Προεδρικό Διάταγμα της 4/6-4-1929 - ΦΕΚ 137/Α/6-4-1929

Περί αρμοδιότητος δικαιοδοσίας Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου και Πειθαρχικών Συμβουλίων των Φαρμακευτικών Συλλόγων.

Άρθρο 1
Αι του άρθρ. 67 του Νόμ. 3601 περί Φαρμακευτικών Συλλόγων πειθαρχικαί ποιναί επιβάλλονται παρά των Πειθαρχικών Συμβουλίων. Αρμόδιον προς τούτο Συμβούλιον είναι του τόπου, εν ω κατά τον χρόνον της ασκήσεως της πειθαρχικής διώξεως είναι εγγεγραμμένος ο διωκόμενος ως μέλος αυτού.

Άρθρο 2
Ο Πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου οφείλει να επιδιώκη αμέσως και αμελλητί την πειθαρχικήν τιμωρίαν παντός υπό την δικαιοδοσίαν αυτού φαρμακοποιού δια πάσαν παράβασιν συνεπαγομένην την πειθαρχικήν δίωξιν και της οποίας έλαβε γνώσιν οπωσδήποτε μεν, κατά τρόπον όμως επιδεκτικόν εκ μέρους τούτου αποδείξεως. Οφείλει προς τούτο να καλή τον κατηγορούμενον όπως δι' αυτού απολογηθή εγγράφως ενώπιον του συμβουλίου, καθορίζων προς τούτο σύντομον προθεσμίαν, ουχί όμως ελάσσονα των τριών ημερών.

Άρθρο 3
Αι συνεδριάσεις του Συμβουλίου δεν γίνονται δημοσίως.
Κατά ταύτας δύναται να παραστή αυτοπροσώπως ο κατηγορούμενος όπως παράσχη σχετικάς εξηγήσεις επί της απολογίας του. Δεν δύναται όμως να επιβληθή πειθαρχική ποινή αν πρώτον δεν απολογηθή ή τουλάχιστον δεν παρήλθεν η προς απολογίαν ταχθείσα εις τον κατηγορούμενον προθεσμία.

Άρθρο 4
Το Πειθαρχικόν Συμβούλιον συγκαλείται υπό του Προέδρου, συντίθεται δε κατά τα εν άρθρ. 63 του Νόμ. 3601 οριζόμενα. Η παρουσία του υπό του Προέδρου ορισθέντος εισηγητού εκάστης υποθέσεως είναι απαραίτητος προς λήψιν αποφάσεως και μόνον εν κωλύματι του αρχικώς ως εισηγητού ορισθέντος δύναται δια πρακτικού να διορισθή έτερος τοιούτος. Περί της συνεδριάσεως τηρούνται πρακτικά, συντασσόμενα και υπογραφόμενα υπό του Προέδρου και του Γραμματέως, τα οποία παραμένουσι μυστικά και εν τοις οποίοις διατυπούνται και αι τυχόν μειοψηφίαι κατ' αίτησιν του μειοψηφούντος.

Άρθρο 5
Αι επιβάλλουσαι ποινάς πειθαρχικαί αποφάσεις των Πειθαρχικών Συμβουλίων εκκαλούνται κατά τα εν άρθρ. 66 του Νόμ. 3601 οριζόμενα. Η έφεσις ασκείται δια καταθέσεως παρά τω γραμματεί, εγγράφεται δε προ της συντάξεως της περί εγχειρίσεως αυτής εκθέσεως εις το επί τούτω τηρούμενον βιβλίον.
Μετά της εφέσεως συνυποβάλλεται απόδειξις του Ταμείου του Συλλόγου περί καταβολής δια λογαριασμόν του ταμείου του Π.Φ.Σ. δραχ. 250, ήτις επέχει θέσιν δικαιώματος ενασκήσεως της εφέσεως, αποτελεί δε πόρον του ταμείου τούτου. Εν περιπτώσει αθωώσεως του κατηγορουμένου επιστρέφεται το άνω ποσόν δι' εκδόσεως σχετικού εντάλματος.

Άρθρο 6
Η εν τω βιβλίω εγγραφή δέον να περιλαμβάνη τον αύξοντα αριθμόν, την χρονολογίαν της εγγραφής, το ονοματεπώνυμον του κατηγορουμένου και τον αριθμόν και την χρονολογίαν της αποφάσεως. Να κυρούται δε εκάστη κατάθεσις παρά τε του Γραμματέως και του Προέδρου.

Άρθρο 7
Όλαι αι εκτελεσθείσαι πειθαρχικαί αποφάσεις υποβάλλονται επιμελεία του Γραμματέως εντός δεκαπενθημέρου από της καταθέσεως της εφέσεως μετά των σχετικών δικαιολογητικών προς το κατά το άρθρ. 69 συγκροτούμενον Ανώτατον Φαρμακευτικόν Πειθαρχικόν Συμβούλιον, εκάστη δε τούτων δέον να συνοδεύηται και υπό αντιγράφου των εν τω μητρώω εγγεγραμμένων ποινών˙ μετά της σχετικής δικογραφίας υποβάλλεται και αντίγραφον των πρακτικών της συνεδριάσεως του Πειθαρχικού Συμβουλίου μετά των τυχόν μειοψηφιών.

Άρθρο 8
Το Ανώτατον Φαρμακευτικόν Πειθαρχικόν Συμβούλιον, ούτινος η δικαιοδοσία εκτείνεται επί των μελών απάντων των Φαρμακευτικών Συλλόγων, άμα τη παραλαβή, κατά τ' ανωτέρω, των αποστελλομένων εγγράφων, συγκαλούμενον υπό του Προέδρου επιλαμβάνεται της ερεύνης της υποθέσεως και ορίζεται υπό του Προέδρου είς των μελών ως εισηγητής.

Άρθρο 9
Αν η ασκηθείσα έφεσις είναι εκπρόθεσμος, απορρίπτεται αύτη άνευ ερεύνης της ουσίας της υποθέσεως. Εμπροθέσμως όμως ασκηθείσης ταύτης έχει το δικαίωμα να διατάξη νέαν ανάκρισιν, ν' ακροασθή εκ νέου τον κατηγορούμενον και εν γένει να λάβη υπ’ όψει και νέα στοιχεία, έστω και αν ταύτα δεν προτάθησαν αρχικώς.
Η εκπρόθεσμος έφεσις δύναται τότε και μόνον να γίνη αντικείμενον ερεύνης, όταν προσηκόντως πιστοποιηθή περίπτωσις ανωτέρας βίας.

Άρθρο 10
Το Ανώτατον Φαρμακευτικόν Πειθαρχικόν Συμβούλιον δια της αποφάσεώς του δύναται να επιτείνη την επιβληθείσαν ποινήν ή να μετριάση ή και να απαλλάξη αυτής εντελώς τον κατηγορούμενον ή και να μεταβάλη το είδος της επιβληθείσης ποινής, είτε επί το αυστηρότερον, είτε επί το επιεικέστερον.

Άρθρο 11
Περί των συνεδριάσεων του Ανωτάτου Φαρμακευτικού Πειθαρχικού Συμβουλίου τηρούνται αναλόγως τα δια τα Πειθαρχικά Συμβούλια οριζόμενα.

Άρθρο 12
Αι αποφάσεις του Ανωτάτου Φαρμακευτικού Συμβουλίου και αι τελεσίδικοι των πειθαρχικών τοιούτων εκτελούνται επιμελεία του Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου, του οποίου μέλος είναι ο καταδικασθείς. Τα επιβαλλόμενα πρόστιμα εισπράττονται απ' ευθείας υπό του Ταμίου, όστις εκδίδει προς τούτο διπλότυπον απόδειξιν. Δύναται όμως να ενεργήση ταύτην και δια των απανταχού του Κράτους Ταμιών συμφώνως προς τας διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων και κατά τα εν άρθρ. 47 του Νόμ. 3601 περί Φαρμακευτικών Συλλόγων οριζόμενα.

Άρθρο 13
Η κατά τα εν άρθρ. 69 δημοσίευσις αποφάσεως, δι' ης επιβάλλεται ποινή, γίνεται μεν δαπάναις του καταδικασθέντος, επιμελεία όμως του Προέδρου, όστις καλεί τούτον ίνα καταβάλη ταύτην. Εν δυστροπία καταβολής της δαπάνης ταύτης προκαταβάλλεται αύτη εκ του Ταμείου του Συλλόγου, ούτινος ο καταδικασθείς είναι μέλος, τη εντολή του Προέδρου, της τοιαύτης δυστροπίας θεωρουμένης ως αναρμόστου προς το επάγγελμα συμπεριφοράς, γίνεται δε η είσπραξις ταύτης κατά τα ανωτέρω οριζόμενα.

Άρθρο 14
Δια την λήψιν διαιτητικών αποφάσεων παρά των Πειθαρχικών Συμβουλίων όσον αφορά την σύγκλησιν, σύνθεσιν και λειτουργίαν τούτων τηρούνται αναλόγως τα ανωτέρω οριζόμενα.
Αι επί διαιτησίας αποφάσεις εισίν υποχρεωτικαί και κατά τα εν άρθρ. 68 του Νόμ. 3601 οριζόμενα και κηρύσσονται εκτελεσταί δι' αποφάσεως του Συμβουλίου, ίνα όμως καταστώσι δεκτικαί αναγκαστικής εκτελέσεως και επιφέρωσι τας συνεπείας τελεσιδίκου δικαστικής αποφάσεως, δέον να περιαφθή ο τύπος της εκτελέσεως υπό του Προέδρου του Πρωτοδικείου της περιφερείας του Φαρμακευτικού Συλλόγου κατά τα εν άρθρ. 856 της Πολ.Δικ. οριζόμενα.

Άρθρο 15
Ο υποβάλλων αίτησιν διαιτησίας κατά τας περιπτώσεις του άρθρ. 68 του Νόμ. 3601 υποχρεούται εις καταβολήν εις το Ταμείον του Συλλόγου, έναντι αποδείξεως τούτου, ως δικαίωμα δια την διεξαγωγήν της διαιτησίας 2% επί της αξίας του αντικειμένου της αιτήσεως˙ το ούτω καταβαλλόμενον ποσόν, αποτελούν πόρον του Ταμείου του Συλλόγου, δεν δύναται να η έλασσον των δραχ. 250 και μείζον των δραχ. 2 χιλιάδων.

Άρθρο 16
Αι αποφάσεις του Πειθαρχικού Συμβουλίου επί διαιτησίας λαμβάνονται κατά πλειοψηφίαν˙ εν ισοψηφία παραπέμπονται ενώπιον των αρμοδίων πολιτικών δικαστηρίων.
Η εκδίκασις των διαιτητικών τούτων υποθέσεων γίνεται κατά την κρίσιν αγαθού ανδρός εκ των ενόντων και άνευ τηρήσεως δικονομικών διατυπώσεων.

 
Άρθρο 17
Διαιτητική απόφασις ληφθείσα επί διαφοράς αναγομένης εις την δημοσίαν τάξιν και εν γένει επί υποθέσεων εφ' αις δεν χωρεί εκουσία διαιτησία, είναι άκυρος, εφαρμοζομένων αναλόγως των περί ακυρότητος της δημοσίας διαιτησίας δικονομικών διατάξεων του άρθρ. 122 της Πολιτικής Δικονομίας.

Άρθρο 18
Η άκυρος διαιτητική απόφασις δεν δύναται να περιαφθή υπό του Προέδρου των Πρωτοδικών του τύπου της εκτελέσεως. Εάν μολοντούτο εκηρύχθη, ανακόπτεται το περί εκτελέσεως ένταλμα και γίνεται περί τούτου απόφασις παρά του αρμοδίου δικαστηρίου των Πρωτοδικών, καθ' ης αποφάσεως χωρούν τα συνήθη ένδικα μέσα.

Άρθρο 19
Η εκτέλεσις των διαιτητικών αποφάσεων ενεργείται επιμελεία του ενδιαφερομένου κατά τα περί αναγκαστικής εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων διατεταγμένα.

Άρθρο 20
Η έννοια της διατάξεως του άρθρ. 61 παρ. 3 είναι ότι πόρον του Π.Φ.Σ. αποτελούσι μόνον τα κατ' επαύξησιν υπό του Α.Π.Σ. επιβαλλόμενα πρόστιμα, ουχί δε και τα παρά του Πειθαρχικού Συμβουλίου των κατά τόπους Φαρμακευτικών Συλλόγων επιβαλλόμενα άτινα αποτελούσι πόρους αυτών.

Άρθρο 21
Φαρμακοποιοί διευθύνοντες προσωρινώς φαρμακείον περιελθόν εις τους συγγενείς αποβιώσαντος φαρμακοποιού, ως επίσης και φαρμακοποιοί, διευθυνταί νομίμως λειτουργούντων φαρμακεμπορείων, υπόκεινται εις ετησίαν εισφοράν ίσην προς τα 3/4 της υπό των κληρονόμων ή φαρμακεμπόρων προς το Εμπορικόν Επιμελητήριον εκάστοτε αναλογούσης.

 
Άρθρο 22
Εις μέρη, ένθα δεν υφίσταται Εμπορικόν Επιμελητήριον, η εισφορά των μελών των οικείων Φαρμακευτικών Συλλόγων έσεται η ακόλουθος: Φαρμακεία ανήκοντα εις φορολογικήν κλάσιν : από 1-3 δραχ. 75, εις 4 δραχ. 100, εις 5 δραχ. 125, εις 6 δραχ. 150, εις 7-8 δραχ. 200, εις 9-10 δραχ. 300, εις 11-14 δραχ. 450, εις 15-19 δραχ. 600, εις 20-22 δραχ. 800.

Εις τον αυτόν Υφυπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Δ/τος, ούτινος η ισχύς άρχεται από της εν τη Εφημερίδι της Κυβερνήσεως δημοσιεύσεώς του.


Εν Αθήναις τη 4 Απριλίου 1929