x

Σύνδεση

Δεν έχετε λογαριασμό; Εγγραφείτε

Υπουργική Απόφαση Φ.800/214028/Σ.3434/2016 - ΦΕΚ 129/Β/29-1-2016

Έγκριση Γενικού Κανονισμού Κοστολόγησης.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Αριθ. Φ.800/214028/Σ.3434/2016
Έγκριση Γενικού Κανονισμού Κοστολόγησης.


Έχοντας υπόψη:
α. Το Ν.δ. 721/1970, Περί Οικονομικής Μέριμνας και Λογιστικού των ΕΔ και ειδικότερα τα άρθρα 5, 28 και 107.
β. Το Ν. 2292/1995 «Οργάνωση και Λειτουργία Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Διοίκηση και Έλεγχος των Ενόπλων Δυνάμεων και Άλλες Διατάξεις», όπως αυτός τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα.
γ. Την υπ’ αριθ. 17 Γνωμάτευση της 22ης/1999 Συνεδριάσεως Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ)
δ. Την υπ’ αριθ. 8 Γνωμάτευση της 4ης/6.2.2014 Συνεδριάσεως Συμβουλίου Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ).
ε. Το γεγονός ότι από παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη για τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αποφασίζουμε:
1.Εγκρίνουμε τον Γενικό Κανονισμό Κοστολόγησης και θέτουμε αυτόν σε εφαρμογή από της υπογραφής του.
2.Η δαπάνη εκτύπωσης και βιβλιοδέτησης θα βαρύνει το ΓΕΕΘΑ.
3.Η Γ3/ΓΕΕΘΑ να μεριμνήσει για την ορθή εκτύπωση.
4.Το Τυπογραφείο Ελληνικού Στρατού να προβεί στην εκτύπωση 350 αντιτύπων διαστάσεων 17,5x25 εκατοστών. Το εξώφυλλό τους να είναι από ημίσκληρο χαρτί χρώματος κόκκινου.
5.Προτεραιότητα εκτύπωσης: Επείγον.
6.Κεντρική Γραμματεία ΓΕΕΘΑ να προβεί στη διανομή του σύμφωνα με τον πίνακα αποδεκτών.
7.Οι διατάξεις του Γενικού Κανονισμού «Περί Αμοιβαίων Εξυπηρετήσεων, Κοστολόγησης και Οικονομικής Τακτοποίησης των Δοσοληψιών των Κλάδων των Ε.Δ.» (ΦΕΚ 2808/5112013) που είχε τεθεί σε εφαρμογή με την (γ) σχετική και αντίκεινται στον παρόντα Κανονισμό παύουν να ισχύουν.

ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α'
ΓΕΝΙΚΑ

Άρθρο 1
Σκοπός του Κανονισμού

1.Σκοπός του παρόντος Γενικού Κανονισμού είναι ο καθορισμός μίας ενιαίας μεθόδου κοστολόγησης, ήτοι προσδιορισμού των συστηματικών εργασιών που αποβλέπουν στη συλλογή, καταγραφή, κατάταξη και επιμερισμό των δαπανών που διενεργούνται σε μία χρονική περίοδο που καθορίζεται κατά περίπτωση, προκειμένου να καταστεί εφικτός ο υπολογισμός του κόστους ενός προϊόντος, μιας παραγωγικής διαδικασίας ή μιας υπηρεσίας.
2.Για τη λεπτομερή ανάλυση του διατάξεων του παρόντος και την παροχή οδηγιών εφαρμογής του, θα εκδίδεται κατά Κλάδο των Ε.Δ. σχετικό Εγχειρίδιο ή θα τροποποιούνται υφιστάμενα, έτσι ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες στην αποστολή, τις ανάγκες και την οργάνωσή τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β'
ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ

Άρθρο 2
Βασικές Έννοιες Ορισμοί

1.Δραστηριότητα ορίζεται ως ο συνδυασμός ανθρώπων, μέσων, υποδομών και λοιπών λειτουργιών που αποσκοπούν στην παραγωγή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας.
2.Κόστος καλείται το αριθμητικό μέγεθος που αντιπροσωπεύει τα ποσά που δαπανήθηκαν ή θα δαπανηθούν για να πραγματοποιηθεί μία δραστηριότητα.
3.Έξοδο είναι το εκπνεύσαν κόστος που βαρύνει τα έσοδα της οικονομικής χρήσης. Το κόστος εξαφανίζεται (εκπνέει) όταν πωλείται ή παρέχεται το αγαθό ή η υπηρεσία στα οποία είναι ενσωματωμένα. Τότε το κόστος του αγαθού ή της υπηρεσίας μετατρέπεται σε έξοδο και βαρύνει το αντίστοιχο έσοδο που προκύπτει από την πώλησή του.
4.Δαπάνη είναι η διαδικασία ή η ενέργεια πραγματοποίησης του κόστους ή του εξόδου, περιλαμβάνει δε την επένδυση σε υλικά αγαθά και υπηρεσίες, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η παραγωγή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Δεν είναι έννοια διαφορετική από τις έννοιες του κόστους και του εξόδου. Αποτελεί απλώς τη μία από τις δύο εξωτερικές όψεις αυτών, δηλαδή τη συγκεκριμένη ενέργεια πραγματοποιήσεως τους και την αριθμητική έκφρασή τους.
5.Έσοδο είναι η χρηματική έκφραση της αγοραστικής δύναμης που αποκτάται από τη δραστηριότητα της οικονομικής μονάδας και ειδικότερα από την πώληση ή εκμετάλλευση αγαθών και υπηρεσιών.
6.Κοστολόγηση καλείται η διαδικασία που αποβλέπει στο να συγκεντρώσει, να κατατάξει, να καταγράψει και να επιμερίσει κατάλληλα τα κόστη που σχετίζονται με μια δραστηριότητα, έτσι ώστε να προσδιοριστεί το συνολικό της κόστος. Σκοπός της κοστολόγησης είναι η εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για ορθολογική διοίκηση, η ορθή λήψη αποφάσεων και η αριστοποίηση των αποτελεσμάτων της. Η κοστολόγηση αποτελεί τη βάση για τον προσδιορισμό της τιμολόγησης.
7.Τιμολόγηση είναι ο καθορισμός τιμής, με την οποία πρόκειται να πωληθεί ή να αγορασθεί ένα προϊόν ή να παρασχεθεί μία υπηρεσία, μπορεί δε να είναι διάφορη της πραγματικής κοστολογικής αξίας και / ή να εξαρτάται από την οικονομική πολιτική του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το αντικείμενο της τιμολόγησης εκφεύγει του παρόντος κανονισμού.
8.Ανάλογα με το χρόνο πραγματοποίησης της η κοστολόγηση δύναται να είναι πραγματική ή προϋπολογιστική (προκοστολόγηση).
α. Με τον όρο προϋπολογιστικό κόστος εννοούμε το κόστος που υπολογίζεται πριν πραγματοποιηθεί μια δραστηριότητα με βάση ποσοτικά δεδομένα του παρελθόντος, τα οποία αποτιμώνται σε τιμές που θα διαμορφωθούν κατά τη χρονική περίοδο πραγματοποίησης της. Κατ’ αυτήν την έννοια, προσδιορίζει, κατ’ εκτίμηση, το συνολικό κόστος της δραστηριότητας που πρόκειται να λάβει χώρα.
β. Πραγματικό (ή ιστορικό) είναι το κόστος που προσδιορίζεται μετά το πέρας μιας δραστηριότητας. Υπολογίζεται από όλα τα κόστη που συσχετίζονται με την υλοποίηση της δραστηριότητας.
9.Βασικές κατηγορίες θεωρούνται οι γενικές κατηγορίες κόστους που χρησιμοποιούνται για την ομαδοποίηση κάθε είδους κόστους στο πλαίσιο υλοποίησης μιας δραστηριότητας (υποδομή, υλικό, ανθρώπινοι πόροι, διάφορα κόστη), οι οποίες αθροιζόμενες δίνουν το συνολικό κόστος της δραστηριότητας.
10.Εννοιολογικά, τα κόστη δύναται να διακριθούν ως εξής:
α. Ανάλογα με το ποια λειτουργική μονάδα δημιουργεί το κόστος και τον τρόπο ενσωμάτωσης του σε αυτή, σε άμεσο και έμμεσο:
(1)Άμεσο είναι το κόστος που συσχετίζεται ευθέως με το σύστημα που κοστολογείται. Περιλαμβάνει τα κόστη όλων των επιμέρους οργανικών υποσυστημάτων / λειτουργικών υπομονάδων εκ των οποίων αποτελείται το σύστημα. Δεν περιλαμβάνει κόστη από επιμερισμό.
(2)Έμμεσο είναι το κόστος που δε συσχετίζεται άμεσα με το σύστημα που κοστολογείται, αλλά επηρεάζει το κόστος του εν λόγω συστήματος.
(3)Πλήρες είναι το άθροισμα του άμεσου και έμμεσου κόστους.
β. Ανάλογα με τη δραστηριότητα (activity based costing) μίας λειτουργικής μονάδας, σε κόστος οργανωτικής μεταβολής, κόστος λειτουργίας και κόστος δραστηριότητας.
(1)Κόστος Οργανωτικής Μεταβολής είναι το συνολικό κόστος, στο οποίο πρέπει να υποβληθεί ή υποβλήθηκε η Υπηρεσία για την υλοποίηση κάποιας οργανωτικής μεταβολής (π.χ. σύσταση, διάλυση, αλλαγή σύνθεσης, μεταστάθμευση Σχηματισμού Μονάδας).
(2)Κόστος Λειτουργίας είναι το συνολικό κόστος, στο οποίο πρέπει να υποβληθεί ή υποβλήθηκε η Υπηρεσία για τη λειτουργία διατήρηση Σχηματισμών ή Μονάδων, χωρίς τη συμμετοχή τους σε κάποια δραστηριότητα.
(3)Κόστος Δραστηριότητας είναι το συνολικό πρόσθετο κόστος, με το οποίο πρέπει να επιβαρυνθεί ή επιβαρύνθηκε η Υπηρεσία για την πραγματοποίηση κάποιας δραστηριότητας (π.χ. μεταθέσεις στελεχών στο εσωτερικό/εξωτερικό, εκπαίδευση στελεχών, συμμετοχή στην πυρασφάλεια δασών με στρατιωτικά τμήματα, μετεκπαίδευση εφεδρείας, επιτάξεις, βολές, ασκήσεις ΤΑΑΣ ΤΑΜΣ, εκτέλεση έργων οχυρώσεως, πολεμικές επιχειρήσεις κοκ).
γ. Ανάλογα με την επιχειρησιακή αναγκαιότητα εκτέλεσης μίας αποστολής, τα κόστη δύναται να κατηγοριοποιηθούν σε αρχικό, τεχνικό, και πλήρες.
(1)Το αρχικό περιλαμβάνει τα κόστη που απαιτούνται για να εκτελεσθεί άμεσα μία αποστολή. Τα κόστη αυτά περιλαμβάνουν άμεση ανάλωση πόρων (resources), και απαιτείται να καταβληθούν άμεσα ή πέριξ του χρονικού ορίζοντα της αποστολής.
(2)Το τεχνικό κόστος περιλαμβάνει το αρχικό μαζί με το οιοδήποτε κόστος που έχει σχέση με τη φθορά των συστημάτων που θα χρησιμοποιηθούν. Η φθορά ως κόστος αναμένεται να αντιμετωπισθεί είτε εντός του χρονικού ορίζοντα της αποστολής, είτε εντός του κύκλου συντήρησης των μέσων.
(3)Το πλήρες κόστος περιλαμβάνει κάθε είδους και κατηγοριοποίησης κόστος, ασχέτως του πότε αυτό θα χρειασθεί να αναληφθεί. Αποτελεί το σύνολο του κόστους που θα αναλάβει ο οργανισμός επειδή θα λάβει μέρος σε μία αποστολή. Το κόστος αυτό δεν έχει χρονικό ορίζοντα.
11.Λειτουργικό καλείται το άθροισμα του κόστους του υλικού, του ανθρωπίνου δυναμικού και άλλων παραγόντων (διάφορα κόστη), στη μονάδα του χρόνου που έχει επιλεγεί.

Άρθρο 3
Βασικές Κατηγορίες Κόστους

1.Οι βασικές κατηγορίες κόστους που λαμβάνονται υπ’ όψιν κατά την κοστολόγηση είναι οι εξής:
α. Υποδομή: θεωρείται το κόστος κατασκευής ή απόκτησης μέσων, εγκαταστάσεων και εξοπλισμού που εξυπηρετούν διαχρονικά τη λειτουργία μιας μονάδας (όπως κτίρια, δίκτυα ευκολιών, συγκοινωνιακών έργων κ.λπ.).
β. Λειτουργικό Κόστος
(1)Υλικού: Το κόστος υλικού αφορά σε κάθε είδους κόστος που συσχετίζεται με τη λειτουργική χρήση του υλικού, και περιλαμβάνει τις εξής υποκατηγορίες.
(α) Φθορά και συντήρηση υλικού λόγω χρήσης: Περιλαμβάνει όλα τα κόστη υλικών που απαιτούνται στο πλαίσιο προληπτικής ή προγραμματισμένης συντήρησης, έκτακτης επισκευής λόγω βλάβης κ.λπ.. Επίσης, περιλαμβάνει και όλα τα κόστη των αντιστοίχων εργασιών, όπως το κόστος του συνόλου των εργατοωρών (εντός και εκτός ωραρίου) που δαπανήθηκαν στα διάφορα εργοστάσια, συνεργεία ή επισκευαστικούς φορείς. (β) Καύσιμα λιπαντικά βιομηχανικά αέρια.
(γ) Πυρομαχικά.
(δ) Αποσβέσεις: αφορά στην απώλεια αξίας (depreciation) των παγίων στοιχείων των ΕΔ, όπως κτήρια, οπλικά συστήματα κ.λπ.. Ο υπολογισμός των αποσβέσεων βασίζεται στο κόστος κτήσεως, στον αναμενόμενο κύκλο ζωής και τη εκτιμώμενη αξία του παγίου στοιχείου στο τέλος του κύκλου ζωής του και οι συντελεστές υπολογίζονται σύμφωνα με τα καθοριζόμενα στην εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.
(2)Ανθρώπινο δυναμικό: Το κόστος του ανθρωπίνου δυναμικού αφορά σε
κάθε είδους κόστος που αφορά στο προσωπικό, και περιλαμβάνει τις εξής υποκατηγορίες.
(α) Αποδοχές (Μισθοδοσία Αποζημιώσεις Οδοιπορικά): Το κόστος αποδοχών (Μισθοδοσία Αποζημιώσεις Οδοιπορικά) αφορά στο προσωπικό που υπηρετεί στη λειτουργική μονάδα που κοστολογείται, όπως επίσης και το προσωπικό που έχει αποσπασθεί στη μονάδα για το διάστημα που αυτό αποτελεί οργανικό τμήμα της μονάδας που έχει αποσπασθεί. Η μισθοδοσία περιλαμβάνει πάσης φύσεως ακαθάριστες αποδοχές (τακτικές αποδοχές εσωτερικού ή εξωτερικού), επιδόματα (καταδυτικό/ υποβρυχίων καταστροφέων/ πτώσης αλεξιπτωτιστών, πτητικό, δυτών/ εκπαιδευτών πτήσεως/ εκκαθάρισης ναρκοπεδίων και επικινδύνου εργασίας, κ.λπ.), πρόσθετες αμοιβές και αποζημιώσεις (δαπάνες αποζημιώσεως εξωτερικού των πληρωμάτων ή άλλες αποζημιώσεις αλλοδαπής, ειδική αποζημίωση πυροτεχνουργών, εκπαιδευτικό επίδομα, καθηγεσίας, υπερωρίες υπαλλήλων, αποζημιώσεις μελών επιτροπών συλλογικών οργάνων, κ.λπ.), οδοιπορικά (έξοδα μεταθέσεως εσωτερικού και εξωτερικού, εκτέλεσης υπηρεσίας, κ.λπ.).
(β) Τροφοδοσία Ιματισμός κ.λπ.: Η τροφοδοσία περιλαμβάνει κάθε είδος κόστους που έχει σχέση με την τροφοδοσία του προσωπικού (τροφοδοσία σε είδος ή χρήμα μονίμου και στρατευσίμου προσωπικού, κ.λπ.). Ο ιματισμός περιλαμβάνει τις χρηματικές και μή παροχές σε ένδυση, υπόδυση, εξάρτηση κ.λπ.
(γ) Εκπαίδευση.
(δ) Υγειονομική περίθαλψη.
(3)Διάφορα λειτουργικά κόστη: Περιλαμβάνουν όλα τα λειτουργικά κόστη που δεν καταχωρούνται σε οποιαδήποτε άλλη κατηγορία, όπως:
(α) Παροχές/ υπηρεσίες από τρίτους: περιλαμβάνουν τα κόστη των παροχών κοινής ωφέλειας (ύδρευση, ηλεκτρική ενέργεια, θέρμανση/ψύξη, τηλεπικοινωνίες), τυχόν μισθώματα υποδομών (κτήρια, δίκτυα ευκολιών, συγκοινωνιακά έργα, κ.λπ.), τα κάθε μορφής ασφάλιστρα, τα κάθε είδους έξοδα αποθήκευσης, τα τελωνειακά τέλη, τα τέλη προσγειώσεως/ διανυκτερεύσεως των αεροσκαφών/ ελικοπτέρων σε αεροδρόμια, οι δαπάνες διευκολύνσεων του πλωτού μέσου στα λιμάνια (λιμενικά πλοηγικά δαπάνες διελεύσεως), τις παρεχόμενες υπηρεσίες εξυπηρέτησης/συντήρησης αεροπορικών μέσων (εργασίες και ανταλλακτικά για επισκευή, μετρήσεις, διακρίβωση οργάνων, συντήρηση κ.λπ.) από τρίτους (ΕΑΒ, εταιρείες κ.λπ.), και οι κάθε είδους παροχές τρίτων που δεν περιλαμβάνονται στις άλλες κατηγορίες κόστους.
(β) Λοιπά λειτουργικά κόστη: περιλαμβάνουν γραφική ύλη αναλώσιμα, πάγια μηνιαία προέγκριση, μεταφορά αποθήκευση συντήρηση και αντικατάσταση αναλωθέντων υλικών, κ.λπ. Στα λοιπά λειτουργικά κόστη δύναται να συμπεριληφθούν κάθε είδους διοικητικά κόστη και κόστη ελέγχου, π.χ. επιμερισμένα κόστη θαλάμων επιχειρήσεων).

Άρθρο 4
Μεθοδολογία ετήσιου υπολογισμού του κόστους

1.Τα ΓΕ κατά το Α' τρίμηνο κάθε έτους συγκεντρώνουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία του παρελθόντος έτους για τον προσδιορισμό του κόστους με βάση τη γενική μέθοδο που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό.
2.Στον ετήσιο κύκλο υπολογισμού του κόστους, πραγματοποιούνται τα εξής βήματα:
α. Υπολογίζεται σε επίπεδο μονάδας το κόστος κάθε βασικής κατηγορίας.
β. Υπολογίζεται το πλήρες ετήσιο κόστος ανά μονάδα, που προκύπτει ως άθροισμα του κόστους των βασικών κατηγοριών.
γ. Υπολογίζονται οι επιμέρους υποκατηγοριοποιήσεις κόστους, εάν δεν έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στο προηγούμενα βήματα, όπως απαιτηθεί.
3.Η κοστολογική προσέγγιση είναι κατά βάση απολογιστική. Εν γένει, να λαμβάνονται υπ’ όψιν τα κόστη του προηγουμένου έτους, εκτός εάν συντρέχουν λόγοι χρήσεως στοιχείων κόστους περισσότερων παρελθόντων ετών (σημαντική αυξομείωση κόστους εντός ενός έτους, εποχικότητες πέραν του έτους, κ.λπ.). Κόστη που διατρέχουν περισσότερα του ενός έτους (υποδομή, μεγάλες επιθεωρήσεις συστημάτων, κ.λπ.) να επιμερίζονται κατάλληλα μέσω αποδεκτής μεθοδολογίας.
4.Τα κόστη να υπολογίζονται με αξιόπιστη, αναλυτική, μεθοδολογία. Όπου αυτό δεν είναι εφικτό, να υπολογίζονται λογικά συσχετιζόμενα με άλλους παράγοντες κόστους (π.χ. Είτε ως ποσοστό άλλου παράγοντα ή παραγόντων κόστους, είτε μεσοσταθμικά το κόστος υγειονομικής περίθαλψης του προσωπικού μίας μονάδας, το κόστος ιματισμού, ή άλλο κατά κρίση κόστος δύναται να υπολογίζονται μεσοσταθμικά ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων).
5.Όταν απαιτείται ο υπολογισμός στοιχείων κόστους να ζητείται και να αναφέρεται ρητά το είδος (πλήρες, άμεσο, αρχικό, κ.λπ.) και το επιμέρους κόστος ανά βασική κατηγορία.
6.Στην περίπτωση που απαιτείται μέθοδος κοστολόγησης που δεν περιλαμβάνεται στο παρόν κείμενο (π.χ. είτε απαιτείται περαιτέρω επεξεργασία και συνυπολογισμός μη προβλεφθεντων παραγόντων κόστους, είτε απαιτείται η κοστολόγηση μονάδος που δεν έχει προβλεφθεί ρητά στο παρόν), να γίνεται χρήση των αποδεκτών μεθόδων κοστολόγησης σύμφωνα με τις αρχές που περιλαμβάνονται στον παρόντα κανονισμό.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ο υπολογισμός του πλήρους κόστους.

Άρθρο 5
Γενικές διατάξεις

1.Κατά την προϋπολογιστική κοστολόγηση (προκοστολόγηση), το τελικό κοστολόγιο να προσαυξάνεται κατά ποσοστό ίσο με τον προσδοκώμενο πληθωρισμό, όπως αυτός υποβάλλεται κατά την ετήσια εισήγηση του Π/Υ, του έτους που θα ισχύσουν οι νέες τιμές.
2.Όπου κρίνεται απαραίτητο, να λαμβάνονται υπόψιν οι εποχικότητες (π.χ. επισκευών ανά τριετία). Σε αυτή την περίπτωση τα αντίστοιχα κόστη να υπολογίζονται ως μέσοι όροι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ'
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Άρθρο 6
Αεροπορικά μέσα (Α/Φ Ε/Π)

1. Για το κόστος των αεροπορικών μέσων λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους, με τις παρακάτω, επιπλέον, τεχνικές παρατηρήσεις:
α. Υπολογίζεται το πλήρες κόστος των αεροπορικών μέσων.
β. Ως δείκτης δύνανται να χρησιμοποιηθούν το κόστος ανά ώρα πτήσεως (ΚΩΠ).
γ. Για τον υπολογισμό του κόστους αποδοχών να λαμβάνεται υπ’ όψιν το προσωπικό που εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα στο πτητικό έργο της εκάστοτε ΜονάδαςΜοίρας.
δ. Στο έμμεσο κόστος να περιλαμβάνονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που επιβαρύνουν έμμεσα το λειτουργικό κόστος χρήσης Α/ΦΕ/Π όπως:
(1)Μεταφοράς, αποθήκευσης, συντήρησης, και αντικατάστασης πάσης φύσεως αναλωθέντων υλικών.
(2)Μεταφοράςμετακίνησης προσωπικού.
(3)Κάθε άλλη κατηγορία κόστους που σχετίζεται με τη δραστηριότητα της υπό μελέτη Μονάδας πτητικών μέσων, ήτοι διάφορα λειτουργικά κόστη που επηρεάζουν το κόστος της υπηρεσίας που εμπλέκεται άμεσα, ή άλλα επιμερισιμα κόστη της οργανωτικής δομής του κάθε κλάδου (όπως το λειτουργικό κόστος Μονάδος εξυπηρέτησης των Α/ΦΕ/Π, κ.λπ.).

Άρθρο 7
Διάθεση Προσωπικού

1.Για το κόστος της διάθεσης προσωπικού λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους, με τις παρακάτω, επιπλέον, τεχνικές παρατηρήσεις ανάλογα το σκοπό της διάθεσης:
α. Στρατιωτικό Προσωπικό:
(1)Στελέχη (Μόνιμοι Αξιωματικοί Υπαξιωματικοί, ΔΕΑ,ΟΒΑ, ΕΠΟΠΈφεδροι Αξιωματικοί, ΕΜΘ), με το 1/30 του συνόλου των μηνιαίων ακαθαρίστων αποδοχών τους για κάθε ημέρα που διατίθενται, και κάθε άλλο κόστος που αφορά στο συγκεκριμένο προσωπικό με αναγωγή για την περίοδο που διατίθεται.
(2)Οπλίτες (Στρατευμένοι), με το 1/30 του συνόλου των μηνιαίων ακαθαρίστων αποδοχών του μόνιμου Δεκανέα για κάθε ημέρα που διατίθενται, και κάθε άλλο κόστος που αφορά στο συγκεκριμένο προσωπικό με αναγωγή για την περίοδο που διατίθεται.
β. Πολιτικό Προσωπικό, με το 1/25 του συνόλου των μηνιαίων ακαθαρίστων αποδοχών τους για κάθε ημέρα που διατίθενται, και κάθε άλλο κόστος που αφορά στο συγκεκριμένο προσωπικό με αναγωγή για την περίοδο που διατίθεται.
γ. Για τον υπολογισμό των οδοιπορικών εξόδων ή άλλων αποζημιώσεων που προκύπτουν από τη διάθεση προσωπικού να λαμβάνεται υπόψιν η κείμενη νομοθεσία.

Άρθρο 8
Χερσαία Μέσα και Μηχανήματα

1. Για το κόστος των χερσαίων μέσων και μηχανημάτων λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους, με τις παρακάτω, επιπλέον, τεχνικές παρατηρήσεις: α. Η κοστολόγηση των χερσαίων μέσων και μηχανημάτων δύναται να κατηγοριοποιηθεί ως κάτωθι:
1.Στο κόστος ως μέρος του Κόστους Λειτουργίας ή του Κόστους Δραστηριότητας ή του Κόστους Οργανωτικής Μεταβολής της Μονάδας στην οποία ανήκει. Αφορά στον υπολογισμό του επιπρόσθετου κόστους που προκαλείται σε όλους τους παράγοντες κάθε βασικής κατηγορίας από την κατοχή και χρήση του χερσαίου μέσου ή μηχανήματος.
2.Στο κόστος σε περίπτωση επιτάξεως, απώλειας ή φθοράς. Αφορά την αποτίμηση των πάσης φύσεως υλικών εφοδίων μέσων των ΕΔ και εκφεύγει του παρόντος κανονισμού.
3.Στο κόστος σε περίπτωση διάθεσης. Αφορά στον υπολογισμό όλων των στοιχείων κόστους που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες για το χρονικό διάστημα της διάθεσης σύμφωνα με τα άρθρα του παρόντος κανονισμού. Για τον υπολογισμό τους απαιτείται ο προσδιορισμός της επιβάρυνσης του άμεσου αλλά και του έμμεσου κόστους, κατάλληλα επιμερισμένου.
4.Στο κόστος του χερσαίου μέσου και μηχανήματος ως λειτουργική μονάδα. Αφορά στον υπολογισμό του πλήρους κόστους του χερσαίου μέσου ή μηχανήματος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα π.χ. ένα έτος. Σε αυτή την περίπτωση υπολογίζεται το κόστος κάθε παράγοντα των βασικών κατηγοριών κατάλληλα επιμερισμένο για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα. Εάν πρόκειται για προϋπολογιστική κοστολόγηση να λαμβάνονται υπόψη οι διατάξεις του άρθρου 5 του παρόντος κανονισμού.
β. Ως δείκτης κόστους χρήσης δύναται να χρησιμοποιηθεί το χιλιόμετρο κινήσεως για τα οχήματα και η ώρα λειτουργίας για τα μηχανήματα.

Άρθρο 9
Επισκευές σε Εργοστάσια Συνεργεία Επισκευαστικούς Φορείς των ΕΔ

1. Για το κόστος των επισκευών σε εργοστάσια, συνεργεία, και επισκευαστικούς φορείς των ΕΔ λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους, με τις παρακάτω, επιπλέον, τεχνικές παρατηρήσεις: α. Ως δείκτης κόστους να χρησιμοποιείται η μέση τιμή της εργατοώρας.
β. Το σύνολο του κόστους των επιμέρους παραγόντων, διαιρούμενο δια του συνόλου των εργατοωρών
του εργοστασίου, συνεργείου ή επισκευαστικού φορέα προσδιορίζει τη μέση τιμή της εργατοώρας όπως αναλύεται στο Παράρτημα «Δ».

Άρθρο 10
Εφόδια Υλικά Πυρομαχικά

1.Για το κόστος των εφοδίων, υλικών και πυρομαχικών λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους, με τις παρακάτω, επιπλέον, τεχνικές παρατηρήσεις: α. Κατ’ αρχήν, η κοστολόγηση πραγματοποιείται για την αναπλήρωση αυτών.
β. Στην περίπτωση που δεν είναι εφικτός ο υπολογισμός του κόστους για το χρησιμοποιηθεν, ανάλωθεν, ή απώλεσθεν εφόδιο, υλικό, ή πυρομαχικά, τότε η κοστολόγηση να γίνεται με βάση την πλέον επίκαιρη τιμή κτήσεως κατάλληλα διορθωμένη:
(1)Λόγω πληθωρισμού, για το έτος υπό εξέταση.
(2)Λόγω παλαιότητας ή φθοράς βάσει κατάλληλης αναλυτικής μεθόδου, και εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.
γ. Εάν η τιμή κτήσεως αναφέρεται σε ξένο νόμισμα θα μετατρέπεται σε ευρώ (€) με ισοτιμία συναλλάγματος Τραπέζης Ελλάδος, αυτήν της ημερομηνίας κτήσεως.

Άρθρο 11
Πλωτά Μέσα

1.Για το κόστος των πλωτών μέσων λαμβάνονται υπόψιν όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους, με τις παρακάτω, επιπλέον, τεχνικές παρατηρήσεις: α. Υπολογίζεται το πλήρες κόστος των πλωτών μέσων. β. Ως δείκτης δύνανται να χρησιμοποιηθούν το κόστος ανά τύπο πλοίου σε ετήσια βάση, ανά ώρα πλου και ώρα εν όρμω ανά τύπο μέσου.
γ. Όσον αφορά στο κόστος δραστηριοτήτων, το πλήρες κόστος υπολογίζεται για το χρονικό διάστημα αναφοράς, εν πλω και εν όρμω, σε ακέραιες ώρες ή ημέρες. Το διάστημα αυτό προσαυξάνεται κατά 10% προκειμένου συμπεριληφθούν κόστη προετοιμασίας και αποκατάστασης.
δ. Όσον αφορά στο κόστος φθοράς και συντήρησης των πλωτών μέσων, αυτό υπολογίζεται από το μέσο όρο της τελευταίας τριετίας λόγω εποχικότητας των προγραμματισμένων επισκευών.
ε. Το κόστος ανά ώρα πλου του πλωτού μέσου προκύπτει από τη διαίρεση του συνόλου των ετησίων δαπανών δια των ωρών πλου των πλωτών μέσων του ίδιου τύπου.
στ. Στα διάφορα λειτουργικά κόστη να περιλαμβάνονται τα διάφορα έμμεσα κόστη που επηρεάζουν το κόστος της υπηρεσίας που εμπλέκεται άμεσα, ή άλλα επιμερισιμα κόστη της οργανωτικής δομής του κάθε κλάδου (όπως το λειτουργικό κόστος της Μονάδας που ανήκουν τα πλωτά μέσα, λειτουργικό κόστος της Μονάδας εξυπηρέτησης των πλωτών μέσων, κ.λπ.).

Άρθρο 12
Εκπαίδευση Προσωπικού

1. Για το κόστος της εκπαίδευσης προσωπικού λαμβάνονται υπόψη όλοι οι κατάλληλοι παράγοντες που επιβαρύνουν τις βασικές κατηγορίες κόστους. Το κόστος να υπολογίζεται κατ’ άτομο.

Άρθρο 13
Καύσιμα λιπαντικά Αέρια

1.Ο υπολογισμός της ποσότητας των καυσίμων, λιπαντικών και αερίων που θα χρησιμοποιηθούν (προϋπολογιστικά) ή έχουν χρησιμοποιηθεί (απολογιστικά) να στηρίζεται σε μέθοδο που να οδηγεί σε αξιόπιστα αποτελέσματα. Επί παραδείγματι:
α. Για τα ιπτάμενα μέσα, η ποσότητα των καυσίμων υπολογίζεται από το συντελεστή κατανάλωσης ανά ώρα πτήσης σε λίτρα, όπως αυτός καθορίζεται από τα τεχνικά εγχειρίδια κάθε αεροπορικού μέσου και τις ισχύουσες Πάγιες Διαταγές «Περί Κλιμάκων Καταναλώσεως».
β. Για τα πλωτά μέσα, η κατανάλωση καυσίμων και λιπαντικών προϋπολογίζεται βάσει ιστορικών στατιστικών δεδομένων, ενώ απολογιστικά καθορίζεται από τις καταγεγραμμένες καταναλώσεις.
2.Για τα καύσιμα, ως τιμή λίτρου καθορίζεται η «Μέση Μηνιαία Τιμή» όπως αυτή προκύπτει με την κοινά ακολουθούμενη μεθοδολογία μεταξύ των κλάδων των ΕΔ, για το πλησιέστερο χρονικό διάστημα που αναφέρεται η κοστολόγηση. Εάν απαιτηθεί τιμή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αυτή προκύπτει ως ο μέσος όρος των αντίστοιχων «μέσων μηνιαίων τιμών».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ'
ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 14
Παραρτήματα

1.Ο υπολογισμός του κόστους ανά Κλάδο των Ε.Δ., περιγράφονται στα ακόλουθα παραρτήματα του παρόντος Κανονισμού:
α. Παράρτημα «Α»: Υπολογισμός Κόστους στο Σ.Ξ.
β. Παράρτημα «Β»: Υπολογισμός Κόστους στο Π.Ν.
γ. Παράρτημα «Γ»: Υπολογισμός Κόστους στην Π.Α.
2.Ο υπολογισμός της μέσης τιμής της εργατοώρας περιγράφεται στο Παράρτημα «Δ»: Υπολογισμός Κόστους Εργατοώρας για τα Στρατιωτικά Εργοστάσια και Συνεργεία του παρόντος Κανονισμού.

Άρθρο 15
Έναρξη ισχύος

Ο παρών Κανονισμός ισχύει από της κυρώσεώς του από τον ΥΕΘΑ.

(Ακολουθούν Παραρτήματα για τα οποία βλέπε στο οικείο ΦΕΚ)

 

Προβολή πρωτότυπου ΦΕΚ

 


Κατεβάσετε το αρχείο με το πρωτότυπο κείμενο, όπως είναι δημοσιευμένο στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) του Εθνικού Τυπογραφείου.


Τελευταία ενημέρωση
Έχει διαβαστεί 4759 φορές

Τελευταία Νέα