι του ημίσεως, δια δε τα λοιμύποπτα μέχρι των 2/3 της αξίας του     ζώου.   Οπωσδήποτε  εν   ουδεμιά περιπτώσει η χορηγουμένη αποζημίωσις δύναται να είναι ανωτέρα των 15.000 δραχμών, δια τους ίππους και ημιόνους και 4.000 δια τους όνους».

Άρθρο 79
Σχέσεις μεταξύ Νομοκτηνιατρικών και Στρατιωτικών Αρχών εν περιπτώσει μάλεως
Αι κατά τόπους Νομοκτηνιατρικαί Υπηρεσίαι του Υπουργείου Γεωργίας υποχρεούνται να γνωστοποιώσι το ταχύτερον εις τας Στρατιωτικάς Αρχάς της περιφερείας των την εμφάνισιν κρούσματος μάλεως.
Ωσαύτως αι Στρατιωτικαί Επιτροπαί ταξινομήσεως σημειούσιν εις τας κατά τόπους Νομοκτηνιατρικάς Αρχάς την ύπαρξιν μάλεως εις ιδιωτικούς ίππους δια την λήψιν των ενδεδειγμένων μέτρων.

Άρθρο 80
Άρσις υγειονομικών μέτρων
Η άρσις των επιβληθέντων υγειονομικών μέτρων συντελείται εντός 20 ημερών αφ’ ότου α)τα μεν ασθενή έθανον ή εφονεύθησαν, β)τα δε ύποπτα έθανον ή εφονεύθησαν ή διεπιστώθη οριστικώς ότι ήσαν υγιή και συνάμα εφ’ όσον εξετελέσθησαν αι δέουσαι απολυμάνσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ
Αφθώδης πυρετός των μηρυκαστικών και χοίρων

Άρθρο 81
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή εις την Επικράτειαν ζώων δεδηλωμένως πασχόντων εξ αφθώδους πυρετού ως και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων μηρυκαστικών και χοίρων.
Προκειμένου περί της εισαγωγής ζώων υπόπτων νοσήσεως ή μολύνσεως δια μεν τα σφάγια επιβάλλεται η σφαγή εντός 24 ωρών από της αφίξεως, εις τα σφαγεία του Λοιμοκαθαρτηρίου ή τα πλησιέστερα σφαγεία του σημείου εισαγωγής λαμβανομένης ειδικής προνοίας δια την ενδεδειγμένην απολύμανσιν των χώρων ενσταυλίσεως και σφαγής, των δερμάτων, ονύχων, κλπ. δια δε τα ζώα αναπαραγωγής ή γαλακτοφόρους αγελάδας επιβάλλεται η απομόνωσις διαρκείας 20 ημερών.

Άρθρο 82
Εμφάνισις αφθώδους πυρετού εν τη χώρα
(Καταργήθηκε )

Άρθρο 83
Εις την κυρίαν είσοδον του μεμολυσμένου βουστασίου υποχρεωτικώς δέον ν’ αναρτάται μερίμνη της Αστυνομίας και δαπάναις του ιδιοκτήτου πινακίς εν η ευαναγνώστως αναγράφεται: «αφθώδης πυρετός – μεμολυσμένος χώρος απαγορεύεται η είσοδος και έξοδος μηρυκαστικών και χοίρων».

Άρθρο 84
Δια την απολύμανσιν μεμολυσμένων βουστασίων, ενταφιασμόν πτωμάτων και απολύμανσιν δερμάτων ισχύουσιν αι γενικαί διατάξεις και μέτρα του παρόντος.

Άρθρο 85
Αποζημιώσεις
Ουδεμία αποζημίωσις χορηγείται λόγω θανάτου εξ αφθώδους πυρετού.

Άρθρο 86
Άρσις υγειονομικών μέτρων
(Καταργήθηκε ).

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ
Ευλογία των προβατοειδών και αιγοειδών

Άρθρο 87
Εισαγωγή
Απαγορεύται η εισαγωγή εις την Επικράτειαν προβάτων ή αιγών ευλογιοβλήτων και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων ζώων του αυτού είδους.


 Άρθρο 88
Λοιμόβλητα και λοιμύποπτα
Σημειωθείσης εν τη χώρα ευλογίας των προβάτων ή αιγών αι κατά τόπους αστυνομικαί αρχαί τη υποδείξει του οικείου Νομοκτηνιάτρου ή Επαρχιακού τοιούτου προβαίνουσι εις τον καθορισμόν μεμολυσμένων περιμέτρων απαγορευομένης της εις ταύτας εισόδου και εξόδου παντός προβατοειδούς ή αιγοειδούς ως και της σφαγής και καταναλώσεως παντός ασθενούς.
Δύναται να επιτραπή η σφαγή εις το πλησιέστερον σφαγείον ζώων απλώς λοιμυπόπτων κατόπιν γνωματεύσεως του οικείου Κρατικού Κτηνιάτρου.

Άρθρο 89
Ζωϊκά προϊόντα
Απαγορεύεται η εξαγωγή και η μεταφορά ερίου και δερμάτων άνευ προηγουμένης απολυμάνσεως ως και η κατανάλωσις γάλακτος αβράστου εκ του ευλογιοβλήτου ποιμνίου.
Αποζημιώσεις
Άρθρο 90.«Με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας μπορεί, για την αποτροπή διασποράς της ευλογιάς των αιγοπροβάτων, να διαταχθεί η θανάτωση λοιμόβλητων ή λοιμύποπτων ζώων, με αποζημίωση των κτηνοτρόφων κατά την κείμενη νομοθεσία».

Άρθρο 91
Εμβολιασμοί
Ο αντιευλογικός εμβολιασμός διενεργείται υπό μόνων των Κτηνιάτρων κατά τας εκάστοτε γνωστάς μεθόδους κατόπιν αιτήσεως του κτηνοτρόφου και τη εγκρίσει του οικείου Νομοκτηνιάτρου.
Άρσις υγειονομικών μέτρων
Η άρσις των υγειονομικών μέτρων λαμβάνει χώραν 50 ημέρας μετά την τελευταίαν ίασιν ή θανατηφόρον έκβασιν της ασθενείας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Μεταδοτική περιπνευμονία των βοειδών

Άρθρο 92
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή εις την Επικράτειαν βοοειδών εκδήλως νοσούντων εκ μεταδοτικής περιπνευμονίας και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων εν γένει ζώων.

Άρθρο 93
Εμφάνισις της νόσου
Όταν σημειωθή επιζωοτική εστία μεταδοτικής περιπνευμονίας ο αρμόδιος Νομοκτηνίατρος καλούμενος επιτοπίως υποχρεούται να προβή εις επισταμένην επιδημιολογικήν έρευναν αφορώσαν α)τον χρόνον αφ’ ότου ενέσκηψε η επιζωοτία, β)εάν εσφάγησαν, εξήχθησαν ή κρυφά απεμακρύνθησαν ζώα εκ της μεμολυσμένης εστίας και γ)την αρχικήν εκδήλωσιν της επιζωοτίας και την πηγήν ταύτης. Συνοπτικήν περίληψιν της ερεύνης ταύτης υποχρεούται ν’ αποστείλη τηλεγραφικώς εις την αρμοδίαν υπηρεσίαν του Υπουργείου Γεωργίας.

 Άρθρο 94
Λοιμόβλητα και λοιμύποπτα
Ο Νομοκτηνίατρος δύναται να διατάξη την θανάτωσιν νοσούντος ζώου παρουσιάζοντος ύποπτα φαινόμενα επί σκοπώ διαγνώσεως εκ των νεκροτομικών ευρημάτων, ουδεμιάς αποζημιώσεως καταβαλλομένης εν τη προκειμένη περιπτώσει.

Άρθρο 95
Βεβαιωθείσης της φύσεως της επιζωοτίας λαμβάνονται υπό του οικείου Νομοκτηνιάτρου αυστηρά μέτρα απομονώσεως, ίνα αποκλεισθή απολύτως πάσα επικοινωνία των λοιμοβλήτων και λοιμυπόπτων ζώων, μεθ’ υγιών.
Άπαντα τα ζώα του μεμολυσμένου βουστασίου ή ζώνης καταγράφονται και τίθενται υπό άμεσον νομοκτηνιατρικήν επίβλεψιν.
Απαγορεύεται η εκ μεμολυσμένων περιοχών εξαγωγή χόρτων και χορτοστρωμνών.

Άρθρο 96
Θανατώσεις και αποζημιώσεις
Ο αρμόδιος Νομοκτηνίατρος δύναται να διατάξη την θανάτωσιν των προσβεβλημένων βοοειδών. Προκειμένου όμως περί θανατώσεως λοιμυπόπτων απαιτείται η έγκρισις του Υπουργείου Γεωργίας.
Τα θανατούμενα ζώα αποζημιούνται εις τα 2/3 μεν της αξίας των προκειμένου περί εκδήλως νοσούντων, εις το ακέραιον δε προκειμένου περί λοιμυπόπτων.
Τα δέρματα των θανόντων και σφαγέντων βοοειδών δύνανται να χρησιμοποιηθώσι κατόπιν της ενδεδειγμένης απολυμάνσεως υπό Νομοκτηνιατρικήν επίβλεψιν.

Άρθρο 97
Κατανάλωσις κρέατος
Η κατανάλωσις του κρέατος των υπόπτων επί μεταδοτική πλευροπνευμονία σφαγέντων εξήρτηται εκ της γνωματεύσεως του οικείου Δημοσίου Κτηνιάτρου.

Άρθρο 98
Εμβολιασμός
Προφυλακτικός εμβολιασμός δύναται να ενεργηθή υπό του οικείου Νομοκτηνιάτρου εγκρίσει του Υπουργείου Γεωργίας.

Άρθρο 99
Απολυμάνσεις
Μετά την απόσβεσιν της επιζωοτίας και προ της άρσεως υγειονομικών μέτρων τα τε βουστάσια και άπαντες οι χώροι εν οις ενεσταυλίζοντο πάσχοντα ζώα απολυμαίνονται κατά τας περί απολυμάνσεως γενικάς διατάξεις, δαπάναις του ιδιοκτήτου και υπό κτηνιατρικήν επίβλεψιν.

 Άρθρο 100
Άρσις υγειονομικών μέτρων
Τα υγειονομικά μέτρα αίρονται εάν μετά εξάμηνον από της τελευταίας νοσοπεριπτώσεως ουδέν νέον κρούσμα σημειωθή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ
Φυματίωσις των Βοοειδών

Άρθρο 101
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή βοοειδών εν γένει πασχόντων εκ μιας των κάτωθι κλινικών μορφών φυματιώσεως.
1)Γενικευμένη πνευμονική φυματίωσις.
2)Φυματίωσις των μαστών.
3)Φυματίωσις των εντέρων.
4)Φυματίωσις της μήτρας.
Τοιαύτα ζώα παρουσιαζόμενα εις τα σημεία της δια ξηράς εισαγωγής απωθούνται των συνόρων της χώρας.

Άρθρο 102
Οσάκις αι ως άνω μορφαί φυματιώσεως ήθελον διαπιστωθή εις ζώα σφάγια αφικνούμενα εις τους λιμένας εισαγωγής, επιβάλλεται η άμεσος σφαγή και εις τα πλησιέστερα σφαγεία υπό Νομοκτηνιατρικήν απαραιτήτως επίβλεψιν.
Εν ουδεμιά των ανωτέρων περιπτώσεων χορηγείται αποζημίωσις.

Άρθρο 103
(κατηργήθηκε).

Άρθρο 104
Φυματινισμοί
(Κατηργήθηκε).

Άρθρο 105
Ζώα αντιδρώντα
 (Κατηργήθηκε).

Άρθρο 106
Ζωϊκά προϊόντα
Γάλα προερχόμενον εξ αγελάδων θετικώς αντιδρασασών εις την φυματίνην δεν επιτρέπεται να δοθή εις την κατανάλωσιν είτε αυτούσιον είτε υπό μορφήν παραγώγων αυτού, ειμή μόνον κατόπιν βρασμού συντελουμένου υπ’ ευθύνην του ιδιοκτήτου των ζώων της κατηγορίας ταύτης, εξασφαλίζοντος την καταστροφήν των εν αυτώ τυχόν υπαρχόντων βακίλλων της φυματιώσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΚΤΟΝ
Μεταδοτική πλευροπνευμονία των αιγοειδών

Άρθρο 107
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή εις την χώραν αιγοειδών εκδήλως νοσούντων εκ μεταδοτικής πλευροπνευμονίας, ως και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων αιγοειδών.

Άρθρο 108
Προκειμένου περί ζώων υπόπτως νοσούντων ή λοιμυπόπτων λόγω προελεύσεώς των εξ ανόσου περιφερείας λοιμοβλήτου ξένης επικρατείας, επιτρέπεται μεν η εισαγωγή αλλ’ απαγορεύεται η μεταφορά εις την ενδοχώραν, επιβαλλομένης της σφαγής αυτών εις μόνα τα σφαγεία του Ζωολοιμοκαθαρτηρίου ή το πλησιέστερον σφαγείον του σημείου εισαγωγής, λαμβανομένων όλων των ενδεδειγμένων μέτρων απολυμάνσεως.

 Άρθρο 109
Εμφάνισις της νόσου εν τη χώρα
Όταν σημειωθή εστία μεταδοτικής πλευροπνευμονίας εν τη χώρα αι Αστυνομικαί Αρχαί τη υποδείξει του οικείου Νομοκτηνιάτρου υποχρεούνται εις την λήψιν μέτρων απομονώσεως.
Εάν πρόκειται περί εντοπισμένων εστιών ων ενδείκνυται η ταχυτέρα απόσβεσις προς παρεμπόδισιν ευρυτέρας επεκτάσεως της νόσου ο αρμόδιος Νομοκτηνίατρος δύναται να διατάξη την ομαδικήν θανάτωσιν και επιτόπιον ταφήν των λοιμοβλήτων και λοιμυπόπτων κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργείου Γεωργίας, οριζομένης και σχετικής αποζημιώσεως κατά τα εκάστοτε ισχύοντα.
Δέρματα θανόντων και θανατωθέντων αιγοειδών δύνανται να χρησιμοποιηθώσι κατόπιν της ενδεδειγμένης απολυμάνσεως.

Άρθρο 110
Εμβολιασμοί
Θεραπευτικών και προληπτικών τυχόν επεμβάσεων δύναται να επιληφθή μόνον Δημόσιος Κτηνίατρος κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργείου Γεωργίας.

Άρθρο 111
Άρσις υγειονομικών μέτρων
Τα υγειονομικά μέτρα αίρονται μετά 40 ημέρας από της τελευταίας ιάσεως ή θανάτου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ
Ερυθρά νοσήματα των χοίρων

(Ερυθρά νόσος, πανώλης και παστεριδίασις.
Γρίππη και παρατυφικαί λοιμώξεις των χοιριδίων)

Άρθρο 112
Εισαγωγή
Οσάκις ήθελον παρατηρηθή περιπτώσεις μιας των άνω νόσων κατά την δια ξηράς εισαγωγήν τα πάσχοντα και τα μετ’ αυτών ελθόντα εις επαφήν ζώα απωθούνται των ορίων της χώρας. Όταν τα νοσήματα ταύτα διαπιστωθώσιν εις τους λιμένας εισαγωγής επιβάλλεται η άμεσος σφαγή εις τα σφαγεία του Ζωολοιμοκαθαρτηρίου των τε ασθενών και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων υπό κτηνιατρικήν επίβλεψιν, λαμβανομένων όλων των ενδεδειγμένων μέτρων απολυμάνσεως.

Άρθρο 113
Εμφάνισις εστιών
Όταν σημειωθή εστία μιας των ως άνω επιζωοτιών εν τη χώρα, αι Αστυνομικαί Αρχαί τη υποδείξει του οικείου Νομοκτηνιάτρου υποχρεούνται εις την λήψιν μέτρων απομονώσεως και τον καθαρισμόν μεμολυσμένων ζωνών και περιμέτρων αναρτωμένων και ειδικών πινακίδων δαπάναις του ιδιοκτήτου εν αις αναγράφεται ευαναγνώστως η φύσις της ζωονόσου.
Η άδεια προς επιτόπιον σφαγήν χοίρων λοιμυπόπτων μιας των ως άνω νόσων εξήρτηται εκ της γνωματεύσεως του οικείου Νομοκτηνιάτρου.
Οσάκις πρόκειται περί εντοπισμένων εστιών η ταχυτέρα απόσβεσις των οποίων ήθελε συντελέσει εις την παρεμπόδισιν ευρυτέρας επεκτάσεως δύναται να διαταχθή η σφαγή των ζώων των αποτελούντων την εστίαν ταύτην εγκρίσει του Υπουργείου Γεωργίας χορηγουμένης σχετικής αποζημιώσεως κατά τα εκάστοτε ισχύοντα.
Τα πτώματα των θανόντων ή θανατωθέντων λοιμοβλήτων χοίρων θάπτονται επί τόπου λαμβανομένων όλων των ενδεδειγμένων μέτρων απολυμάνσεως.

Άρθρο 114
Προφυλακτικοί Εμβολιασμοί
Προφυλακτικοί εμβολιασμοί και ορροεπεμβάσεις δύνανται να διενεργηθώσι υπό κτηνιάτρου μόνον.

Άρθρο 115
Άρσις υγειονομικών μέτρων
Η άρσις των υγειονομικών μέτρων λαμβάνει χώραν 40 ημέρας από της τελευταίας ιάσεως ή θανατηφόρου εκβάσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΟΝ
Ψώρα των μονόπλων προβατοειδών και αιγοειδών

Άρθρο 116
Εισαγωγή δια ξηράς
Τα πάσχοντα ζώα και τα μετ’ αυτών ελθόντα εις ύποπτον επαφήν απωθούνται των συνόρων της χώρας.
Εισαγωγή δια θαλάσσης
Οσάκις ήθελον παρατηρηθή νοσοπεριπτώσεις ψώρας επί αιγοπροβατών δια τα πάσχοντα και τα μετ’ αυτών συναφικνούμενα σφάγια επιβάλλεται η άμεσος σφαγή εις τα Σφαγεία του Ζωολοιμοκαθαρτηρίου και υπό κτηνιατρικήν επίβλεψιν.
Εάν πρόκειται περί ζώων αναπαραγωγής δύναται να επιτραπή η απομόνωσις μέχρι τελείας ιάσεως.
Εμφάνισις της νόσου εν τη χώρα
Οσάκις ήθελον σημειωθή κρούσματα ψώρας εν τη χώρα τα πάσχοντα ζώα απομονούνται μέχρι τελείας ιάσεως υποβαλλόμενα αναγκαστικώς και δαπάναις του κατόχου εις θεραπείαν. Εάν τυχόν οι κάτοχοι των ψωροβλήτων ζώων ήθελον αρνηθή να υποβάλλωσι ταύτα εις την ενδεδειγμένην θεραπευτικήν αγωγήν, ταύτα θανατούνται και ουδεμία χορηγείται αποζημίωσις.
Τα δέρματα και έρια δύνανται να χρησιμοποιηθώσι μετ’ απολύμανσιν.
Ζώα πάσχοντα εκ ψώρας γενικευμένης και ανιάτου φονεύονται.
Η σφαγή ψωριώντων ζώων επί σκοπώ βρώσεως του κρέατος επιτρέπεται, η δε χορήγησις του κρέατος εις την κατανάλωσιν εξήρτηται εκ της γνωματεύσεως του Κτηνιάτρου.


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΕΝΝΑΤΟΝ
Τρυπανοσωματίασις των μονόπλων

Άρθρο 117
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή ίππων και όνων πασχόντων εκ τρυπανοσωματιάσεως, ως και των μετ’ αυτών ελθόντων εις ύποπτον επαφήν μονόπλων.

Άρθρο 118
Εμφάνισις εν τη χώρα
Οσάκις ήθελε διαπιστωθή η ύπαρξις κρουσμάτων τρυπανοσωματιάσεως εις περιφέρειάν τινα της χώρας όλοι οι ασθενείς και ύποπτοι μολύνσεως επιβήτορες ίπποι και όνοι ορχεοτομούνται.
Αι πάσχουσαι φορβάδες στιγματίζονται δια πεπυρακτωμένου σιδήρου και κατά την χώραν του αριστερού γλουτού με το γράμμα Τ., καταγράφονται εις ειδικόν βιβλίον και τίθενται υπό Νομοκτηνιατρικήν επίβλεψιν απαγορευομένης της περαιτέρω χρησιμοποιήσεώς των δι’ αναπαραγωγήν. Εις την Κοινότητα όπου διεπιστώθη τρυπανοσωματίασις καθώς και εις τας γειτνιαζούσας οι ιδιωτικοί επιβήτορες ίπποι και όνοι επιθεωρούνται κατά δεκαπενθήμερον υπό της αρμοδίας Νομοκτηνιατρικής Αρχής. Ούτοι δεν δύνανται να χρησιμοποιηθώσι δι’ επιβάσεις εάν δεν είναι εφωδιασμένοι δια πιστοποιητικού υγείας εκδοθέντος το πολύ οκτώ ημέρας προ της περιόδου των επιβάσεων υπό του Νομοκτηνιάτρου της Περιφερείας.

Άρθρο 119
Ορχεοτομούνται πάντες οι επιβήτορες οίτινες επέβησαν πασχούσης εκ τρυπανοσωματιάσεως φορβάδος.

«Άρθρο 119α
Εν περιπτώσει εμφανίσεως τρυπανοσωμιάσεως εις Δήμον ή Κοινότητα, οι κάτοχοι κηλώνων ίππων, όνων και ημιόνων ως και φορβάδων οιασδήποτε ηλικίας, υποχρεούνται εντός 45 ημερών από της ειδοποιήσεως των Κτηνιατρικών Αρχών να δηλώσωσι ταύτα εις τον Δήμον ή Κοινότητα, εκδιδομένου ατομικού φύλλου μητρώου δι’ εν έκαστον ζώον και χορηγουμένου εις τον κάτοχον παρά του Δήμου ή Κοινότητος.
Μετά την παρέλευσιν της άνω προθεσμίας οι Δήμοι και Κοινότητες υποχρεούνται εντός 7 ημερών να αποστείλωσιν εις τον Νομοκτηνίατρων ή Επαρχιακόν Κτηνίατρον πίνακα αναλυτικόν των δηλωθέντων, αναγραφομένων εις ιδίαν στήλην του ονόματος κατόχου, αριθμού κτηνών, γένους, είδους και ηλικίας».

«Άρθρο 119β
Απαγορεύεται η εντός της κατά το Άρθρο  10 παρ. 1 του παρόντος, αποκλειομένης περιφερείας αγοραπωλησία πασχόντων εκ τρυπανοσωμιάσεως μονόπλων, εκ μιας κοινότητος εις άλλην, επιτρεπομένων των αγοραπωλησιών εντός των ορίων της ιδίας κοινότητος, κατόπιν αδείας του Νομοκτηνιάτρου.
Η αγοραπωλησία υγιών μονόπλων εκ των αποκεκλεισμένων περιφερειών δύναται να επιτραπή κατόπιν αποφάσεως του Υπουργού της Γεωργίας, βάσει πιστοποιητικών υγείας, ατελώς χορηγουμένων υπό των Νομοκτηνιάτρων ή των Επαρχιακών Κτηνιάτρων αρμοδιότητος Υπουργείου Γεωργίας.
Εις το τέλος εκάστου μηνός ο Νομοκτηνίατρος υποβάλλει εις το Υπουργείον Γεωργίας, κατάστασιν εμφαίνουσαν το ονοματεπώνυμον του αγοραστού και πωλητού ως και τα χαρακτηριστικά των εκποιηθέντων μονόπλων».

Άρθρο 120
Δια πάσαν θεραπευτικήν επέμβασιν ή θανάτωσιν πάσχοντος ζώου απαιτείται η προγενεστέρα έγκρισις του Υπουργείου Γεωργίας.
Τα μέτρα της κτηνιατρικής επιβλέψεως δεν δύνανται ν’ αρθώσι προ της παρελεύσεως έτους από της θεραπείας πιστοποιουμένης υπό της Νομοκτηνιατρικής Υπηρεσίας.
Εις περίπτωσιν ευνουχισμού η επίβλεψις αίρεται αμέσως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ
Κρυπτοκοκκική λυμφαγγείτις των μονόπλων

Άρθρο 121
Εισαγωγή
Απαγορεύεται γενικώς η εισαγωγή εις την χώραν μονόπλων πασχόντων εκ κρυπτοκοκκικής λυμφαγγεΐτιδος.

Άρθρο 122
Εμφάνισις της νόσου εν τη χώρα
Οσάκις ήθελον σημειωθή νοσοπεριπτώσεις λυμφαγγεΐτιδος εις περιφέρειάν τινα της χώρας ο οικείος Νομοκτηνίατρος διατάσσων την απομόνωσιν των ασθενών υποχρεούται το ταχύτερον ν’ αναφέρη σχετικώς εις την αρμοδίαν υπηρεσίαν του Υπουργείου Γεωργίας.

Άρθρο 123
Δι’ αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού και κατόπιν γνωματεύσεως του παρ’ αυτώ Συμβουλίου Επιζοωτιών ορίζονται αναλόγως του αριθμού των κρουσμάτων, της μορφής της νόσου και των τοπικών συνθηκών τα ενδεικνυόμενα υγειονομικά μέτρα και η τηρητέα καθ’ όλου αγωγή (θανάτωσις, θεραπευτικαί επεμβάσεις).

Άρθρο 124
Αποζημιώσεις
Τα θανατούμενα ζώα αποζημιούνται εις τα 2/3 της αξίας των.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
Πανώλης και χολέρα των ορνιθοειδών

Άρθρο 125
Εισαγωγή
Απαγορεύεται η εισαγωγή εις την χώραν πουλερικών πασχόντων εκ χολέρας και πανώλους ως και των μετ’ αυτών συναφικνουμένων πτερωτών.

Άρθρο 126
Εμφάνισις εν τη χώρα
Εις το εσωτερικόν της χώρας τα πάσχοντα εκ πανώλους και χολέρας ορνιθοειδή σφάζονται και τα πτώματά των ομού μετά των πτίλων καταστρέφονται επί τόπου, κατά προτίμησιν δε καίονται.

Άρθρο 127
Απαγορεύεται η εκ μεμολυσμένων ορνιθοτροφείων εξαγωγή ορνιθοειδών ζώντων. Η εξαγωγή εσφαγμένων τοιούτων εξήρτηται εκ της γνωματεύσεως του οικείου Νομοκτηνιάτρου.

Άρθρο 128
Απαγορεύεται η απόρριψις πτωμάτων ορνιθοειδών εις τους δρόμους, δημοσίας πλατείας, ποταμούς κλπ.

Άρθρο 129
Προκειμένου περί εμφανίσεως εστίων πανώλους, όλα τα μετά των νοσούντων διαβιούντα ορνιθοειδή σφάζονται επί τόπου, της καταναλώσεως του κρέατος αυτών εξαρτωμένης εκ της γνωματεύσεως του οικείου Δημοσίου Κτηνιάτρου, ουδεμιάς αποζημιώσεως χορηγουμένης δια την εν λόγω θανάτωσιν.

Άρθρο 130
Μετά την απόσβεσιν της επιζωοτίας οι ορνιθώνες απολυμαίνονται δαπάναις του ιδιοκτήτου και αίρονται τα επιβληθέντα υγειονομικά μέτρα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Μελιταίος πυρετός των μικρών μηρυκαστικών (προβάτου–αιγός)

Άρθρο 131
Κατόπιν διαπιστώσεως κρουσμάτων κυματοειδούς πυρετού επί των ανθρώπων ή εις περίπτωσιν υπονοίας υπάρξεως τοιαύτης νόσου εις τα μικρά μηρυκαστικά, ο Νομοκτηνίατρος ειδοποιούμενος υπό του Νομάρχου και των άλλων αστυνομικών ή κοινοτικών αρχών είτε εξ ιδίας πρωτοβουλίας επισκέπτεται τα νοσούντα αιγοπρόβατα και προβαίνει εις την λήψιν παρασκευασμάτων χρησίμων δια την εργαστηριακήν διαπίστωσιν της νόσου, ενώ ταυτοχρόνως λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα τα εν ταις γενικαίς διατάξεσι του παρόντος αναφερόμενα προς παρεμπόδισιν τυχόν επεκτάσεως και μεταδόσεως της νόσου εις άλλα άτομα ή εις άλλα ζώα υποκείμενα εις τοιαύτην μόλυνσιν.

Άρθρο 123
Κατηργήθηκε

 Άρθρο 133
Απαγορεύεται η κατανάλωσις του γάλακτος ή η μεταφορά αυτού προς κατασκευήν τυρών ή άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων (γιαούρτη, αφρόγαλα, βούτυρον κλπ.) άνευ προηγουμένου βρασμού ή παστεριώσεως.

Άρθρο 134
Τα πτώματα των ζώων θανόντων κατά την απομόνωσιν καθώς και τα εκ των παρατηρουμένων συχνών εκτρώσεων έμβρυα μετά των σχετικών σάκκων αυτών εξαφανίζονται θαπτόμενα ή καιόμενα ως αι γενικαί διατάξεις του παρόντος ορίζουσι.

Άρθρο 135
Απαγορεύεται η επί των οδών καθώς και η πλησίον ρεόντων υδάτων, φρεάτων και πηγών δημοσίων ή ιδιωτικών απόρριψις κόπρου, στρωμνής, κλπ. προερχομένης εξ ασθενών ζώων και εκ τοιούτων υπό επιτήρησιν διατελούντων. Ωσαύτως απαγορεύεται και η χρησιμοποίησις της κόπρου ως και των άλλων εκκρίσεων των ασθενών ζώων εις την καλλιέργειαν ειδών κηπουρικής.

Άρθρο 136
Παν άτομον ελθόν εις επαφήν μετ’ ασθενών ζώων ή μετά των προϊόντων της εκκρίσεως αυτών (γάλα, ούρα) ή μετά των πτωμάτων, της κόπρου ή των άλλων απορριμάτων αυτών υποχρεούται εις την απολύμανσιν αυτού και ειδικώς των χειρών αυτού δι’ αναλόγων απολυμαντικών μέσων αναγραφομένων εις τας γενικάς διατάξεις του παρόντος.

Άρθρο 137
Κατηργήθηκε

Άρθρο 138
Η μετά την απολύμανσιν των σταύλων και των βοσκών εκ νέου χρησιμοποίησις αυτών, επιτρέπεται μετά πάροδον χρόνου, οριζομένου εκάστοτε δι’ υπουργικής αποφάσεως.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

Άρθρο 139
Εμβολιαστικά δικαιώματα
Το Άρθρο  33 του από 9 Ιουλ. 1914 Δ/τος «περί εκτελέσεως του Νόμ. 248 «περί οργανώσεως της Ζωοτεχνικής και Κτηνιατρικής Υπηρεσίας» ως ετροποποιήθη δια του από από 23 Σεπτ. 1931 Δ/τος «περί τροποποιήσεως κλπ.» δημοσιευθέντος εν τω υπ’ αριθ. 348 Τεύχος Α΄ της 51031 φύλλω της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως τροποποιείται ως έπεται.
Οι Νομοκτηνίατροι και οι Επίκουροι Κτηνίατροι δικαιούνται εις την απολαυήν ιδιαιτέρας αμοιβής δια την εκτέλεσιν προφυλακτικών εμβολιασμών, κατασταλτικών ορροεμβολίων ή και διαγνωστικών επεμβάσεων δι’ ειδικών βιολογικών προϊόντων επί ζώων πάσης κατηγορίας ανηκόντων εις κτηνοτρόφους ή ιδιώτας, καταβαλλομένης αυτοίς εκ της ειδικής πιστώσεως της αναγραφομένης κατ’ έτος εις τον προϋπολογισμόν των εξόδων του Υπουργείου Γεωργίας προς πληρωμήν των εμβολιαστικών δικαιωμάτων των Κτηνιάτρων και περιλαμβανομένης μεταξύ των πιστώσεων των  ανεγεγραμμένων  εν  τω ως  άνω  προϋπολογισμώ προς εκπλήρωσιν των σκοπών του καταργηθέντος Ταμείου Κτηνοτροφίας.
Ως αμοιβή δια την επιστημονικήν ταύτην εργασίαν εκτελουμένην υπ’ αυτών των ιδίων Νομοκτηνιάτρων ή Επικούρων Κτηνιάτρων ορίζεται.
1.«Δι’ εκάστην ενδοτραχειακήν έγχυσιν ή δι’ έκαστον προφυλακτικόν εμβολιασμόν ή ορροεπέμβασιν οιασδήποτε φύσεως και δι’ οιανδήποτε μεταδοτικήν νόσον επί μεν των μεγάλων ζώων δραχ. 50 και επί των μικρών δρχ. 20 και επί των ορνιθοειδών δρχ. 5.
2.Δι’ έκαστον φυματινισμόν ή μαλεϊνισμόν δραχμαί πεντήκοντα».
Τα εδάφ. 1 και 2 αντικατεστάθησαν ως άνω δια του Β.Δ. 3/21 Νοεμ. 1946.
Η πληρωμή των ως άνω αμοιβών ενεργείται κατά δίμηνον, βάσει καταστάσεων υποβαλλομένων υπό των δικαιούχων κτηνιάτρων, μετά των πρακτικών εμβολιασμού, φυματινισμού ή μαλεϊνισμού δεόντως υπογεγραμμένων υπό του ενεργήσαντος την ως άνω επιστημονικήν εργασίαν κτηνιάτρου, της αρμοδίας Δημοτικής ή Κοινοτικής Αρχής και του ιδιοκτήτου των ζώων.
Δια τους επί των εκ του εξωτερικού εισαγομένων βοοειδών και μονόπλων διενεργουμένους φυματινισμούς η καταβολή της κτηνιατρικής αμοιβής ενεργείται κατά δίμηνον βάσει καταστάσεων υπογεγραμμένων.
1.Υπό των ενεργούντων τας ως άνω επιστημονικάς εργασίας και
2.Υπό του ιδιοκτήτου των ζώων, τεθεωρημένας δε υπό του αρμοδίου Νομοκτηνιάτρου ή Διευθυντού του Λοιμοκαθαρτηρίου ζώων.
Άπασαι αι ως άνω αμοιβαί δεν υπόκεινται εις ουδεμίαν μείωσιν αλλά καταβάλλονται εξ ολοκλήρου εις τους δικαιούχους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

Άρθρο 140
Ακροτελεύτιοι διατάξεις Μέτρα δι’ άλλας νόσους προβλεπόμενα
Δι’ αποφάσεως του επί της Γεωργίας Υπουργού προτάσει του παρ’ αυτώ Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Επιζωατίων δύνανται να ληφθώσιν υγειονομικά και εν τη ενδοχώρα μέτρα αφορώντα μεταδοτικάς νόσους, μη κατανομαζομένας εν τω Άρθρο  4 του παρόντος, αίτινες όμως λόγω της φύσεώς των θα ηδύναντο να έχωσι δυσμενή αντίκτυπον επί της κτηνοτροφίας της χώρας.

Άρθρο 141
Ποινικαί διατάξεις
Ο παραβάτης ή ο οπωσδήποτε αρνούμενος να συμμορφωθή προς τινα των εν τοις άνω καθοριζομένων διατάξεων και μέτρων τιμωρείται συμφώνως τοις Άρθρο  574 του Ποινικού Νόμου με κράτησιν μιας μέχρις εξ εβδομάδων και πρόστιμον 100 έως 800 δραχμών, 575 με κράτησιν δύο εβδομάδων, και 576 με κράτησιν μέχρι τριών μηνών και πρόστιμον 400 μέχρι 800 δραχμών.
Εν υποτροπή αι ως άνω ποιναί διπλασιάζονται.

Άρθρο 142
Καταργούμεναι διατάξεις
Καταργείται το από 17 Φεβρ. 1914 Β.Δ/μα «περί γενικών διατάξεων και μέτρων κατά των μεταδοτικών νόσων των κατοικιδίων και αγροτικών ζώων» το από 5 Μαΐου 1926 Π.Δ/μα τροποποιούν το Άρθρο  2 του ως άνω Β.Δ/τος ως και πάσα άλλη διάταξις αντικειμένη εις τας διατάξεις του παρόντος.

Άρθρο 143
Η ισχύς του παρόντος άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Εις τον Ημέτερον επί της Γεωργίας Υπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος.

Εις Αθήναις τη 26 Μαρτίου 1936