Κοινή Υπουργική Απόφαση Ζ1-178/2001 - ΦΕΚ 255/Β/9-3-2001 (Καταργημένη)

Συναλλαγές που γίνονται με κάρτες Εναρμόνιση με τις διατάξεις της Σύστασης 97/489/ΕΚ της Επιτροπής της 30ης Ιουλίου 1997 «σχετικά με τις συναλλαγές που γίνονται με μέσα ηλεκτρονικής πληρωμής και ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ του εκδότη και του κατόχ

Καταναλωτική πίστη Προσαρμογή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Φ1983/91 προς τις διατάξεις της Οδηγίας 98/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 1998 «σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη» (ΕΕ αριθ. \101 της 1.4.1998, σ. 1723).

ΠΡΟΣΟΧΗ
Η Κ.Υ.Α. Φ1-983/1991 - ΦΕΚ Β-172/21.3.1991, Καταργήθηκε με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Ζ1-699/2010 - ΦΕΚ 917/Β/23-6-2010

ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Νόμου 1338/83 «Εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου» (Α’ 34), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 του Νόμου 1440/1984 «Συμμετοχή της Ελλάδας στο Κεφάλαιο, στα Αποθεματικά και στις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, στο κεφάλαιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα και του οργανισμού ΕΥΡΑΤΟΜ» (ΦΕΚ Α' 70) και τροποποιήθηκε με το άρθρο 65 του Ν. 1892/90 «Για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α' 101).
2. Τις διατάξεις του άρθρου 14 παρ. 4 του Ν. 2251/1994 «Προστασία των Καταναλωτών» (ΦΕΚ Α' 191).
3. Το άρθρο 29Α του Ν.1558/85 (ΦΕΚ Α'137) «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα», όπως αυτό προσετέθη με το άρθρο 27 του Ν. 2081/92 (ΦΕΚ Α' 154) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 2α του Ν. 2469/97 (ΦΕΚ Α' 38).
4. Το Π.Δ. 27/96 «Συγχώνευση των Υπουργείων Τουρισμού, Βιομηχανίας Ενέργειας και Τεχνολογίας και Εμπορίου στο Υπουργείο Ανάπτυξης» (ΦΕΚ Α'19).
5. Το Π.Δ. 195/1997 «Σύσταση Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή και καθορισμός των αρμοδιοτήτων της» (ΦΕΚ Α' 156).
6. Τη με αρ. πρωτ. 303/5.5.2000 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και Υπουργού Ανάπτυξης «Περί ανάθεσης αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς Ανάπτυξης» (ΦΕΚ Β' 594).
7. Τη σύσταση 97/489/ΕΚ της Επιτροπής της 30ης Ιουλίου 1997 σχετικά με τις συναλλαγές που γίνονται με μέσα ηλεκτρονικής πληρωμής και ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ του εκδότη και του κατόχου (ΕΕ αριθ. \208 της 2.8.1997, σ. 5258).
8. Την οδηγία 98/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 1998 σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη (ΕΕ αριθ. \101 της 1.4.1998, σ. 1723) προς εναρμόνιση με την οποία εκδίδεται η παρούσα απόφαση.
9. Το γεγονός ότι δεν προκαλείται δαπάνη στον Κρατικό προϋπολογισμό.

Άρθρο 1
Σκοπός
Σκοπός αυτής της απόφασης είναι η εναρμόνιση προς τις διατάξεις της Σύστασης 97/489/ΕΚ της Επιτροπής της 30ης Ιουλίου 1997 «σχετικά με τις συναλλαγές που γίνονται με μέσα ηλεκτρονικής πληρωμής και ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ του εκδότη και του κατόχου» και η προσαρμογή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Φ1983/91 για την καταναλωτική πίστη (ΦΕΚ Β' 172), όπως ισχύει, προς τις διατάξεις της Οδηγίας 98/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 1998 «σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Υποχρεώσεις και ευθύνη του κατόχου κάρτας

Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής Ορισμοί
Για την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4 αυτής της απόφασης νοούνται ως:
α) «Κάρτα» το πλαστικό δελτίο που επιτρέπει στον κάτοχό του να πραγματοποιεί πληρωμή σε κάποιο σημείο πώλησης, ανάληψη ή κατάθεση χαρτονομισμάτων και συναφείς πράξεις σε μηχανές ανάληψης χρημάτων ή αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές. Ο ορισμός καλύπτει όλες τις κάρτες (πιστωτικές, χρεωστικές, κάρτες ανάληψης μετρητών, κάρτες περιοδικής χρέωσης ή επιβάρυνσης), με εξαίρεση τις κάρτες μοναδική λειτουργία των οποίων είναι η εγγύηση των πληρωμών που γίνονται με επιταγές.
β) «Εκδότης» κάθε πρόσωπο το οποίο, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του, παρέχει σε ένα άλλο πρόσωπο κάρτα βάσει σύμβασης που συνάπτει με αυτό.
γ) «Κάτοχος» κάθε πρόσωπο που κατόπιν σύμβασης που έχει συνάψει με έναν εκδότη κατέχει κάρτα.

Άρθρο 3
Υποχρεώσεις του κατόχου
Ο κάτοχος πρέπει:
α) να χρησιμοποιεί την κάρτα σύμφωνα με τους όρους που διέπουν την έκδοση και χρήση της και να λαμβάνει όλα τα προσήκοντα μέτρα για την ασφαλή φύλαξη της κάρτας και των μέσων (προσωπικού αριθμού αναγνώρισης ταυτότητας ή άλλου κωδικού αριθμού) που επιτρέπουν τη χρησιμοποίησή της,
β) να ειδοποιεί χωρίς καθυστέρηση τον εκδότη (ή το φορέα που αυτός έχει ορίσει) μόλις αντιληφθεί:
 την απώλεια ή κλοπή της κάρτας ή των μέσων που επιτρέπουν τη χρησιμοποίησή της,
 τον καταλογισμό στο λογαριασμό του οποιασδήποτε συναλλαγής που έγινε παρά τη βούλησή του,
 τυχόν σφάλμα ή άλλη ανωμαλία στην τήρηση του λογαριασμού του από τον εκδότη,
γ) να μην καταγράφει τον προσωπικό του αριθμό αναγνώρισης ταυτότητας ή άλλο κωδικό αριθμό υπό ευχερώς αναγνωρίσιμη μορφή, ιδιαίτερα επί της κάρτας ή άλλου αντικειμένου που φυλάσσει ή μεταφέρει μαζί με την κάρτα.

Άρθρο 4
Ευθύνη του κατόχου
1. Μέχρι τη γνωστοποίηση στον εκδότη, ο κάτοχος ευθύνεται για τις ζημίες που έχει υποστεί συνεπεία της απώλειας ή κλοπής της κάρτας μέχρι ενός ορίου που δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 150 ευρώ, εκτός εάν από βαριά αμέλεια δεν έχει τηρήσει τις διατάξεις του άρθρου 3 της παρούσας ή έχει ενεργήσει με δόλο, οπότε δεν εφαρμόζεται το ανωτέρω όριο.
2. Από το χρόνο της γνωστοποίησης στον εκδότη (ή στο φορέα που έχει ορίσει ο τελευταίος) κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 εδάφιο β) της παρούσας, ο κάτοχος δεν φέρει πλέον ευθύνη για τις ζημίες από την απώλεια ή την κλοπή της κάρτας, εκτός εάν έχει ενεργήσει με δόλο.
3. Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου, ο κάτοχος δεν ευθύνεται για τις συναλλαγές για τις οποίες η αναγνώριση ταυτότητας περιορίζεται στη χρησιμοποίηση εμπιστευτικού κωδικού αριθμού ή άλλης παρόμοιας απόδειξης ταυτότητας, χωρίς να απαιτείται επίδειξη ή ηλεκτρονική αναγνώριση της κάρτας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Καταναλωτική πίστη Τροποποίηση της Κ.Υ.Α.Φ1-983/1991 - ΦΕΚ Β-172/21.3.1991

Άρθρο 5
1. Στο στοιχείο ε) του άρθρου 2 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Κ.Υ.Α.Φ1-983/1991 - ΦΕΚ Β-172/21.3.1991 και, όπου αναφέρονται στο κείμενο της απόφασης, ο όρος «Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο» και η συντομογραφία «ΕΠΕ» αντικαθίστανται από τον όρο «Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Ποσοστό Επιβάρυνσης» και τη συντομογραφία «ΣΕΠΠΕ» αντιστοίχως.
2. Το άρθρο 14 αντικαθίσταται ως εξής:
«Προσαρτάται και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος αυτής
της απόφασης το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ της οδηγίας 87/ 102/ΕΟΚ, το οποίο έχει ως ακολούθως:».
3. Το παράρτημα του άρθρου 14 της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Φ1983/1991 τροποποιείται ως εξής:
(α) Η τελευταία παράγραφος αντικαθίσταται από την ακόλουθη:
«Το έτος θεωρείται ότι έχει 365 ημέρες, 52 εβδομάδες ή 12 ίσους μήνες. Ένας ίσος μήνας θεωρείται ότι έχει 30,41666 ημέρες (δηλαδή 365/12).»
(β) Προστίθενται η ακόλουθη παράγραφος: «Τα αποτελέσματα πρέπει να εκφράζονται ως ποσοστά επί τοις εκατό με ακρίβεια δύο δεκαδικών ψηφίων. Όταν γίνεται στρογγυλοποίηση στο δεύτερο δεκαδικό ψηφίο, εφαρμόζεται ο ακόλουθος κανόνας:
Εάν το τρίτο δεκαδικό ψηφίο είναι μεγαλύτερο ή ίσο του 5, το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο αυξάνεται κατά ένα.»

Άρθρο 6
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς της απόφασης αυτής αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με εξαίρεση τα άρθρα 2, 3 και 4 η ισχύς των οποίων αρχίζει την 1η Μαίου του έτους 2001.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2001