Αναγκαστικός Νόμος 1108/1938 - ΦΕΚ 77/Α/1-3-1938

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΣΕ ΕΝΙΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Ο Α.Ν.1108/1938 - ΦΕΚ 77/Α/1.3.1938, διατίθεται σε αρχείο ενιαίου κειμένου μορφής (.pdf) με ενσωματωμένες τις διατάξεις των νομοθετημάτων με τις οποίες έχει συμπληρωθεί - τροποποιηθεί μεταγενέστερα.

Α.Ν.1108/1938 - ΦΕΚ 77/Α/1.3.1938

Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Α.Ν. 431/1937 και άλλων τινών διατάξεων.

Άρθρον 1
1.Δι’ αποφάσεως του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού δύνανται να επεκταθώσιν αι διατάξεις περί σταθερών τιμών του Α.Ν. 431/1937 και εις τα μη Τουριστικά Ξενοδοχεία, τα Οικοτροφεία και γενικώς εις τα δια διάστημα μικρότερον του μηνός ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια.
Η ως άνω αρμοδιότης του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού ασκείται ήδη υπό του Γενικού Γραμματέως του Ε.Ο.Τ. δυνάμει της υπ’ αριθ. 11868/1951 αποφάσεως του Υπουργού του Εμπορίου.
2.Εις περίπτωσιν καθ’ ην ξενοδοχειακή επιχείρησις δεν υποβάλη εντός της ταχθείσης προθεσμίας τους υπό του άρθρου 2 του Α.Ν. 431/1937 προβλεπομένους καταλόγους, αι σταθεραί τιμαί δι’ έκαστον δωμάτιον αυτής καθορίζονται ελευθέρως υπό της Επιτροπής του άρθρ.3 του Α.Ν. 431/1937.
3.Δι’ αποφάσεων του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού, μετά γνώμην της ως άνω Επιτροπής, δύνανται να καταργώνται ή να προστίθενται και άλλαι περιπτώσεις εις τας οριζομένας υπό των εδ. 4 και 5 του άρθρου 5 του ανωτέρω Α. Νόμου, ως και να τροποποιώνται αύται καθοριζομένης συνάμα της αυξομειώσεως του ποσοστού εκάστης περιπτώσεως.
4.Η Επιτροπή του άρθρου 3 του Α.Ν. 431/1937 δύναται να καθορίζη δι’ έκαστον δωμάτιον αντί μιας σταθεράς τιμής δύο τοιαύτας, ήτοι ανωτάτην και κατωτάτην. Εν τη περιπτώσει ταύτη η είσπραξις ποσού υπέρ την ανωτάτην ως και υπό την κατωτάτην τιμήν απαγορεύεται.
5.Δι’ αποφάσεων του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού, μετά γνώμην της εν τω προηγουμένω εδαφίω Επιτροπής δύναται να ανατεθή ο καθορισμός των σταθερών τιμών εις ειδικάς Τοπικάς Επιτροπάς. Δια των αυτών αποφάσεων καθορίζεται η σύνθεσις των ανωτέρω Επιτροπών και η πόλις ή η περιφέρεια, εφ’ ης αι συνιστώμεναι Επιτροπαί ασκούσιν αρμοδιότητα, ομοίαν προς την της Επιτροπής του άρθρου 3 του Α.Ν. 431/1937.
Αι υπό των ανωτέρω Τοπικών Επιτροπών καθοριζόμεναι σταθεραί τιμαί υπόκεινται εις αναθεώρησιν ενώπιον της Επιτροπής του άρθρου 3 του Α.Ν. 431/1937, τη αιτήσει παντός ενδιαφερομένου.
6.Οι πελάται των ξενοδοχείων δεν υποχρεούνται εις την πληρωμήν της αξίας του πρωϊνού, εφ’ όσον δεν λαμβάνουσι τοιούτον.
7.Επιτρέπεται όπως, κατά παρέκκλισιν των περί σταθερών τιμών διατάξεων, πελάται ξενοδοχείων προέρχωνται εις ιδιαιτέρας συμφωνίας δια την εις ξενοδοχεία διαμονήν των υπέρ τον μήνα.
8.Το Επαγγελματικόν Επιμελητήριον Τουριστικών Ξενοδοχείων υποχρεούται να τηρή αντίγραφα των καθορισθεισών σταθερών τιμών εις τα ξενοδοχεία και τα Οικοτροφεία της χώρας, εξ ων πας ενδιαφερόμενος δύναται να λαμβάνη σχετικάς πληροφορίας.
9.Η Επιτροπή του άρθρου 3 του Α.Ν. 431/1937 δύναται δι’ αποφάσεώς της να καθορίση ομοιόμορφον τύπον λογαριασμών δι’ άπαντα τα ξενοδοχεία ή δια κατηγορίας αυτών.
10.Πάσα παρουσιασθησομένη περίπτωσις κατά την επιβολήν και εφαρμογήν των σταθερών τιμών, μη προβλεπομένη υπό του Α.Ν. 431/1937 και του παρόντος, καθορίζεται υπό της Επιτροπής του άρθρ.3 του Α.Ν. 431/1937.
11.Καταδολίευσις των σταθερών τιμών δι’ αλλαγής των αριθμών των δωματίων, ή δια παντός άλλου τρόπου, τιμωρείται δια των ποινών του άρθρου 17 του Α.Ν. 431/1937.
12.Εις τας Επιτροπάς του άρθρου 3 και του άρθρου 11 εδαφ. 2 του Α.Ν. 431/1937 συμμετέχει αντιπρόσωπος του Υφυπουργείου Εργασίας οριζόμενος υπό του Υφυπουργού αυτού, εις δε τας περιπτώσεις επανεξετάσεως τη αιτήσει των ενδιαφερομένων α)καταλόγων σταθερών τιμών ξενοδοχείων, οικοτροφείων κλπ. β)αιτήσεων χορηγήσεως αδειών λειτουργίας ξενοδοχείων, γ)κατατάξεως ξενοδοχείων εις κατηγορίας και δ)εγκρίσεως σχεδίων οικοδομής ή επεκτάσεως ξενοδοχείων των αρμοδίων Επιτροπών συμμετέχει άνευ ψήφου και αντιπρόσωπος των ξενοδόχων, υποδεικνυόμενος υπό του Δ. Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Τουριστικών Ξενοδοχείων.


Άρθρον 2
1.Το πρόσωπον επ’ ονόματι του οποίου εξεδόθη άδεια λειτουργίας ξενοδοχείου υποχρεούται επί ποινή άρσεως της αδείας να επιβλέπη αυτοπροσώπως την λειτουργίαν του ξενοδοχείου του. Το Υφυπουργείον Τύπου και Τουρισμού δύναται να απαλλάξη τον ανωτέρω της τοιαύτης υποχρεώσεως, εφ’ όσον υποδείξη υπεύθυνον αντικαταστάτην του της εγκρίσεως του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού, κεκτημένον τα δια την εξάσκησιν του ξενοδοχειακού επαγγέλματος απαραίτητα προσόντα, συμφώνως τω εδαφ. 4 του άρθρ.8 του Α.Ν. 431/1937. 2.Ο Υφυπουργός Τύπου και Τουρισμού προτάσει της Επιτροπής του άρθρου 11 εδαφ. 2 του Α.Ν. 431/1937 δύναται να αρνηθή την χορήγησιν αδείας λειτουργίας ξενοδοχείου εις πρόσωπα καταδικασθέντα και δι’ ετέρας παραβάσεις πλην των αναφερομένων εν τω άρθρω 9 εδαφ. 2 του Α.Ν. 431/1937, εις φυλάκισιν πλέον των τριάκοντα ημερών ως και εις τοιαύτα θεωρούμενα ακατάλληλα δια την άσκησιν του ξενοδοχειακού επαγγέλματος κατά την κρίσιν της ανωτέρω Επιτροπής.
3.Δι’ αποφάσεων του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού μετά πρότασιν της Επιτροπής του εδαφ. 2 του άρθρου 11 του Α.Ν. 431/1937 δύναται να απαγορευθή η λειτουργία ξενοδοχείων ή οικοτροφείων, άτινα κατά την γνώμην της ανωτέρω Επιτροπής κρινούσης ελευθέρως βάσει των υποβαλλομένων αυτή στοιχείων, παρέχουσι συστηματικώς και κατ’ επάγγελμα τόπον προς ασέλγειαν ή διατηρούσι γυναίκας ελευθερίων ηθών, αι οποίαι δέχονται εν αυτοίς ή γίνονται πρόξενοι ενοχλήσεως των περιοίκων.
4.Εις περιπτώσεις ασθενείας εκ μολυσματικής ή μεταδοτικής νόσου, ή παραφροσύνης ή θανάτου ή αυτοκτονίας πελάτου τινός, εντός του ξενοδοχείου ο ξενοδόχος δικαιούται αποζημιώσεως εκ μέρους του πελάτου, ή των δικαιοδόχων αυτού δια τας δαπάνας ή ζημίας ας τυχόν υπέστη, του ποσού της αποζημιώσεως καθοριζομένου υπό της εν άρθρ.11 εδαφ. 2 του Α.Ν. 431/1937 Επιτροπής.
Τα άρθρα 5-10 του νόμ. 5205 περί ευθύνης και προστασίας Ξενοδόχων  έχουσι πλήρη εφαρμογήν εν προκειμένω.
 5.Απαγορεύεται να γίνωνται δεκτοί εις τα ξενοδοχεία πελάται συνοδευόμενοι υπό κυνών ή άλλων κατοικιδίων ζώων, εκτός εάν το ξενοδοχείον διαθέτη ειδικόν διαμέρισμα δια κατοικίδια ζώα.
6.Ο Υφυπουργός Τύπου και Τουρισμού δύναται, δι’ αποφάσεώς του, μετά σύμφωνον γνώμην της εν άρθρω 11 εδαφ. 2 του Α.Ν. 431/1937 επιτροπής, να παρέχη ηθικάς διακρίσεις, καθορισθησομένας δια Διατάγματος, εις πρόσωπα ή επιχειρήσεις, είτε δια τας προσπαθείας αυτών προς ανάπτυξιν του Τουρισμού, είτε δια την τάξιν, την περιποίησιν, την ευπρέπειαν, την καθαριότητα και γενικώς την αρίστην λειτουργίαν Τουριστικών επιχειρήσεων.
Αι διακρίσεις αύται ανακαλούνται ητιολογημένως κατά την ανωτέρω διαδικασίαν.
7.Αι υπό του άρθρ.17 του Α.Ν. 431/1937 προβλεπόμεναι ποιναί επιβάλλονται και εις ιδιοκτήτας ή διευθυντάς ξενοδοχειακών επιχειρήσεων επιδείξαντας ανάρμοστον συμπεριφοράν προς πελάτας των ή μη συμμορφωθέντας προς εντολάς του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού αφορώσας την καθαριότητα, την ευπρέπειαν και γενικώς την καλήν λειτουργίαν των ξενοδοχείων των.
Επίσης αι αυταί ποιναί επιβάλλονται εις τον δι’ αθεμίτων μέσων επιδιώκοντα να αποσπάση πελάτας άλλου Ξενοδοχείου.
Εν υποτροπή των ανωτέρω παραβάσεων, ο Υφυπουργός Τύπου και Τουρισμού δύναται να αίρη δι’ αποφάσεώς του την χορηγηθείσαν αδείαν λειτουργίας.
8.Δύναται δια Κανονισμού εκδιδομένου, μετά πρότασιν της Επιτροπής του άρθρου 13 του Α.Ν. 394/1936 και έγκρισιν των Υφυπουργών Εργασίας και Τύπου και Τουρισμού, να προβλεφθή η ρύθμισις πασών των υπηρεσιακών σχέσεών των επιχειρηματιών Ξενοδόχων μετά του προσωπικού αυτών, ως και τα της πειθαρχικής διώξεως τούτου επιβολής προστίμων και λοιπών κυρώσεων.
9.Αι επιβαλλόμεναι ποιναί εις Ξενοδοχεία και λοιπά τουριστικά επαγγέλματα δια παραβάσεις των διατάξεων περί υγιεινής και καθαριότητος, απρεπούς συμπεριφοράς, σταθερών τιμών κλπ., δύνανται να δημοσιεύωνται, κατόπιν αποφάσεως του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού, μετά πρότασιν της Επιτροπής του άρθρ.11 εδαφ. 2 του Α.Ν. 431/1937, εις μίαν ή δύο εφημερίδας της πόλεως, ένθα λειτουργεί η επιχείρησις, και εις δύο εφημερίδας της πρωτευούσης, οριζομένας υπό του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού.
Η δαπάνη δια τας δημοσιεύσεις βαρύνει τους τιμωρουμένους, βεβαιουμένη και εισπραττομένη κατά τας διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων.


Άρθρον 3
1.Καταργούνται τα άρθρ.19 και 20 του Α.Ν. 431/1937, τροποποιείται το άρθρ. 9 αυτού και το άρθρο 9 του νόμ. 5205/1931).
2.Η δυνάμει του άρθρ.6 του Α.Ν. της 12 Ιουν. 1935 περί συστάσεως Οργανισμού Πανελληνίου Ενώσεως Τουριστικών Ξενοδοχείων, ως ετροποποιήθη εισφορά 1% των τουριστικών ξενοδοχείων, υπολογίζεται και εισπράττεται από 1ης Απρ. 1938, ως και συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρ. 1 του Α.Ν. 666/1937 (τόμ. 28) υποβαλλομένων υπό των υποχρέων ιδιαιτέρων δηλώσεων εις τας αρμοδίας Οικονομικάς Υπηρεσίας. Αντίγραφον των δηλώσεων τούτων υποβάλλεται και εις το Επαγγελματικόν Επιμελητήριον Τουριστικών Ξενοδοχείων. Τα εκ της ανωτέρω εισφοράς εισπραττόμενα ποσά κατατίθενται εντός δέκα ημερών από της εισπράξεως εις τα κατά τόπους Καταστήματα της Εθν. Τραπέζης της Ελλάδος, επ’ ονόματι του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Ξενοδόχων. Εκ των εισπραττομένων ποσών κρατείται ποσοστόν 3%, όπερ εισάγεται ως δημόσιον έσοδον δι’ αμοιβήν των διενεργούντων τον έλεγχον και την είσπραξιν αρμοδίων οικονομικών υπαλλήλων, συμφώνως προς τας ισχυούσας περί αυτών διατάξεις.
Τουριστικά Ξενοδοχεία παρουσιάζοντα βεβαίωσιν του Ταμείου Αλληλοβοηθείας Ξενοδόχων, ότι καταβάλλουσι τακτικώς κατά μήνα δραμχάς 2.500 απαλλάσσονται της υποχρεώσεως υποβολής δηλώσεων.
Αι διατάξεις των άρθρ.3 και 4 του Α.Ν. 666/1937 έχουσι πλήρη εφαρμογήν και εν προκειμένω.

Άρθρον 4
1.Το δυνάμει του Ν.Δ. της 8 Φεβρουαρίου  1926 περί ιδρύσεως Εθνικού Συνδέσμου Περιηγητισμού επιβληθέν τέλος επί των λογαριασμών των Ξενοδοχείων περιορίζεται από της 1ης Ιαν. 1938 μόνον εις τα Ξενοδοχεία πολυτελείας Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξεως, και καθορίζεται κατά λογαριασμόν ως εξής:
α)Δια Ξενοδοχεία πολυτελείας και Α΄ τάξεως εις δραχ. 2.
β)Δια Ξενοδοχεία Β΄ και Γ΄ τάξεως εις δραχ. 1.
Τα Ξενοδοχεία ταύτα υποχρεούνται όπως εκδίδωσι δι’ έκαστον πελάτην των λογαριασμόν ανά 8ήμερον ή το πολύ ανά δεκαήμερον.
Το ανωτέρω έσοδον εισπράττεται από 1ης Ιαν. 1938 υπό της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων, και περιέρχεται εξ ολοκλήρου εις αυτήν.
Η είσπραξις διενεργείται συμφώνως τω Νόμω περί εισπράξεως Δημοσίων εσόδων, δύναται δε να χρησιμοποιηθή ειδικόν ένσημον της Σχολής, κατά τα δια Διατάγματος καθορισθησόμενα.
2.Η υποχρέωσις καταβολής ποσοστού 1/2% εκ του φιλοδωρήματος Ξενοδοχοϋπαλλήλων υπέρ της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων, επεκτείνεται από 1ης Ιανουαρίου 1938 εις άπαντα τα Ξενοδοχεία, επιβάλλεται δε και εις τους δια μισθού αμειβομένους Ξενοδοχοϋπαλλήλους.

Άρθρον 5
«1.Προκειμένου περί πωλήσεως ή μεταβιβάσεως και εν γένει μεταβολής επερχομένης εις το πρόσωπον του εκμεταλλευτού λειτουργούντων ξενοδοχείων, οικοτροφείων κλπ., ίνα χορηγηθή άδεια λειτουργίας απαιτείται, πλην των λοιπών κατά νόμον στοιχείων, βεβαίωσις του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος ότι κατεβλήθησαν εις αυτό προκειμένου περί ξενοδοχείων, οικοτροφείων κλπ. υπαγομένων εις την κατηγορίαν πολυτελείας δραχμαί τριακόσιαι κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον, εις την Α΄ και Β΄ τάξιν δραχμαί διακόσιαι πεντήκοντα κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον, εις την Γ΄ τάξιν δραχμαί διακόσιαι κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον και εις την Δ΄ και Ε΄ τάξιν δραχμαί εκατόν πεντήκοντα κατά ενοικιάσιμον δωμάτιον».
2.Έκαστον ξενοδοχείον δια την καταχώρησιν του τίτλου του εις το βιβλίον τίτλων του Επιμελητηρίου Τουριστικών Ξενοδοχείων, καταβάλλει τέλος αναλόγως της κατηγορίας εις ην ανήκει, καθοριζόμενον δι’ αποφάσεως του επί του Τύπου και Τουρισμού Υφυπουργού.


Άρθρον 6
Δια Β.Διατάγματος εκδιδομένου προτάσει του Υφυπουργού Τύπου και Τουρισμού, μετά γνώμην της αρμοδίας Επιτροπής δια την κατάταξιν των ξενοδοχείων, δύνανται να χαρακτηρίζωνται ως Τουριστικαί επιχειρήσεις είτε μεμονομένως, είτε κατά κατηγορίας, επιχειρήσεις ανήκουσαι εις Τουριστικά επαγγέλματα ως ταύτα καθορίζονται δια των διατάξεων του άρθρ.4 παρ.1 του Α.Ν. 567/1937. Αι ούτω ως Τουριστικαί χαρακτηριζόμεναι επιχειρήσεις υπάγονται εις πάσας τας περί Τουριστικών ξενοδοχείων ισχυούσας διατάξεις.

Άρθρον 7
Αι διατάξεις περί διαιτησίας και πραγματογνωμοσύνης των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων επεκτείνονται καθ’ όλην αυτών την έκτασιν και επί του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Τουριστικών Ξενοδοχείων.
Η υπό των διαιτητών ακολουθησομένη διαδικασία και αι λοιπαί λεπτομέρειαι της εφαρμογής του παρόντος ορισθήσονται δια Κανονισμού τιθεμένου εν ισχύϊ δια Β.Διατάγματος μετά γνωμοδότησιν του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Τουριστικών Ξενοδοχείων.

Άρθρον 8
Δια Β.Διατάγματος εφ’ άπαξ εκδοθησομένου, προτάσει των Υπουργών Οικονομικών και Τύπου και Τουρισμού, δύναται να συγχωνευθώσιν υπό νέαν επωνυμίαν δύο ή πλείονα Νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου εξαρτώμενα εκ του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού. Δια του αυτού Διατάγματος καθορίζονται α)οι σκοποί του εκ της συγχωνεύσεως προερχομένου Νομικού προσώπου Δημοσίου Δικαίου, β)τα της διοικήσεως αυτού, γ)οι πόροι αυτού και ο τρόπος εισπράξεως και διαθέσεως εν γένει αυτών, δυναμένων να τροποποιηθώσι των ισχυουσών δια τα ανωτέρω σχετικών διατάξεων Νόμων.
Δια του Οργανισμού, καταρτιζομένου υπό του Διοικητικού Συμβουλίου του νέου Νομικού προσώπου και εγκρινομένου δια Β.Διατάγματος προτάσει των Υπουργών των Οικονομικών και Τύπου και Τουρισμού, θέλουσι καθορισθή πάντα τα αφορώντα εις την λειτουργίαν αυτού, την διαχείρισιν, τας υπηρεσίας και το προσωπικόν εκάστης, τας εν γένει δαπάνας, ως και πάσα άλλη λεπτομέρεια.

Άρθρον 9
Τροποποιείται το άρθρον 3 του νόμ. 5704/1932 περί συστάσεως ταμείου έργων κοινής ωφελείας Καλαμών

Άρθρον 10
1-5.Τροποποιούνται τα άρθρα 3, 4, 7, 12 και 13 Α.Ν. 864/1937
Της δυνάμει του άρθρου 3 παρ.6 του αυτού Α.Νόμου συνιστωμένης Επιτροπής γνωματεύσεως επί των αιτήσεων χορηγήσεως αδειών λειτουργίας Τουριστικών ή ταξειδιωτικών γραφείων κλπ., συμμετέχουσιν ως μέλη ο Διευθυντής της Τουριστικής Αναπτύξεως του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού και ο αρμόδιος Τμηματάρχης της Διευθύνσεως Τουριστικής Οργανώσεως όστις εκτελεί και καθήκοντα εισηγητού και Γραμματέως αυτής.

Άρθρον 11
Πάσα διάταξις αντικειμένη εις τον παρόντα Νόμον καταργείται, οι δε παραβάται οίας δήποτε διατάξεως αυτού τιμωρούνται τη εγκλήσει παντός ενδιαφερομένου ως και πάσης Αρχής δια των υπό του άρθρου 17 του  Α.Ν.431/1937 - ΦΕΚ 10/Α/16.1.1937  προβλεπομένων ποινών.
Η ισχύς του παρόντος Νόμου άρχεται από της δημοσιεύσεως αυτού εις την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Εν Αθήναις τη 24 Φεβρουαρίου 1938

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ

Ο Νόμος έχει τροποποιηθεί -συμπληρωθεί με τις διατάξεις των:

• Ν.881/1979