Νόμος 1870/1989 : Διαρρυθμίσεις στον εννιαίο ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων και άλλες διατάξεις.

---

ΝΟΜΟΣ ΑΡΙΘ. 1870/1989

ΦΕΚ 250/Α/28-12-1989

Διαρρυθμίσεις στον εννιαίο ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή;

 

Άρθρο 1

Ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων

1.0 ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα, για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα ορίζεται από 7 Δεκεμβρίου 1989 ως εξής:

(Ακολουθεί πίνακας για τον οποίο βλέπε στο οικείο ΦΕΚ)

2.Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1β, 1γ και 1δ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα στην περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δραχμές το χιλιόλιτρο.

3.· Η ισχύς του παρόντος άρθρου αρχίζει από 7 Δεκεμβρίου 1989.

 

Άρθρο 2

Φόρος κατανάλωσης λιπαντικών ελαίων

1.0 φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται για τα είδη των παραγράφων 1 και 3 του άρθρου 57 του ν. 12/1975 (ΦΕΚ 34/Α’).όπως ισχύει, αυξάνεται αντίστοιχα από 16 δραχμές σε 19 δραχμές και από 12 δραχμές σε 15 δραχμές κατά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους.

2.Ο φόρος κατανάλωσης για τα παρασκευάσματα και λοιπά είδη της δασμολογικής κλάσης 38.11 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας αυξάνεται από 16 δραχμές σε 19 δραχμές κατά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους, εφ’όσον τελωνίζονται για ανάλωση και προορίζονται να βελτιώσουν τα λιπαντικά της προηγούμενης παραγράφου του παρόντος. .

 

Άρθρο 3

Φόρος κατανάλωσης οινοπνεύματος

1.0 φόρος κατανάλωσης του οινοπνεύματος, που επιβάλλεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 του Κώδικα των νόμων «περί φορολογίας του οινοπνεύματος»,όπως οι διατάξεις αυτές τροποποιήθηκαν με το άρθρο 12 του νόμου 1798/11.8.1988, ορίζεται ως εξής:

α. Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου οινοπνεύματος και αποσταγμάτων που περιέχουν οινόπνευμα, δραχμές διακόσιες πενήντα (250).

β. Για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου εγχώριου οινοπνεύματος, που προορίζεται για την παρασκευή οίνων ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης, δραχμές εκατόν είκοσι πέντε (125).

γ. Γ ια το οινόπνευμα που, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα των νόμων «περί φορολογίας του οινοπνεύματος», μετουσιώνεται κατά τρόπο ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πόση, μυρεψία ή φαρμακευτική χρήση και καταναλώνεται μέσα στο κράτος, για κάθε χιλιόγραμμό άνυδρου οινοπνεύματος, δραχμές είκοσι (20).

2.Για το οινόπνευμα ή οινοπνευματικά προϊόντα, που εισάγονται από το εξωτερικό, ο κατά την παράγραφο 1 φόρος ορίζεται:

α. Για οινόπνευμα κάθε δύναμης και αποσταγμάτων που περιέχουν οινόπνευμα, φόρος κατανάλωσης δραχμές διακόσιες πενήντα (250), για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος.

β. Για οινοπνευματώδη ποτά ή χημικά προϊόντα ή φαρμακευτικά ή βιομηχανικά, φόρος κατανάλωσης διακόσιες πενήντα (250) δραχμές για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος που περιέχουν.

γ. Οι οίνοι που εισάγονται από το εξωτερικό και έχουν οινοπνευματικό βαθμό πάνω από 12 καταβάλλουν, για το οινόπνευμα που περιέχουν πάνω από τον οινοπνευματικό βαθμό 12, φόρο κατανάλωσης δραχμές διακόσιες πενήντα (250), για κάθε χιλιόγραμμο άνυδρου οινοπνεύματος.

3.Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου ρυθμίζονται με αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 

Άρθρο 4

Κύρωση υπουργικών αποφάσεων

Κυρώνονται από τότε που ίσχυσαν οι παρακάτω αποφάσεις του Υπουργού των Οικονομικών:

«Α. Αριθμ. Πρωτ. 1075151/2347/27.6.1989

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Έχοντας υπόψη:

α. Τις διατάξεις του ν. 1571/1985 (ΦΕΚ 192 Α) «Ρύθμιση θεμάτων πετρελαϊκής πολιτικής και εμπορίας πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις».

β. Τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980 (ΦΕΚ 67 Α) «περί του τελωνειακού και φορολογικού καθεστώτος των διυλιστηρίων πετρελαίου και των βιομηχανικών συμπλεγμάτων εκ διυλιστηρίων . πετρελαίου και χημικών βιομηχανιών», όπως ισχύουν.

γ. Την αριθμ. Π.5979/22.6.1989 απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, με την οποία καθορίζονται νέες τιμές βάσης από 28.6.1989 στα πετρελαιοειδή προϊόντα, δ. Την ανάγκη αναπροσαρμογής του ειδικού φόρου κατανάλωσης κατά ποσό ανάλογο με τη μεταβολή των τιμών βάσης των πετρελαιοειδών προϊόντων, προκειμένου η τιμή καταναλωτή αυτών να διατηρηθεί στα (δια επίπεδα.

Αποφασίζουμε

1.Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 1038/1980, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν μεταγενέστερα, για τα παρακάτω πετρελαιοειδή προϊόντα ορίζεται, από 28 Ιουνίου 1989, ως εξής:

(Ακολουθεί πίνακας για τον οποίο βλέπε στο οικείο ΦΕΚ)

2.Ο ενιαίος ειδικός φόρος κατανάλωσης για τα είδη των παραγράφων 1β, 1γ και 1δ εισπράττεται για τα τελωνιζόμενα όταν περιοχή Δωδεκανήσου μειωμένος κατά 1.200 δραχμές το χιλιόλιτρο.

3.Η απόφαση αυτή, η οποία θα κυρωθεί με νόμο, ισχύει ,από 28 Ιουνίου 1989.

Αθήνα 27 Ιουνίου 1989

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΔΗΜ. ΤΣΟΒΟΛΑΣ

Β. Αριθμ. πρωτ. 1069111/2155/8.6.1989

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

α) Τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 1858/1989 (ΦΕΚ 148/Α') «Διαρρυθμίσεις στον ειδικό φόρο κατανάλωσης των επιβατικών αυτοκινήτων και άλλες διατάξεις», με τις οποίες ορίζονται μειωμένοι συντελεστές ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.

β) Τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 2 του ίδιου νόμού με τις οποίες προβλέπονται ότι οι μειωμένοι αυτοί συντελεστές φόρου εφαρμόζονται και για καινούργια αυτοκίνητα παλαιός τεχνολογίας, εφόσον αυτά πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις.

γ) Το γεγονός ότι στην πράξη παρουσιάσθηκαν περιπτώσεις ανοίγματος ενέγγυάς ανέκκλητης πίστωσης για εξαιρετικά χαμηλό μέρος του τιμήματος, πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στην αληθή έννοια του όρου «ενέγγυα ανέκκλητη πίστωση για μέρος του τιμήματος» και στην πραγματική βούληση του νομοθέτη.

δ) Σχετική εισήγηση της Υπηρεσίας, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν ερμηνευτικά προβλήματα και ενδεχόμενα κίνδυνοι καταστρατηγήσεων.

Αποφασίζουμε

1.Η πρώτη περίπτωση της παραγράφου 1β του άρθρου 2 του ν. 1858/1989 αντικαθίσταται ως ακολούθως:

«Είχε ανοιχθεί ενέγγυα ανέκκλητη πίστωση σε ποσοστό 20% και πάνω του τιμήματος».

2.Η απόφαση αυτή, η οποία θα κυρωθεί με νόμο, ισχύει από 1 Μαρτίου 1989.*

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΒΟΛΑΣ »

 

Άρθρο 5

Ειδικός φόρος κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών

1.Αποστάγματα, λικέρ και άλλα οινοπνευματώδη ποτά καθώς και σύνθετα αλκοολούχα παρασκευάσματα των τύπων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών, της δασμολογικής κλάσης 22,08 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, υποβάλλονται σε ειδικό φόρο κατανάλωση, το ποσοστό του οποίου ορίζεται σε 10%.

2.Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται με τον αυτό συντελεστή είτε πρόκειται για εισαγόμενα από το εξωτερικό είδη, είτε πρόκειται για εγχωρίως παραγόμενα.

Ως εγχωρίως παραγόμενα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου νοούνται και τα μεταποιούμενα ή εμφιαλούμενα.

3.Η φορολογητέα αξία για την επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα είδη της παραγράφου 1 του παρόντος διαμορφώνεται ως εξής:

α) Για τα εγχωρίως παραγόμενα, από την τιμή πώλησης από τον παραγωγό.

β) Για τα εισαγόμενα, από τη φορολογητέα αξία της παρ. 3β του άρθρ. 3 του ν. 1477/1984 (ΦΕΚ 144/Α) όπως ισχύει, προσαυξανόμενη με το φόρο κατανάλωσης και τις λοιπές προβλεπόμενες κάθε φορά φορολογικές επιβαρύνσεις του οινοπνεύματος, πλήν Φ.Π.Α.

4.Οι διατάξεις των παραγράφων 4 εδάφιο πρώτο, 5 εδάφια α' και β' και 7 του άρθρου 3 του ν. 1477/1984, καθώς και οι διατάξεις του άρθρου 18 του ν.δ. 4242/1962 (ΦΕΚ 135/Α) εφαρμόζονται ανάλογα και για τον ειδικό φόρο κατανάλωσης του παρόντος.

5.Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από 11 Δεκεμβρίου 1989.

 

Άρθρο 6

Αύξηση συντελεστών του φόρου κατανάλωσης καπνοβιομηχανικών προϊόντων

1.0 συντελεστής του φόρου κατανάλωσης τσιγάρων αυξάνεται από 43,40% σε 44,53%.

2.Ο συντελεστής του φόρου κατανάλωσης καπνού που επιβάλλεται στα πούρα ή τσιγαρίλλος αυξάνεται από 8% σε 10%.

3.· Ο συντελεστής του φόρου κατανάλωσης καπνού που επιβάλλεται στον καπνό καπνίσματος, αναρρόφησης και μασήματος αυξάνεται από 40% σε 41%.

4.Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει από 20 Δεκεμβρίου 1989.

 

Άρθρο 7

Υποκείμενο και αντικείμενο της εισφοράς

1.Επιβάλλεται εφάπαξ εισφορά:

, α) Στο φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων τα οποία φορολογούνται κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 του π.δ. 129/1989 (ΦΕΚ Α'62), καθώς και στο φόρο εισοδήματος που αναλογεί στα εισοδήματα σχολάζουσας κληρονομιάς.

Επίσης, στο φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων τα οποία φορολογούνται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 5 του Τ Ψηφίσματος του έτους 1975 (ΦΕΚ Α'23).

β) Στο συνολικό καθαρό εισόδημα ή κέρδος όλων ανεξαιρέτως των ημεδαπών ανώνυμων εταιριών, των.δημύοιων, δημοτικών και κοινοτικών επιχειρήσεων και εκμεταλλεύσεων κερδοσκοπικού χαρακτήρα, των συνεταιρισμών και ενώσεών τους, των αλλοδαπών επιχειρήσεων που λειτουργούν με οποιαδήποτε μορφή εταιρίας και των αλλοδαπών οργανισμών, που φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 86 έως 103 του π.δ. 129/1989.

Δεν επιβάλλεται εισφορά στα πιο πάνω νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί από 1.1.1989 και μετά.

2.Για την επιβολή της εισφοράς λαμβάνεται ως βάση:

α) Στα φυσικά πρόσωπα και στις σχολάζουσες κληρονομίες, το ποσό του φόρου εισοδήματος το οποίο αναλογεί κατά το οικονομικό έτος 1989 στο συνολικό τους εισόδημα με βάση τις διατάξεις των παραγράφων 1 έως και 5 του άρθρου 9 του π.δ. 129/1989. Αν το ποσό του αναλογούντος κύριου και συμπληρωματικού φόρου δεν υπερβαίνει τις 170.000 δραχμές, δεν επιβάλλεται εφάπαξ εισφορά. Το ποσό του κύριου και συμπληρωματικού φόρου, που απομένει μετά από την αφαίρεση του ποσού της εφάπαξ εισφοράς που αναλογεί σε αυτό σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 4 του παρόντος, δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τις εκατόν εβδομήντα χιλιάδες (170.000) δραχμές.

β) Στις επιχειρήσεις της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, το συνολικό εισόδημα ή κέρδος, όπως αυτό προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 93 του π.δ. 129/1989, και του άρθρου 32 του ίδιου π.δ/τος προ κειμένου για τεχνικές επιχειρήσεις, για χρονικό διάστημα δώδεκα (12) μηνών, που προκύπτει από ισολογισμούς που κλείνουν μετά τις 30.12.1988. Αν δεν υπήρχε υποχρέωση σύνταξης ισολογισμού, η εισφορά επιβάλλεται στο καθαρό εισόδημα ή κέρδος που αποκτήθηκε μέσα στο ημερολογιακό έτος 1988.

Από το πιο πάνω καθαρό εισόδημα ή κέρδος των επιχειρήσεων αυτών δεν αφαιρούνται:. ..

αα) Τα διανεμόμενα, με οποιαδήποτε μορφή, κέρδη.

ββ) Οι ζημίες που προέρχονται είτε από μεταφορά από προηγούμενα έτη, είτε από συμμετοχή σε προσωπικές εταιρίες, κοινοπραξίες, κοινωνίες και εταιρίες περιορισμένης ευθύνης.

γγ) Τα αφορολόγητα αποθεματικά που σχηματίσθηκαν με βάση τις διατάξεις οποιουδήποτε αναπτυξιακού νόμου.

Αντίθετα, αφαιρούνται, εφόσον συντρέχει περίπτωση, τα μερίσματα από μετοχές και ιδρυτικούς τίτλους από συμμετοχή σε άλλες ημεδαπές ανώνυμες εταιρίες, τα εισοδήματα που απαλλάσσονται της φορολογίας εισοδήματος με βάση τις διατάξεις του άρθρου 91 του π.δ. 129/1989, καθώς και τα εισοδήματα των επιχειρήσεων για τα οποία προβλέπεται απαλλαγή από τις διατάξεις του άρθρου 225 του ν. 1065/1980 (ΦΕΚΑΊ68) και του ν. 1416/1984 (ΦΕΚΑΊ8).

Αν η διαχειριστική περίοδος περιλαμβάνει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του δωδεκαμήνου, η εισφορά επιβάλλεται στα καθαρά κέρδη που αναλογούν σε δωδεκάμηνη περίοδο, τα οποία εξευI ρίσκονται με επιμερισμό του συνόλου των καθαρών κεδρών j ανάλογα με τα ακαθάριστα έσοδα της δωδεκάμηνης χρονικής πει ριόδου και του υπόλοιπου χρονικού διαστήματος.

 

Άρθρο 8

Υπολογισμός της εισφοράς

1.Για τα φυσικά πρόσωπα και τη σχολάζουσα κληρονομία η έκτακτη εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%) στο ποσό του κύριου και του συμπληρωματικού φόρου που προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης α' της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του παρόντος.

2.Η έκτακτη εισφορά υπολογίζεται επί του προσδιοριζόμενου κατά τις διατάξεις της περίπτωσης β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του παρόντος συνολικού εισοδήματος ή κέρδους των ημεδαπών ανώνυμων εταιριών, των δημόσιων, δημοτικών και κοινοτικών επιχειρήσεων και εκμεταλλεύσεων κερδοσκοπικού χαρακτήρα, των συνεταιρισμών και ενώσεών τους, των αλλοδαπών : επιχειρήσεων που λειτουργούν με οποιαδήποτε μορφή εταιρίας I και των αλλοδαπών οργανισμών, με συντελεστή πέντε τοις εκαι τό (5%) για ποσό μέχρι πέντε εκατομμύρια (5.000.000) δραχμές και , με συντελεστή επτά τοις εκατό (7%) για το πέρα των πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) δραχμών ποσό εισοδήματος ή κέρδους.

 

Άρθρο 9

Βεβαίωση της εισφοράς

1.Η εισφορά του παρόντος βεβαιώνεται οίκοθεν από τον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του φυσικού ή νομικού προσώπου με βάση τους τίτλους βεβαίωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 65 του π.δ. 129/1989 που εφαρμόζεται και στα νομικά πρόσωπα με βάση το άρθρο 100 του ίδιου νομοθετικού διατάγματος, καθώς και τους ισολογισμούς που συνυποβάλλονται.

2.Για τον υπολογισμό της εισφοράς εκδίδεται εκκαθαριστικό σημείωμα, αντίγραφο του οποίου αποστέλλεται στον υπόχρεο.

3.Η προθεσμία άσκησης προσφυγής ή υποβολής αίτησης για ι διοικητική επίλυση της διαφοράς, καθώς και η άσκηση προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την είσπραξη της οφειλής που βεβαιώνεται κατά τις διατάξεις της παραγράφου 1.

I 4.Οι διατάξεις των άρθρων 57,58,59,60,61,62,65,66,74,75 και 100 του π.δ. 129/1989 καθώς και του ν.'4125/1960 (ΦΕΚ Α'202)( ί όπως ισχύουν, εφαρμόζονται αναλόγως και για την επιβολή αυτής της εισφοράς, επιφυλλασσομένων όσων ορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους. Η εισφορά, που προκύπτει μετά από έλεγχο που διενεργείται από τον προϊστάμενο της αρμόδιας δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, μπορεί νατεπιβάλλεται και με το οικείο φύλλο ελέγχου της φορολογίας εισοδήματος.

 

Άρθρο 10

Καταβολή της εισφοράς

1.Η εισφορά που επιβάλλεται με αυτόν το νόμο καταβάλλεται σε τέσσερις (4) ίσες μηνιαίες δόσεις από τις οποίες η πρώτη μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του μήνα Ιανουαρίου 1990 και καθεμία από τις επόμενες μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα των επόμενων μηνών.

Σε περίπτωση που βεβαιώνεται εισφορά μετά από το μήνα Ιανουάριο 1990 η πρώτη δόση καταβάλλεται μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του επόμενου μήνα από τη βεβαίωση και οι λοιπές στους υπόλοιπους 3 συνεχείς μήνες.

Αν το συνολικό ποσό της οφειλής δεν υπερβαίνει τις 30.000 δραχμές, καταβάλλεται εφάπαξ. Αν το συνολικό ποσό της οφειλής υπερβαίνει τις 30.000 δρχ., το ποσό καθεμιάς από τις δόσεις δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τις 30.000 δραχμές.

2.Υπόχρεος σε καταβολή της εισφοράς είναι το φυσικό ή το νομικό πρόσωπο στο όνομα του οποίου βεβαιώνεται αυτή. Αν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του π.δ. 129/1989, η σύζυγος ευθύνεται για την καταβολή του ποσού της εισφοράς που προκύπτει με βάση το φόρο που αναλογεί στο συνολικό εισόδημά της.

Αν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 2 ή 3 του άρθρου 5 του π.δ. 129/1989, η σύζυγος ευθύνεται εις ολόκληρον για την καταβολή της εισφοράς που αναλογεί επιμεριστικώς στο εισόδημά της.

Οι υπόχρεοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις α'και β'της παραγράφου 3 του άρθρου 52 του π.δ. 129/1989 ευθύνονται εις ολόκληρον, με εκείνους που βαρύνονται με την εισφορά, για την καταβολή της, έχουν όμως δικαίωμα αναγωγής.

Σε περίπτωση θανάτου του υπόχρεου, οι κληρονόμοι του ευθύνονται για την καταβολή της εισφοράς, ανάλογα με το ποσοστό της κληρονομικής τους μερίδας.

 

Άρθρο 11

Έκπτωση εισφοράς

1.Από το ποσό της εισφοράς που βαρύνει τα φυσικά πρόσωπα, ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) λαμβάνεται υπόψη ως προσωπικό αφορολόγητο ποσό του υποχρέου, κατά το έτος που αυτή καταβλήθηκε από τον υπόχρεο.

2.Η καταβαλλόμενη από τα νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στην περίπτωση β'της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του παρόντος εισφορά εκπίπτει κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) από τα ακαθάριστα έσοδα του έτους μέσα στο οποίο καταβλήθηκε, προκειμένου να υπολογισθούν τα υποκείμενα σε φορολογία καθαρά κέρδη τους.

 

Άρθρο 12

Αύξηση τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων

Τα κατά τις ισχύουσες διατάξεις τέλη κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα οχήματα των περιπτώσεων α, β και γ της κατηγορίας A της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του ν. 2367/1953 (ΦΕΚ 82) αυξάνονται, από 1.1.1990, κατά είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). Από την αύξηση αυτή εξαιρούνται τα Ι.Χ. επιβατικά αυτοκίνητα νέας (αντιρρυπαντικής) τεχνολογίας, όπως αυτά χαρακτηρίζονται με βάση την απόφαση 12141/22.5.1989 των Υπουργών Οικονομικών, Αναπληρωτή ΠΕΧΩΔΕ και Μεταφορών και Επικοινωνιών (ΦΕΚ 377/Β).

 

Άρθρο 13

Επικόλληση ειδικού σήματος επί των αυτοκινήτων

1. Οι υπόχρεοι στην καταβολή τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων οχημάτων γενικά, κατά την έννοια του άρθρου 16 του V. 2367/1953 (ΦΕΚ 82Α),όπως ισχύουν κάθε φορά, υποχρεούνται να προμηθεύονται κατ' έτος ειδικό σήμα που θα επικόλλάται επί του προσθίου αλεξινέμου των αυτοκινήτων αυτών ή άλλου εμφανούς σημείου.

Το σήμα αυτό αποτελεί ένδειξη ότι έχουν εξοφληθεί ολοσχερώς τα οφειλόμενα τέλη κυκλοφορίας και τα συνεισπραττόμενα με αυτά ποσά.

Προϋπόθεση γ·.α τη χορήγηση του ανωτέρω ειδικού σήματος αποτελεί η πλήρης και ολοσχερής εξόφληση των ληξιπρόθεσμων τελών και των συνεισπραττόμενων μ' αυτά ποσών, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα τυχόν οφειλόμενα παρελθόντων οικονομικών ετών.

2.Απαγορεύεται η κυκλοφορία των οχημάτων της προηγούμενης παραγράφου, εάν δεν έχει επικολληθεί το ειδικό σήμα.

Τα αρμόδια αστυνομικά όργανα αφαιρούν τις πινακίδες και την άδεια κυκλοφορίας των οχημάτων αυτών, όταν κυκλοφορούν ή σταθμεύουν και δεν έχουν επικολλημένο το ειδικό σήμα.

3.Η επιστροφή των πινακίδων και της άδειας κυκλοφορίας θα γίνεται μετά την εξόφληση των οφειλόμενων τελών και των συνεισπραττόμενων μ' αυτά ποσών.

4.Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται η ημερομηνία έναρξης της ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο τύπος, το περιεχόμενο και ο τρόπος διάθεσης του σήματος, η διάρκεια της ισχύος του, η αξία αυτού, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια αναγκαία για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

5.Από της ισχύος τού παρόντος νόμου καταργούνται οι διατάξεις του άρθρου 44 του ν. 1041/1980 {ΦΕΚ 75Α).

 

Άρθρο 14

Ταμειακές μηχανές

Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του ν. 1809/1988 «Καθιέρωση ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών και άλλες διατάξεις ΦΕΚ A 222) αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Η απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που προβλέπεται από τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 1,δεν μπορεί να εκδοθεί, αν δεν έχει χορηγηθεί άδεια καταλληλότητας σε τέσσερις τουλάχιστον κατασκευαστές ηλεκτρονικών ταμειακών μηχανών, με τη διαδικασία της παραγράφου 1 του άρθρου 2».

 

Άρθρο 15

Η ισχύς των διατάξεων του παρόντος νόμου αρχίζει από 7 Δεκεμβρίου 1989, εκτός αν άλλως ορίζεται σε αυτές.,

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 21 Δεκεμβρίου 1989

 

 

 

---

Κατεβάσετε το αρχείο με το πρωτότυπο κείμενο, όπως είναι δημοσιευμένο στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) του Εθνικού Τυπογραφείου.

---