Νόμος 2245/1994 - ΦΕΚ 171/Α/18-10-1994
Κύρωση συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου του Μαρόκου για την αμοιβαία ενθάρρυνση και προστασία των επενδύσεων.
ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 2245/1994
ΦΕΚ 171/Α/18-10-1994
Κύρωση συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου του Μαρόκου για την αμοιβαία ενθάρρυνση και προστασία των επενδύσεων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:
Άρθρο πρώτο
Κυρώνεται και έχει την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, η Συμφωνία μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου του Μαρόκου για την αμοιβαία ενθάρρυνση και προστασία των επενδύσεων, που υπογράφτηκε στην Αθήνα στις 16 Φεβρουαρίου 1994, της οποίας το κείμενο σε πρωτότυπο στην ελληνική και γαλλική γλώσσα έχει ως εξής:
ΣΥΜΦΩΝΙΑ
ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΑΡΟΚΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΚΑΙ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας
και η Κυβέρνηση του Βασιλείου του Μαρόκου,
Αποκαλούμενες εφεξής τα "Συμβαλλόμενα Μέρη",
ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να ενισχύσουν την οικονομική τους συνεργασία με τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την πραγματοποίηση επενδύσεων εκ μέρους επενδυτών του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ την ευνοϊκή επίδραση που μπορεί να ασκήσει η Συμφωνία αυτή στη βελτίωση των επιχειρηματικών επαφών και στην τόνωση της εμπιστοσύνης στον τομέα των επενδύσεων
ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:
ΑΡΘΡΟ 1 Ορισμοί
Για τους σκοπούς της παρούσας Συμφωνίας:
1. Ο όρος "επένδυση" σημαίνει κάθε είδους στοιχείο ενεργητικού και κάθε άμεση ή έμμεση συνεισφορά σε κάθε είδους εταιρίες ή επιχειρήσεις σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας και ειδικότερα αλλά όχι αποκλειστικά:
α) Κινητή και ακίνητη περιουσία και κάθε άλλο εμπράγματο δικαίωμα, όπως υποθήκες, ενέχυρα, εμπράγματες ασφάλειες, επικαρπία και ανάλογα δικαιώματα.
β) Μετοχές και άλλες μορφές συμμετοχής σε επιχειρήσεις.
γ) Χρηματικές απαιτήσεις και κάθε συμβατική απαίτηση που έχει οικονομική αξία.
δ) Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, σήματα, διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τεχνικές μέθοδοι.
ε) Εκχωρήσεις επιχειρηματικών δικαιωμάτων δημοσίου δικαίου για την έρευνα και εκμετάλλευση φυσικών πόρων.
Ουδεμία μεταβολή της νομικής μορφής υπό την οποία έχουν επενδυθεί ή επανεπενδυθεί αγαθά και κεφάλαια, δεν μεταβάλλει τον χαρακτήρα τους ως "επένδυση" κατά την έννοια της παρούσας Συμφωνίας.
Οι επενδύσεις αυτές πραγματοποιούνται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας υποδοχής.
2. Ο όρος "επενδυτής" σημαίνει:
α) Κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο έχει την ελληνική ή μαροκινή ιθαγένεια, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας ή του Βασιλείου του Μαρόκου, αντιστοίχως, και πραγματοποιεί επένδυση στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
β) Κάθε νομικό πρόσωπο, το οποίο έχει την έδρα του στο έδαφος της Ελληνικής Δημοκρατίας ή του Βασιλείου του Μαρόκου και έχει συσταθεί, σύμφωνα με την ελληνική ή μαροκινή νομοθεσία, αντιστοίχως και το οποίο πραγματοποιεί επένδυση στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους.
3. Ο όρος "απόδοση" σημαίνει τα καθαρά ποσά που αποφέρει μία επένδυση και ειδικότερα, αλλά όχι αποκλειστικά, κέρδη, τόκους, μερίσματα, αμοιβές δικαιωμάτων πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας, περιλαμβανομένων και των αμοιβών που απορρέουν από συμφωνίες δικαιόχρησης, εφόσον οι σχετικές συμβάσεις
έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές, στο μέτρο που απαιτείται από τη νομοθεσία της χώρας υποδοχής.
4. Ο όρος "έδαφος" σημαίνει:
α) Για την Ελληνική Δημοκρατία: το έδαφος υπό την κυριαρχία της, περιλαμβανομένων και των χωρικών υδάτων, καθώς και τις υποθαλάσσιες περιοχές και άλλες θαλάσσιες περιοχές επί των οποίων το Συμβαλλόμενο Μέρος αυτό ασκεί, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κυριαρχικά δικαιώματα ή δικαιοδοσία.
β) Για το Βασίλειο του Μαρόκου: το έδαφος του Βασιλείου του Μαρόκου περιλαμβανομένης και κάθε θαλάσσιας περιοχής κειμένης εκτός των χωρικών υδάτων του Βασιλείου του Μαρόκου, η οποία έχει καθορισθεί ή μπορεί να καθορισθεί εν συνεχεία από τη νομοθεσία του Βασιλείου του Μαρόκου , σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ως περιοχή εντός της οποίας μπορούν να ασκηθούν τα δικαιώματα του Βασιλείου του Μαρόκου τα σχετικά με το βυθό και το θαλάσσιο υπέδαφος, καθώς και με τους φυσικούς πόρους.
ΑΡΘΡΟ 2 Προώθηση και προστασία των επενδύσεων
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος ενθαρρύνει τις επενδύσεις επενδυτών του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους και κάνει δεκτές τις επενδύσεις αυτές στο έδαφός του, σύμφωνα με τη νομοθεσία του.
2. Επενδύσεις, που πραγματοποιούνται από επενδυτές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους, απολαύουν στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους δικαίας μεταχειρίσεως καθώς και, υπό την επιφύλαξη λήψεως μέτρων τα οποία είναι απολύτως απαραίτητα για την τήρηση της δημόσιας τάξης, πλήρους και ολοκληρωμένης προστασίας και ασφάλειας.
Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος αναλαμβάνει να εξασφαλίσει όπως η διαχείριση, χρήση , εκμετάλλευση ή διάθεση στο έδαφός του επενδύσεων επενδυτών του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους , δεν παρακωλύονται από μέτρα αδικαιολόγητα ή διακριτικής φύσεως.
3. Η απόδοση των επενδύσεων και, σε- περίπτωση επανεπενδύσεώς τους, πραγματοποιούμενης σύμφωνα με τη νομοθεσία Συμβαλλόμενου Μέρους, η απόδοση της επανεπενδύσεως απολαμβάνουν την ίδια προστασία με την αρχική επένδυση.
4. Επενδύσεις, για τις οποίες Συμβαλλόμενο Μέρος έχει αναλάβει ειδική δέσμευση έναντι επενδυτών του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, διέπονται, χωρίς να θίγονται οι διατάξεις της παρούσας Συμφωνίας, από τους όρους της δέσμευσης αυτής, στο μέτρο που αυτοί είναι ευνοϊκότεροι από τους προβλεπόμενους στην παρούσα Συμφωνία.
ΑΡΘΡΟ 3 Μεταχείριση των επενδύσεων
1. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη δεν υποβάλλουν, στο έδαφός τους, επενδύσεις επενδυτών του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, σε μεταχείριση λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη που επιφυλάσσουν στις επενδύσεις των ίδιων επενδυτών τους ή στις επενδύσεις επενδυτών οποιουδήποτε τρίτου κράτους, εφαρμοζομένης της ευνοϊκότερης μεταχείρισης.
2. Τα Συμβαλλόμενα Μέρη δεν υποβάλλουν επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, όσον αφορά τη δραστηριότητα που αναπτύσσουν σε σχέση με επενδύσεις στο έδαφός τους, σε μεταχείριση λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη που επιφυλάσσουν στους ίδιους επενδυτές τους ή σε επενδυτές οποιουδήποτε τρίτου κράτους, εφαρμοζομένης της ευνοϊκότερης μεταχείρισης.
3. Η μεταχείριση, που προβλέπεται στις παραγράφους 1 και 2, δεν επεκτείνεται ωστόσο σε προνόμια που παραχωρεί Συμβαλλόμενο Μέρος σε επενδυτές τρίτου κράτους λόγω της συμμετοχής του σε ή της σύνδεσης του με οικονομική ένωση, τελωνειακή ένωση, κοινή αγορά, ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, περιφερειακή οικονομική οργάνωση διεθνούς χαρακτήρος ή λόγω δεσμεύσεων που έχει αναλάβει βάσει συμφωνίας αποφυγής διπλής φορολογίας ή κάθε άλλης συμφωνίας φορολογικού περιεχομένου.
ΑΡΘΡΟ 4 Απαλλοτρίωση - Αποζημίωση
1. Μέτρα εθνικοποιήσεως, απαλλοτριώσεως ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο ίδιου αποτελέσματος ή ίδιου χαρακτήρος, τα οποία μπορεί να ληφθούν από τις αρχές Συμβαλλόμενου Μέρους εις βάρος επενδύσεων που πραγματοποιούνται από επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους δεν δύνανται να είναι διακριτικής φύσεως ούτε να λαμβάνονται για λόγους άλλους πλην δημόσιου συμφέροντος. Το Συμβαλλόμενο Μέρος, το οποίο λαμβάνει τα μέτρα αυτά, καταβάλλει στο δικαιούχο, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, δίκαιη και εύλογη αποζημίωση. Οι διατάξεις για τον καθορισμό και την πληρωμή της αποζημιώσεως λαμβάνονται αμέσως και το αργότερο κατά το χρόνο της απαλλοτριώσεως. Το ποσό της αποζημιώσεως είναι ίσο με την αγοραία αξία της εν λόγω επενδύσεως την παραμονή της ημέρας κατά την οποία ελήφθησαν τα μέτρα ή έγιναν δημοσίως γνωστά. Σε περίπτωση καθυστερήσεως της πληρωμής, η αποζημίωση φέρει τόκο με το ισχύον επιτόκιο, από την ημέρα κατά την οποία καθίστανται απαιτητή. Η αποζημίωση καταβάλλεται στον επενδυτή σε ελεύθερα μετατρέψιμο νόμισμα και μεταφέρεται σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς.
2. Οι επενδυτές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους των οποίων οι επενδύσεις υφίστανται ζημίες λόγω πολέμου ή άλλης ένοπλης σύγκρουσης, κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, αναταραχών ή στάσεων στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, απολαύουν μεταχείρισης από πλευράς του τελευταίου μη διακριτικής και τουλάχιστον ίσης προς εκείνη που επιφυλάσσει στους ίδιους επενδυτές του ή στους επενδυτές του μάλλον ευνοούμενου κράτους, όσον αφορά την αποκατάσταση, αποζημίωση ή άλλου είδους επανόρθωση των ζημιών, εφαρμοζομένης της ευνοϊκότερης μεταχείρισης.
ΑΡΘΡΟ 5 Μεταφορές
1. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος εγγυάται στους επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους την ελεύθερη μεταφορά σε ελεύθερα μετατρέψιμο νόμισμα των ρευστών περιουσιακών στοιχείων της επενδύσεώς τους μετά την παρακράτηση του αναλογούντος φόρου και ειδικότερα αλλά όχι αποκλειστικά:
α) Κεφάλαιο ή συμπληρωματικά ποσά, προερχόμενα από συνεισφορά σε συνάλλαγμα ή από επανεπενδυθέντα κέρδη, με σκοπό τη συντήρηση ή επέκταση της επένδυσης,
β) κέρδη, μερίσματα, τόκους ή άλλα τρέχοντα εισοδήματα,
γ) ποσά για την εξόφληση δανείων,
δ) αμοιβές δικαιωμάτων πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας.
ε) το προϊόν ολικής ή μερικής ρευστοποιήσεως της επένδυσης, η οποία έχει πραγματοποιηθεί σε συνάλλαγμα ή χρηματοδοτηθεί από επανεπενδυθέντα κέρδη, περιλαμβανομένης και της υπεραξίας του επενδυθέντος κεφαλαίου,
στ) αποζημιώσεις οφειλόμενες, σύμφωνα με το άρθρο 4.
2. Οι μεταφορές, που προβλέπονται στην παράγραφο 1, πραγματοποιούνται με την ισοτιμία που ισχύει την ημερομηνία της μεταφοράς και σύμφωνα με τους ισχύοντες συναλλαγματικούς κανονισμούς.
3. Οι εγγυήσεις, που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, είναι τουλάχιστον ίσες με εκείνες που παρέχονται στους επενδυτές του μάλλον ευνοούμενου τρίτου κράτους σε ανάλογες περιστάσεις.
ΑΡΘΡΟ 6 Υποκατάσταση
1. Εάν βάσει νόμιμης ή συμβατικής εγγυήσεως, η οποία καλύπτει μη εμπορικούς κινδύνους των επενδύσεων, καταβληθεί αποζημίωση σε επενδυτή του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους, το άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος αναγνωρίζει την υποκατάσταση του ασφαλιστή στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος επενδυτή.
2. Σύμφωνα με τους όρους της εγγυήσεως που καλύπτει την εν λόγω επένδυση, ο ασφαλιστής δύναται να επικαλεσθεί όλα τα δικαιώματα που θα μπορούσε να ασκήσει ο επενδυτής εάν δεν είχε χωρήσει υποκατάσταση.
3. Κάθε διαφορά μεταξύ Συμβαλλόμενου Μέρους και ασφαλιστή επενδύσεως του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους ρυθμίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 9 της παρούσας Συμφωνίας.
ΑΡΘΡΟ 7 Άλλες υποχρεώσεις
1. Στην περίπτωση που ένα θέμα σχετικό με επενδύσεις διέπεται ταυτοχρόνως από την παρούσα Συμφωνία και από την εθνική νομοθεσία Συμβαλλόμενου Μέρους ή από, υφιστάμενες ή αναλαμβανόμενες στο μέλλον, μεταξύ των Μερών, διεθνείς υποχρεώσεις, οι επενδυτές του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους δύνανται να επικαλεσθούν τις ευνοϊκότερες γι" αυτούς διατάξεις.
2. Οι επενδυτές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους δύνανται να συνάψουν με το άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος ειδικές Συμφωνίες των οποίων το περιεχόμενο δεν δύναται ωστόσο να αντίκειται στην παρούσα Συμφωνία. Οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται βάσει των ειδικών αυτών Συμφωνιών διέπονται, κατά τα άλλα, από την παρούσα Συμφωνία.
ΑΡΘΡΟ 8
Επίλυση διαφορών μεταξύ των
Συμβαλλόμενων Μερών
1. Κάθε διαφορά σχετική με την ερμηνεία ή εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας, επιλύεται, εφόσον τούτο είναι δυνατό, μεταξύ των Συμβαλλόμενων Μερών, δια της διπλωματικής οδού.
2. Εάν η διαφορά δεν μπορέσει να διευθετηθεί κατ" αυτόν τον τρόπο, υποβάλλεται σε μικτή επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους των Μερών. Η επιτροπή συνέρχεται χωρίς καθυστέρηση κατόπιν αιτήσεως του επισπεύδοντος Μέρους.
3. Αν η μικτή επιτροπή δεν μπορέσει να διευθετήσει κατ" αυτόν τον τρόπο τη διαφορά εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη των διαπραγματεύσεων αυτή υποβάλλεται σε διαιτητικό δικαστήριο κατόπιν αιτήσεως Συμβαλλόμενου Μέρους.
4. Το εν λόγω δικαστήριο συγκροτείται ως ακολούθως: Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος ορίζει ένα διαιτητή και
οι δύο αυτοί διαιτητές επιλέγουν από κοινού τρίτο διαιτητή, υπήκοο τρίτης χώρας, ως πρόεδρο. Οι διαιτητές ορίζονται εντός τριών (3) μηνών και ο πρόεδρος εντός πέντε (5) μηνών από την ημερομηνία κατά την οποία το ένα Συμβαλλόμενο Μέρος γνωστοποίησε στο άλλο Συμβαλλόμενο Μέρος την πρόθεσή του να παραπέμψει τη διαφορά σε διαιτητικό δικαστήριο.
5. Αν δεν τηρηθούν οι προθεσμίες, που καθορίζονται στην παράγραφο 4, καλείται ο Πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου να προβεί στους αναγκαίους διορισμούς. Αν ο Πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου είναι υπήκοος ενός των Συμβαλλόμενων Μερών ή κωλύεται κατ" άλλον τρόπον να ασκήσει το εν λόγω καθήκον, ο Αντιπρόεδρος και, σε περίπτωση κωλύματος του, το αρχαιότερο κατά σειρά μέλος του Διεθνούς Δικαστηρίου καλείται να προβεί στους αναγκαίους διορισμούς, υπό τις αυτές προϋποθέσεις.
6. Το διαιτητικό δικαστήριο αποφασίζει βάσει των διατάξεων της παρούσης Συμφωνίας και των γενικά παραδεδεγμένων κανόνων και αρχών του διεθνούς δικαίου.
7. Το δικαστήριο καθορίζει την εσωτερική του διαδικασία.
8. Το δικαστήριο αποφασίζει κατά πλειοψηφία. Η απόφαση είναι οριστική και δεσμευτική για τα Συμβαλλόμενα Μέρη.
9. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος φέρει το κόστος του διαιτητή που όρισε το ίδιο, καθώς και της εκπροσώπησής του στη διαιτητική διαδικασία. Το κόστος του προέδρου, καθώς και κάθε άλλο κόστος, φέρουν τα Συμβαλλόμενα Μέρη εξίσου.
ΑΡΘΡΟ 9 Επίλυση διαφορών σχετικών με επενδύσεις
1. Εάν προκύψει διαφορά σχετική με επένδυση μεταξύ Συμβαλλόμενου Μέρους και επενδυτή του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, αυτή επιλύεται, κατά το δυνατόν, από τα ενδιαφερόμενα μέρη φιλικά.
2. Αν η διαφορά δεν μπορέσει να επιλυθεί φιλικά με άμεση διευθέτηση από τα μέρη εντός έξι (6) μηνών από τη γραπτή της κοινοποίηση, αυτή υποβάλλεται κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου επενδυτή:
- είτε στις δικαστικές αρχές του Συμβαλλόμενου Μέρους που εμπλέκεται στη διαφορά,
- είτε στη διαιτησία του "Διεθνούς Κέντρου δια τον Διακανονισμόν των Διαφορών εξ Επενδύσεων" που ιδρύθηκε με τη Σύμβαση της Ουάσιγκτον της 18ης Μαρτίου 1965 "διά την ρύθμισιν των σχετιζομένων προς τας επενδύσεις διαφορών μεταξύ κρατών και υπηκόων άλλων Κρατών".
Για το σκοπό αυτόν, τα Συμβαλλόμενα Μέρη συγκατατίθενται αμετακλήτως στην υποβολή, στη διαιτητική αυτή διαδικασία, κάθε διαφοράς σχετικής με επενδύσεις.
3. Κατά τη διάρκεια της διαιτητικής διαδικασίας ή της εκτελέσεως διαιτητικής αποφάσεως, το Συμβαλλόμενο Μέρος που έχει εμπλακεί στη διαφορά δεν δύναται να επικαλεσθεί ότι ο επενδυτής, αντίδικο μέρος στη" διαφορά, έχει τύχει αποζημιώσεως βάσει ασφαλιστικής συμβάσεως, η οποία καλύπτει το σύνολο ή μέρος των ζημιών του.
4: Το διαιτητικό δικαστήριο αποφασίζει επί τη βάσει του εθνικού δικαίου του Συμβαλλόμενου Μέρους, μέρους στη διαφορά, στο έδαφος του οποίου έχει πραγματοποιηθεί η επένδυση, περιλαμβανομένων και των σχετικών κανόνων του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου των διατάξεων της παρούσης Συμφωνίας, των όρων της ειδικής Συμφωνίας η οποία έχει, ενδεχομένως, συναφθεί σχετικά με την επένδυση, καθώς και των αρχών του διεθνούς δικαίου.
5. Οι διαιτητικές αποφάσεις είναι τελεσίδικες και υποχρεωτικές για τα Μέρη της διαφοράς. Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος αναλαμβάνει να εκτελεί τις εν λόγω αποφάσεις, σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία.
ΑΡΘΡΟ 10 Προγενέστερες επενδύσεις
Η παρούσα Συμφωνία καλύπτει επίσης, όσον αφορά τη μελλοντική της εφαρμογή, επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν πριν από τη θέση της σε ισχύ από επενδυτές του ενός Συμβαλλόμενου Μέρους στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, σύμφωνα με τη νομοθεσία του τελευταίου.
Εν τούτοις η παρούσα Συμφωνία δεν εφαρμόζεται σε διαφορές που είναι δυνατόν να προέκυψαν πριν τη θέση της σε ισχύ.
ΑΡΘΡΟ 11 Θέση σε ισχύ και διάρκεια ισχύος
1. Η παρούσα Συμφωνία τίθεται σε ισχύ τριάντα (30) ημέρες από την ημερομηνία κατά την οποία τα Συμβαλλόμενα Μέρη ανακοίνωσαν προς άλληλα την ολοκλήρωση των συνταγματικών διαδικασιών που απαιτούνται αντιστοίχως στο κράτος τους.
Η παρούσα Συμφωνία παραμένει σε ισχύ για μία περίοδο δέκα (10) ετών εκτός εάν καταγγελθεί από Συμβαλλόμενο Μέρος τουλάχιστον έξι (6) μήνες πριν από την εκπνοή της αρχικής περιόδου ισχύος της, η Συμφωνία ανανεώνεται εν συνεχεία σιωπηρά για δεκαετείς περιόδους, ενώ κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος διατηρεί το δικαίωμα να την καταγγείλει, κατόπιν ανακοινώσεως, τουλάχιστον δώδεκα (12) μήνες πριν από την ημερομηνία λήξεως της τρεχούσης περιόδου ισχύος της.
2. Επενδύσεις, που πραγματοποιήθηκαν πριν από τη λήξη της παρούσας Συμφωνίας, εξακολουθούν να διέπονται από αυτήν για μία περαιτέρω δεκαετία από την ημερομηνία αυτή.
ΕΙΣ ΠΙΣΤΩΣΙΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, οι κατωτέρω εκπρόσωποι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους, υπέγραψαν την παρούσα Συμφωνία.
Έγινε εις διπλούν στην Αθήνα την 16η Φεβρουαρίου 1994 στην ελληνική, αραβική και γαλλική γλώσσα και τα τρία κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.
Σε περίπτωση ερμηνευτικών διαφορών υπερισχύει το γαλλικό κείμενο.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΡΟΚΟΥ
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
(υπογραφή) (υπογραφή)
Γ. Παπαντωνίου Abdelltif Filali
ACCORD
ENTRE LE GOUVERNEMENT DE LA REBUBLIQUE
HELLENIQUE ET LE GOUVERNEMENT DU ROYAUME
DU MAROC CONCERNANT L ENCOURAGEMENT
ET LA PROTECTION RECIPROQUES DES
INVESTISSEMENTS
LE GOUVERNEMENT DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE ET LE GOUVERNEMENT DU ROYAUME DU MAROC
denommes ci - apres "Parties Contractantes"
DESIREUX de renforcer leur cooperation economique en creant des conditions favorables a la realisation d"investissements par les investisseurs de I" une des Parties Contractantes sur le territoire de L" autre Partie Contractante,
CONSIDERANT!" influence benefique que pourra exercer un tel accord pour ameliorer les contacts d" affaires et renforcer la confiance dans le domaine des investissements,
SONT CONVENUS DE CE QUI SUIT :
Άρθρο δεύτερο
H ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και της Συμφωνίας που κυρώνεται από την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 11 παρ.1 αυτής.
Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.
Αθήνα, 11 Οκτωβρίου 1994
Κατεβάσετε το αρχείο με το πρωτότυπο κείμενο, όπως είναι δημοσιευμένο στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) του Εθνικού Τυπογραφείου.
Νόμος 2245/1994 - ΦΕΚ 171/Α/18-10-1994
Κύρωση συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου του Μαρόκου για την αμοιβαία ενθάρρυνση και προστασία των επενδύσεων.